9 cech japońskiego wnętrza

Treść artykułu

• Pierwsza cecha – nic więcej
• Drugą cechą jest brak jasnych kolorów
• Cecha trzecia – zasłony
• Czwartą cechą jest jedność z naturą
• Piątą cechą jest pustka i przestronność
• Cecha szósta – oryginalne meble
• Funkcja siedem – akcesoria
• Cecha ósma – filozofia
• Cecha dziewiąta – wszechstronność

Kwitnąca sakura, pokryty śniegiem szczyt Fujiyamy o niemal idealnym trójkątnym kształcie, wielokolorowe jedwabne kimona, tokijskie drapacze chmur, wdzięczne domy z ostrym dachem, sushi i sake – to być może pierwsze skojarzenia, które pojawiają się po wzmiance o Japonii. W ostatnich latach do tej skojarzonej serii dołączył japoński styl wnętrz, który zyskał już popularność w wielu krajach świata..

Możesz wybrać styl japoński do dekoracji wnętrz z różnych powodów:

• po pierwsze, jego minimalizm wpisuje się w najnowsze trendy w modzie;
• po drugie, styl japoński to nie tylko wariacja na temat dekoracji pokoju, ale także odrębna filozofia, dlatego ta opcja aranżacji wnętrz przyciąga tych, którzy poważnie interesują się Wschodem i buddyzmem.
• po trzecie, dla naszego kraju takie wnętrze pozostaje egzotyczne i pozwala się wyróżnić, podkreślić swoją indywidualność;
• po czwarte, wnętrze, urządzone w stylu japońskim, pozwala maksymalnie efektywnie zagospodarować przestrzeń, wykorzystać każdy kąt i centymetr mieszkania, jest bardzo funkcjonalne i praktyczne;
• po piąte, japoński styl we wnętrzu jest po prostu niezwykle piękny i elegancki.

Jakie cechy i cechy pozwoliły japońskiemu wnętrzu stać się jednym z najbardziej znanych na świecie i konkurować z tak uznanymi liderami jak klasycyzm, styl śródziemnomorski czy minimalizm? Czy można udekorować zwykłe miejskie mieszkanie o skromnej powierzchni mieszkalnej w stylu japońskim??

Japońskie wnętrze jest łatwo rozpoznawalne nie tylko dzięki zastosowaniu hieroglifów jako wystroju, ale także dzięki swojemu niepowtarzalnemu urokowi i eleganckiej powściągliwości

Pierwsza cecha – nic więcej

Lakonizm jest niewątpliwie główną cechą stylu japońskiego we wnętrzu. Występują tylko przedmioty funkcjonalne używane w życiu codziennym. Przykładowo, Twoje ulubione książki czy potrawy, z których będą traktowani goście, mogą zająć swoje miejsce na otwartych półkach, ale nie ma tu miejsca na różne drobiazgi czy pamiątki. Jedynym wyjątkiem są figurki Buddy lub inne kultowe przedmioty, które mają ogromne znaczenie dla właścicieli..

Większość rzeczy jest bezpiecznie ukryta za fasadami szaf wnękowych i zamkniętymi półkami, które często maluje się tak, by pasowały do ​​ścian, dając wrażenie niemal pustej, uporządkowanej przestrzeni.

Pod tym względem styl japoński ma coś wspólnego z minimalizmem, często nazywany jest najbardziej lakoniczną etniczną opcją dekoracji wnętrz..

Uderzający przykład lakonizmu w japońskim wnętrzu – minimum odcieni, proste formy, brak pretensjonalności i patosu

Drugą cechą jest brak jasnych kolorów

Czy japońskie wnętrze charakteryzuje się pastelowymi, naturalnymi odcieniami – mlecznym, beżowym, kremowym? piasek, perła, ciemny brąz. Często pokoje w tym stylu są dekorowane przy użyciu tradycyjnych, najbardziej kontrastowych kolorów – czerni i bieli. Na przykład hieroglify napisane czarną farbą na białej ścianie lub proste śnieżnobiałe ceramiczne kubki na czarnej drewnianej półce wyglądają jasno i nietypowo..

Jeśli afrykański styl jest żółty i pomarańczowy, śródziemnomorski jest niebieski i oliwkowy, kraj to kolorowa kombinacja wszelkiego rodzaju odcieni, to styl japoński jest najbardziej podobny kolorystycznie do klasyki ze śnieżnobiałymi kolumnami i pastelowymi odcieniami dekoracji.

Zieleń i czerwień są również czasami używane we wnętrzach japońskich, ale częściej reprezentują je jasne lub ciemne odcienie, lekko wyciszone i niezbyt jasne. Kolorystyka japońskiego stylu to kolory zwiędłych jesiennych liści, morskiej piany, bezchmurnego nieba, kwiatów wiśni, przybrzeżnych kamieni i księżyca w pełni.

Czerń i biel to tradycyjne kolory stylu japońskiego, podkreślające jego powściągliwość i lakonizm

Cecha trzecia – zasłony

Główna zasada stylu japońskiego – „nic zbędnego” – jest kontynuowana przez zasłony, które swoimi surowymi formami oraz brakiem jakichkolwiek falbanek i fałd mogą konkurować z bardziej znanymi rzymskimi „kolegami”.

Japońskie zasłony to tkaniny o jednakowej wielkości, najczęściej naturalne – bawełniane, lniane, jedwabne, które układa się po obwodzie okna. Często nazywane są również zasłonami ekranowymi lub panelowymi, ponieważ tak naprawdę są przymocowane do okna w postaci ekranu, całkiem dobrze radząc sobie z rolą ochrony przed światłem słonecznym i ciekawskimi oczami..

Aby zasłona zwisała równomiernie, do jej podstawy przymocowana jest sztywna wkładka, w tej formie panel może przesuwać się wzdłuż okna w żądanym kierunku, w przeciwieństwie do zasłon rzymskich, nigdy nie podnosząc się. Japońskie zasłony można wykorzystać nie tylko do dekoracji okna, ale także do obramowania drzwi, jeśli tkanina jest wystarczająco gęsta, to jako parawan oddzielający jeden obszar pokoju od drugiego.

Japońskie zasłony projektowane są zazwyczaj w tej samej kolorystyce co całe wnętrze – beżowa, biała, mleczna, wzór ma prawo istnieć, jednak powinien przeplatać się z gładką powierzchnią

Czwartą cechą jest jedność z naturą

Aby zrozumieć tę charakterystyczną cechę stylu japońskiego, należy pamiętać o osobliwościach samego kraju – małego, przeludnionego, nieustannie poddawanego testom w postaci trzęsień ziemi, huraganów i tsunami. Japończycy bardzo dbają o środowisko i uważają swój dom za integralną część natury, co doskonale ilustruje przykład ogrodu japońskiego, w którym dom staje się kolejnym elementem projektowania krajobrazu..

Dla Japończyków krajobraz zawsze był i pozostaje tradycyjną kontynuacją wnętrza domu lub mieszkania. Ta cecha mieszkania narodowego może być z powodzeniem wykorzystana w wiejskim domu, wykonując ścianę w ogrodzie zimowym lub na przesuwanym tarasie.

Jeśli chodzi o wnętrze mieszkania, bliskość natury przejawia się w doborze dyskretnych, pastelowych odcieni oraz w jak najszerszym wykorzystaniu naturalnych materiałów. Japończycy wolą drewno od kamienia, parawany, które zastępują ściany i ścianki działowe mogą być wykonane z papieru ryżowego lub bambusa, podłoga to również naturalne drewno lub cały ten sam bardzo trwały i niezawodny bambus, ściany można ozdobić drewnianymi panelami, zasłony – tylko naturalne, od jedwab lub len i tak dalej.

Rośliny domowe również przyczyniają się do bliskości natury, jednak bujne palmy czy ogromne fikusy będą nieodpowiednie w japońskim wnętrzu – kwiaty tutaj też są lakoniczne, a jednocześnie wyraziste. Lepiej jest wybrać tradycyjne japońskie bonsai lub nawet kompozycję suszonych roślin – ikebanę.

Maty wiklinowe, drzewko bonsai – to nieodzowne elementy japońskiego wnętrza

Piątą cechą jest pustka i przestronność

Klasyczne japońskie wnętrze to zaskakująco pusta przestrzeń jak na europejskie standardy, w której na pierwszy rzut oka nie ma żadnych mebli. Oczywiście nie można obejść się bez mebli, chociaż styl japoński uparcie stara się stworzyć takie wrażenie..

Jak urządzić wnętrze bez mebli? Łatwo! Podium, które często staje się częścią japońskiego wnętrza, to tak naprawdę bardzo obszerne schowki – włazy, szuflady i wnęki w podłodze mogą pomieścić wiele przydatnych i potrzebnych rzeczy, a reszta ukryta jest w szafach wnękowych pomalowanych na kolor ścian. Miejscem odpoczynku są tatami – wiklinowe maty, małe poduszki i maty z tkaniny. Wszystkie te przedmioty można w każdej chwili usunąć z pokoju, a nawet rozłożone w pokoju tatami wyglądają bardziej jak wykładzina podłogowa niż sofa lub fotel..

Japońskie wnętrze jest dość funkcjonalne i nie ma w ogóle mebli – miękkie poduszki i tatami są w stanie zastąpić tradycyjne sofy, fotele i krzesła

Cecha szósta – oryginalne meble

Oczywiście japońskie wnętrze jest zupełnie nieumeblowane – z jednej strony to wyrazista klasyka, sprawdzona od wieków, az drugiej egzotyczny w najczystszej postaci. Jednak mieszkańcom krajów zachodnich bardzo trudno jest całkowicie obejść się bez mebli, ponieważ japoński styl aranżacji wnętrz oferuje własną, specjalną opcję wyposażenia pokoi..

Aby wyobrazić sobie japońskie meble, trzeba mentalnie „odpiłować” nogi zwykłego stołu jadalnego i krzeseł, łóżka i sofy. Meble japońskie to konstrukcja przysadzista, niska, ale jednocześnie dość wygodna.

Jeśli odciąłeś nogi zwykłego europejskiego krzesła i opuściłeś stół na podłogę o kilkadziesiąt centymetrów, otrzymujesz całkowicie tradycyjny japoński zestaw do jadalni

Nie sposób usiąść na zwykłych krzesłach przy tradycyjnym japońskim stole – tylko na poduszkach, tatami czy wiklinowych kołach. Europejczycy muszą się przyzwyczaić do takiego sposobu odżywiania – na pierwszy rzut oka jest to raczej niewygodne.

Zabytkowe meble japońskie nazywane są tansu – to niezwykłe komody na kółkach, podróżne komody z masywnymi pokrywami, które mogą służyć również jako ławki, kredensy i klatki schodowe, w których każdy stopień stanowi pojemną szufladę.

W tłumaczeniu z japońskiego tansu oznacza „pudełko”, czyli zwykłe miejsce do przechowywania rzeczy szczególnie cennych dla rodziny, niezawodne, pojemne i łatwe do przenoszenia w przestrzeni.

W japońskim wnętrzu to tansu zastępuje tradycyjne europejskie ściany, szafy i liczne otwarte półki. Nawet książki są często składane w zamkniętych skrzyniach, aby nie zagracać przestrzeni niepotrzebnymi przedmiotami..

Inną cechą japońskich szaf jest to, że mają gładkie fronty, bez wyrazistego rzeźbienia, zdobień, rysunków i dodatków..

Łóżko japońskie niekoniecznie jest tatami lub po prostu materacem rzuconym na podłogę, chociaż ta opcja ma pełne prawo istnieć, w nowoczesnej interpretacji jest to zwykłe łóżko jako całość z zagłówkiem, tylko niskie i bez zwykłych nóżek.

Łóżko japońskie, jeśli pozwala na to wielkość pomieszczenia – jest zawsze niskie i szerokie, tradycyjnie znajduje się na środku pomieszczenia i staje się głównym, a często jedynym meblem

Minimalistyczne meble to charakterystyczna cecha japońskiego wnętrza

Funkcja siedem – akcesoria

Jak wspomniano powyżej, akcesoria w japońskim wnętrzu nie odgrywają większej roli, ale zawsze są obecne – bez nich projekt będzie wyglądał na niekompletny.

Takimi małymi, ale znaczącymi elementami wnętrza mogą być miniatury netsuke, bambusowe dywaniki, pudełka, wachlarze z wizerunkami sakury, wewnętrzne lalki w kimonach, ceramiczne wazony, ozdobne drzewka bonsai, proste maty i inne rzeczy w stylu orientalnym..

Szczególne miejsce w japońskim wnętrzu zajmuje ikebana, a także nisze w murze, w których znajdują się szczególnie znaczące przedmioty, unikatowe dzieła sztuki, na przykład starożytny zwój z mądrym powiedzeniem, posąg Buddy, rzadka waza z epoki Ming i tak dalej..

Ważny niuans – japońskie miejsce na jednej ścianie tylko jedna nisza z wazonem lub posągiem, tylko jeden obraz, na którym skupiamy się. Według Japończyków powieszenie na ścianie kilku obrazów naraz to jak słuchanie kilku piosenek jednocześnie..

Minimum akcesoriów, z których każdy może mieć szczególne znaczenie, to kolejna cecha japońskiego wnętrza

Cecha ósma – filozofia

Jak zauważają profesjonalni projektanci, styl japoński charakteryzuje się pewną niekompletnością, tajemniczością. W takim wnętrzu każdy może znaleźć coś dla siebie, zinterpretować pewne obrazy na zupełnie inne sposoby. Japończykom obce są klarowność i gadatliwość, aw wystroju wnętrz ta charakterystyczna cecha narodowa przejawiała się szczególnie wyraźnie.

Filozofię japońskiego wnętrza można określić jako „piękno w małym”, bez patosu, krzykliwych kolorów i zbędnych detali.

Psychologowie zauważają, że mieszkanie lub dom urządzone w stylu japońskim działa uspokajająco na wszystkich jego mieszkańców, pomaga zostawić za progiem wszelkie problemy i kłopoty „wielkiego świata”, aby poczuć spokój i zrelaksować się w przytulnej atmosferze.

Zazwyczaj styl japoński we wnętrzu wybierają rozsądni ludzie, którzy potrafią dostrzec piękno w najzwyklejszych, prostych rzeczach..

Przed udekorowaniem ściany obrazem lub latarnią z papieru ryżowego z wizerunkiem hieroglifu, dobrze byłoby wiedzieć, co dokładnie oznacza ten lub inny symbol – „po prostu piękne” rysunki we wnętrzach japońskich są rzadkie, zwykle napisy o głębokim znaczeniu, życzenia dobra i dobrego samopoczucia

Nawiasem mówiąc, Japończycy za pomocą ikebany, która dla Europejczyka będzie wyglądać jak suszony bukiet, mogą wyrazić swój obecny nastrój.

Cecha dziewiąta – wszechstronność

Japońskie wnętrze pozwala na najbardziej efektywne wykorzystanie przestrzeni, idealnej zarówno do dekoracji wiejskiej rezydencji, jak i małego mieszkania w mieście. „Kwestia mieszkaniowa” w Japonii jest bardzo dotkliwa, ponieważ mieszkańcy tego kraju nauczyli się doceniać każdy metr kwadratowy powierzchni, starając się tak zaplanować rozmieszczenie mebli i obszarów funkcjonalnych, aby wszyscy członkowie rodziny czuli się komfortowo.

Zasada ta pozwoli nawet w kawalerce o powierzchni nie większej niż 30 „kwadratów” zaaranżować pełnowartościowe miejsce do spania, jadalnię i strefę relaksu. Tradycyjne parawany mogą służyć jako ścianki działowe, materace lub maty tatami na dzień chowane w wnękach ściennych lub na podium, zwalniając miejsce na codzienne czynności, a przy niskim kwadratowym stoliku na poduszkach może usiąść dość duża liczba gości.

Japońskie wnętrze w kawalerce pozwala na stworzenie wielu prawie niewidocznych schowków i zorganizowanie przestrzeni w taki sposób, aby było wystarczająco dużo miejsca zarówno na codzienne czynności, jak i na przyjmowanie gości.

Oczywiście wybór stylu wnętrza to kwestia gustu właścicieli domów, jedni wolą klasykę, inni celowo rustykalny, a jeszcze inni są pewni, że nie ma nic bardziej atrakcyjnego niż high-tech.

Należy jednak zaznaczyć, że styl japoński to jeden z najbardziej eleganckich, atrakcyjnych i łatwo rozpoznawalnych ze wszystkich istniejących trendów w aranżacji wnętrz. Jej wyraźne geometryczne linie, lakoniczność i prostota pozwolą osiągnąć główny cel każdego właściciela – stworzyć przytulny, wygodny i atrakcyjny dom..