Amarant – co to jest, użyteczne właściwości rośliny, zastosowanie w kuchni i tradycyjnej medycynie

Treść artykułów

• Trawa amarantowa
• Wyświetlenia
• Struktura
• Przydatne właściwości amarantu
• Zastosowanie amarantu
• W medycynie ludowej
• W gotowaniu
• Uprawa amarantusa

Amarant to niezwykle przydatne zioło lecznicze. Starożytne cywilizacje Azteków, Inków, Majów używane do świętych rytuałów, zostały zjedzone, ponieważ ich wartość odżywcza nie jest gorsza od ryżu i owsa. Amarant (łac. Amarantus) oznacza dawanie nieśmiertelności, nieustanne „udzielenie przez Boga”. Główne cechy rośliny to lecznictwo, odżywianie, wzmocnienie odporności, działanie przeciwnowotworowe.

Trawa amarantowa

Amarantus jest jednoroczny lub wieloletni z rozgałęzioną łodygą o wysokości 70–150 cm, liście są jajowate lub wydłużone, jajowate, naprzemiennie, u podstawy wciąganej do ogonki. Kwiaty są małe, jednopłciowe, zebrane w fioletowo-czerwone, gęste kwiatostany w kształcie kolców o wysokości 20–50 cm. Nasiona są małe, mają mocną skórkę, przystosowaną do wypadania z owoców. Amarantowy zielony, rzadko czerwony kolor. Większość gatunków rośnie w Ameryce Południowej i Północnej, w Chinach, około 20 gatunków w Rosji.

Wyświetlenia

Znanych jest ponad 100 gatunków roślin. Inne nazwy kultury to shiritsa, aksamitnik, aksamit, koguty. Wszystkie odmiany są uprawiane na trzy grupy: dekoracyjne, paszowe, warzywne. Najbardziej znane są następujące rodzaje amarantu:

• Amarant spanikowany lub krwawy. Szybko rosnąca roślina, która nie toleruje zamrażania. Różni się brązowoczerwonym odcieniem liści i pionowych kwiatostanów z wiszącymi końcami. Przed kwitnieniem młode części nadziemne w niektórych krajach są spożywane, wykorzystywane jako zielony nawóz lub jako pasza dla świń..
• Amarant to trójkolorowy lub chiński szpinak. Ze względu na zielony, żółty lub jaskrawoczerwony kolor liści często jest hodowany w ogrodach do dekoracji. Gatunek ten jest uważany za dietetyczny, bogaty w białko produkt, który usuwa metale ciężkie, chroni przed niektórymi chorobami, zwiększa odporność..
• Amarantus jest ogoniasty. Roślina charakteryzuje się zawieszeniem kwiatostanów przypominających ogony. Kolor ciemnofioletowy lub biały. Czasami liście są używane jako szpinak. Nasiona mogą zastąpić paszę dla drobiu, a część nadziemna służy do karmienia bydła, świń i owiec.
• Amarant jest biały. Słabo rozgałęzione shiritsa, kwiaty są zielonkawo-białe, zebrane na kątach liści. Martwe lub wysuszone rośliny zamieniają się w miazgi.
• Amarant jest ciemny. Gatunek ma szmaragdowo zielony kolor. Wraz z nadejściem chłodów kolor liści staje się wielokolorowy. Kochająca ciepło, światłolubna roślina odporna na suszę, idealna do wypełniania pustych przestrzeni w klombach lub do układania bukietów.

Struktura

W wyniku licznych badań naukowych ujawniono unikalny skład chemiczny i aminokwasowy koszulek, w których składniki witaminowo-mineralne i odżywcze są zrównoważone. Roślina służy jako źródło wielu mikro i makroelementów, co wskazuje na potrzebę włączenia jej do diety. Mąka i leczniczy olej amarantowy powstają z nasion rośliny. Kalorie amarantowe – 371 kcal.

Przydatne właściwości amarantu

Ze względu na swój skład chemiczny shiritsa ma liczne właściwości lecznicze i korzystne. Roślina jest źródłem fitosteroli, które dostając się do organizmu człowieka zmniejszają stężenie cholesterolu i trójglicerydów. Olej amarantowy ma ogólnie korzystny wpływ na ludzi, na pacjentów z chorobą niedokrwienną serca, nadciśnieniem tętniczym. Ponadto olej radzi sobie z różnego rodzaju uszkodzeniami skóry: oparzeniami, skaleczeniami, ukąszeniami owadów, odleżynami.

W dużych ilościach w szirycie znajduje się wysokiej jakości białko. Liście i nasiona rośliny zawierają 30% więcej białka niż ryż, owies i inne rodzaje upraw. Ponadto zawiera lizynę – najcenniejszy i niezbędny aminokwas dla organizmu człowieka, który działa jako synteza włókien mięśniowych i tworzenie tkanki mięśniowej. Przydatne substancje zawierające liście lub olej shiritsa służą do:

• zapobieganie osteoporozie;
• wzrost wapnia w ciele;
• regulacja metaboliczna;
• zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia komórek rakowych, chorób naczyniowych i chorób serca.

Stosowanie amarantusa jest zalecane w przypadku różnych chorób narządów wzroku, na przykład zaćmy, zapalenia spojówek, ślepoty nocnej, zapalenia powiek. Ponadto skwalen i nienasycone kwasy tłuszczowe zawarte w shiritsa mają korzystny wpływ na krążenie krwi, zwalczają nowotwory złośliwe, wzbogacają ciało w tlen, co ma dobry wpływ na stan całego ciała ludzkiego, w tym narządów wzroku.

Zastosowanie amarantu

Nasiona roślin stosuje się na hemoroidy, biegunkę, obfity przepływ menstruacyjny, procesy zapalne układu moczowo-płciowego. Olej z amarantusa pozyskiwany jest z nasion, które są źródłem przeciwutleniaczy, wielu witamin i wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-6 niezbędnych dla organizmu. Olej stosuje się w leczeniu chorób przewodu żołądkowo-jelitowego, cukrzycy, żylaków, zawałów serca, udarów i procesów zapalnych..

Wlew amarantowy jest zalecany w przypadku kolki jelitowej, zaparć, zapalenia jelita grubego jako środka hemostatycznego. Odwar z korzeni shiritsa stosuje się przeciwko rishcie, żółtaczce. Nałóż sok lub nalewkę na amarant wewnątrz za pomocą:

• choroba nerek
• infekcje żołądkowo-jelitowe;
• choroba serca
• z zapaleniem skóry, wypryskiem, erozją – zewnętrznie;
• z wysypką, skazą, alergiami, weź kąpiel z roztworem rośliny.

Sok z liści shiritsa jest źródłem naturalnego białka, które jest aktywnie wykorzystywane w żywności dla niemowląt. Zawiera wiele ważnych aminokwasów: metioninę, treoninę, fenyloalaninę, cystynę, leucynę itp. Sok służy również do zapobiegania i leczenia chorób układu oddechowego: astmy, gruźlicy, przewlekłego zapalenia oskrzeli. Kwas foliowy zawarty w roślinie zmniejsza liczbę wad mózgu i rdzenia kręgowego, co jest ważne dla kobiet w ciąży i dzieci karmionych piersią.

W medycynie ludowej

Ze względu na hemostatyczne, przeciwbakteryjne, przeciwzapalne, ogólne właściwości wzmacniające, shiritsa jest aktywnie stosowana w medycynie ludowej. Nasiona i liście rośliny są w stanie w pełni dostarczyć organizmowi niezbędnych witamin, soli wapnia, potasu, żelaza. Herbata amarantowa będzie doskonałym lekarstwem na otyłość, nerwicę, wzmacniającą układ odpornościowy. Olejek Shiritsa zawiera wiele nienasyconych i organicznych kwasów, które zapewniają odporność organizmu na choroby.

Nalewka z amarantusa

Aby przygotować nalewkę z wodą, 15 gramów suchych zmiażdżonych roślin (korzenie, łodygi, nasiona, kwiatostany) wlewa się do szklanki wrzącej wody, a następnie trzyma się w łaźni wodnej przez 15 minut, pozostawia do zaparzenia, a następnie filtruje. W razie potrzeby możesz dodać miód lub sok z cytryny. Weź 50 ml na pół godziny przed jedzeniem przez dwa tygodnie. Nalewka z tej rośliny zwiększy odporność organizmu na wirusy, zapobiegnie wzrostowi komórek rakowych, jest stosowana w wrzodzie żołądka.

Masło domowej roboty

Aby przygotować olej leczniczy, 1 część nasion kruszy się w moździerzu, w połączeniu z 3 częściami dowolnego podgrzanego oleju i wkłada do termosu. Po 7 dniach olej jest ostrożnie spuszczany, a nasiona są wyciskane do szklanej butelki, a następnie cały proces jest powtarzany kilka razy z nowymi nasionami. Zebrany w ten sposób olej jest przechowywany w ciemnym, chłodnym miejscu. Weź łyżeczkę do trzech razy dziennie przez 1 miesiąc. Korzystny wpływ na naczynia krwionośne, serce i wątrobę. Szeroki zakres zewnętrznych zastosowań kosmetycznych.

Przepisy na kąpiel amarantową

Na 2 litry wrzącej wody weź 300-400 g. posadź surowce rośliny, nalegaj 15 minut w łaźni wodnej, przefiltruj i dodaj do wanny wypełnionej wodą. Procedura trwa do 30 minut. Jest stosowany w leczeniu chorób skóry, ukąszeń owadów, oparzeń, odleżyn i ma działanie przeciwbakteryjne. Nie zaleca się stosowania shiritsa z zapaleniem trzustki, kamicą moczową, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, enteropatią trzewną.

W gotowaniu

Liście Shiritsa można gotować, smażyć, gotować na parze, dodawać nasiona do pieczenia i dowolnego dania. W niektórych krajach wyroby cukiernicze lub produkty mączne są wytwarzane z nasion. Piwo warzy się z amarantu w Peru, a owsiankę wytwarza się w Azji. Olej Shiritsa jest podobny do każdego oleju roślinnego, nadaje się do smażenia i sosów do sałatek. Znane są również płatki amarantowe, które nie zawierają glutenu i są idealne dla małych dzieci, kobiet w ciąży i karmiących.

Zupa z puree z amarantusa

Dietetycy od dawna udowodnili, że zupa powinna być obecna w menu każdej osoby. Niezwykły przecier zupy z pikantnym dodatkiem – gotowane nasiona amarantusa, które sprawiają, że jego smak jest całkowicie niezapomniany, urozmaica każdą dietę. Ponadto wszystkie potrawy z tej cudownej rośliny są zdrowe, zawierają dużo białka i nie zaszkodzą sylwetce, ponieważ są dietetyczne.

Składniki:

• bulion warzywny lub mięsny – 1 l;
• mleko –1/4 l;
• mąka kukurydziana – 2 łyżki. l.;
• cebula – 1 szt .;
• gotowane nasiona amarantusa – 100 gr .;
• sól, pieprz, gałka muszkatołowa – do smaku.

Metoda gotowania:

1. Połączyć bulion z mlekiem i posiekaną cebulą, posiekaną i smażoną w oleju roślinnym. Gotować.
2. Dodaj mąkę kukurydzianą i amarant, zmiażdżone na mikserze. Aby posmakować soli i pieprzu, posyp gałką muszkatołową. Usunąć z ognia.

Chleb zbożowy z amarantusa

Od czasów starożytnych znane były lecznicze właściwości amarantu. Od czasów starożytnych nasi przodkowie wytwarzali mąkę z nasion boczku i pieczonego chleba, co uważano za źródło długowieczności. Pieczony chleb o bogatym ziołowym zapachu amarantusa ma właściwości lecznicze, nie starzeje się przez długi czas, jest bardzo odżywczym i białkowym produktem, zmniejsza ryzyko wielu chorób.

Składniki:

• soda oczyszczona – 1 łyżeczka;
• mąka pełnoziarnista – 1 łyżka;
• białko jaja – 1 szt .;
• gruba mąka – 3/4 łyżki.;
• nasiona amarantusa – 3/4 łyżki stołowej;
• margaryna – 1 łyżka. l.;
• krem odtłuszczony – 1 łyżka.

Metoda gotowania:

1. Przesiej sodę z mąką, połącz z innymi suchymi składnikami.
2. Dodaj ubite jajko do mleka i stopioną margarynę.
3. Dobrze wymieszaj, dodaj do suchej masy. Następnie ułóż powstałe ciasto na natłuszczonej blasze do pieczenia, piecz w piekarniku przez 25 minut w temperaturze 170-180 stopni Celsjusza.

Uprawa amarantusa

Shiritsa jest chwastem, dlatego roślina jest bezpretensjonalna, dostosowuje się do każdej temperatury, a nawet suszy. Lepiej jest siać nasiona, gdy temperatura ziemi osiągnie 5-6 ° C, a gleba jest nasycona wodą, co jest ważne na samym początku wzrostu amarantusa. Roślina jest ułożona w nawach o szerokości 45 cm, w odległości 7-10 cm od siebie. Po 10 dniach pojawiają się pędy.

Początkowo górna część rośliny rozwija się powoli. Kwiat musi być poluzowany co dziesięć dni, chwastów glebę. Nasiona Shiritsa są zbierane jesienią, a wiechy kwiatów są młócone i rozprowadzane cienką warstwą na powietrzu do wyschnięcia. Zebrać rośliny marynowane, zamrozić. Nasiona amarantusa można jeść. Każda roślina daje średnio do 600 tysięcy nasion, które zachowują zdolność kiełkowania do 4 lat.