Czym jest wiatrakowiec – historia stworzenia, projektowania, kontroli i prędkości lotu

Treść artykułów

• Wynalazca Gyro
• Zasada działania
• Kontrola
• Prędkość lotu
• Tryby lotu
• Posługiwać się
• Rozwój w ZSRR i Rosji
• Nowoczesne żyroskopy
• Klasyfikacja
• Specjalne właściwości

Wśród nowoczesnych latających pojazdów technika bezskrzydłowa jest szczególnie popularna. Co to jest autogyro lub, jak to się nazywa, helikopter, wiatrakowiec? Wszystkie te terminy odnoszą się do tego samego samolotu bez skrzydeł z dwiema śrubami (ogon poziomy i pionowy). Na Zachodzie lekki wiropłat jest zwykle nazywany wiatrakowcem, rotoplanem, wiatrakowcem. Wszystkie nazwy odzwierciedlają zasadę, że ta unikalna technika z powodzeniem utrzymuje się w powietrzu..

Wynalazca Gyro

Ten samolot został wynaleziony w 1919 roku przez hiszpańskiego inżyniera Juana de la Cervę. Jego wiatrakowiec po raz pierwszy zobaczył niebo wiosną 1923 roku. Zainteresowanie rotoplanesami wznowiło się od późnych lat 50. XX wieku dzięki Igorowi Bensenowi, który sprzedał własne wiropłaty. Jego wynalazki były najprostszymi pojedynczymi wiatrakowcami o lekkiej konstrukcji i sprzedawane były w zestawach do samodzielnego montażu. Jedyny model wiatrakowca przemianowany na Pegaz, który przetrwał do dziś, znajduje się w mieszkance Kalifornii.

Zasada działania

Cechy konstrukcyjne i zasada działania wiatrakowca są podobne do szybowca, samolotu, lotni lub motoszybowca. Siłę podnoszenia zapewnia nadchodzący przepływ powietrza, a rolę skrzydeł pełni śruba obrotowa łożyska (wirnik). Ta funkcja zapewnia lot poziomy wiatrakowca, dzięki czemu jest on utrzymywany w powietrzu. Ogólny skok śruby jest regulowany przez producenta; podczas pracy nie można jej zmienić.

Ruch translacyjny jest wykonywany przez siłę ciągnącą marszowy silnik wiatrakowca, jeśli jest on umieszczony z przodu, oraz przez działanie pchające, gdy silnik znajduje się z tyłu. Aby rozpocząć ruch łopat wirnika, czyli obrócić śrubę, wymagany jest tylko przepływ powietrza, który nazywa się trybem autorotacji. Opór śmigła w powietrzu obraca śmigło, dzięki czemu zasada aerodynamiczna wyzwala przekładnię, a wiatrakowiec zaczyna swobodnie planować.

Kontrola

Standardowe wiatrakowce z pionowym startem mogą być kontrolowane i przemieszczane względem trzech osi przestrzennych: wzdłużnej, poprzecznej, pionowej. Kierunkowe sterowanie wiropłatem odbywa się za pomocą steru, który jest zamocowany z tyłu kadłuba. Nachylenie płaszczyzny obrotu wirnika, dzięki któremu wymagany kąt pochylenia jest spełniony, osiąga się przez odchylenie pokrętła sterowania wiatrakowca.

Zasada ruchu pedałów i uchwytu wiatrakowca jest podporządkowana instynktownym manipulacjom osoby w celu utrzymania równowagi podczas lotu, a także podczas kontrolowania samolotu. Przesunięcie uchwytu w dowolnym kierunku pociąga za sobą odchylenie osi wirnika w tym samym kierunku, dzięki czemu obraca się wiatrakowiec. Mechanizm sterowania wiatrakowca obejmuje również widelce z końcówkami.

Prędkość lotu

Klasyczne wiatrakowce poruszają się w powietrzu ze średnią prędkością 120 km / h przy zużyciu paliwa około 15 litrów na 100 km. Wiatrakowce mogą rozwijać prędkość lotu od 25 do 180 km / h, rekordowy wskaźnik prędkości ruchu w powietrzu odnotowano przy prędkości 207 km / h. W związku z tymi właściwościami wiatrakowiec można porównać z samochodem pod względem oszczędności paliwa i prędkości, z tą różnicą, że porusza się on w powietrzu.

Tryby lotu

Zasadniczo lot aerodynamiczny w wiatrakowcu odbywa się w trybie normalnym. Nic dziwnego, że wiatrakowiec jest zaliczany do najbezpieczniejszych, pośrednich między helikopterem a samolotem, samolotem. Jednak w przypadku wiatrakowca zdarzają się również sytuacje awaryjne, takie jak rozładowanie wirnika, oblodzenie, martwa strefa autorotacji, salto. Główną zaletą wiatrakowca jest to, że w przypadku utraty prędkości, awarii silnika lub jakichkolwiek nieprawidłowości w sterowaniu jest w stanie bezpiecznie lądować.

Posługiwać się

Żyroplany służą do szybkiego poruszania się zamiast samochodów. Przewagą wiatrakowca nad pojazdami lądowymi jest pełna swoboda manewrowania i brak korków. Wiatrakowiec jest idealny do krótkotrwałych rekreacyjnych i turystycznych spacerów lotniczych. Do tych celów preferowane są modele przeznaczone dla dwóch lub trzech pasażerów.

Żyroplany są wykorzystywane do lotów wojskowych i biznesowych w celu inspekcji określonego terytorium, kontrolowania rurociągów naftowych, ochrony stref granicznych i monitorowania pożarów w lasach. Nowoczesny wiatrakowiec z aparatem służy do fotografowania z lotu ptaka lub nagrywania wideo z lotu ptaka, dzięki szerokiemu widokowi i niskiemu poziomowi wibracji, w przeciwieństwie do śmigłowców.

Rozwój w ZSRR i Rosji

Szybki rozwój lotnictwa na początku XX wieku doprowadził do pojawienia się szerokiej gamy samolotów. Radziecki wiatrakowiec został zaprojektowany i zbudowany przez N.I. Kamov. Pierwszy lot na tym wiatrakowcu pod nazwą KASKR-1 „Czerwony inżynier” został ukończony w 1929 roku przez pilota testowego w towarzystwie samego projektanta. Obecnie w Rosji rozwój wiatrakowców jest prowadzony przez kilka wiodących firm: „For the clouds”, „Aero-Astra”, „AviaMaster”.

Nowoczesne żyroskopy

Po kilkudziesięciu latach od stworzenia pierwszych wiatrakowców filozofia ciągłego doskonalenia pociągnęła za sobą wynalezienie wiatrakowca z zamkniętą kabiną. Oprócz eleganckiej konstrukcji, nowoczesne wiatrakowce wyróżniają się ulepszoną konstrukcją mechanizmów startu, lądowania i kontroli wiropłatów podczas lotu, zapewniając jego bezpieczeństwo.

Klasyfikacja

Zgodnie z zasadą umieszczania śmigła wiatrakowce dzielą się na dwa typy: ze śmigłami ciągnącymi i pchającymi. Pierwsza wersja jednostek lotniczych ma najlepszą zdolność chłodzenia silnika dzięki śrubowemu przepływowi powietrza. Zaletą modeli żyroskopów żyroskopowych jest ich bezpieczeństwo w przypadku mechanicznego uderzenia w łuk podczas wypadku. Zaletą projektowania planów smarowania za pomocą śruby dociskowej jest najlepszy widok z kokpitu.

Specjalne właściwości

Większość współczesnych wiatrakowców jest wyposażona w mechanizm wstępnej promocji piasty wirnika. Dzięki tej opcji projektowania wirnik obraca się, aby zdjąć wirnik. Wstępne odkręcenie śmigła wiatrakowca znacznie skraca jego start, aw przypadku przeciwnego wiatru podnośnik jest możliwy z miejsca. Krótki start wiatrakowca jest najbardziej akceptowalną opcją w przypadku braku łatwo dostępnych lotnisk w Rosji. Modele ze skaczącym startem, na przykład, jak wiatrakowiec Cartercopter, są uniwersalne.