Demontaż klimatyzatorów: jak usunąć podzielony system własnymi rękami

Treść artykułu

• W jakich przypadkach możesz to zrobić sam?
• Dlaczego ważne jest, aby oszczędzać freon
• Demontaż jednostki zewnętrznej
• Cechy lokalizacji i podłączenia jednostek wewnętrznych

Demontaż podzielonego systemu składającego się z jednostki wewnętrznej i zewnętrznej jest znacznie trudniejszy niż monoblokowy klimatyzator okienny. Głównym problemem jest rozproszony obwód chłodniczy, który będzie musiał zostać rozhermetyzowany. Porozmawiajmy szczegółowo o tym, jak usunąć podzielony system i utrzymać go w pracy..

W jakich przypadkach możesz to zrobić sam?

Istnieje kilka warunków wstępnych, pod którymi warto zdemontować podzielony system własnymi rękami:

1. Umiejscowienie jednostki zewnętrznej pozwala na odłączenie rur i kabli, demontaż samej jednostki i konstrukcji montażowej bez użycia sprzętu do alpinizmu przemysłowego lub specjalnego sprzętu.
2. Do dyspozycji manometr lub stacja manometryczna (kolektor) (własna lub wypożyczona) do pracy z typem freonu, który jest wpompowywany do układu.
3. Aby zdemontować dość ciężkie jednostki zewnętrzne i wewnętrzne, a także bezpiecznie wyłączyć sprężarkę, potrzebny jest pomocnik.

Dlaczego ważne jest, aby oszczędzać freon

Jeśli klimatyzator wyczerpał swoje zasoby, można go zdemontować bez oszczędzania freonu. Oczywiście zdaniem naukowców metoda ta spowoduje pewne szkody w środowisku, ale będzie zupełnie nieistotna (nawet w porównaniu z nieprawidłową utylizacją świetlówki).

Technicznie łatwiej jest zdemontować „działający” zewnętrzny blok rozdzielonego układu bez konserwacji freonu, ale potem klimatyzator będzie musiał zostać wyrzucony. A powodem tego będzie prawie gwarantowana awaria pompy próżniowej sprężarki..

Szczelność komór pompy podczas jej pracy zapewniają nie uszczelki czy pierścienie tłokowe (po prostu nie mogą wytrzymać znacznej różnicy temperatur i ciśnień), ale wysoką dokładność obróbki i doskonałe wyważenie części. Najmniejsze zarysowanie powierzchni kamery od kurzu lub kry lodowej zamarzniętej pary wodnej, która z pewnością dostanie się do pompy wraz z powietrzem atmosferycznym, doprowadzi do utraty pracy tej głównej sprężarki po podłączeniu wtórnym i pompowaniu freonu.

Demontaż jednostki zewnętrznej

Na bloku zewnętrznym znajdują się dwie złączki do których pasują rurki: cienka na ciekły freon ze skraplacza i gruba na gazowy freon z parownika z bloku wewnętrznego.

Obydwa przyłącza mają zawory odcinające zamknięte zaślepkami gwintowanymi. Zawory są regulowane za pomocą kluczy nasadowych. Z przyłącza gazowego wystaje nypel, również zamknięty zaślepką.

Przed rozpoczęciem pracy należy zdjąć wszystkie osłony.

Manometr jest podłączony do złączki i klimatyzator jest włączany w trybie „zimnym”.

Po 10 minutach, gdy klimatyzator wejdzie w ustawiony tryb pracy, zawór armatury cieczowej zostaje dokręcony, co powoduje odłączenie dopływu freonu od skraplacza jednostki zewnętrznej.

Następnie ciśnienie w rurze gazowej jest monitorowane za pomocą manometru. Przy odczycie -1 MPa (próżnia techniczna) zamknij zawór przyłącza gazu i natychmiast wyłącz klimatyzator.

Następnie zdejmij manometr i przykręć wszystkie trzy zaślepki do złączek.

W tym czasie cały freon zbiera się w skraplaczu jednostki zewnętrznej, aw pozostałej części układu (parownik i rurki) – próżnia techniczna.

Teraz konieczne jest odłączenie jednostki zewnętrznej od rurociągów. Istnieją dwie możliwości:

1. Odkręć nakrętki złączkowe mocujące kielichowe rury do kołnierza złączy. Wloty do złączek zamknąć wstępnie przygotowanymi pokrywami o tej samej średnicy i skoku gwintu, co nakrętki. Ale jeśli nie ma osłon, idą drugą, bardziej radykalną drogą.
2. Za pomocą bocznych obcinaków rury są odcinane (z kolei) 10-15 cm od łączników. Odcięty koniec jest zagięty z boku złączki i mocno zaciśnięty imadłem stołowym. Ta sama procedura jest wykonywana z „częścią współpracującą”. Ta metoda jest uważana za bardziej niezawodną, ​​ponieważ zmniejsza ryzyko przedostania się pyłu do samej złączki po odłączeniu rury..

Pozostaje tylko odłączyć przewody (zasilające i sygnałowe) od jednostki zewnętrznej, odkręcić mocowania jednostki do konstrukcji montażowej, zdjąć jednostkę.

Cechy lokalizacji i podłączenia jednostek wewnętrznych

Bloki wewnętrzne systemów dzielonych mają różne opcje umieszczania i mocowania.

Zasadniczo większość typów bloków (z wyjątkiem kanału) ma podobny algorytm demontażu:

• Usuń osłonę;
• odłącz kable;
• odłączyć rury układu cyrkulacji czynnika chłodniczego (te same dwie opcje, co w przypadku jednostki zewnętrznej);
• przeciąć rurę drenarską;
• opróżnić pojemnik na skropliny;
• otworzyć zatrzaski mocujące jednostkę wewnętrzną do płyty montażowej (każdy typ i marka ma swój własny system);
• usuń blok;
• zdemontować płytę.

Najtrudniejszy demontaż dotyczy klimatyzatora kanałowego. A wyjęcie jednostki wewnętrznej nie jest aż tak trudne, chociaż nadal trzeba się do niej dostać, ile trzeba zdemontować system kanałów powietrznych, adaptery, nawiewniki i kratki.