Treść artykułu
Jeśli na podwórku nie ma wystarczającej ilości wolnego miejsca, najlepszym sposobem na wyposażenie głowicy studni i umieszczenie przepompowni jest keson. W rezultacie otrzymasz dyskretny właz, pod którym znajdzie się dowolnie złożony zestaw wyposażenia. Porozmawiajmy o prawidłowym ułożeniu studni i o tym, jak zrobić keson własnymi rękami.
Jak wykopać keson
Po zakończeniu budowy studnia wygląda jak kawałek rury wystający z ziemi. Gleba w okolicy jest zwykle silnie zerodowana w wyniku wcześniejszego przepłukania studni, dlatego najlepiej pozostawić miejsce do wyschnięcia na kilka tygodni. Zamknij opaskę prawie natychmiast po wierceniu..
Do momentu montażu pokrywy kesonowej rura osłonowa zachowa swoją pierwotną formę, także podczas wykopów. Najpierw należy oznaczyć obszar, definiując okrągły lub prostokątny przekrój odpowiadający zewnętrznym wymiarom kesonu.
Nie ma ścisłych wymagań, do której części komory ma wystawać obudowa studni. Może znajdować się dokładnie pośrodku, może znajdować się na samej krawędzi – zależy to od rozmieszczenia wyposażenia wewnątrz komory, jego kształtu i wielkości. Jedynym życzeniem jest takie ustawienie włazu na planie, aby studnia znajdowała się bezpośrednio pod nim. W takim przypadku znacznie łatwiej będzie dotrzeć do rury ssącej z pompą, zwłaszcza jeśli jest sztywna i długa..
Istnieją dwie możliwości prowadzenia robót ziemnych. W pierwszym przypadku gleba jest usuwana poniżej głębokości zamarzania, tworząc prostokątny dół o prostych ścianach o wymiarach około 1×1,2 m. W drugim przypadku najpierw usuwa się darń, aby uzyskać okrągły dół, w którym osadzany jest betonowy pierścień z ćwiartką. Ponadto kopanie odbywa się metodą sekwencyjną.
Wybór metody zależy od właściwości i stabilności gleby, dostępności odpowiednich materiałów na danym terenie. Najlepszego typu urządzenia nie można nazwać, jednak przy niskim współczynniku GWL pierścienie żelbetowe wyglądają na najmniej kosztowną metodę montażu. Jeśli keson jest potencjalnie podatny na zalanie, lepiej myśleć o niczym innym niż o monolitycznej betonowej skrzyni.
Układ ścian i podłóg
W rzeczywistości istnieje znacznie więcej opcji wykonania kesonu. Może to być plastikowy, stalowy pojemnik lub konstrukcja murowana z małych bloków. I znowu nie zadziała wskazanie pretendenta do tytułu najlepszej metody urządzenia. A wszystko dlatego, że oprócz kosztów materiałowych są też koszty pracy, poza tym powtarzamy, nie każda decyzja będzie optymalna dla określonej kombinacji wskaźników:
- poziom wód gruntowych;
- gęstość i twardość gleby;
- działanie sił falujących mrozu.
Jednak można śmiało powiedzieć, że jeśli chodzi o strop, to między innymi najlepszym rozwiązaniem będzie monolityczna płyta żelbetowa. Równomiernie rozłoży obciążenie na podłożu, a przy prawidłowo wykonanej hydroizolacji nie pozwoli na przedostanie się wód gruntowych do środka. Podłogę należy wylać na warstwę podsypki nieściśliwej: 10–12 cm zagęszczonego żwiru i 5–7 cm piasku zagęszczonego wodą. Szerokie płótno z folii polietylenowej o grubości co najmniej 150-200 mikronów powinno być rozłożone na podsypce jako zewnętrzna hydroizolacja. Krawędzie należy schować po bokach wykopu na około metr w celu późniejszego połączenia z hydroizolacją ścian.
Podłoga i ściany są wylewane z betonu klasy B25 lub wyższej. Siatkę zbrojeniową układa się na wierzchu folii na kołkach dystansowych 50 mm, ta sama warstwa ochronna zostanie wylana na zbrojenie. Przy niewielkiej powierzchni posadzkę kesonu można wzmocnić siatką samodziałaną o grubości 12 mm zbrojeniem o profilu okresowym z komórką ok. 100–120 mm. Często jednak keson łączy się np. Ze stacją sprężarek myjni samochodowej lub kompleksem uzdatniania wody basenowej. W takim przypadku lepiej jest zastosować kraty zgrzewane fabrycznie o grubości pręta 14 mm lub więcej. Z każdej strony siatki kotwica wygięta pod kątem prostym jest przywiązana do co drugiego pręta siatki jako element osadzony do połączenia ze zbrojeniem ściany.
Ściany są również odlewane po prostu, ale należy odpowiednio zorientować zakładkę ich hydroizolacji z podłogą. Do tych celów optymalne jest użycie folii polietylenowej dostarczanej w zamkniętych rękawach. Całkowita szerokość kurtyny wynosi do 6–8 metrów, więc wystarczy to na mały keson. Tuleja jest wkładana do studzienki i prostowana, a wystające krawędzie izolacji podpodłogowej są zaginane i nakładane na ściany od wewnątrz. Łącznik górny na całej długości klejony jest taśmą.
Odlew odbywa się na szalunku z płyty OSB. Wewnątrz przekładki montuje się z pręta w postaci dwóch lub trzech kwadratowych siatek 2×2. Ściany zbrojone są prętami pionowymi 10-12 mm co 25-30 mm ściany, a także prętami poziomymi o tych samych wymiarach w ilości trzech sztuk na ścianę. W narożnikach zbrojenie łączy się zagiętą kotwą. Grubość odlewu jest bardzo mała – około 60 mm, dlatego zaleca się mocowanie zbrojenia na pierścieniach dystansowych.
Obszar zachodzący i ślepy
Dalsze prace są wykonywane tydzień po odlaniu ścian. Nawiasem mówiąc, należy je podnieść na poziom 30–40 cm poniżej planowanej osłony podwórka. Po związaniu betonu resztę wykopu można wykopać 35–50 cm w każdym kierunku, doprowadzając dno do wysokości ścian. Na obwodzie ekspandowanego wykopu wykopany jest również niewielki rowek o głębokości około 10 cm, który po wylaniu tworzy bok otuliny betonowej, co zapobiega przepływowi płynu pod wpływem sił napięcia powierzchniowego..
Konieczne jest również wykonanie szalunku panelowego. W tym celu wsporniki w kształcie litery U są wykonane z pręta w ilości 3-4 sztuk. Ich nogi są połączone po bokach podłużnymi listwami dla większej stabilności. Zadaniem podpór jest podparcie 2–3 części płyty OSB (płyty pełne są trudne do demontażu) tworzących deskowanie stropu. W związku z tym wysokość regałów w kształcie litery U powinna być o 30-40 mm mniejsza niż wysokość ścian kesonowych od podłogi.
Do odlania szyjki lepiej jest użyć płyty pilśniowej impregnowanej wodą o grubości 4 mm, zwiniętej w rurkę i zszytej wkrętami samogwintującymi do cienkiej szyny od wewnątrz. Blacha jest zwijana zgodnie ze średnicą montażową włazu z tworzywa sztucznego (ok. 60 cm), szalunek można nawet dociągnąć do pierścienia gniazda małymi śrubami od wewnątrz. Szalunek zewnętrzny szyjki może mieć dowolny kształt, grubość ścianki to około 70 mm.
W szalunku stropowym konieczne jest również wycięcie wyrzynarką okrągłego otworu, wewnątrz którego płyta pilśniowa jest przymocowana do końca szalunku stropowego. Taki schemat można łatwo zdemontować od wewnątrz:
- Demontaż barierek bocznych przytrzymujących nogi podpór.
- Wybijamy nogi spod jednego talerza, odcinamy go i rezygnujemy.
- Podobnie zdemontuj drugą płytę..
- Przekręcamy szalunek wokół szyi.
Płyta jest wzmocniona dokładnie taką samą siatką, jak została wzmocniona podłoga. Na szyję wystarczą cztery podłużne pręty, przepasane pierścieniami wzmocnienia strukturalnego. Dozwolone jest również stosowanie dużych siatek gipsowych z prętem od 4 mm.
Jeśli chodzi o hydroizolację podłogi, przeprowadza się ją poprzez powlekanie wodoodpornymi masami uszczelniającymi do wewnętrznej obróbki zbiorników betonowych. Zarówno płaska płyta, jak i szyja muszą być pokryte co najmniej dwoma warstwami. Należy również pamiętać, że od wewnątrz ściany, podłoga i sufit kesonu również nie szkodzą pokryć powłoką hydrofobową. W takich warunkach eksploatacyjnych warstwa ochronna betonu powinna mieć co najmniej 60 mm, a ściany odlewnicze 120 mm dla tak lekkiej i prostej konstrukcji stanowiłoby wyraźny nadmiar. Dlatego należy zapobiegać zawilgoceniu i, jeśli to możliwe, podczas mieszania betonu należy stosować modyfikatory mrozoodporności..
Wyposażenie techniczne kesonu
Przed wylaniem podłogi należy rozważyć wszystkie możliwe dodatki do konstrukcji zgodnie z przeznaczeniem technicznym budynku. Oto wymagane minimum:
- Spawane schody wykonane ze zbrojenia, trwale przymocowane do ściany szyjki i spoczywające na podłodze. Aby zaoszczędzić miejsce, w szyjce można umieścić tylko wcięte wsporniki, aw przedłużonej części komory można zamontować drabinę lub rusztowanie.
- Rura wejściowa energii elektrycznej. Powinien mieć „gąsior” w części wystającej ponad powierzchnię, podczas gdy wewnętrzna strona jest zbliżona do wejściowego urządzenia dystrybucyjnego.
- Przedmiot wynikający z poprzedniego: co najmniej jeden pylon na 3-5 gniazd, mała lampka i wyłącznik.
- Ponadto w odległości 10–20 cm od włazu należy zainstalować mały stojak wentylatora, aby wysoka wilgotność nie szkodziła sprzętowi elektrycznemu.
- Pora na wycięcie obudowy na wysokości 30–35 cm od podłogi kesonu.
- Zastanów się również, jak zawiesić i zabezpieczyć pompę wraz z przewodem ssawnym..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis