Fasada wentylowana: cechy technologii montażu i montażu

Treść artykułu

• Funkcje ramy elewacji
• Rodzaje podsystemów do fasad wentylowanych
• Konfiguracja ram dla ściany osłonowej
• Rozpoczęcie montażu: przygotuj ścianę i zamocuj konsole
• Montaż systemu profili mocujących

Wykończenie wentylowanymi systemami fasadowymi rozpoczyna się od montażu podsystemu ramy. Błędy na tym etapie są obarczone nieprawidłowym wykonaniem przez obliczenie jego funkcji, a nawet całkowite zniszczenie wykończenia. Porozmawiajmy o ramkach do niezależnych fasad wentylacyjnych oraz cechach ich instalacji i montażu.

Funkcje ramy elewacji

Wentylowana fasada na zawiasach koncepcyjnie wywodzi się z zewnętrznych systemów przeszkleń wieżowców, skąd dziedziczy swoją złożoność technologiczną. Wysoką wszechstronność takiego wykończenia uzyskuje się dzięki bardzo specyficznemu podsystemowi mocowania, który spełnia szereg docelowych funkcji.

Spośród nich główną jest odległość paneli okładzinowych od ściany nośnej i warstwy izolacyjnej w celu uzyskania przestrzeni, w której swobodnie krąży powietrze uliczne. To jeden z najskuteczniejszych sposobów ochrony materiałów izolacyjnych o wysokiej higroskopijności. Przez pół wieku aktywnego wdrażania metoda ta sprawdziła się tylko z najlepszej strony. Dzięki okładzinie zewnętrznej wymiana temperatury konstrukcji jest znormalizowana: latem słońce mniej nagrzewa ściany, a zimą szczelina powietrzna zapobiega dyfuzyjnemu odpływowi ciepła.

1 – ochrona budynku przed nagrzewaniem; 2 – ochrona izolacji i konstrukcji przed opadami atmosferycznymi; 3 – podsystem elewacji wentylowanej; 4 – membrana paroprzepuszczalna; 5 – izolacja; 6 – usuwanie wilgoci z pomieszczenia

Przy pierwszej znajomości system wykazuje oczywistą złożoność i stwarza iluzję zawodności. Stąd druga kluczowa funkcja ramy – ochrona izolacji i konstrukcji nośnej bez uszczerbku dla integralności okładziny i jej wyglądu. Staje się to możliwe dzięki wysokiej odporności poszczególnych elementów ramy na naprężenia mechaniczne i właściwemu rozkładowi obciążeń.

Można stwierdzić, że tak wysoka produktywność jest bardzo kosztowna, zarówno z punktu widzenia ekonomicznej dostępności, jak iz punktu widzenia złożoności instalacji. Dlatego trzecim zadaniem, jakie stawia się ramom niezależnych fasad wentylacyjnych, jest wysoki stopień ujednolicenia elementów. To nie tylko umożliwia możliwie najszybsze wykonanie prac przy dużym udziale drogiego alpinizmu przemysłowego. Szkielet elewacji wentylowanych można dostosować nawet do bardzo złożonej architektury, w tym powierzchni z odchyleniami od pionu.

Rodzaje podsystemów do fasad wentylowanych

Obecnie istnieje bardzo szeroka gama systemów ramowych do elewacji wentylowanych, z których każdy jest przystosowany do pracy w specyficznych warunkach obiektu z określonym rodzajem materiału wykończeniowego. Aby je sklasyfikować, należy zwrócić uwagę na dwie kluczowe cechy.

Pierwszy to materiał do wykonania ramy:

1. Stal galwanizowana. Optymalne dla systemów fasadowych bez roszczeń dotyczących trwałości na korzyść oszczędności kosztów. Najczęściej stosowany przy budowie niedrogich okładzin elewacyjnych aluminiowo-poliuretanowych z perspektywą ich wymiany.
2. Stal nierdzewna. Wykonane z niego ramy są najtrwalsze i służą do okładania wieżowców przy użyciu ciężkich paneli (raz i na długi czas).
3. Aluminiowa podkonstrukcja. Znajduje zastosowanie w projektach renowacji i izolacji starych budynków, w których nie można przekroczyć dopuszczalnego obciążenia ścian nośnych. Wada – niskie bezpieczeństwo przeciwpożarowe, podsystemy aluminiowe nie są stosowane w konstrukcjach wysokich.
4. Wodoodporne drewno. Stosowane jako elementy regałów w niskich budynkach i regionach o łagodnym klimacie.

Drugą cechą wyróżniającą jest producent systemu ramowego. Elementy różnych marek nie są ze sobą porównywalne (z bardzo rzadkimi wyjątkami), dlatego zawsze dostarczane są w kompletnym zestawie. O wyborze na korzyść konkretnego producenta decyduje przede wszystkim wygoda i produktywność instalacji. Jest to prawie nieistotne dla prywatnego dewelopera, ale przy zaangażowaniu alpinistów przemysłowych na dużych obiektach potrzeba dodatkowego wiercenia lub przycinania powoduje dziesiątki dodatkowych roboczogodzin.

Konfiguracja ram dla ściany osłonowej

Trzecią kluczową różnicą jest współczynnik kształtu gotowego systemu ramowego. Zależy to całkowicie od formatu użytej okładziny, a każdy szanujący się producent uważa za swój obowiązek wspieranie wszystkich trzech typów w swoim asortymencie. Ponadto, jeśli są one objęte gwarancją producenta okładziny, powinny być instalowane tylko w zalecanym podsystemie. Ze względu na współczynnik kształtu systemy ramek dzielą się na:

• orientacja pionowa: dla oblicówki poziomej i ciągłego poszycia przygotowawczego materiałami płytowymi;
• orientacja pozioma: dla sidingów pionowych, paneli magnezytowych i poliuretanowych;
• typ krzyżowy: do marmuru, cegły, gresu porcelanowego i innych ciężkich paneli.

Przed przystąpieniem do montażu opracowywana jest mapa technologiczna oraz album rozwiązań technicznych dla konkretnego produktu. Celem jest ustalenie kolejności montażu i działania złączy. Na szczęście prawie wszyscy producenci mają ten sam schemat porównawczy i zawartość opakowania. Posiadają stacjonarne wsporniki mocowane bezpośrednio do ściany oraz ruchomy profil, który wraz z pierwszym elementem tworzy konsolę bazową. Listwa ruchoma posiada standardowy sposób łączenia z elementami stelaża ramy, dodatkowo zestaw może zawierać łączniki do zabudowy regałów, łączniki narożnikowe i krzyżowe.

Rozpoczęcie montażu: przygotuj ścianę i zamocuj konsole

Montaż rozpoczyna się od przygotowania ścian: usunięcia resztek zniszczonego wykończenia i leczenia antyseptycznego w przypadku oznak uszkodzenia pleśni. Montaż konsol rozpoczyna się od górnego rzędu, instalując je krokiem, znormalizowanym według rodzaju i ciężaru okładziny. Montaż odbywa się na wykładzinie z tworzywa sztucznego, która wyklucza przenikanie ciepła między ścianą a ościeżnicą, mocowanie odbywa się za pomocą śrub kotwiących, aw przypadku luźnych i wydrążonych podstaw – kotew chemicznych lub specjalnych typów kołków (CAT, KBT). Następnie z każdego wspornika wyrzucany jest pion wzdłuż ściany, wzdłuż którego wierci się otwory i montuje się pozostałe elementy pionowego rzędu.

Wielu producentów tak rozmieszcza otwory montażowe w konsolach, aby można było je zmontować, co znacznie przyspiesza pracę. Po zamocowaniu ruchome listwy konsoli górnego rzędu są ustawione w jednej linii zgodnie z krzywizną płaszczyzny ściany. Następnie pion jest przeważany do krawędzi górnej konsoli, dzięki czemu pozostałe części przesuwne są regulowane i mocowane. Do mocowania prowadnicy można użyć zarówno połączeń śrubowych, jak i nitów zrywalnych..

Jeśli podsystem jest montowany z poziomą orientacją elementów regału, sposób regulacji konsol pozostaje taki sam, ale wsporniki są obracane w drugą stronę. W ten sposób najpierw instalowane są skrajne pionowe rzędy, wzdłuż elementów, których żyłka jest następnie ciągnięta, aby wyrównać pośrednie wsporniki rzędu poziomego.

Montaż systemu profili mocujących

Czasami zaleca się zamocowanie konsol po zamocowaniu stojaków systemu ramowego. Jeśli takie jest zalecenie producenta, to jest to całkowicie do przyjęcia. Jednak wyrównanie w pionie jest uważane za preferowaną metodę, jeśli nie ma dodatkowych wymagań instalacyjnych..

Profil zwykle ma standardowe środki wstępnego mocowania, reprezentowane przez rowki i zatrzaski. Po zamocowaniu w miejscu montażu elementy regału mocuje się wzdłuż wewnętrznej półki do prowadnicy konsoli za pomocą śrub, nitów lub niehartowanych blachowkrętów.

Większość „autorskich” systemów polega na montażu profili mocujących po zamontowaniu izolacji i wiatroodpornej membrany / folii. Istnieje jednak możliwość ułożenia mat izolacyjnych nie tylko pod skrzynią, ale także między słupkami. W tym przypadku na profile rozwijana jest wiatroodporna folia i montowany jest system szyn dystansowych o orientacji krzyżowej pionowej lub dwuwarstwowej.

Pod koniec naszej recenzji zauważamy, że piwnica i przednia część ściany są oddzielone poziomą deską odpływową. Dodatek ten ma na celu ograniczenie przepływu powietrza nasyconego wilgocią z fundamentu do głównej przestrzeni kanału i zapobieganie przedostawaniu się wody – kondensacji i ukośnego deszczu – do piwnicy. Zatem konwekcja powietrza w obu strefach zachodzi oddzielnie..

Powiązane Wpisy:

1. Fasada wentylowana: rodzaje systemów, cechy, koszt Treść artykułu Do czego służy wentylacja elewacji? Fasada wentylowana – zasada działania Rama do fasad wentylowanych Metalowa osnowa Drewniana rama Panele zewnętrzne elewacji wentylowanej W artykule opisano zasadę działania elewacji wentylowanej,...
2. Fasada wentylowana: siding z cementu włóknistego Treść artykułu Dlaczego takie wykończenie jest cenne? Problemy z bocznicą z cementu włóknistego Armatura, komponenty, podsystem System izolacji Funkcje instalacji Mimo wszystkich swoich zalet siding z cementu włóknistego ma wiele cech,...
3. Co to za bestia – wentylowana fasada: zalety, wady, wybór Treść artykułu Jakie wymagania stawiamy przed idealnym wykończeniem elewacji Co to jest elewacja wentylowana Zalety uchylnych fasad wentylowanych Wady ścian osłonowych Do niedawna z jakiegoś powodu pojęcie „wentylowanej fasady” pozostawało poza...
4. Cokół sufitowy do sufitu napinanego lub wkładki PCV: wybór technologii montażu Treść artykułu Dekoracyjna wkładka: cechy, zalety, wybór Opcje doboru wkładów dekoracyjnych Cokół sufitowy do sufitów napinanych Który materiał jest lepszy Wybierz szeroką lub wąską listwę przypodłogową Najlepsza konfiguracja cokołu do sufitu...