Treść artykułu
- Zakres MZLF
- Obliczanie przekroju i konfiguracji
- Wykopy i przygotowanie
- Wzmocnienie i zakotwienie
- Prace betonowe
- Hydroizolacja i konserwacja fundamentów
Za jedną z najprostszych podstaw budynków uważa się płytkie fundamenty pasowe. Pomimo łatwości wykonania pracy zawsze istnieje możliwość zrobienia czegoś złego, dlatego przed założeniem MLF należy zapoznać się z ogólną technologią. Dzisiaj przyjrzymy się krok po kroku urządzeniu płytkiej taśmy.
Zakres MZLF
Fundamenty płytkie stosuje się w budynkach o małej masie obciążonej. Jako przykład można przytoczyć domy na ramie stalowej lub drewnianej, a także budynki wykonane z lekkich elementów (pianobeton, PCB). Zwykle liczba kondygnacji budynków na MZLF nie przekracza dwóch.
W definicji MZLF płytkie – oznacza całkowicie położone w zamarzniętej warstwie gleby, podziemna część taśmy betonowej rzadko przekracza 500-700 mm. Siły mrozu falujące w takim układzie nie tworzą obciążeń stycznych (zrywających), lecz cały budynek wraz z fundamentem porusza się dynamicznie wraz z rozszerzaniem się gruntu. Z tego i innych powodów nie zaleca się układania płytkiej taśmy w obszarach o ogólnym nachyleniu reliefu większym niż 2%. Na bardziej stromych zboczach płytkie fundamenty można zbudować dopiero po ponownym przygotowaniu gleby w celu utworzenia poziomego tarasu.
Celowość stosowania MZLF polega na znacznie mniejszym zużyciu materiałów i łatwości projektowania. Jeśli w budynku nie planuje się posadzki piwnicy, płytka taśma zmniejszy objętość mieszanki betonowej i zbrojenia o 2-3 razy, zapewniając jednocześnie równoważną nośność.
Warto jednak zwrócić uwagę, że nie będzie możliwe wykonanie płytkiego fundamentu na luźnych torfach, glebach pylastych i glinach mułowo-piaszczystych. Gleby takie charakteryzują się zbyt małą gęstością i dużą plastycznością, dlatego wymagają wykonania fundamentów rusztowo-palowych opartych na gęstszych warstwach gruntu. Nie należy układać MZLF na glebach ze wskaźnikami falowania powyżej 4% lub jeśli GWL jest powyżej głębokości zakopania pomimo tego, że osuszanie terenu nie jest planowane, aby później nie musieć radzić sobie z konsekwencjami.
Obliczanie przekroju i konfiguracji
Ponieważ MZLF działa jak belka, a nie jak element usztywniający, zwykle odcinek taśmy ma kształt zbliżony do prostokąta lub trapezu. Taśma w postaci trójnika lub bardziej wyszukanych sekcji prawie nigdy nie jest odlewana ze względu na fakt, że oszczędność materiału wydaje się zbyt mała w porównaniu z montażem bardziej złożonego szalunku.
Obliczenia MZLF przeprowadza się w dwóch kierunkach: wystarczającej nośności gruntu w płaszczyźnie występowania i własnej wytrzymałości konstrukcyjnej, co pozwoli taśmie zachować sztywność przy pełnym obciążeniu projektowym od ścian, dachów, śniegu itp..
Szerokość górnej części fundamentu wyznacza maksymalna możliwa grubość ściany, biorąc pod uwagę warstwę wykończenia wnętrza i elewacji. Podczas konstruowania podłóg na kłodach może być konieczne uformowanie półki lub poszerzenie fundamentu o około 50 mm.
Szerokość taśmy w płaszczyźnie podsypki zależy wyłącznie od wymaganej nośności. Wystarczy podzielić całkowitą masę budynku i obliczyć średnie obciążenie na każdy metr obwodu pasa, a następnie obliczyć wystarczającą powierzchnię przekroju podpory zgodnie z charakterystyką gruntu. Aby stworzyć wystarczająco wysoki współczynnik bezpieczeństwa, nie bierze się pod uwagę grubości podłoża nieściśliwego.
Schemat fundamentu płytkiego: 1 – grunt macierzysty; 2 – zasypywanie żwirem lub mieszanką żwirowo-piaskową; 3 – obszar ślepy; 4 – zbrojenie fundamentu; 5 – płytki fundament listwowy z szeroką podstawą dla równomiernego rozłożenia obciążenia; 6 – ściana; 7 – podsypka żwirowa wewnętrznej powierzchni fundamentu domu
Wysokość taśmy określa się jako składnik jej części podziemnej i nadziemnej. Z częścią naziemną wszystko jest proste – musi mieć co najmniej 80 mm i nie więcej niż czterokrotność szerokości górnej krawędzi taśmy. Z kolei wysokość części podziemnej można określić biorąc pod uwagę kilka czynników:
- fundament nie powinien leżeć na granicy odmiennych gruntów;
- minimalna głębokość fundamentu to 35–40 cm, ale w zależności od intensywności falowania i głębokości przemarzania wysokość części podziemnej może wzrosnąć o dodatkowe 60–80%;
- aby zachować wymagane właściwości wytrzymałościowe wyrobów żelbetowych, stosunek szerokości do wysokości nie może być mniejszy niż 3: 5.
Wykopy i przygotowanie
Profil wykopu pod urządzenie MZLF powinien mieć szerokość 2,5 razy większą od szacowanej szerokości taśmy oraz głębokość większą o dwie szerokości od wysokości części podziemnej. Wynika to z faktu, że MZLF rzadko układa się na szalunku gruntowym, stosując szalunek płytowo-płytowy ze względu na zawartość mleczka cementowego i konieczność nadania kształtowi trapezu. Od razu zauważamy, że wgłębienie w ścianach wykopu od szalunku powinno być dwa razy większe od zewnątrz niż od wewnątrz..
Kompensacja sił falowania mrozu odbywa się dzięki nieściśliwemu, niefalującemu i higroskopijnemu podłożu, a także wypełnieniu zatok bocznych podobnym materiałem. Jako materiał wypełniający stosuje się mieszankę piasku i żwiru z grubym piaskiem i granitem lub tłuczniem bazaltowym frakcji 25-30. W celu ustabilizowania fundamentu przygotowane dno wykopu pokrywane jest warstwą przygotowawczą betonu M 100 o grubości 30-50 mm bez zbrojenia.
Zasypka na dnie wykopu pomaga rozłożyć obciążenie na warstwę nośną gruntu, zwiększyć powierzchnię nośną i przyciągać siły z poziomym wektorem zastosowania. Zalecenie dotyczące grubości zasypki, równe dwóm wartościom grubości taśmy, jest w praktyce rzadko spotykane, częściej na glebach lekko falujących, ograniczają się do przygotowania 25-30 cm.
Należy jednak pamiętać, że im większe falowanie, tym większa odpowiedzialność spoczywa na ściółce. Czasami zaleca się wymianę gleby na głębokość przemarzania i poszerzenie zatok zewnętrznych do kształtu odwróconego klina, którego podstawa odpowiada szerokości ślepej powierzchni.
Wzmocnienie i zakotwienie
Dla MZLF całkowitą zawartość zbrojenia stalowego bez sprężenia ustala się na co najmniej 0,1%, bardziej realistyczny wskaźnik 0,17–0,2% zapewni prawidłowe zbrojenie bez nadmiernej wytrzymałości, ale ze znacznym marginesem bezpieczeństwa.
Minimalna wartość warstwy ochronnej dla podziemnej części fundamentu to 60 mm, maksymalna to nie więcej niż połowa szerokości taśmy. Zbrojenie robocze wykonuje się prętami o profilu okresowym o takiej średnicy, że cały przekrój zbrojenia można podzielić na 4 pręty dla górnej i dolnej linii zbrojenia.
Jeżeli w MZLF pionowa odległość między liniami zbrojenia przekracza 450 mm, należy dodać kolejny rząd z prętami o grubości min. 60% grubości lin głównych.
Zbrojenie konstrukcyjne wykonuje się za pomocą zacisków lub drutu do wiązania w odstępach 2-2,5-krotności średniej szerokości fundamentu. Średnica prętów użytych do wykonania zbrojenia konstrukcyjnego nie powinna być mniejsza niż 50% średnicy zbrojenia roboczego.
Dodatkowo zbrojeniu MZLF towarzyszy szereg kotew. Na zwojach i połączeniach w kształcie litery T taśmy każdy rząd zbrojenia w kierunkach przecinających musi być połączony z zagiętymi zatrzaskami tego samego przekroju, których zachodzenie na zbrojenie główne określa się jako 25 nominalnych średnic zbrojenia. W celu przyklejenia do podstawy ramy lub muru ściennego może być wymagane kotwienie za pomocą osadzonych kołków.
Prace betonowe
Przed przystąpieniem do prac betonowych zaleca się przykrycie wewnętrznej przestrzeni szalunku płytowego folią polietylenową, która zapobiega utracie cieczy z masy betonowej do czasu jej związania. Następnie instalowane są segmenty wzmacniające, ich wyrównanie i odległość za pomocą plastikowych zaślepek.
MZLF wylewa się betonem klasy 350-450 zgodnie z obliczeniem wyrobów betonowych na wytrzymałość konstrukcyjną. Wypełniacz powinien być ciężki, ułamkowy – nie więcej niż jedną dziesiątą najmniejszego wymiaru liniowego taśmy.
Podczas wylewania betonu jest on spinany równolegle, a następnie skurcz wibracyjny. Na szczęście wymiary i mała gęstość zbrojenia taśmą nie stwarzają przeszkód w rozprowadzaniu mieszanki betonowej.
Dozwolone jest zdjęcie szalunku w 10-12 dni po wylaniu, beton nabiera pełnej wytrzymałości po 4 tygodniach. Jednak w przypadku MZLF skurcz jest zalecany na rok przed rozpoczęciem wznoszenia ścian z muru, podczas gdy konstrukcje ramowe można rozpocząć już po 3 tygodniach.
Hydroizolacja i konserwacja fundamentów
Po związaniu taśma betonowa wymaga okresowego nawilżania, aby zapewnić bardziej równomierny przepływ hydratacji cementu. Po rozbiciu szalunku beton jest suszony, następnie nakładana jest powłoka lub wklejana hydroizolacja i izolacja fundamentu.
Najczęściej do ochrony przed wilgocią stosuje się masy bitumiczne, na które walcowana jest izolacja z włókna szklanego lub tańszego pokrycia dachowego. Jeśli fundament nie wymaga ciągłej hydroizolacji, wystarczy pozostała warstwa hydroizolacji..
Zatoki wokół fundamentu są wypełniane ASG natychmiast po wyschnięciu hydroizolacji. Zasypywanie odbywa się warstwami 30-40 cm przy starannym zagęszczeniu. Potem pozostaje tylko zrobić ślepy obszar wokół domu, a MZLF będzie gotowy do dalszej długotrwałej pracy..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis