Gatunki drewna

AFRORMOSIA

Nazwa botaniczna – Afrormosia elata (Pericopsis elata).
Nazwy niemieckie, angielskie i włoskie – Afrormosia.

Rośnie w Afryce równikowej, głównie wzdłuż wybrzeża między Kongo a Ghaną. Dojrzałe drewno jest żółtawo-brązowe (brązowozłote), z ciemnymi żyłkami. Struktura drewna jest jednorodna, włókna są prawie równomiernie rozłożone. Afromosia jest piękna, dekoracyjna i często używana jako substytut drewna tekowego. Często stosowany jest jako element dekoracyjny podłóg mozaikowych. Drewno jest stosunkowo twarde i gęste, ale jednocześnie jest łatwe w obróbce i szlifowaniu. Odporny na obciążenia i wpływy zewnętrzne.

Gęstość (przy standardowej wilgotności drewna przemysłowego): 700 – 800 kg / m3.
Twardość (współczynnik Brinella): 3,7.

BAMBUS

Nazwa botaniczna – Bambusa.
Niemiecka nazwa – bambus, angielski – bambus.

Rośnie w tropikach i strefach podzwrotnikowych wszędzie. Bambus nie jest technicznie drzewem. Należy do rodziny zbóż, a jego drzewiasta, rurkowata łodyga to zdrewniała słoma, osiągająca 40 m wysokości i 30 cm średnicy u niektórych gatunków. Naturalny kolor bambusa to złocista słomka, przeplatana ciemniejszymi poprzecznymi paskami na węzłach łodygi. Struktura jest jednorodna i zwarta. Cechy strukturalne bambusa nie pozwalają na wykorzystanie go w jego naturalnej postaci do produkcji masywnych produktów. Dlatego bambusowe deski parkietowe są fabrycznie sklejane z osobnych pasków. Bambus jest bardzo odporny na wpływy mechaniczne i klimatyczne. Podczas szlifowania wymaga odpowiedniego doboru materiałów ściernych i kolejności ich stosowania.

BUK

Nazwa botaniczna – Fagus sylvatica.
Niemiecka nazwa – Rotbuche, angielski – buk, włoski – Faggio.

Rozpowszechniony w Europie, tradycyjnie używany do produkcji parkietów. Drewno jest jasne, z czerwonawo-żółtym lub szarawym odcieniem. Dzięki jednorodnej strukturze drewna podłoga bukowa wizualnie prezentuje się spokojnie, ciepło, a nawet miękko, choć buk jest drewnem twardym i wytrzymałym, nie ustępującym pod tym względem dębowi. Jest dobrze obrobiony za pomocą narzędzia tnącego i wypolerowany. Buk szybko reaguje na zmiany wilgotności i jest pod tym względem rasą tzw. „Nastrojową”, czyli jak jest to określane w Niemczech – rasą „nerwową”. Drewno bukowe dobrze poddaje się specjalnej obróbce termicznej, która wyrównuje jego kolor i nadaje mu bardziej czerwoną tonację (tzw. Buk dymny).

Gęstość: 650 kg / metr sześcienny.
Twardość: 3,8.

WENGE

Nazwa botaniczna – Millettia laurenti.
Nazwy niemieckie, angielskie i włoskie – Wenge.

Rośnie w tropikalnych dżunglach Afryki Zachodniej, aż do Zairu. Biel jest prawie biała, szerokość ok. 3 cm Dojrzałe drewno ma kolor od złocistobrązowego do bardzo ciemnobrązowego z czarnymi żyłkami Struktura jest duża, równomiernie usłojenia, drewno jest bardzo dekoracyjne. Drewno wenge jest ciężkie, odporne na ściskanie i zginanie. W jego porach znajduje się wiele substancji mineralnych i oleistych, które utrudniają obróbkę, a zwłaszcza lakierowanie..

Gęstość: 850 – 950 kg / m3.
Twardość: 4,2.

WIŚNIA

Nazwa botaniczna – Prunus (Cerasus) avium, rodzina Rosaceae.
Niemiecka nazwa – Kirschbaum, angielski – wiśnia, włoski – Ciliegio.

Rośnie w całej Europie, w Azji Mniejszej, USA i niektórych obszarach Ameryki Środkowej. Występuje także wiśnia amerykańska (nazwa botaniczna – Prunus serotina, lokalnie – czeremcha amerykańska), rosnąca w Kanadzie i północnej części Stanów Zjednoczonych. Biel wiśni jest wąska, żółtawa. Dojrzałe drewno jest różowo-brązowe, czasem różowo-szare. Struktura drewna jest gładka o stosunkowo jednolitej fakturze. Drewno wiśni jest bardzo dekoracyjne, ma ładny ciepły odcień, ale z czasem ciemnieje. Pod względem twardości jest znacznie bardziej miękki niż dąb i dobrze nadaje się do wszystkich rodzajów obróbki.

Gęstość: około 580 kg / m3.
Twardość: 3,0 – 3,3.

GRAB

Nazwa botaniczna – Carpinus betulus, rodzina brzozy.
Niemiecka nazwa – Weissbuche, angielski – grab, włoski – Carpino.

Najbardziej rozpowszechniony w Europie, Azji Mniejszej i Iranie. Drewno jest jasne, szaro-białe, błyszczące, ciężkie, lepkie. Włókna drewna są często skręcone (zawijane), więc grab jest stosunkowo trudny w obróbce. Aby uniknąć deformacji i pęknięć, wymaga długiego i starannego suszenia..

Gęstość: około 750 kg / m3.
Twardość: około 3,5.

GRUSZKA

Nazwa botaniczna – Pirus communis, różowa rodzina.
Niemiecka nazwa – Birnbaum, angielski – gruszka, włoski – Pero.

Ukazuje się w całej Europie, zwłaszcza w środkowej i południowej. Biel i dojrzałe drewno niewiele się różnią i mają różowawy odcień. Struktura jest drobna, pory i wzór słojów są słabo wyrażone. Drewno ma średnią twardość i gęstość. Gruszka ma silną tendencję do wypaczania się i dlatego należy ją bardzo powoli suszyć..

Gęstość: 700 – 750 kg / m3.
Twardość: średnia.

DARU

Nazwa botaniczna – Cantsea Ridley.

Nazwa łacińska – Daru (Garu).

Rośnie w Azji Południowo-Wschodniej (Indonezja, południowa Malezja, Sumatra itp.). Kolor drewna to złocisty beż lub złocisto-różowy, jednolity układ włókien na nacięciu. Drewno jest ciężkie, bardzo twarde i wytrzymałe, odporne na wilgoć. Daru ma przyjemny, trwały zapach (podobny do drzewa sandałowego). Daru jest drzewem bardzo twardym, pięknym i odpornym na wpływy zewnętrzne, ale jego dostawy na rynek europejski są bardzo ograniczone.

DĄB

Nazwa botaniczna – Quercus sp.pl., rodzina buków.
Niemiecka nazwa – Eiche, angielski – dąb, włoski – Quercia Rovere.

Szeroko rozpowszechniony w Europie, Azji i Ameryce, jest tradycyjną rasą w Rosji do produkcji parkietów i podłóg z desek. Różni się dużą różnorodnością, ponieważ ma łącznie około 200 odmian. Biel dębowa jest jasnożółta. Dojrzałe drewno ma odcienie od jasnobrązowego do żółtawego brązu z piękną teksturą na svez. Jest mocny, trwały i odporny na wpływy zewnętrzne. Z biegiem czasu dąb nieco ciemnieje, co nadaje długotrwale użytkowanej, ale zadbanej podłodze odcień szlachetnej starożytności. Drewno dębowe wysycha stosunkowo wolno, przy przyspieszonym wysychaniu jest podatne na pękanie.

Gęstość: średnio około 700 kg / m3.
Twardość: 3,7 – 3,9.

DOSJA

Nazwa botaniczna – Afzelia africana.
Nazwy niemieckie, włoskie – Doussie, angielski – Afzelia.

Rośnie w całej tropikalnej Afryce Zachodniej. Dojrzałe drewno starych drzew ma kolor czerwono-brązowy. Jest bardzo odporny na wpływy zewnętrzne i doskonale sprawdza się w przypadkach, gdy podczas eksploatacji możliwe są znaczne zmiany warunków mikroklimatycznych. Bardzo podobny we właściwościach do merbau. Drewno ozdobne, dobrze wypolerowane i wypolerowane. Wybierając do niego kleje i lakiery należy pamiętać, że dussie zawiera znaczną ilość substancji oleistych.

Gęstość: 800 kg / metr sześcienny.
Twardość: 4,0.

FLĄDRA

Nazwa botaniczna – Chlorophora excelsa.
Niemiecka nazwa – Kambala, angielska i włoska – Iroko.

Rośnie we wszystkich strefach tropikalnej Afryki Zachodniej, jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych afrykańskich gatunków drewna. Biel jest wąska, szara. Dojrzałe drewno jest żółtawo-brązowe, częściowo podobne do drewna tekowego, w powietrzu stopniowo ciemnieje. Flądra jest odporna na zmiany mikroklimatu, na różne szkodniki drewna. Jest często używany jako substytut drewna tekowego..

Gęstość: 650 – 750 kg / m3.
Twardość: 3,5.

KASZTAN

Nazwa botaniczna – Castanea sativa, rodzina buków.
Niemiecka nazwa – Edelkastanie, angielski – słodki kasztan, włoski – Castagno.

Kasztan pochodzi z Azji, ale obecnie jest uprawiany w całej Europie, zwłaszcza w rejonie Morza Śródziemnego. Dojrzałe drewno – średnio brązowe, z czasem stopniowo ciemnieje. Tekstura kasztana jest prawie taka sama jak dębu, ale brakuje mu środkowych promieni (zwierciadła). Dobrze nadaje się do przetwarzania. Po wyschnięciu ma tendencję do pękania i wypaczania się.

Gęstość: 600 – 720 kg / m3.
Twardość: niska.

CEMPAS

Nazwa botaniczna – Koompassia malaccensis.
Nazwa łacińska – Kempas.

Rośnie w Azji Południowo-Wschodniej (Indonezja, Malezja, Tajlandia itp.). Kolor drewna jest jasny, rzucający się w oczy: od złocisto-czerwonawego do ciemnopomarańczowego. Faktura cięcia jest stosunkowo równa, z jaśniejszymi podłużnymi żyłkami. Różni się dużą twardością i gęstością, w sprzyjających warunkach (bez dostępu wilgoci i przy wymianie powietrza) może pracować przez bardzo długi czas. Mało odporny na wilgoć. Ogólnie rzecz biorąc, wzdłuż grubości pnia struktura włókien drzewnych jest bardzo niejednorodna, dlatego podczas obróbki stosy drewna, ale całkiem dobrze nadaje się do szlifowania i wiercenia.

Gęstość: ok. 700 kg / m3 i wyżej.
Twardość: wysoka.

KLON

Nazwa botaniczna – Acer sp.pl., rodzina klonów.
Niemiecka nazwa – Ahorn, angielski – klon, włoski – Acero.

Rośnie w klimacie umiarkowanym w całej Europie, Ameryce, na Dalekim Wschodzie iw innych regionach. Drewno jest prawie białe, czasem z lekko żółtawym odcieniem. Biel i dojrzałe drewno praktycznie się nie różnią. Klon z czasem żółknie. Drewno klonowe to wyrafinowany materiał do dekoracji wnętrz, który tworzy kontrastowe tło dla ciemnych mebli. Klon jest podatny na pękanie, dlatego wymaga bardzo starannego przestrzegania reżimu suszenia.

Gęstość: 530 – 650 kg / m3.
Twardość: waha się w bardzo szerokim zakresie, najwyższa ma klon kanadyjski – do 4,8.

KUMARU

Nazwa botaniczna – Coumarouna Odorata.
Nazwy niemieckie, angielskie, włoskie – Cumary.

Rośnie w Ameryce Południowej, w dorzeczu Amazonki. Drewno złocistobrązowe z ciemniejszymi lekko falistymi żyłkami podłużnymi, drobno porowate, bardzo gęste. Odporność na wpływy zewnętrzne – średnia.

Gęstość: 1100 kg / metr sześcienny.
Twardość: 5,9.

KUMIER

Rośnie głównie na wyspie Celebes (Sulawesi) w Azji Południowo-Wschodniej, skąd pochodzi druga nazwa. Kolor Kumier jest bardzo zbliżony do Kempas, ale ma bardziej wyraźną teksturę i faliste linie słojów drewna na cięciu wzdłużnym. Drewno Kumiera jest ciężkie i twarde, ale dobrze nadaje się do obróbki mechanicznej, dobrze wypolerowane i polakierowane. Doskonale nadaje się do wykonywania podłóg lub ich poszczególnych elementów w instalacjach artystycznych, a także do wytwarzania rzeźbionych wyrobów drewnianych.

LAPACHO

Nazwa botaniczna – Tabebuia ipe.

Nazwy niemieckie, włoskie – Ipe, angielski – Guaycan.

Rośnie we wszystkich stanach Ameryki Środkowej i Południowej, zwłaszcza w Kolumbii, Wenezueli, Brazylii. Biel jest czerwono-szara, dojrzałe drewno jest oliwkowo-szare, miejscami z naprzemiennymi jasnymi i ciemnymi obszarami. Z czasem ciemnieje pod wpływem światła. Drewno jest bardzo ciężkie, wytrzymałe, zawiera substancje oleiste. Łatwy do wyschnięcia, ale ma znaczną tendencję do wypaczania się.

Gęstość: około 900 kg / metr sześcienny.
Twardość: 5,9.

MAHAGONI

Nazwa botaniczna – Swietenia candollei.
Niemiecka nazwa – Echtes Mahagoni, angielsko – amerykański mahoń, włoski – Mogano.

Nazwa „True Mahogany” odnosi się tylko do odmian pochodzących z Ameryki Środkowej. Drewno z Afryki o podobnych właściwościach ma inne nazwy, w szczególności zipo (bot. Entandrophragma utile; niemiecki, włoski Sipo). Biel jest jasnożółta, prawie bezbarwna, dojrzałe drewno jest czerwono-brązowe. Tekstura i struktura włókien drzewnych są bardzo zróżnicowane. Drewno jest trwałe, bardzo dobrze wypolerowane, odporne na wpływy zewnętrzne.

Gęstość: 620 – 650 kg / m3.
Twardość: średnia.

MERBAU

Nazwa łacińska – Merbau.

Rośnie w Azji Południowo-Wschodniej (Malezja, Indonezja, Filipiny). Rasa afrykańska, bardzo zbliżona właściwościami do merbau – Dussia. Główny kolor merbau jest brązowy, od jasnego do ciemnobrązowego, miejscami z przeplatanymi żółtymi żyłkami. Drewno zawiera w porach substancje oleiste, jest bardzo twarde, odporne na wilgoć i mało wysycha. Ze względu na te właściwości merbau wykorzystywane jest w szczególności do budowy pokładów oraz wykończenia pomieszczeń na statkach i jachtach. W parkietach zarówno pod względem właściwości, jak i estetyki merbau bardzo dobrze łączy się z dębem. Podczas pracy merbau ciemnieje (szczególnie jaśniejsze obszary), w wyniku czego kolor drewna w całości wyrównuje się.

Gęstość: 840 kg / metr sześcienny.
Twardość: 4,1.

Zamieszanie

Nazwa botaniczna – Cuibourtia arnodiana.
Nazwy niemieckie, angielskie i włoskie – Mutenye.

Rośnie w tropikalnej Afryce Zachodniej. Dojrzałe drewno jest od jasnobrązowego do oliwkowego z ciemnofioletowymi refleksami, jest błyszczące i bardzo dekoracyjne. Dobrze nadaje się do produkcji mebli i parkietu. Mętność jest stosunkowo twarda, odporna na naprężenia i odkształcenia. Po wyschnięciu praktycznie nie pęka ani nie wypacza się.

Gęstość: 800 – 900 kg / m3.
Twardość: 4,0.

DRZEWO OLIWNE

Nazwa botaniczna – Olea europea, rodzina oliwek.
Niemiecka nazwa – Olivenholz, angielski – drzewo oliwne, włoski – Olivo.

Rośnie głównie w Europie Południowej i bliskich jej rejonach Azji. Biel jest jasnobrązowa, później trochę ciemnieje. Dojrzałe drewno jest żółto-białe, czasem z czerwonawym odcieniem, z charakterystycznymi nieregularnymi ciemnymi promieniami. Drzewo oliwne ma delikatną strukturę, bardzo dekoracyjne, gęste, mało podatne na wysychanie. Bardzo dobrze szlifuje i daje piękną gładką powierzchnię.

Gęstość: 850 – 950 kg / m3.
Twardość: około 6,0.

OLCHA

Nazwa botaniczna – Alnus sp.pl., rodzina brzozy.
Niemiecka nazwa – Erle, angielski – Olcha, włoski – Ontano.

Rośnie w całej Europie, Azji Mniejszej i Afryce Północnej. Biel i dojrzałe drewno niewiele się różnią: są jasne lub mają czerwonawo-pomarańczowy odcień. Brązowe obszary często znajdują się w środkowej części pnia. Olcha ciemnieje pod wpływem powietrza. Struktura drewna jest delikatna i jednolita. Nie jest bardzo odporny na grzyby i szkodniki, ale dobrze nadaje się do impregnacji. Podczas wysychania olcha jest jedną z najbardziej odpornych na odkształcenia skał..

Gęstość: 420 – 640 kg / m3.
Twardość: niska.

ORZECH

Nazwa botaniczna – Juglas regia, rodzina orzechów.
Niemiecka nazwa – Nussbaum, angielski – orzech, włoski – Noce.

Rośnie wszędzie. Główne regiony: Europa Południowa, Azja, Ameryka. Biel jest jasny, dojrzałe drewno jest brązowoszare z ciemniejszymi plamami. W zależności od klimatu i gleby kolor i struktura drewna znacznie się zmienia, ale zawsze jest bardzo dekoracyjne i od dawna jest szeroko stosowane do dekoracji wnętrz i produkcji mebli. Orzech jest stosunkowo twardy, ale dość łatwy w obróbce. Jest odporny na odkształcenia i pękanie podczas wysychania.

Gęstość: 600 – 650 kg / m3.
Twardość: około 5,0.

PADUK

Nazwa botaniczna – Pterocarpus soyauxii.
Niemiecka nazwa – afrikanish Padouk, angielski – afrykański Padouk, włoski – Padouk africano.

Rośnie w Kamerunie, Gwinei Hiszpańskiej, Zairze, Nigerii i Angoli. Dojrzałe drewno jest koralowo czerwone, ale stopniowo ciemnieje. Struktura drewna jest prostowłóknista, dzięki czemu jest łatwa w obróbce. Paduk jest bardzo odporny na naprężenia mechaniczne (ciśnienie) i wpływy zewnętrzne. Wysycha łatwo, ale wymaga powolnego suszenia.

Gęstość: 750 kg / metr sześcienny.
Twardość: 3,8.

PALISANDER

Nazwa botaniczna – Dalbergia latifolia, Dalbergia javanica.
Niemiecka nazwa – Ostindisch Palisander, angielski – indyjski palisander, włoski – Palissandro India.

Rośnie we wschodnich Indiach, Indonezji, Tajlandii, Cejlonie i Jawie. Drzewo jest bardzo duże, osiąga 25 m wysokości i 1,5 m średnicy. Biel i drewno dojrzałe różnią się znacznie. Biel jest wąska, szaro-biała, czasem z różowawym odcieniem. Dojrzałe drewno jest bardzo ciemne (ciemnobrązowe) z jaśniejszymi podłużnymi żyłkami, może mieć subtelny fiolet lub liliowy odcień. Cięcie pokazuje wyjścia licznych porów (kanałów) w postaci małych czarnych kropek lub kresek. Charakteryzuje się dużą twardością i wytrzymałością, ale jednocześnie dobrze nadaje się do obróbki skrawaniem, szlifowania i polerowania. Suszenie palisandru jest bardzo trudne, ponieważ kiedy ten proces jest przyspieszany, następuje intensywne pękanie.

Gęstość: do 1000 kg / metr sześcienny.

Supira

Nazwa botaniczna – Bowdichia virgilioides (Diplotropis purpurea).
Nazwy niemieckie, angielskie i włoskie – Sucupira.

Rośnie w Ameryce Południowej, głównie w dorzeczu Amazonki. Biel jest wąska i prawie bezbarwna. Dojrzałe drewno ma piękne czerwono-brązowe odcienie przeplatane jasnymi lub żółtawymi żyłkami. Drewno jest bardzo ciężkie, wytrzymałe, zawiera substancje oleiste i nie jest uszkadzane przez szkodniki. Jest stosunkowo trudny w obróbce, ale jest dobrze oszlifowany i wypolerowany. Suszenie powinno odbywać się bardzo powoli, jak w przeciwnym razie drewniane słoje.

Gęstość: 850 – 1100 kg / m3.
Twardość: 4,1.

TEK

Nazwa botaniczna – Tectona grandis.
Nazwy niemieckie, angielskie i włoskie – Teak.

Rośnie w Indiach, Indonezji, Birmie i okolicach, a także w Afryce Wschodniej. Drewno jest złocistobrązowe z ciemnymi plamami lub plamami, struktura jest wyraźna, kierunek słojów równy lub lekko pofalowany. Posiada dużą zawartość substancji oleistych, dzięki czemu praktycznie nie gnije i może przetrwać setki lat w sprzyjających warunkach. Teak dobrze nadaje się do wszystkich rodzajów obróbki. Jest bardzo odporny na obciążenia i wpływy zewnętrzne, dlatego od dawna jest stosowany w przemyśle stoczniowym..

Gęstość: 550 – 750 kg / m3.
Twardość: 3,5.

YARRA

Nazwa botaniczna – eukaliptus.
Nazwy niemieckie, angielskie – Eucalyptus, włoski – Eucalitto.

Rośnie głównie w Australii, zwłaszcza w pobliżu wybrzeża. Jarrah (łac. Jarrah) to nazwa handlowa jednej z ponad 500 odmian australijskiego eukaliptusa, charakteryzującej się wyjątkowo jasnym kolorem (wszystkie odcienie od truskawkowego po ciemnoczerwone). Z biegiem czasu jarra ciemnieje, a jego kolor może przybierać bardzo różne odcienie. Drewno jest bardzo twarde i wytrzymałe, odporne na wszelkiego rodzaju szkodniki. Jest trudny w obróbce, ale jest bardzo dobrze wyszlifowany i wypolerowany. Gdy szybko wysycha, wypacza się, skręcając w kierunku słojów.

Gęstość: 820 – 850 kg / m3.
Twardość: około 6,0.

POPIÓŁ

Nazwa botaniczna – Fraxinus excelsior, rodzina nasion oleistych.
Nazwy niemieckie – Esche, angielski – jesion, włoski – Frassino.

Rośnie głównie w Europie Środkowej, chociaż występują odmiany jesionu amerykańskiego i japońskiego. Drewno jest jasne, lekko żółtawe, z wyraźnym charakterystycznym wzorem faktury na szlifie. Biel i dojrzałe drewno praktycznie się nie różnią. Jesion ma lepszą twardość niż dąb, ale jednocześnie jest bardzo elastyczny i dlatego jest często używany do obiektów sportowych. Dobrze nadaje się do obróbki mechanicznej. Popiół jest podatny na pękanie, dlatego należy go suszyć bardzo powoli i ostrożnie..

Gęstość: średnio około 700 kg / m3.
Twardość: 4,0 – 4,1.

JATOBA

Nazwa botaniczna – Hymenaea courbaril.
Nazwy niemieckie, włoskie – Courbaril, angielski – szarańcza zachodnioindyjska.

Rośnie w tropikalnej Ameryce Środkowej i Południowej od Meksyku po dorzecze Amazonki. Biel jest szaro-biała, stosunkowo szeroka. Dojrzałe drewno ma bardzo piękne i dekoracyjne odcienie od pomarańczowo-brązowego do fioletowego i ciemnobrązowego. Drewno jest ciężkie, wytrzymałe, twarde, a jednocześnie stosunkowo elastyczne. Jest trudny w obróbce, ale jest szlifowany i polerowany prawie do lustrzanego wykończenia. Podczas szlifowania w niektórych przypadkach pory drewna mogą mieć kolor od prawie białego do żółto-cytrynowego. Suszenie powinno odbywać się bardzo powoli, aby uniknąć pękania.

Gęstość: 840 kg / metr sześcienny.
Twardość: 4,4.