Treść artykułu
- Gdzie zainstalować pralkę
- Dokładnie przeczytaliśmy instrukcje
- Przygotowanie do instalacji
- Wyrównanie
- Podłączenie wody
- Podłączenie do kanalizacji
- Połączenie elektryczne
- Jak zachować gwarancję
W tym artykule znajdziesz odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące samodzielnej instalacji pralki. Po jej przeczytaniu dowiesz się: jak wybrać i przygotować miejsce do instalacji, jak podłączyć je do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej i elektroenergetycznej, jak zachować gwarancję, a także wiele przydatnych wskazówek od profesjonalistów.
Chęć zaoszczędzenia pieniędzy na instalacji pralki jest całkiem naturalna, ponieważ jej zakup jest już drogi. A ceny za tę usługę, które są wywoływane przez sprzedawców w sklepach – około 1000 rubli – nie do końca odpowiadają rzeczywistości. Z reguły cena nie obejmuje kosztów materiałów, prac elektrycznych i ułożenia dodatkowych rur. Jeśli cała komunikacja w pobliżu miejsca instalacji jest już dostępna, określona kwota może wystarczyć, ale jeśli nie, dobrze, jeśli uda Ci się utrzymać w granicach 5-6 tysięcy.
Instalacja pralki własnymi rękami nie jest taka trudna. Niezbędne do tego narzędzie znajduje się zwykle w każdym domu lub można je wypożyczyć od sąsiadów. Musisz jednak mieć pewne umiejętności w pracy z sieciami elektrycznymi i hydrauliką. Jeśli ich nie ma lub nie jesteś pewien swoich umiejętności, lepiej zwrócić się do specjalistów: konsekwencje niewykwalifikowanej instalacji są często tragiczne, nie wspominając o niebezpieczeństwie porażenia prądem. Dla tych, którzy wiedzą, jak posługiwać się kluczami i śrubokrętem, zaleca się przeczytanie tego artykułu do końca: istnieją niuanse w podłączaniu pralki, o których należy wiedzieć z wyprzedzeniem.
Gdzie zainstalować pralkę
Najbardziej logicznym miejscem do zainstalowania pralki jest łazienka. Problem polega jednak na tym, że w większości naszych łazienek występuje dotkliwy brak wolnego miejsca. W takim przypadku możesz zainstalować maszynę pod specjalnym zlewem. Umywalki te mają płaskie dno, prostokątny kształt i wyposażone są w specjalne odpływy. Istnieją pralki zaprojektowane specjalnie do tego zestawu, ale wystarczy zwykły model. Najważniejsze, że jego wymiary nie przekraczają 70 cm wysokości i 45 cm głębokości. Konieczne jest również przestrzeganie dwóch podstawowych zasad: po pierwsze, zlew musi wystawać kilka centymetrów poza wymiary maszyny; po drugie, rura odpływowa nie może przechodzić nad maszyną. Przestrzegaj tych zasad, aby uniknąć wnikania wody do obudowy i późniejszego zwarcia.
Gdy opisana opcja nie pasuje, możesz odmówić wanny, zmieniając ją na kabinę prysznicową. Wolna przestrzeń z reguły jest wystarczająca, jeśli szerokość kabiny nie przekracza 80 cm.
Pralki są często instalowane w kuchni. W tym celu bardziej odpowiednie są modele do zabudowy z dwojgiem drzwi – przezroczysta wewnętrzna i nieprzezroczysta zewnętrzna. Możesz jednak zainstalować taką maszynę osobno lub zintegrować ją z meblami kuchennymi, zwykłymi, odpowiednimi rozmiarami. Najważniejsze, aby nie mylić kolejności pracy: najpierw zainstaluj pralkę, a następnie zamontuj wokół niej meble. Jednocześnie między ścianami a korpusem powinna pozostać szczelina 1,5–2 cm, wskazane jest również zapewnienie zdejmowanego blatu – ułatwi to wyjęcie maszyny do naprawy.
Dokładnie przeczytaliśmy instrukcje
Nawet jeśli masz już doświadczenie w instalowaniu pralek, przed rozpoczęciem pracy powinieneś przeczytać instrukcję techniczną. Faktem jest, że niektóre punkty mogą się różnić dla różnych modeli. Przede wszystkim dotyczy to wysokości górnego punktu spustowego, maksymalnego rozmiaru przedłużenia węża oraz do jakiego systemu wodociągowego – ciepłej czy zimnej – podłączona jest ta maszyna. Liczba i umiejscowienie śrub transportowych również się zmienia, o czym nie można zapomnieć..
Przygotowanie do instalacji
Pralkę można zainstalować na dowolnej podłodze, o ile jest równa i wystarczająco mocna. Montaż na chwiejnej drewnianej podłodze jest niedozwolony, ponieważ zwiększy to już znaczne wibracje występujące podczas mycia. Dlatego w razie potrzeby podłogi należy wzmocnić i wypoziomować..
Aby zabezpieczyć bęben pralki przed uszkodzeniem podczas transportu, jest on fabrycznie zabezpieczony specjalnymi śrubami. Przed przystąpieniem do montażu należy je zdemontować, a otwory zaślepić zaślepkami (są one dostarczane w zestawie). Pod żadnym pozorem nie zgub ani nie wyrzucaj śrub: bez nich nie da się przetransportować auta, a wtedy nie będzie już można zwrócić go do sklepu, dostarczyć do serwisu czy sprzedać.
Następną rzeczą do zrobienia na tym etapie jest przykręcenie węża dopływowego, ponieważ później będzie to trudne. Na tym kończy się przygotowanie do instalacji..
Wyrównanie
Aby wszystkie mechanizmy pralki działały bez problemów, musi być wypoziomowane. Odchylenie jest dozwolone nie więcej niż 2 ° w dowolnym kierunku. Przekroczenie tej wartości może prowadzić do nieprawidłowego działania automatyki i zwiększonych wibracji, które mogą prowadzić do awarii. Ponadto korpus maszyny nie może stykać się ze ścianami i otaczającymi przedmiotami..
Maszyna jest wypoziomowana poprzez regulację nóg, a dokładność sprawdzana jest za pomocą poziomicy. Przyrząd ten można wykonać niezależnie od fiolki aptecznej poprzez napełnienie go wodą i wykonanie dwóch poprzecznych znaków markerem w odległości 5 mm od środka. Dokładność poziomicy domowej, jak i zakupionej, określa się po prostu: kładziemy ją na płaskiej powierzchni, pamiętamy położenie pęcherzyka powietrza, a następnie obracamy o 180 °. Jeśli odczyty są takie same w obu przypadkach, można użyć poziomu.
Regulowane nóżki muszą być zablokowane, aby wyeliminować chybotanie. Niepożądane jest umieszczanie czegokolwiek pod nimi, ponieważ obiekty te mogą się poruszać i wysuwać z wibracji. Jeśli jednak podłoga nadal okazała się zbyt krzywa, a wkręty nie były wystarczająco długie, można użyć płyt wykonanych z wytrzymałego materiału, mocując je do podłogi za pomocą wkrętów samogwintujących lub kleju. W takim przypadku krawędzie płyt powinny wystawać poza podstawę nóg o co najmniej centymetr.
Podłączenie wody
W tym celu dołączony jest elastyczny wąż. Nie można podłączyć pralki bezpośrednio do rur, jakiekolwiek by one nie były. Przed rozpoczęciem pracy nie zapomnij zakręcić kranu w wybranym miejscu okablowania.
Najłatwiejszym sposobem podłączenia jest zainstalowanie zaworu przelotowego między rurą a wężem miksera lub muszli klozetowej. Ta metoda jest stosowana, gdy maszyna jest zainstalowana w kuchni lub w połączonej łazience. Jeśli ta opcja nie jest odpowiednia, będziesz musiał zderzyć się z rurą. Złożoność tego zadania zależy od materiału hydraulicznego. Dzięki metalowo-plastikowemu wszystko jest proste: możesz go przeciąć ostrzem do metalu, a do założenia koszulki potrzebujesz pary odpowiednich kluczy. Procedura jest następująca: na rurę nakłada się nakrętkę, następnie tuleję, po czym łącznik jest wkładany do środka, aż się zatrzyma. Należy to zrobić ostrożnie, aby nie rozerwać ani nie przesunąć gumowych pierścieni. Wykonujemy te same manipulacje na końcu drugiej rury i dokręcamy nakrętki. Nie ma potrzeby wkładać wielkiego wysiłku, próbując dokręcić tak mocno, jak to możliwe: te nakrętki łatwo się łamią. Więc kiedy idą mocno i szarpią, zrób jeszcze pół obrotu i wystarczy.
Do wkręcania w rurę stalową zwykle stosuje się siodło z gwintowanym wylotem. Miejsce jego montażu należy dokładnie wyczyścić, a następnie wywiercić otwór o średnicy 8-10 mm. Dopasowując otwór w rurze do wylotu siodełka, przykręcić obie części. Pozostaje zapakować gwint za pomocą uzwojenia i przykręcić kran lub złączkę. Opisana metoda doskonale nadaje się do rur z tworzyw sztucznych..
Między innymi będziesz musiał zainstalować sitko, aby zapobiec przedostawaniu się dużych kawałków rdzy i innych zanieczyszczeń do pralki. Najlepiej zapiąć go przy wejściu do mieszkania, ale jest to możliwe w innym miejscu, jeśli tylko przez niego woda dostanie się do samochodu. A ponieważ filtr będzie musiał być od czasu do czasu czyszczony, dostęp do niego powinien być stosunkowo swobodny..
Jeśli długość całego węża jest niewystarczająca, nie należy go budować, lepiej jest wykonać wkładkę z metalu-plastiku. Dodatkowo pralka musi być zasilana przez osobny kran, który na postoju musi być zamknięty. Zaniedbanie tej zasady jest obarczone nieoczekiwaną powodzią: bez względu na to, jak niezawodny jest zawór poboru wody, ma pełne prawo się zepsuć.
Podłączenie do kanalizacji
Najłatwiejszą opcją jest włożenie ukośnego trójnika do odpływu pod zlewem, a następnie podłączenie do niego syfonu i odpływu pralki. Aby to zrobić, potrzebujesz również mankietu uszczelniającego, w który wsuwa się wąż na głębokość 5 cm, nie więcej.
Innym sposobem jest zainstalowanie specjalnego syfonu z odpływem pod zlewem. Ta opcja jest droższa, ale gwarantuje brak nieprzyjemnego zapachu z kanalizacji: uszczelnienie wodne go nie przepuści. Wadą tego schematu jest to, że syfon ma tendencję do zatykania się, a następnie woda ze zlewu spłynie do pralki. Zwróć więc uwagę, że w jego konstrukcji jest zawór zwrotny. Jest to mechanizm, który umożliwia przepływ wody tylko w jednym kierunku. Zawór należy okresowo czyścić, w przeciwnym razie może się zaciąć..
Krótki wąż można przedłużyć poprzez podłączenie do przedłużki z gumową nasadką i odwracalną końcówką. Aby uzyskać większą niezawodność, zaleca się smarowanie połączeń silikonem lub chwytanie zaciskami. Jeżeli przepustowość kanalizacji pozostawia wiele do życzenia, a odprowadzaniu dużej ilości wody towarzyszy awaria zamków hydraulicznych, może to doprowadzić do zasysania wody z pralki i jej samoczynnego opróżnienia. Na przykład, kiedy opróżniasz wannę. W takim przypadku lepiej zamiast złączki zastosować zawór zabezpieczający przed syfonowaniem.
Materiał filmowy z dodatkowego węża nie powinien przekraczać rozmiaru określonego w instrukcji. Zwiększenie jego długości spowoduje zwiększenie obciążenia pompy, co może spowodować jej uszkodzenie. Musisz albo zainstalować maszynę bliżej kanału ściekowego, albo doprowadzić do niej rurę. Kolejnym ważnym punktem jest górny punkt spustowy. Każdy odcinek węża musi być zamocowany na zalecanej przez producenta wysokości. Z reguły jest to 60–100 cm. Przekroczenie tego limitu skomplikuje działanie pompy, a zmniejszenie doprowadzi do samoczynnego opróżniania.
Jeśli kanalizacja jest regularnie zatkana, lepiej nie podłączać do niej pralki. W takim przypadku odpływ jest wprowadzany do toalety, wanny lub zlewu – w zależności od tego, co jest bliżej. W takim przypadku wąż jest mocowany w żądanej pozycji za pomocą prowadnicy, która znajduje się w zestawie.
Połączenie elektryczne
Pralka zasilana jest z osobnej linii elektrycznej poprzez automatyczne 16 A. Przekrój rdzenia 1,5 mm2 dość, ale lepiej wziąć 2,5. Wskazane jest stosowanie drutów miedzianych: nie są tak kruche jak aluminiowe, mniej utleniają się i wytrzymują większe obciążenia przy tej samej średnicy.
Jeśli mieszkanie jest w remoncie, lepiej ukryć okablowanie. Idealnie będziesz potrzebować do tego młynka i stempla, ale możesz to zrobić jednym uderzeniem. Zrób rowek w ścianie na głębokość około 3 cm i 10-15 cm od sufitu. Następnie włóż do niego drut, zabezpieczając go zaciskami kołkowymi, aby nie wypadł. Następnie należy zakryć stroboskop. W odnowionym mieszkaniu ta opcja nie zadziała. Aby przewody nie zepsuły wnętrza, można je położyć pod samym sufitem i zamknąć cokołem i doprowadzić do wylotu w kanale kablowym.
Najbardziej odpowiedzialnym i ryzykownym etapem jest instalacja maszyny i podłączenie do tablicy rozdzielczej przy wejściu. Złota zasada bezpieczeństwa podczas prac elektrycznych to nie ingerować, jeśli nie wiesz, lepiej tego nie łamać, bo Twoje życie może być ceną jednego niezręcznego ruchu. W przypadku braku szkolenia technicznego lepiej nie ryzykować, położyć drut do tarczy i powierzyć jego połączenie specjalistom. Taka praca może być wykonywana tylko wtedy, gdy jest pewna wiedza i doświadczenie..
Pierwszym krokiem jest odłączenie worka, który zasila twoje mieszkanie. Wkręć szynę din w wolną przestrzeń i umieść na niej maszynę. Następnie ostrożnie włóż przewód do ekranu, zdejmij końcówki i podłącz zachowując tradycyjną kolejność: żółty rdzeń z zielonym paskiem – do masy, niebieski – do zera. Trzecia żyła, przeznaczona do fazy, występuje w różnych kolorach, najczęściej brązowych. Musi być podłączony do dolnego zacisku maszyny, a faza z pakowarki musi być połączona z górnym zaciskiem za pomocą zworki. Aby zapobiec zwisaniu drutu, delikatnie chwyć go krawatem do najbliższego pakietu.
Niestety ekrany nie zawsze mają uziemienie. W takim przypadku sensowne jest podłączenie maszyny do RCD. W takim przypadku należy ściśle przestrzegać biegunowości: przewód fazowy jest podłączony do zacisku liniowego, a przewód zerowy do neutralnego. Jeśli jest uziemienie, RCD również nie boli, ponieważ działa najlepiej na trzecim przewodzie. Czyli w przypadku awarii obudowy zabezpieczenie zadziała jeszcze zanim ktoś dotknie wadliwej maszyny.
Jak zachować gwarancję
Przeczytaj uważnie warunki gwarancji, zanim zaczniesz samodzielnie. Zdarza się, że producent nalega na instalację maszyny tylko przez autoryzowany serwis. W takim przypadku będziesz musiał się tam udać i skontaktować, w przeciwnym razie gwarancja zostanie utracona. Jeśli wskazana jest tylko niewłaściwa instalacja, możesz zabrać się do pracy. Oczywiście wszystko należy wykonać ściśle według instrukcji, gdyż nawet drobne odchylenia spowodują utratę gwarancji. Na przykład przekroczenie maksymalnej dopuszczalnej długości węża spustowego, złe ustawienie lub połączenie z maszyną o większej wartości znamionowej.
W przypadku awarii specjalista z centrum serwisowego sporządza ustawę o stanie maszyny, która wskazuje również wszystkie błędy instalacji i podłączenia. W takim przypadku właściciel ma prawo wyrazić sprzeciw wobec niektórych lub nawet wszystkich punktów. Konieczne jest rozsądne przedstawienie wszystkich uwag w ustawie i ich podpisanie. Jeśli jesteś pewien, że zrobiłeś wszystko dobrze, broń swoich praw.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis