Treść artykułu
- Wymagania dotyczące systemu wsporników podłogowych
- Lagi i przeciw grill
- Zakładka Izolacja
- Jak wykonywana jest ochrona izolacji cieplnej?
- Kładziemy rowkowaną deskę
Dzisiaj rozważymy jeden z najpopularniejszych schematów instalacji izolowanej podłogi w drewnianym domu. Przegląd podniesie kluczowe pytania dotyczące przygotowania i ułożenia podbudowy posadzki, posadzki izolacyjnej i jej zabezpieczenia, a także prawidłowej wykładziny podłogowej z naturalnego pokrycia z desek..
Wymagania dotyczące systemu wsporników podłogowych
Wysokiej jakości izolacja podłogi drewnianej wymaga, aby konfiguracja jej podsystemu (nadproże, podpory, nadproża) odpowiadała dostępnym wymiarom i formatowi izolacji. Za najbardziej odpowiednie do izolacji podłóg drewnianych uważa się spieniony polistyren i wełnę mineralną, rzadziej stosuje się sypkie wypełniacze ziarniste, takie jak ecowool lub wióry perlitowe. Konstrukcja systemu nośnego podłogi musi umożliwiać pewne zamocowanie izolacji, zapewniać jej unieruchomienie przy jednoczesnym zachowaniu jej wytrzymałości i funkcjonalności.
Kluczem do stworzenia niezawodnej i trwałej izolowanej podłogi jest dobre mocowanie bali i zapewnienie im solidnego podparcia. W przypadku posadzki na gruncie konieczne jest postawienie szeregu wsporników wykonanych z cegieł lub odlanych w żelbecie. Aby uprościć instalację, krawędzie opóźnienia są podparte na występach w fundamencie listwy. Mogą być wykonane za pomocą perforatora i szlifierki kątowej, a następnie uszczelnione zaprawą cementową lub dostarczone na etapie montażu szalunku. Pomiędzy końcem belki a całym fundamentem powinna pozostać szczelina dylatacyjna wynosząca około 1/4% długości kłody..
1 – fundament listwowy; 2 – podpory; 3 – hydroizolacja; 4 – kłody podłogowe; 5 – opóźnienie hydroizolacji
Należy również upewnić się, że wilgoć zawarta w kamiennych elementach konstrukcji – fundamencie i cokołach wsporczych – nie przedostanie się do drewna. Aby to zrobić, użyj podszewki z 2-3 warstw hydroizolacji rolkowej. Przed przystąpieniem do montażu należy skupić się na obróbce drewna. Całą tarcicę należy dokładnie zaimpregnować środkami antyseptycznymi i, jeśli to konieczne, środkami zmniejszającymi palność, a następnie wysuszyć w stosie.
Lagi i przeciw grill
Podczas instalowania opóźnienia umieszcza się je krokiem odpowiadającym formatowi zastosowanej izolacji. Aby uniknąć częstego montażu słupków wsporczych, można zastosować system z opóźnieniem krzyżowym. W tym przypadku belki dolne mają przekrój o równych bokach i pełnią główną funkcję nośną. W górnym rzędzie znajduje się urządzenie ramowe: deski, umieszczone na krawędzi, tworzą podłużne komórki, wygodne do układania izolacji o określonej szerokości i mocowania desek podłogowych.
Jeśli dom znajduje się na fundamencie z płyty, wówczas system podłóg nośnych ma najprostsze urządzenie. Lagi są tworzone przez jeden rząd ram, który jest mocowany za pomocą kotew do betonowej podstawy. Płaszczyzna monolitycznej podstawy tworzy dno dla komórek izolacji, zapewniając jej niezawodne mocowanie.
Podczas konstruowania podłogi na gruncie nie ma takiej płaszczyzny odniesienia. Jedną z opcji aranżacji jest wypełnienie lekkim porowatym materiałem, takim jak ekspandowany perlit lub ekspandowana glina, do dolnego poziomu opóźnień.
W przeciwnym razie kłody tworzące komórki izolacji są wyposażone w podłużne ograniczniki. Pręt o wymiarach około 25×25 mm jest przykręcony wkrętami samogwintującymi u dołu każdego kłody, tworząc równoległe półki. Układana jest na nich siatka gontowa lub cienka deska obrzynana, dzięki czemu zapewnione jest podparcie izolacji.
1 – pręt czaszkowy; 2 – opóźnienie podłogi; 3 – oczko; 4 – paroizolacja; 5 – izolacja; 6 – deska podłogowa
Ważne jest, aby wiedzieć, że skoro wypchane pręty trochę „zjadają” przestrzeń komórek podłogi, pozostała wysokość może nie wystarczyć, aby pomieścić izolację o takiej grubości, co wynika z obliczeń cieplnych. W tym przypadku pręty tego samego rozmiaru są wypychane na krawędzie systemu ramek. Mogą być umieszczone równolegle lub w poprzek górnego rzędu bali, w tym drugim przypadku przewidziana jest dodatkowa szczelina do wentylacji izolacji.
Zakładka Izolacja
Szerokość komórek do układania mat z wełny mineralnej powinna być o 1–2% mniejsza niż wymiary izolacji. Dzięki ciasnemu dopasowaniu eliminowana jest nadmierna wentylacja podłogi i kompensowany jest ewentualny skurcz waty w czasie. Podczas układania mat należy je ostrożnie i równomiernie docisnąć w płaszczyźnie, włożyć do ubytku, a następnie wyprostować wewnątrz. Pożądane jest, aby po ułożeniu waty utworzył się mały garb, wystający do góry, który zostanie dociśnięty przez deski. W przypadku zastosowania wełny foliowej należy ją umieścić powierzchnią odblaskową do góry.
W przypadku styropianu, który praktycznie nie jest ściśliwy, mogą powstawać niewielkie szczeliny. Eliminuje się je dmuchając letnią pianą pod koniec wypełniania wszystkich komórek. Zbyt grube szczeliny w celu zmniejszenia zużycia pianki można wyeliminować za pomocą cienkich wycinanych wkładek ze styropianu.
Aby zasypać izolację w przestrzeni między lamelami, konieczne jest umiejscowienie komórek poprzez ułożenie dna membraną paroprzepuszczalną z fałdą na drewnianych belkach. W najprostszej postaci do ochrony dachów można zastosować geowłókninę lub paroizolację. Aby membrana nie przesuwała się podczas wypełniania izolacji, zaleca się jej ostrzeliwać klamrami do drewnianych elementów systemu podłogowego.
Jak wykonywana jest ochrona izolacji cieplnej?
Różne schematy izolacji i wentylacji mogą wymagać ograniczonej cyrkulacji powietrza w przestrzeni podpodłogowej. Jest to szczególnie ważne w przypadku domów na fundamencie z rusztu palowego, gdzie izolacja styka się z powietrzem zewnętrznym i musi być chroniona przed zamoczeniem..
Aby wełna mineralna nie traciła swoich właściwości oszczędzających ciepło po nasyceniu wilgocią, jest pokryta od góry paroizolacją. Membrana ochronna jest nakładana na kłodę i izolację, a następnie mocowana do drewnianych klocków za pomocą małych gwoździ lub zszywek. Połączenia należy dokładnie przykleić po obu stronach, lepiej, jeśli znajdują się dokładnie na krawędziach systemu nośnego podłogi.
W tych rzadkich przypadkach, gdy punkt rosy może przesunąć się ponad izolację, tworząc kondensację na paroizolacji, wymagane jest zapewnienie przepływu powietrza z płyt pod podłogą. Konieczne jest wypełnienie kłód ramy, pokrytych paroizolacją, kontr-kratą z desek o tej samej szerokości co same kłody. Grubość nawiewnika zwykle nie przekracza 20-25 mm, sama kontrkatka nie wpływa w żaden sposób na jakość mocowania podłogi z desek.
Kładziemy rowkowaną deskę
Izolowana rama podłogowa zawiera elementy z litego drewna, które służą jako doskonałe mostki termiczne. Aby zapobiec wypływowi ciepła, system ramowy podłogi można pokryć materiałem termoizolacyjnym i odpornym na wilgoć, takim jak GVLV lub MGL, a następnie ułożyć deski, uprzednio nakreślając położenie opóźnienia.
W przypadku podłóg izolowanych zaleca się użycie płyty ryflowanej z rowkami dylatacyjnymi po stronie seamy. Taka podłoga nie skrzypi podczas chodzenia, jest mniej podatna na nierównomierne kurczenie się i wypaczanie. Ze względu na ciasne łączenie desek wykluczone jest jakiekolwiek nadmuchiwanie między nimi. Jeżeli pod podłogą przewidziana jest ograniczona cyrkulacja powietrza, to szczeliny dystansowe 10-15 mm przy ścianach posłużą jako otwory do jego dopływu, które również będą służyć do kompensacji liniowego rozszerzania się drewna.
Podczas deskowania kalenica jest wycinana od końca pierwszej deski, rowek jest skierowany do siebie. Mocowanie odbywa się w każdym opóźnieniu, jednym lub dwóch punktach. Deski mocuje się postrzępionymi gwoździami, które są wbijane ukośnie w rowek i wykańczane, prowadząc stalowy pręt. Aby uzyskać wysokiej jakości rajd desek 20-30 cm przed nimi, belka jest tymczasowo przymocowana do kłód, a luźne deski podłogowe są z niej wyciskane za pomocą dźwigni lub podnośnika samochodowego.
Ostatnią deskę zestawu docinamy tak, aby pasowała do pozostałej szczeliny, uwzględniając krzywiznę ścian. Jest wyciskany ze ściany poprzez montaż przez okładzinę drewnianego pręta, a następnie mocowany do kłód na wylot od powierzchni. Ślady mocowania gwoździami są następnie zasłaniane cokołem.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis