Treść artykułu
Przeczytaj w naszym artykule: „domowe” metody ocieplania starych okien drewnianych; izolacja z wymianą uszczelek i instalacją folii odbijającej ciepło; izolacja okien według szwedzkiej technologii – zbliżamy właściwości do okien plastikowych.
Straty ciepła w pomieszczeniach mieszkalnych rosną wraz ze spadkiem temperatury na zewnątrz okien. Najpierw jesień z deszczami, potem śnieżna zima z zimnymi wiatrami – sezonowa zła pogoda atakuje ludzkie domy, kradnie ciepło, którego produkcja pochłania znaczne sumy pieniędzy … przepuszcza powietrze, ale bardzo dobrze uczestniczy w wymianie ciepła. Możesz wydać pieniądze i wymienić stare ramy na nowoczesne okna PCV lub zaizolować drewniane ramy okienne jedną z metod opisanych w tym artykule, a nawet doprowadzić ich właściwości do poziomu nowoczesnych okien z podwójnymi szybami.
Izolacja okien zrób to sam – sposoby
Najprostszym „domowym” sposobem na zmniejszenie strat ciepła ram okiennych jest wypełnienie wszystkich szczelin między skrzydłami okiennymi a ramą okien drewnianych watą, paskami z gumy piankowej lub papierem zwiniętym w rurkę o odpowiedniej średnicy. Na wierzch tych prowizorycznych wypełniaczy przyklejany jest pasek grubego papieru lub nowocześniej taśma maskująca. Nie zaleca się stosowania zwykłej, szczególnie kolorowej taśmy klejącej, gdyż śladów kleju i farby nałożonych na klejącą stronę nie da się całkowicie usunąć z powierzchni ram okiennych – wiosenny widok okna nie będzie atrakcyjny.
Jeśli nie ma problemów z izolacją okna za pomocą taśmy maskującej, której jedna strona jest lepka, paski papieru należy przykleić do jakiejś kompozycji klejącej. Tutaj też wszystko jest proste – bierzemy kawałek zwykłego mydła do prania, kładziemy pasek papieru na poziomej powierzchni (jego szerokość dobiera się tak, aby wystarczyła do przyklejenia do skrzydła okiennego i ramy wzdłuż krawędzi szczeliny), obok niego stawiamy miskę z ciepłą wodą. Po zanurzeniu kawałka mydła w wodzie należy go wyjąć i kilkakrotnie przeciągnąć po pasku papieru, rozprowadzając warstwę mydła na całej jego płaszczyźnie, a następnie podnieść i przykleić w określonym miejscu ramy okiennej. Zalety „pasty” mydlanej są oczywiste – nie trzeba jej jakoś przygotowywać i gotować, nie brudzi i nie uszkadza drewnianych elementów okna. Wiosną paski papieru są usuwane z okna jednym ruchem.
Możesz zaizolować okna jednym z uszczelniaczy silikonowych szeroko dostępnych w każdym sklepie z narzędziami. To prawda, że mała rurka nie wystarczy – do usunięcia z niej silikonu potrzebna jest duża tuba i pistolet do aplikacji. Najlepiej wybrać przezroczysty silikon – po nałożeniu i utwardzeniu będzie najmniej widoczny na ramie okna. Przed wypełnieniem każdej ze szczelin okiennych silikonem należy je dokładnie oczyścić z kurzu i brudu, w przeciwnym razie silikon miejscami będzie pozostawał w tyle i pozostaną małe szczeliny.
Najskuteczniejszą z metod „domowych” i jednocześnie najmniej atrakcyjną możliwością ocieplenia jest całkowite nałożenie przeszklonego otworu okiennego na folię PCV od wewnątrz lub od zewnątrz pomieszczenia. Folia polietylenowa musi mieć dostateczną grubość, aby po zamocowaniu szczelnie zakryć ramę okna. Montaż folii PVC odbywa się za pomocą zszywacza meblowego na zszywki 8-10 mm, w miejscach mocowania do drewnianej ramy okna należy przykleić taśmę lub grubą taśmę klejącą tak, aby podczas wbijania zszywki nie zerwała folii. W salonach folia PVC na oknach oczywiście nie będzie wyglądać, ale otwory okienne na loggii można nią zablokować..
Izolacja okien z wymianą uszczelek
Zaleca się wykonywanie opisanych poniżej prac w ciepłe dni, ponieważ okno będzie musiało zostać częściowo zdemontowane, a powietrze z ulicy dostanie się do pomieszczenia. Jeśli za oknem panuje zima, a za oknem mrozy, to byłoby lepiej odłożyć pełną izolację okna drewnianego na ciepły sezon.
Znaczna część strat ciepła przez otwory okienne przypada na obszary między ościeżnicą okienną a ścianą budynku, ponieważ w domach starego budynku pęknięcia w tych miejscach były wypełnione czymkolwiek – od wełny szklanej po kawałki szmat. Przede wszystkim konieczne jest zdjęcie skrzydeł okiennych z drewnianej ramy. Następnie należy otworzyć spoiny między ościeżnicą a ścianą, usunąć stamtąd starą izolację, zwilżyć wewnętrzne powierzchnie wodą z rozpylacza w celu usunięcia kurzu, a następnie wypełnić spoiny pianką poliuretanową w dwóch krokach z trzygodzinną przerwą między nimi.
Kolejnym krokiem jest renowacja drewnianej ramy i skrzydeł okiennych. Po dokładnym zbadaniu ramy pod kątem pęknięć w elementach drewnianych i ich połączeniach, należy oczyścić te miejsca ściereczką szmerglową i szpachlą specjalną szpachlą do drewna. Zabieramy szyby okienne – należy je ostrożnie zdjąć ze skrzydeł, zdejmując starą listwę przyszybową, ostrożnie usuwając gwoździe, którymi jest mocowana. Nawiasem mówiąc, przed wyjęciem szyby należy kupić nową listwę przyszybową i gwoździe do jej mocowania – drewniane listwy starego przeszklenia najprawdopodobniej ulegną uszkodzeniu podczas demontażu. Po wyjęciu okularów z oprawek dokładnie oczyść powierzchnie przylegające do tafli szkła, następnie nanieś na nie uszczelniacz silikonowy i umieść szklanki na miejscu. Jeśli stare mają pęknięcia i odpryski na krawędziach, należy je wymienić na nowe..
Zaczynamy wymieniać uszczelkę. Aby poznać szerokość szczelin między dwoma sparowanymi skrzydłami okiennymi, między skrzydłami a ramą okienną potrzebna będzie plastelina – ugniatamy ją, następnie zaznaczamy paskiem o szerokości oczywiście szerszej niż szerokość szczelin i zamykamy okno (wyrównujemy skrzydła). Po otwarciu na plastelinie pozostaną ślady, za pomocą których można obliczyć rozmiar szczelin. Gumową uszczelkę dobiera się w zależności od szerokości szczelin – żadna piankowa guma lub coś w tym rodzaju nie będzie pasować, ponieważ wytrzymają tylko jeden sezon. Uszczelka okienna wykonana z gumy, w zależności od szerokości szczelin, różni się przekrojem profilu: w kształcie litery K (przekrój przypomina tę literę) jest przeznaczona do szczelin o szerokości od 2 do 3,5 mm; Profil w kształcie litery P zakrywa szczeliny o szerokości od 3 do 5 mm; W kształcie litery D – szczeliny o szerokości od 3 do 7 mm. Wybór profilu uszczelki gumowej odbywa się w następujący sposób – jeśli szerokość szczeliny wynosi powiedzmy 3 mm, to należy wybrać nie profil w kształcie litery K, ale w kształcie litery P.
Montaż uszczelki gumowej – pierwszym krokiem jest usunięcie brudu i kurzu z miejsca montażu, odtłuszczenie powierzchni. Jeśli profil uszczelki posiada warstwę kleju, to nie ma potrzeby spieszyć się z usunięciem paska ochronnego – najpierw przymocuj go do miejsca montażu bez rozciągania, zmierz długość, przyciąć krawędzie pod kątem 45 ° i dopiero potem przykleić od jednej krawędzi ramy do drugiej. Jeśli na uszczelce nie ma kleju, użyj szczeliwa silikonowego, nakładając go w pasku wzdłuż uszczelki. Dla większej pewności wysokiej jakości mocowania gumowej uszczelki na ramie, wzdłuż jej krawędzi, przy cięciu pod kątem 45 °, jedną zszywkę wbija się zszywaczem do mebli.
Przestrzeń pod parapetem w przypadku montażu pod otworem okiennym należy również sprawdzić pod kątem izolacji termicznej. Najczęściej pęknięcia są ukryte pod materiałem tworzącym parapet, przez który powietrze z ulicy swobodnie wnika do środka. Konieczne jest zdjęcie parapetu, oczyszczenie wnęki pod nim z gruzu i kurzu, ułożenie warstwy wełny mineralnej lub zwilżona wodą pianka poliuretanowa. Dzień po ogrzaniu pianką poliuretanową można ją przyciąć, a następnie pokryć wierzchnią zaprawą cementową. Należy pamiętać, że powietrze z grzejnika zamontowanego pod otworem okiennym musi przenikać do wewnętrznej powierzchni szyby – w płaszczyźnie parapetu muszą znajdować się szczeliny wentylacyjne.
Folia odbijająca ciepło pomoże zmniejszyć straty ciepła przez szkło – jest fabrycznie pokryta powłoką ceramiczną lub metalową z warstwą kilku mikronów. Odbijając około 80% ciepła z powrotem do pomieszczenia, przepuszczalna dla światła i niewidoczna z zewnątrz folia na szkle zapewni utrzymanie temperatury wewnątrz o 2 ° C wyższej niż w podobnym pomieszczeniu z oknami nie wyposażonymi w taką folię.
Ważną kwestią związaną z folią energooszczędną jest to, że powłoka jest nakładana tylko z jednej strony, którą należy obrócić w pomieszczeniu, w przeciwnym razie będzie działać odwrotnie, to znaczy odbijać promienie słoneczne podczerwone z zewnątrz i uwalniać ciepło z pomieszczenia. Folia termoizolacyjna do okien mocowana jest od wewnętrznej strony szyby zewnętrznej (zewnętrznej) ramy lub między dwiema szybami dwustronną taśmą. Przed zainstalowaniem folii należy dokładnie umyć szkło.
Szwedzka izolacja okien
Właściwie ten sposób ocieplania okien nazywany jest inaczej – uszczelnianie rowków okien – i został opracowany nie przez Szwedów, ale przez Niemców. Uszczelnienie do wpustu swój rozwój zawdzięcza dwuszybowym oknom plastikowo-aluminiowym, które konkurują z klasycznymi oknami drewnianymi – uszczelki gumowe i silikonowe można również stosować w ocieplaniu skrzydeł okiennych w starym stylu.
Proces ocieplania ram okiennych z wykorzystaniem technologii uszczelniania wpustów składa się z dwóch etapów:
- Wzdłuż obwodu drewnianej ramy wycinany jest rowek o szerokości 3 mm i głębokości 7 mm, do którego używa się ręcznej frezarki z dużymi prędkościami frezowania.
- Końcówka końcowa elastycznej uszczelki rurowej z kauczuku syntetycznego (EPDM) jest wsunięta w rowek za pomocą wałka zszywającego.
Oprócz wyfrezowania rowków i zamontowania w nich uszczelki, wymagane jest ustawienie takiej samej odległości pomiędzy skrzydłami okiennymi a ościeżnicą (wykluczając tarcie skrzydeł o ościeżnicę), ustawienie łatwego otwierania zamków i zasuwek. Ponadto na obwodzie okularów nakładany jest uszczelniacz silikonowy, pomiędzy sparowanymi ramkami wklejana jest uszczelka międzyramkowa, identyfikowane i zastępowane są uszkodzone i połamane elementy łączników ramek.
Efektem izolacji „szwedzkiej technologii” będą konstrukcje okien starego typu, ale praktycznie nie gorsze pod względem hałasu i szczelności powietrznej niż nowoczesne szyby zespolone.
Uszczelka okienna EPDM, a właściwie jej element w kształcie litery O, występuje w kilku średnicach – od 5 do 10 mm, najczęściej w kolorze białym lub brązowym. Producenci uszczelek rowkowych reprezentowani na rynku rosyjskim: krajowy „Bars-profile” o tej samej nazwie, niemiecki Trelleborg (marka Euro-Strip) i Deventer (marka o tej samej nazwie), fiński OT-KUMI OY (marka o tej samej nazwie). Pieczęć każdego z tych producentów ma odpowiednie oznaczenie, potwierdzające jego pochodzenie – jeśli nie ma oznaczenia, to próbują sprzedać ci pieczęć wątpliwego pochodzenia.
Nie będziesz w stanie samodzielnie wykonać pełnoprawnego uszczelnienia rowkowego konstrukcji okna – nie da się tego zrobić bez ręcznego frezu i specjalnego frezu. Próby ocieplenia za pomocą klejonego lub innego mocowania uszczelniacza będą skutkowały nie dłużej niż rok – uszczelka odpadnie lub częściowo pozostanie w tyle (po zamocowaniu zszywaczem do mebli), pęknięcia zostaną odsłonięte i utraci szczelność.
Ważne: szczeliwa ze szwedzką izolacją nie można przykleić – wystarczy włożyć w specjalnie przygotowany rowek!
Uszczelki rowkowe są wykonane z dwóch materiałów – gumy EPDM i silikonu. Uszczelki gumowe wytrzymają około 15 lat, silikonowe mniej – około 10 lat.
Montaż uszczelek i całkowite wyeliminowanie wszystkich istniejących szczelin w konstrukcji okna doprowadzi do braku świeżego powietrza. Z tego powodu w szczelnych oknach warto zamontować zawory nawiewno-wentylacyjne, przez które do pomieszczenia dostanie się świeże powietrze w niewielkiej, ale wystarczającej objętości. Na rynku rosyjskim reprezentowani są następujący producenci zaworów wentylacyjnych do okien: Russian Air-Box o tej samej marce; German Trocal (marka AirMatic), Gealan (marka Gekko), Kommerling (marka KoClimat plus), Siegenia (marka Aeromat), Rehau (marka Climamat); Francuskie Aereco z tą samą marką. Koszt zaworu zasilającego i wentylacyjnego wyniesie średnio 3000 rubli, w zależności od marki i producenta.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis