Treść artykułu
- Narzędzia skrawające i mechanika ich pracy
- Wybór brzeszczotów i brzeszczotów
- Technika zerowego luzu
- Korzystanie z taśm klejących
- Zapewnia idealnie czysty krój
Uważa się, że wysokiej jakości cięcia drewna lub materiałów arkuszowych nie można wykonać bez profesjonalnego narzędzia. Dziś opowiemy o sposobach wykonania czystego, równego cięcia bez wiórów, samodzielnie i bez użycia drogiego sprzętu i materiałów eksploatacyjnych.
Narzędzia skrawające i mechanika ich pracy
Oprócz pilarek stacjonarnych nie ma wielu alternatyw dla pracy ręcznej. Z dostępnych narzędzi możesz zaoferować piły tarczowe i wahadłowe, w zwykłych ludziach określanych jako przecinarki i wyrzynarki. Możliwe jest również wykonanie wystarczająco wysokiej jakości cięcia za pomocą szlifierki, na której zainstalowana jest brzeszczot do drewna ze zwycięskimi zębami. Ale to nie jest najskuteczniejsza, a ponadto daleka od bezpiecznej opcji..
W procesie skrawania dowolnym typem elektronarzędzia ciała robocze poruszają się z bardzo dużą prędkością, dlatego mechanika obróbki pozostaje niejako za kulisami. Jednak zrozumienie tego jest kluczem do uzyskania czystej, pozbawionej wiórów krawędzi. Najprostsza zasada to podstawa pracy pił wahadłowych. Cięcie odbywa się bezpośrednim ruchem brzeszczotu, natomiast wielkość usuwanych fragmentów całkowicie zależy od wielkości zęba i jego ustawienia.
Wióry pojawiają się z powodu niejednorodności przetwarzanego materiału, w szczególności z powodu twardej skorupy laminowanych materiałów arkuszowych lub z powodu faktu, że włókna drewna litego mają różną gęstość. Wióry mogą powstawać z różnych stron produktu, w zależności od kształtu zęba, siły posuwu i prędkości narzędzia. Podczas pracy z wyrzynarką pojawienie się wiórów wynika albo z faktu, że zęby wyciągają duże fragmenty od strony seamy, albo z powodu popychania górnej warstwy, w której nie jest odcinana, ale pęka w dużych fragmentach.
Praca zębów okrągłej tarczy jest pod wieloma względami podobna do wyrzynarki, z tym wyjątkiem, że ich ruch jest skierowany ściśle w jednym kierunku i poruszają się z bardzo dużą prędkością. Istotnym czynnikiem jest również kierunek (kąt) przyłożonej siły: jeśli wyrzynarka porusza się ściśle prostopadle do powierzchni, wówczas okrągłe nacięcia pod dowolnym kątem, zależnym zarówno od średnicy tarczy, jak i grubości części. Może to wpłynąć na dłonie: ukośne zanurzenie zęba przyczynia się do dokładniejszego cięcia wiórów, ale od tylnej strony, ze względu na styczny ruch krawędzi tnących, można wyciągnąć raczej duże fragmenty. Oczywiście piła tarczowa będzie w stanie wykonać tylko proste cięcie.
Wybór brzeszczotów i brzeszczotów
Podczas cięcia czystość i szybkość obróbki są do siebie odwrotnie proporcjonalne. Warto zauważyć, że wióry na nacięciu pojawią się w każdym przypadku, więc głównym zadaniem jest zmniejszenie ich rozmiaru do takiej wartości, aby można je było łatwo wyeliminować poprzez późniejszą obróbkę. Im mniejszy rozmiar zęba i im bliżej prostego kąta, pod jakim krawędź tnąca dotyka powierzchni materiału, tym mniejszy będzie rozmiar wiórów. To dwa z trzech najważniejszych czynników przy wyborze brzeszczotu tarczowego..
Trzecią można nazwać wartością ustawienia – przesunięcie sąsiednich zębów, które można dość łatwo określić, mocując do nich linijkę. Aby zapewnić czyste cięcie, okablowanie powinno być minimalne, ale nie zapominaj, że w tym przypadku, gdy spróbujesz wyciąć grubą deskę lub arkusz sklejki, dysk można trywialnie zacisnąć lub koniec spali się od silnego tarcia.
Brzeszczoty do wyrzynarek są bardziej zróżnicowane. Aby zapewnić cięcie bez wiórów, stosuje się serię pił do czystego cięcia, na przykład firma BOSCH ma linię brzeszczotów o nazwie CleanWood. Ich główną różnicą jest mały rozmiar i brak wyraźnej orientacji zębów. Zwykle mają kształt trójkąta równoramiennego i ścięte w obu kierunkach jazdy..
Również piły do czystego cięcia wyróżniają się prawie całkowitym brakiem osadzania i odwrotnym kierunkiem ostrzenia sąsiednich zębów. Aby zapewnić możliwość cięcia kręconego przy małych drutach, pilniki mają bardzo małą szerokość, przez co są dość kruche.
Do wykańczania cięcia materiałów z blachy można również stosować płótna przeznaczone do pracy z wyrobami metalowymi. Te piły mają najmniejszy znany rozmiar zęba, więc cięcie jest powolne, ale z najwyższą jakością. Ze względu na znaczną szerokość płócien na metal, drobno ukształtowane cięcie można wykonać tylko przy znacznym promieniu gięcia, średnio około 60-80 cm.
Należy również pamiętać, że tępość zębów, która jest typowa dla pił niskiej jakości o „biegu” 3-5 metrów, również prowadzi do odprysków. Dlatego nie oszczędzaj przy zakupie materiałów eksploatacyjnych, jeśli jakość przetwarzania jest dla Ciebie naprawdę ważna..
Technika zerowego luzu
Stolarze najczęściej stosują zasadę wykańczania podeszwy narzędzia skrawającego, polegającą na zmniejszeniu szczeliny między korpusem roboczym a platformą prasującą. Jest to prawie gwarantowane, aby wyeliminować efekt łamania skorupy w górnej warstwie materiału..
Zerowy prześwit uzyskuje się mocując pokrywę do płyty podstawy narzędzia. Podkładka ma tylko jeden wąski otwór (lub szczelinę), który ściśle przylega do korpusu tnącego. Z tego powodu nawet przy dużej sile posuwu zęby gwarantują cięcie małych wiórów i nie wyrzucają wiórów w górnej warstwie części..
Podczas korzystania z podkładek konieczne jest, aby nie zarysowały ani nie uszkodziły powierzchni części. Dlatego najczęściej są wykonane z materiału o niższej twardości od obrabianego, na przykład MDF lub płyta gipsowo-kartonowa. Niestety taka nakładka na długi czas nie wystarczy, dlatego trzeba ją wymieniać co 4-5 metrów cięcia.
Trwalsze podkładki mogą być wykonane z arkusza tworzywa sztucznego (PVC, fluoroplast), włókna szklanego lub metalu. W tym ostatnim przypadku powierzchnię klocka należy dokładnie wypolerować, a w celu zmniejszenia drgań zastosować miękkie metale, takie jak aluminium czy duraluminium..
Korzystanie z taśm klejących
Tę samą zasadę można zastosować do ochrony tylnej części ciętego materiału. Wzdłuż linii cięcia należy przykleić taśmę, która zabezpieczy przed wyrwaniem dużych fragmentów. Wklejanie powierzchni to jeden z niewielu sposobów, aby zapewnić czystość wykreślonego cięcia wyrzynarką. Niestety taśma maskująca nie nadaje się do tego w najlepszy sposób ze względu na małą wytrzymałość..
Najlepszą jakość cięcia można uzyskać, wklejając element taśmą aluminiową lub taśmą wzmocnioną włóknem szklanym. Powinien być na tyle szeroki, aby pokrywał 15–20 mm z każdej strony linii cięcia. Ważna jest również gęstość naklejki: taśmę należy dobrze docisnąć suchą szmatką i w jakikolwiek sposób wykluczyć tworzenie się fałd.
Należy unikać taśm z bardzo mocnym klejem. W trakcie odrywania mogą nosić ze sobą drobne włókna i fragmenty laminowanej powierzchni, rozcięte przez mikropęknięcia powstające podczas cięcia. Zwróć również uwagę, jak łatwo jest usunąć ślady po kleju i czy przyczepność kleju jest wystarczająco dobra w przypadku szorstkich materiałów, takich jak surowa sklejka lub płyta OSB..
Zapewnia idealnie czysty krój
W przypadku większości części wystarczy zmniejszyć rozmiar wióra do 0,2–0,5 mm. Takie drobne nierówności krawędzi ciętej krawędzi nie rzucają się w oczy, w razie potrzeby można je łatwo zlikwidować przez fazowanie szmergielką lub smarowanie korektorem woskowym ołówkiem. Możliwe jest również szlifowanie powierzchni czołowej papierem ściernym, jeśli podczas cięcia zapewniono wystarczający naddatek.
Niemniej jednak nawet w domu można osiągnąć jakość cięcia porównywalną do piły z dwoma wysokoobrotowymi tarczami. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy narzędzie porusza się po szynie prowadzącej, w skrajnych przypadkach – po listwie tymczasowej.
Najpierw należy wykonać dwa cięcia o głębokości około 0,5 mm po obu stronach części, aby wskazać grubość cięcia. Wzdłuż krawędzi linii cięcia musisz zarysować dwa rowki pod prostą linijką. Odbywa się to za pomocą segmentowego lub ukośnego noża do butów (do płyt wiórowych i niepowlekanego drewna) lub za pomocą zaostrzonego wiertła lub zwycięskiego frezu (do materiałów laminowanych).
Głębokość rowków powinna wynosić co najmniej połowę grubości warstwy zewnętrznej, która jest niejednorodna w stosunku do materiału głównego. Ta metoda wymaga dużej dokładności dopasowania rowków i linii cięcia, ale to jedyny sposób na zapewnienie idealnie płaskiego końca, który nie wymaga dodatkowej obróbki.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis