Jak samodzielnie wyciągnąć obudowę ze studni – metody i niezbędne narzędzia

Treść artykułów

• Co to jest rura osłonowa?
• Wyświetlenia
• Odzyskanie obudowy
• Przyczyny
• Metody ekstrakcji
• Niezbędne narzędzia
• Jak wyciągnąć fajkę ze studni własnymi rękami

Wiercenie studni w celu uzyskania stabilnego źródła wody jest złożonym i czasochłonnym zadaniem. Szczególnie duże problemy powstają, gdy zachodzi potrzeba demontażu urządzenia. Największą trudnością w tym przypadku jest obudowa, której usunięcie może być wymagane ze względu na jej uszkodzenie. Możesz rozwiązać problem, kontaktując się ze specjalistami w celu uzyskania pomocy lub samodzielnie, zapoznając się z dostępnymi metodami. Lepiej skonsultować się ze specjalistą, as czasami łatwiej i taniej jest wyburzyć nową studnię niż przywrócić starą.

Co to jest rura osłonowa?

Studnia wodna jest jak zwykła studnia. Jego charakterystyczne różnice to mała średnica i duża głębokość, która może sięgać dziesiątek metrów. Rura denerwująca jest cylindryczną konstrukcją, która jest instalowana w wywierconej studni. Jest to konieczne w celu ochrony ścian studni przed możliwym zapadnięciem się gleby. Rura produkcyjna jest włożona do środka, dzięki czemu woda pozostaje świeża i czysta..

Wyświetlenia

Sznurki obudowy w zależności od materiału, z którego wykonano materiał, to metal, plastik i azbestocement. Wybór konkretnego rodzaju produktu zależy od głębokości studni, cech gruntu (tj. Gleby) i innych wskaźników. Produkt typu osłonowego musi mieć dobrą odporność na nacisk gleby, trwałość i spełniać normy sanitarne, jeśli kolumna jest używana do instalacji w źródle wody pitnej. Szczegółowy opis gatunków:

• Robocizna stalowej obudowy. Najbardziej trwały, trwały, ale także drogi. Może wykonywać swoje funkcje nawet pod wysokim ciśnieniem z gleby. Ma słabą odporność na negatywne skutki korozji. Z czasem woda wydobywana ze studni może zardzewieć. Pociągnie to za sobą dodatkowe koszty związane z rozmieszczeniem filtrów. W zależności od metody produkcji może być bezproblemowa i spawana. Pierwsza opcja charakteryzuje się doskonałą wytrzymałością i wysoką ceną. Drugi produkt jest nieco tańszy, ale mniej trwały. W niektórych przypadkach stalowa obudowa jest wykonana z powłoką ochronną lub z ulepszonych materiałów, aby były chronione przed rdzą. Istnieją trzy główne rodzaje takich produktów: ocynkowane, nierdzewne i emaliowane.
• Obudowa azbestocementowa. Bardziej kruchy w porównaniu do stali, ale dość wysokiej jakości i jest stosunkowo niedrogi. Eksperci nie zalecają używania go do picia, jak jest zdolny do uwalniania szkodliwych zanieczyszczeń do wody, na przykład czynników rakotwórczych. Współczesny przemysł oferuje wybór rodzajów takich rur wykonanych ze zmodyfikowanego materiału. Przy zakupie zaleca się sprawdzenie certyfikatu sanitarnego produktów z obudów azbestowo-cementowych, aby upewnić się, że nadają się do wiercenia studni wodnych.
• Obudowa z tworzywa sztucznego. Względnie nowy produkt, który jest silniejszy niż cement azbestowy i tańszy niż stalowy odpowiednik. Ma niską wagę. W ostatnich latach plastikowa obudowa zyskała dużą popularność. Do ich produkcji stosuje się polimery, takie jak polietylen, polipropylen, polichlorek winylu. Produkty z tworzyw sztucznych są przyjazne dla środowiska, odporne na korozję, niski koszt, łatwość instalacji, doskonałą szczelność i trwałość (żywotność sięga 50 lat). To prawda, że ​​produkty z tworzyw sztucznych mają niską odporność na obciążenia mechaniczne i ograniczoną głębokość użytkowania – nie więcej niż 50-60 m.

Odzyskanie obudowy

Ponieważ proces demontażu obudowy jest kłopotliwy, czasochłonny i czasochłonny, najpierw zapoznaj się z alternatywnymi sposobami rozwiązania problemu. Na przykład w uszkodzonym produkcie można podłączyć mniejszą rurę produkcyjną. Więc niezawodnie zamkniesz szczelinę, a studnia zostanie przywrócona. Przydatne są konsultacje z doświadczonymi specjalistami czasami wystarczy dobrze wyczyścić. Być może będziesz musiał zorganizować nowe źródło wody, as zabierze mniej pieniędzy niż usunięcie i wymiana obudowy.

Aby odpowiedzieć na pytanie, jak wyciągnąć obudowę ze studni, musisz znać kilka parametrów. Obejmują one:

• materiał obudowy;
• ciężar konstrukcyjny;
• głębokość, na której znajduje się jego podstawa;
• w jakich warunkach był eksploatowany;
• ile miesięcy lub lat minęło od jego powstania, tj. czas jego działania.

Ponadto musisz mieć dobry powód, aby wyciągnąć obudowę ze studni. Proces ten składa się z prac przygotowawczych i wyboru najlepszej metody. Szczególnie ważne jest odpowiednie przygotowanie do demontażu odwiertu, usunięcie całego wyposażenia powierzchniowego do poboru wody. Określ ciężar obudowy, jak wartość ta stanie się podstawą przy wyborze odpowiedniej wciągarki (jeśli jest używana) do przyczepności. Jeśli rysunek jest solidny, jedyną opcją jest użycie dźwigu. Obliczyć masę produktu w następujący sposób:

1. Zmierz grubość ścianki, średnicę rury, głębokość studni.
2. Otwórz katalog i zwracając uwagę na grubość i średnicę ścian produktu, znajdź wagę jednego metra bieżącego.
3. Pomnóż liczbę znalezioną przez głębokość studni, a otrzymasz pożądaną masę produktu.

Przyczyny

Z czasem każda obudowa, niezależnie od jej wytrzymałości i niezawodności, staje się bezużyteczna. Aby przywrócić pełne funkcjonowanie studni, konieczna będzie wymiana tego ciągu. Przyczyny demontażu konstrukcji to:

• rozhermetyzowanie cylindra z powodu korozji rury lub złej jakości połączenia ogniw kolumny;
• uszkodzenie obudowy;
• zatykanie lub zmniejszenie prześwitu;
• zawalenie się ścian kopalni;
• ekstremalne zużycie sznurka produkcyjnego i osłonowego;
• narzędzie lub sprzęt zablokowały się beznadziejnie w beczce, przez co nie ma sposobu, aby usunąć starą pompę, aby zainstalować nową;
• potrzeba zmiany projektu studni rurowej, na przykład musisz ją pogłębić, przekształcić itp..

Metody ekstrakcji

Aby rozwiązać problem związany z wyciąganiem obudowy ze studni, możesz użyć narzędzia połowowego – mogą to być gwintowane rurki lub wpuszczane dzwony do chwytania zewnętrznego. Możesz zdobyć starą obudowę ze studni w całości lub w części. Jednocześnie należy pamiętać, że istnieje prawdopodobieństwo pęknięcia, sezonowych zaburzeń krążenia wody w studni lub przesunięcia jej pionu – wszystko to może skomplikować obudowę.

Rurki wędkarskie (dzwony) nie są na wskroś. Specyfika tego drugiego polega na przepuszczeniu przez podstawę narzędzia wydobytego uszkodzonego fragmentu. Następnie za pomocą urządzeń zewnętrznych (złącza gwintowane) wykonuje się wycięcie w celu wyciągnięcia pionu. Rury zewnętrzne można również wyciągać za pomocą kranów. Rurki mogą być:

• oprawka;
• rękaw i umrzeć;
• łączny.

Metoda odwijania zyskała pewną dystrybucję. Opiera się na kombinacji naprężeń rozciągających i obciążeń momentu obrotowego. Produkt osłonki jest najpierw odkręcany, a następnie usuwany na zewnątrz. Ta metoda jest przeznaczona głównie dla wyspecjalizowanych organizacji. Technologia:

1. Stalowa rura wiertnicza i leworęczna korona wędkarska są opuszczane do szybu. Wirnik obraca rury, a po około 20 obrotach obudowa jest napędzana – jednocześnie obciążenie wzrasta do maksimum. Jeśli rura chwytająca nie pęknie, wówczas proces stymulacji i odwijania powtarza się ponownie. Rezultatem tych wysiłków jest niepełne odkręcenie stawów.
2. Jeśli nawet po serii cykli gwint nie poluzuje się, uruchamiane jest specjalne narzędzie. Podczas obrotu rury są zmuszane do oscylacji z powodu przeniesienia momentu obrotowego na pion i tarcia. Po godzinie obracania urządzenia stawy powinny się poluzować. Następnie górna krawędź rury jest chwytana, a jej fragment jest odkręcany. Do wyciągnięcia tej części przykładana jest siła ciągnąca. Kroki są powtarzane, aż cały produkt zostanie zdemontowany i usunięty..
3. Jeśli opisane działania do niczego nie doprowadziły, w grę wchodzą skumulowane torpedy. Rezultatem ich eksplozji będzie pojawienie się pierścieniowych nacięć na korpusie sznurków obudowy. Następnie należy odciąć poszczególne fragmenty za pomocą odpowiedniego narzędzia tnącego, na przykład perforatora.

Jeśli osłonka nie może zostać usunięta z powodu tworzenia się piasku, należy użyć metody mycia i rozciągania. W tym celu wymagana jest pompa z urządzeniem płuczącym. Opis metody:

1. Głowica pompy jest podłączona do górnej części rury. Ciśnienie powinno być minimalne, ale wystarczające, aby woda mogła krążyć..
2. Rura jest myta, a po zejściu piasku należy zwiększyć ciśnienie. Następnie korpus obudowy jest przewijany przez przewijanie – używa wirnika.
3. Kolumna, wraz z przewijaniem i myciem, zaczyna się poluzowywać. Współczynnik tarcia w tym przypadku zmniejsza się, więc rura łatwiej wyjdzie ze studni.
4. Aby podnieść się w najwyższym punkcie wyodrębnionego produktu, zamontowany jest blok, przez który wyrzucany jest kabel. Ze względu na obrót bębna wciągarki moment obrotowy zamienia się w przyczepność. Niewielką masę można wyciągnąć za pomocą dźwigni.

Alternatywnie możesz zwrócić się do profesjonalnych wiertników, którzy używają specjalnego sprzętu i technologii: kanałów, kranów, przekroczeń, gniazd o zwiększonej nośności, podpór itp. Jeśli problem jest stosunkowo prosty, możesz spróbować rozwiązać go samodzielnie. Zwróć uwagę na metodę napinania, która jest odpowiednia do demontażu dużych produktów i grubych ścian. W takim przypadku wymagany będzie system podnośnika lub sprzętu. Algorytm procesu:

1. Wokół otworu obudowy musisz wykopać rów o głębokości 1 m.
2. Następnie umieść zacisk na obudowie i podłącz do niego kable. Następnie konstrukcja jest lekko pociągana.
3. Zacisk z dołączonym kablem jest przesuwany niżej, po czym powtarzane są te same kroki. Zapewnia to płynne rozciąganie produktu.
4. Górna krawędź obudowy jest ciągnięta aż do wystąpienia pęknięcia. Następnie fragment jest usuwany ze studni, a reszta jest chwytana za pomocą specjalnego narzędzia połowowego. Proces ten trwa do momentu całkowitego rozwiązania problemu..

Niezbędne narzędzia

Lista narzędzi i sprzętu do wydobywania sznurka obudowy ze studni może się znacznie różnić w zależności od metody. Ogólnie rzecz biorąc, nie można obejść się bez węży, wciągarki i wytrzymałego podnośnika. Ponadto potrzebujesz podłogi do podparcia, która składa się z belek, metalowych prętów lub szyn. Prosty sposób na wyodrębnienie uszkodzonego fragmentu wymaga użycia:

• spawarka;
• wtyczki obrotowe;
• metalowe zaciski;
• Jacek.

Jak wyciągnąć fajkę ze studni własnymi rękami

Jeśli masz pytanie dotyczące tego, jak samodzielnie wyciągnąć obudowę ze studni, spróbuj wykonać specjalne urządzenie. Instrukcja:

1. Aby zrobić urządzenie, weź kanał nr 10 i zrób z niego kilka stojaków w formie litery „T”, ale tylko do góry nogami. Szerokość konstrukcji powinna wynosić 0,6 m, a wysokość 1 m.
2. Przez spawanie przyspawaj łożysko o średnicy wewnętrznej 40 mm do każdego słupka na górze.
3. Musisz także wykonać oś – uchwyty i bęben zostaną na niej zamontowane. Jego krawędzie są wstawiane w łożyska. Urządzenie na tym jest uważane za prawie gotowe.
4. Aby podnieść kolumnę, należy ją przymocować stalową liną nawiniętą na bęben.
5. Aby zabezpieczyć długie produkty, użyj specjalnej pończochy, która przytrzyma obudowę podczas przechwytywania kabla.
6. Jeśli musisz wyciągnąć plastikową kolumnę bez jej uszkodzenia, będziesz dodatkowo potrzebował zacisku zaciskanego.