Jak wybrać płytkę do kuchni

Najbardziej optymalnym materiałem wykończeniowym do kuchni są płytki ceramiczne. Jest higieniczny, łatwy do czyszczenia i, co ważne, ma długą żywotność. W naszym kraju, zapewne ze względu na warunki klimatyczne, ukształtowała się tradycja wykorzystywania w kuchni płytek wyłącznie do okładzin ściennych. Na podłogę najczęściej kładziemy linoleum lub parkiet, który następnie starannie pokrywamy dywanami. Od kilku lat ogrzewanie podłogowe jest z powodzeniem praktykowane w Rosji – i wiele osób wybiera płytki na podłogę kuchenną..

Jeśli zdecydowałeś się pozostać na tym materiale, oto kilka praktycznych wskazówek dotyczących wyboru płytek..

Podłoga w kuchni, być może bardziej niż inne pomieszczenia w mieszkaniu, jest narażona na różne wpływy: chodzenie po niej, a są miejsca, które są na nie szczególnie narażone (na przykład w pobliżu kuchenki, zlewu i lodówki); meble są tu najczęściej przenoszone. Ponadto podłogi w kuchni są bardziej podatne na brudzenie niż inne podłogi, dlatego należy je intensywnie myć. Tutaj różne przedmioty najczęściej spadają na podłogę. Ogólnie wszystko to sugeruje, że konieczne jest wybranie płytek podłogowych o wysokich właściwościach mechanicznych i chemicznych. Właściwości mechaniczne płytek obejmują odporność na zginanie oraz twardość powierzchni płytek..

Wytrzymałość na zginanie mierzy się w megapaskalach (MPa). W przypadku płytek domowych, zgodnie z GOST 6789-90, ostateczna wytrzymałość na zginanie musi wynosić co najmniej 25 MPa. Zgodnie z europejską normą EN 100 i międzynarodowym ISO 1054-4, wytrzymałość na zginanie ceramicznych płytek szkliwionych i nieglazurowanych musi wynosić co najmniej 27 MPa. Twardość powierzchni domowych płytek podłogowych zgodnie z GOST 6789-90 musi wynosić co najmniej 5 klasy. Zgodnie z klasyfikacją europejską (PEI) płytki podłogowe podzielono na pięć klas. Do kuchni możemy polecić płytki III i IV klasy..

Do okładzin ścian kuchennych można użyć płytek o niskiej wytrzymałości, ponieważ powierzchnia ścian kuchennych praktycznie nie jest narażona na obciążenia mechaniczne. Szczególną uwagę należy zwrócić na odporność płytki na chemikalia. W kuchni, być może częściej niż gdziekolwiek indziej, płytka styka się ze szkodliwymi dla niej kwasami i zasadami. Produkty spożywcze, oleje i detergenty mają zwiększony wpływ chemiczny na płytki. Ważne jest, aby wybierać płytki o dużej odporności na kwasy alkaliczne, a także o wysokiej stabilności termicznej szkliwa. Według GOST 6141-91 glazura do ścian musi wytrzymać do 125 stopni Celsjusza.

Zgodnie z europejską normą EN 122, odpowiadającą międzynarodowej ISO 10545-13, odporność na alkalia i kwasy musi mieć co najmniej klasę B. Europejska norma EN 122 określa odporność płytek na plamienie jako co najmniej drugą klasę. Istotna jest również odporność płytek na chemikalia, określana przez tę samą normę – nie mniej niż klasa B. Zgodność płytek z powyższymi normami widać w dołączonej dokumentacji (certyfikaty zgodności, katalogi), niekiedy na odwrocie płytki umieszczone są cechy charakterystyczne.

Upewnij się, że na kupowanych kafelkach nie ma wiórów ani pęknięć. Powierzchnia płytek musi być idealnie płaska. Aby to sprawdzić, należy położyć dwie płytki „naprzeciw siebie” – nie powinno być między nimi żadnych odstępów Po podjęciu decyzji o wyborze płytek należy obliczyć powierzchnię licowania. Zaleca się zakup materiału o 10-15% więcej niż powierzchnia okładziny.