Jak wybrać samolot elektryczny: wskazówki od mistrzów

Treść artykułu

• Napęd elektryczny: charakterystyka i cechy
• Urządzenie wału strugarki
• Jedyne urządzenie i ustawienia strugania
• Ergonomia i inne funkcje

W warsztatach stolarskich samolot elektryczny dumnie siedzi na najbardziej honorowym miejscu, często w towarzystwie innych tego typu. Istnieje kilka typów tego narzędzia, różniących się łatwością obsługi, produktywnością i innymi cechami technicznymi..

Napęd elektryczny: charakterystyka i cechy

Źródłem momentu obrotowego w samolocie elektrycznym jest uniwersalny silnik elektryczny typu kolektorowego, standard w większości narzędzi ręcznych. Klasyczny układ: w tylnej części twornika znajduje się zespół odbierający prąd z łożyskiem tocznym, z przodu znajduje się wirnik wentylatora. To prawda, że ​​sam wirnik jest wzmocniony, ma obudowę i złożony aerodynamiczny kształt, który jest niezbędny do intensywnego usuwania dużej ilości wiórów powstających podczas pracy.

Najbardziej specyficzną jednostką tego narzędzia jest przekładnia, która przenosi obrót z kotwy na wał strugarki. W strugarkach elektrycznych stosuje się przekładnię zębatą lub pasową poli-V. Ten ostatni rodzaj przekładni jest bardziej opłacalny: dzięki poślizgowi paska wzdłuż koła pasowego kompensowane są uderzenia noży w materiał, zapewniając tym samym bezpieczeństwo silnika i zwiększając wygodę pracy. Kolejnym niuansem jest mocowanie kół pasowych, które w większości modeli budżetowych odbywa się poprzez lądowanie na lewym i prawym gwincie. Nie jest to zbyt dobre: ​​z biegiem czasu aluminiowe koła pasowe są zbyt mocno dokręcone, często nierównomiernie, co powoduje przekrzywienie paska, pojawia się chybotanie, poza tym podczas dalszej konserwacji odkręcenie koła pasowego bez jego uszkodzenia jest poważnym problemem. Dlatego dopasowanie splajnu lub klucza jest znacznie bardziej opłacalne..

Moc napędu w strugach elektrycznych ma praktyczny minimalny próg 600 W i może osiągnąć 2 kW. Mocne narzędzie ma zwiększoną szerokość strugania, ilość usuwanego materiału jest większa, a waga i rozmiar korpusu wzrastają. Jednak w przeciwieństwie do większości narzędzi, zwiększona waga strugarki jest dodatkowym atutem: masywne narzędzie lepiej znosi obciążenia udarowe i jest łatwiejsze do kontrolowania podczas pracy. Średnia prędkość obrotowa pobierana z drugiego koła pasowego wynosi 15-17 tys. Obr / min. Przy przełożeniu napędu pasowego od 2,2 do 3, sama zwora obraca się z częstotliwością ponad 30 tysięcy obr / min, co oznacza, że ​​jakość łożysk musi być bardzo wysoka.

Urządzenie wału strugarki

Główny korpus roboczy strugarki elektrycznej ma postać aluminiowego bębna z kilkoma podłużnymi szczelinami o profilu trapezowym, w których zamocowane są noże. Bęben może być solidny lub mieć wnęki, to znaczy może być lekki. Z jednej strony zmniejsza to obciążenie silnika podczas rozruchu, przyspiesza osiąganie prędkości znamionowej oraz ułatwia wyważanie, którego ślady muszą znajdować się na końcu wału. Ale, jak wspomniano, zwiększona bezwładność masywnego bębna jest dobra do pochłaniania obciążeń udarowych..

Z reguły tylko dwa noże są umieszczane na wale strugarki w diametralnie przeciwnych punktach. Niektóre modele mają trzy noże, które pomagają usuwać materiał mniejszymi porcjami i poprawiają czystość strugania. Należy jednak pamiętać, że noże zamienne do strugarek sprzedawane są w parach, co oznacza, że ​​na jedną wymianę trzeba będzie zakupić jednocześnie dwa komplety. Istnieją również strugarki z jednym nożem, które mają nieco mniejsze przełożenie, aby zwiększyć prędkość wału do 18–20 tys. Obr / min. W takim przypadku używany jest nóż HSS, który nadaje się tylko do wykańczania z niewielką ilością usuwanego materiału..

Wały strugarki mogą mieć różną średnicę w zakresie 40–65 mm. Im większy rozmiar, tym płytsze będzie cięcie noża, co zmniejsza obciążenie udarowe krawędzi i przyczynia się do czystszego cięcia. Należy jednak pamiętać, że kąt ostrzenia noży różni się w zależności od wielkości bębna i czasami pojawiają się trudności z doborem odpowiednich materiałów eksploatacyjnych. Same noże są jedno i dwustronne. Pierwszy rodzaj można ostrzyć, gdy stępi się, natomiast ostrza dwustronne można odwrócić, a po ostatecznym zużyciu wymienić na nowe. Mocowanie noży w prawie wszystkich wyrzynarkach jest zunifikowane – blok dystansowy z trzema śrubami zaciskowymi i dwoma żłobieniami do regulacji głębokości i pochylenia.

Istnieją dwa subtelne niuanse dotyczące wału strugarki. Pierwszym z nich jest rodzaj łożysk, na których zamocowany jest wał, lepiej, jeśli są to łożyska ślizgowe typu igłowego dla lepszej odporności na promieniowe obciążenia udarowe. Drugi punkt to obecność osłony ochronnej na końcach wału, która zapobiega uszkodzeniu przewodu zasilającego.

Jedyne urządzenie i ustawienia strugania

Podeszwa strugarki składa się z dwóch części: tylna służy jako podstawa silnika i zawsze pozostaje nieruchoma, przednia umożliwia regulację wysokości w celu zmiany głębokości strugania. Podeszwa powinna być wykonana z wytrzymałego aluminium, które nie podlega odkształceniom i ścieraniu. W najprostszym przypadku obie części są frezowane oddzielnie, a następnie wyrównywane na wspólnej podstawie, co nie zapewnia wysokiego poziomu dokładności wyrównania. Modele profesjonalne są poddawane końcowemu montażowi szlifującemu, aby zapewnić równoległość przedniej i tylnej części podeszwy.

Niektóre strugarki mają jeden lub więcej wzdłużnych rowków z przodu podeszwy do fazowania. Lepiej jest, jeśli takich rowków jest kilka: mają one różne głębokości, ponadto na częściach ze stopniami łatwiej jest fazować rowkiem przesuniętym do krawędzi, na przykład na elementach ościeżnicy. Pożądane jest również, aby podeszwa w przedniej części stopy miała opływowy nosek, aby ułatwić struganie gęstej podłogi, gdzie możliwy jest znaczny spadek między sąsiednimi deskami..

Szerokość podeszwy powinna być mniejsza niż szerokość noży, bez tego nie można użyć samolotu do wybrania ćwiartki. Ponadto, aby wykonać tę operację, będziesz potrzebować równoległego zatrzymania i policzka, który ogranicza głębokość ćwiartki. Szczególnie ważne jest, aby silnik był umieszczony dostatecznie wysoko, a boczna płyta korpusu nie ograniczała głębokości pobierania próbek.

Sama głębokość strugania jest regulowana za pomocą przedniego uchwytu: w przypadku większości strugarek maksymalna szybkość usuwania wynosi 3 mm, w przypadku najmocniejszych modeli może osiągnąć 4,5–5 mm. W związku z tym nie trzeba specjalnie wybierać, różnica polega tylko na kroku regulacji, który może wynosić od 0,1 do 0,5 mm.

Ergonomia i inne funkcje

Ogólnie wszystkie strugarki mają typową konstrukcję i różnią się jedynie drobnymi szczegółami konstrukcyjnymi. Istnieje jednak kilka specyficznych cech dotyczących ergonomii i rozmieszczenia zespołów narzędzi..

Na przykład, jeśli otwór do wyrzucania wiórów jest zbyt wąski lub źle umieszczony w stosunku do komory bębna, praca samolotem będzie niemożliwa ze względu na stale zapychaną dyszę. Wśród innych cech systemu usuwania wiórów można wyróżnić urządzenie worka zbierającego: musi koniecznie mieć wspornik, aby materiał nie marszczył się ani nie skręcał. Oprócz worka zestaw musi zawierać rurkę rozgałęźną do podłączenia odkurzacza, jeśli jest planowany. Niektóre modele mają możliwość zmiany kierunku wyrzutu wiórów, co może być bardzo przydatne przy obróbce dużych części.

Szczególnym punktem jest kształt rączki, która powinna być opływowa i nie mieć ostrych krawędzi, aby nie wbijać się w dłoń. W tym samym czasie główna część korpusu musi mieć kilka absolutnie płaskich krawędzi, aby narzędzie można było umieścić na podłodze bez ryzyka uszkodzenia noży. Nawiasem mówiąc, niektóre modele mają składany ogranicznik na podeszwie lub z tyłu, co umożliwia umieszczenie narzędzia z podeszwą na dowolnej powierzchni, a noże gwarantują, że jej nie dotkną.

Inną specyficzną cechą jest kształt i umiejscowienie uchwytu. Jeśli zostanie przesunięty bliżej pleców, łatwiej będzie docisnąć tylną część podeszwy do powierzchni podczas cięcia krawędzi części. Jeśli uchwyt znajduje się pośrodku, istnieje duże prawdopodobieństwo, że narzędzie mimowolnie przechyli się do przodu i na krawędzi utworzy się blokada. Z drugiej strony, wydłużona tylna podeszwa może temu przeciwdziałać. Również główny uchwyt może mieć w przedniej części dodatkowy grzybek do trzymania narzędzia dwoma rękami, ponieważ chwytając za pokrętło regulacji przedniej podeszwy istnieje ryzyko przewrócenia oprawy. Niektóre strugarki są dostarczane ze stojakami do stacjonarnego montażu w pozycji odwróconej. Aby pracować w tym trybie, konieczne jest posiadanie szerokiego równoległego ogranicznika i podkładki ochronnej, która odsuwa się, gdy zbliża się obrabiany przedmiot. Do zablokowania spustu wymagany jest również wspornik.