Nie ma większej przyjemności niż kąpiel parowa poza miastem: zapach drewna, gorącej pary, gęsia skórka po lodowatej wodzie: Jednak jeśli źle zbudowałeś łaźnię, przyjemność może zostać poważnie zrujnowana. Podpowiemy, jak uniknąć błędów przy budowie łaźni i saun.
Zacznijmy od tradycyjnej rosyjskiej łaźni, której zewnętrzne ściany są zwykle zbudowane z okrągłego drewna. Do tych celów zalecane są drzewa iglaste – świerk, sosna i wszyscy o tym wiedzą. Jednak nie wszyscy wiedzą, że nie każda sosna nadaje się do budowy wanny, to znaczy nie każde drzewo będzie wytrzymałe w tej jakości. Do łaźni, które są budowane w regionie Leningradu, doświadczeni eksperci zalecają wybór sosny lub świerku z regionu północnego, na przykład z Karelii. Drzewa te rosną w podobnym klimacie, ale wolniej niż u nas, ponieważ ich drewno jest gęstsze. Stąd niskie wskaźniki wilgotności drewna; i taka kłoda również w mniejszym stopniu nabiera wilgoci. Oczywiście możesz zamówić sosnę południową, która jest bardziej porowata, ale nie zdziw się, jeśli po roku lub dwóch dolna korona wanny zacznie gnić. Optymalna średnica kłody do kąpieli wynosi 20-25 centymetrów: cieńsze są obarczone utratą ciepła, grube są nieporęczne i niewygodne w montażu.
Pożądane jest również, aby kłody były zbierane zimą, gdy w pniu jest minimalna wilgoć. Wszystkie bale budowlane są wysuszone, a bardzo mokre bale trudno dobrze wysuszyć. Ponadto musisz się upewnić, że nie ma ich wiele <kieszenie z żywicy>, dlaczego musisz wziąć kłody ze środka pnia drzewa: tyłek i góra nie nadają się do budowy wanny. Jeśli wszystkie te warunki zostaną spełnione, ściany będą przenosić mniej ciepła, co jest bardzo ważne dla kąpieli, a sama konstrukcja będzie służyć przez długi czas, bez gnicia od dołu i bez wypaczania.
Fundament może być również przyczyną pochylenia. W zależności od rodzaju gruntu może być kolumnowy, składający się z kilku pali betonowych lub żelbetowych zainstalowanych poniżej głębokości zamarzania (średnio jest to 1,2 metra, więc fundament wykonuje się zwykle na głębokość 1,5 metra). W takim przypadku konieczne jest wykonanie podkładki kotwiącej poniżej. W razie potrzeby można zainstalować fundament listwowy, który biegnie wzdłuż całego obwodu konstrukcji. Niezawodny i prawidłowo zainstalowany fundament to gwarancja, że Twoja wanna będzie stała przez długi czas bez konieczności przebudowy.
Jednak łaźnia nie jest pojedynczą kłodą, to znaczy można ją zrobić na przykład z baru. Nie będzie to kosztować więcej, ponieważ obróbka kłód z ich późniejszą korektą jest procesem pracochłonnym, co oznacza, że wymaga kosztów. Ściany zewnętrzne wanny panelowej wykonane są z płyt warstwowych na podstawie ramowej. Jednocześnie przestrzeń pomiędzy dwoma płytami wiórowymi lub wiórowymi wypełniona jest syntetyczną wełną mineralną, co pozwala na bardzo dobre zatrzymywanie ciepła. Wykończenia zewnętrzne i wewnętrzne wykonywane są według uznania właściciela. O ile ta wersja wanny nie jest najpopularniejsza, bo jest nietypowa, ale jest najtańsza. Ponadto w tym przypadku oszczędzasz również na fundamencie: ponieważ ściany są lekkie, wystarczy zainstalować pod nimi tani fundament kolumnowy..
Wystrój wanny również ma swoją specyfikę. Z reguły osika używana jest do okładzin ściennych od wewnątrz, rzadziej olcha i topola. Do dekoracji saun używa się tych samych gatunków, a także lipy i cedru. Drewno wszystkich tych gatunków jest odporne na wilgoć, lekko podatne na pękanie i rozłupywanie, a także ma niską pojemność cieplną, czyli nie nagrzewa się w wysokich temperaturach. Ponadto skały te praktycznie nie wydzielają żywicy. Chociaż wiele osób lubi ich zapach, po podgrzaniu do wysokich temperatur żywiczne skały uwalniają aromatyczną substancję pinen, która w dużym stężeniu prowadzi do toksycznego zatrucia, co oznacza, że może zniweczyć cały leczniczy efekt kąpieli. Do produkcji półek, oparć i ogrodzeń używa się czasem egzotycznego afrykańskiego drzewa abashi, na którym można usiąść lub położyć się w saunie nawet przy bardzo wysokich temperaturach. Ale drewno jest dość drogie.
Ważnym elementem kąpieli jest grzejnik, który ostatecznie decyduje o tym, czy pojawią się te same „gęsiej skórki”, czy też można po prostu rozgrzać się w wannie po przejściu przez mroźne powietrze. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele rodzajów wyposażenia do kąpieli, więc nie ma sensu robić samemu grzejnika ani go zamawiać. W zależności od wielkości łaźni parowej można wybrać piec, na przykład fińskiej produkcji: jest to niezawodny i wygodny sprzęt, który pozwala tworzyć różne tryby klimatyczne. Jeśli twój piec jest elektryczny, to w przypadku małych saun (objętość łaźni parowej do 10 metrów sześciennych) nie jest trudno obliczyć moc pieca: 1 metr sześcienny objętości – 1 kilowat mocy. Piec może być również zasilany gazem ziemnym iw przeciwieństwie do instalacji elektrycznej jest bardziej ekonomiczny (w końcu gaz to najtańsze paliwo). A w porównaniu z piecem opalanym drewnem można skrócić czas nagrzewania, ponieważ wartość opałowa gazu ziemnego jest wyższa niż drewna.
Piec jest wypełniony różnymi materiałami, czasem tymi, które leżą tuż pod stopami. Popularna jest Diabaza, która jest wyrywana z chodnika podczas naprawy starych torów tramwajowych, ponieważ dobrze utrzymuje ciepło. Jednak przy wielokrotnym ogrzewaniu i chłodzeniu pęka i dlatego wymaga częstej wymiany. Optymalnym wypełniaczem, co uznają zarówno eksperci, jak i klienci, jest chlorek talku, który również bardzo dobrze zatrzymuje ciepło, ale jednocześnie jest odporny na zmiany temperatury i nie pęka..
Z reguły zwykła rosyjska łaźnia nie wymaga dodatkowej wentylacji – wystarczy jeden mały otwór przelotowy pod sufitem, aby wilgoć szybko odparowała, a pomieszczenie było całkowicie suche. Jeśli ściany wykonane są z drewna, to wanna sama „oddycha”, nie jest tak szczelna jak np. Sauna zainstalowana w dużym domu i nie wymaga wymuszonej wentylacji. Jeśli łaźnia parowa działa dłużej niż dwie godziny, musi być wyposażona w wentylację z cyrkulacją powietrza 10-20 metrów sześciennych na osobę na godzinę..
Oświetlenie w łaźni parowej nie powinno być bardzo jasne: wystarczy 25 watów, a lampy muszą mieć specjalną klasę ochrony dla wilgotnych pomieszczeń. Naturalne oświetlenie jest zawsze lepsze niż sztuczne i świetnie jest zrobić okno. Ale nie powinieneś się kręcić, aby zapobiec utracie ciepła: zwykle okna w wannie mają około 60 na 70 centymetrów.
Podłogi w wannie można wykonać według własnego uznania. Należy jednak pamiętać, że podłoga z płytek w łaźni parowej będzie bardzo gorąca i nie będzie można na nią nadepnąć bosymi stopami. Ale odpowiednia jest płytka do mycia: po pierwsze temperatura jest tam niższa, a po drugie drewniana podłoga może zacząć gnić z powodu dużej ilości wody. Sufity łazienkowe sprawiają <z tajemnicą>: przed wykończeniem clapboardem wyłożone są folią aluminiową w celu zmniejszenia strat ciepła (zaleca się pokrycie ścian folią do połowy).
Do budowy łaźni w strefie podmiejskiej nie należy podchodzić lekko. Wskazane jest, aby nie angażować się w występy amatorskie, ale powierzyć budowę profesjonalistom, w skrajnych przypadkach – trzeba uzyskać od nich najbardziej szczegółowe porady. A pracę należy rozpocząć od szczegółowego projektu. Budowa fundamentu, dostawa i suszenie drewna, sama konstrukcja – wszystkie te etapy muszą być ze sobą połączone w celu optymalizacji procesu i ostatecznie uzyskania dobrej jakości kąpieli, tak aby na skórze pojawiły się „gęsiej skórki”.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis