Konstrukcja oparta na ramie drewnianej wykonanej z drewna o wymiarach 150×50 mm. Takie podejście doskonale sprawdza się przy budowie najprostszej obory, a także w ocieplonym budynku gospodarczym, w którym można umieścić np. Kurnik. Okładzinę ścienną najlepiej wykonać z płyt OSB, które są tańsze niż sklejka i jednocześnie bardziej niezawodne niż poszycie z desek krawędziowych.
Fasada i połacie dachowe pod pokryciem dachowym są osłonięte szalunkiem lub cienką płytą w celu ochrony płyty OSB przed wpływem opadów atmosferycznych i innych czynników. Ponadto sprawi to, że stodoła będzie wyglądać znacznie lepiej..
Jedna część szopy jest nieco wyższa i tworzy ciąg lukarn wzdłuż dachu. Bardzo praktyczne podejście do tworzenia naturalnego światła we wnętrzu mniejszej komory, w której wygodniej byłoby przechowywać sprzęt i narzędzia do częstego użytku.
Większe pomieszczenie może służyć jako warsztat, dla którego dodatkowo warto zamontować kilka okien z boku stodoły i na tylnej ścianie. A przecież główny nacisk w rękodziele kładzie się na sztuczne oświetlenie..
Dla przejrzystości przedstawiono ogólne rysunki szopy i jej poszczególnych elementów, dzięki którym można ocenić proces montażu i obliczyć wymagane materiały. Stosowane są głównie, jak wspomniano wcześniej, o konstrukcji ramowej wykonanej z pręta o wymiarach 150×50 mm, ale jednocześnie bardziej masywne kłody lub paczki zszytych ze sobą 3-4 desek lepiej nadają się do montażu podstawy do podłogi.
Szopa przednia ściana o podstawowych wymiarach
Przeciąć wzdłuż przegrody: 1 – słupek przedni; 2 – centralny punkt wsparcia; 3 – tylna ściana obory
Ściana stodoły prawa boczna o podstawowych wymiarach
Cięcie ściany szopy: 1 – ziemia; 2 – blok żużlowy; 3 – kłody; 4 – deska podłogowa lub OSB, szorstka podłoga; 5 – poszycie z płyty OSB i clapboard; 6 – ramka; 7 – dach jednospadowy
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis