Treść artykułu
- Znaczenie mapowania SCS
- Typowe trasy układania
- Detektory i lokalizatory
- Domowe urządzenia
- Wyszukiwanie za pomocą radia
Jeśli linia energetyczna ukryta w ścianie pęknie, należy skorzystać z demontażu powłok wykończeniowych. Zerwanie całej ściany jest prostą sprawą, ale dokładniejsze byłoby ustalenie dokładnej lokalizacji kabla. Jakie metody i urządzenia są do tego używane – przeczytaj naszą recenzję.
Znaczenie mapowania SCS
W profesjonalnej instalacji elektrycznej za obowiązkowe uważa się przesłanie klientowi trójwymiarowego szkicu, na którym wyświetlane są dane dotyczące struktury sieci kablowej (SCS). I nie jest to zasada dobrego smaku: zasilanie obiektu odbywa się na pierwszych etapach budowy. We wszystkich kolejnych pracach wymagana jest koordynacja procesów technologicznych z umieszczeniem komunikacji inżynierskiej i okablowania nie jest wyjątkiem..
Karta SCS może pojawić się jako część projektu zasilania lub jako oddzielny dokument, jeśli go nie ma. Opis budowy sieci kablowej zawiera wizualne zobrazowanie trasy układania – przeciągnięcie powierzchni ze wskazaniem odległości do przewodów od punktów kontrolnych oraz głębokości ułożenia. Dodatkowe adnotacje to marka produktów kablowych, przekrój i przeznaczenie każdej linii..
Konieczność poszukiwania ukrytego okablowania pojawia się przede wszystkim w przypadku braku opisu budowy linii kablowych. Bez tego nie można zagwarantować bezpieczeństwa kabla mocowanego do ścian i sufitów różnego rodzaju podkonstrukcji budowlanych, wykończeń, mebli i elementów dekoracyjnych. Ponadto rozwiązywanie problemów jest znacznie skomplikowane w przypadku uszkodzenia przewodów zamurowanych wewnątrz ścian. Przed przystąpieniem do opisu dostępnych metod wyszukiwania ukrytych przewodów jesteśmy zobowiązani zwrócić uwagę na krytyczną potrzebę mapowania podczas instalacji elektrycznej..
Typowe trasy układania
Jednym z najłatwiejszych sposobów znalezienia okablowania ściennego jest wizualna ocena powierzchni. Również dobrą pomocą w tej kwestii będzie znajomość szeregu zasad, zarówno niepisanych, jak i ustalonych przez normy instalacji elektrycznej. Elektrycy stosują te zasady przy wyborze trasy układania, więc możliwe jest, że zostanie na nich zamontowana osobno pobrana sieć elektryczna..
Z czysto empirycznego punktu widzenia kierunek układania kabli można określić na podstawie śladów zakończenia. Z reguły zgrzewanie drutu drutami odbywa się znacznie później niż prace tynkarskie, dlatego skład wypełnienia ma wyraźne różnice w kolorze i strukturze. Oczywiście ta metoda wykrywania jest dopuszczalna tylko wtedy, gdy usunięto ozdobną listwę..
Czasami nie można zastosować wizualnych metod lokalizacji trasy kablowej, na przykład jeśli okablowanie jest ukryte pod ogólną warstwą tynku lub wykończeniami, których nie można zdemontować. W takich przypadkach przydatna jest znajomość typowych tras układania. Linie kablowe są przeważnie zlokalizowane w kierunku ściśle pionowym lub ściśle poziomym. Żaden zdrowy na umyśle elektryk nie przymocuje kabla po przekątnej, a tym bardziej po łuku.
Punktem wyjścia do określenia trasy montażu jest zawsze puszka instalacyjna gniazda, wyłącznika lub zespołu przyłączy. Pozostaje zrozumieć: w którym kierunku przewodnik wychodzi z pudełka, to znaczy w lewo, w prawo, w dół lub w górę. W przeważającej większości przypadków można to ocenić na podstawie strony, z której końce dyrygenta są wkładane do pudełka. W przyszłości musisz kierować się schematem elektrycznym, aby określić punkt końcowy trasy układania. Tak więc przewody z przełączników są prawie zawsze kierowane do puszki połączeniowej, z gniazd – albo też do puszki, albo do sąsiedniego gniazdka. Dobrze, jeśli końce żył kabla były wcześniej dopasowane ciągłością.
Należy również pamiętać, że przeważnie od punktów przyłączeniowych znajdujących się poniżej 1,8 m od podłogi, kabel najpierw kieruje się pionowo do znaku 20-30 cm od stropu, następnie kierunek układania zmienia się na poziomy w kierunku odpowiedniej puszki przyłączeniowej. Również z płaszczyzną sufitu: od miejsca wyprowadzenia przewodów do podłączenia opraw, przewód jest skierowany na ścianę, na której znajduje się puszka instalacyjna, wzdłuż najbliższej trasy, czyli wzdłuż prostopadłości. Czasami okablowanie sufitowe jest ukryte w pustych przestrzeniach płyt podłogowych.
Detektory i lokalizatory
Powyższe metody lokalizacji przewodów w ścianie są proste, ale wyszukiwanie może zająć dużo czasu. W działalności zawodowej stosowanie tego podejścia jest nieracjonalne, dlatego wykwalifikowani elektrycy używają ukrytych wykrywaczy przewodów. W przeciwieństwie do uniwersalnych detektorów niejednorodności, rozważana przez nas klasa urządzeń reaguje albo na metalowe przedmioty, albo na pole elektromagnetyczne generowane, gdy prąd przemienny przechodzi przez przewodnik lub gdy indukowany jest potencjał elektryczny. To właśnie ten niuans pozwala dokładnie określić ukrytą trasę kablową nawet w ścianach żelbetowych lub w warstwie tynku zbrojonego.
Bosch D-tect 150
Detektory nieciągłości nadają się do wyszukiwania okablowania, pod warunkiem, że urządzenie ma odpowiedni tryb. W tej grupie znajduje się szeroka gama urządzeń, od budżetowych Skill DT czy Topex94W, po droższe Bosch GMS i Bosch PMD, grupa urządzeń Bosch D-tect uznawana jest za najbardziej zaawansowaną. Główną wadą takich czujek jest duża liczba fałszywych alarmów oraz niemożność wykrycia okablowania znajdującego się blisko materiałów ekranujących, takich jak siatka gipsowa czy izolacja pokryta folią. Zaletą urządzeń tego typu jest wszechstronność użytkowania i duża elastyczność w ustawianiu trybów pracy, co pozwala na dokładne określenie położenia i głębokości przewodu, nawet bez napięcia i obciążenia. Detektory uniwersalne z lokalizatorem przewodów wymagają wstępnej kalibracji przed każdym użyciem.
Zircon MultiScanner Pro SL
Sygnalizatory o ukrytym okablowaniu, reagujące na zaburzenie pola elektromagnetycznego, działają na zasadzie indukcji. Do takich urządzeń należą znane wielu E121 „Dzięcioł”, „Poisk-4”, TS-75, MAG-2 i tym podobne. W istocie są to wykrywacze metali krótkiego zasięgu, ich jedyną zaletą jest niska cena, a prawdopodobieństwo fałszywego alarmu jest jednym z najwyższych. Zircon Pro SL słusznie uważany jest za najdokładniejszy z tego rodzaju detektorów, ale jego cena jest odpowiednia.
Śledzenie kabli Mastech MS6812
Specjalne urządzenia do wykrywania ukrytego okablowania nazywane są lokalizatorami. Takie urządzenia składają się z dwóch bloków: generatora, który wysyła impulsy o określonej częstotliwości wzdłuż przewodnika oraz czujnika, który rejestruje zakłócenia z tych impulsów. Ponieważ urządzenie zostało wstępnie skalibrowane dokładnie na częstotliwość generatora, nie działa ani na złączkach, ani na innych kablach. Jako przykłady lokalizatorów można przytoczyć zarówno najtańsze zestawy Mastech MS6812, FWT-11 czy „LIS-M”, jak i profesjonalne – CEM LA-1012, NF-8601 czy NF-300. Główną różnicę między urządzeniami z najwyższej kategorii cenowej można nazwać możliwością wykrywania przewodów na bardzo dużej głębokości występowania, a także szeregiem dodatkowych funkcji: wyszukiwanie przerwy, zwarcie, pomiar długości trasy. Lokalizatory najlepiej nadają się do wyszukiwania nie tylko kabli zasilających, ale także przewodów sygnałowych, w tym koncentrycznych.
Domowe urządzenia
Nie ma szczególnych trudności w samodzielnym wykonaniu prostego wykrywacza okablowania, a domowe urządzenie będzie miało dość wysoką czułość. Pierwszym sposobem produkcji jest użycie niskonapięciowego tranzystora polowego z kanałem N o prądzie otwarcia od 100 μA do 1 mA, na przykład K1109. Obwód detektora jest skandalicznie prosty: tranzystor steruje zasilaniem diody LED podłączonej do akumulatora zgodnie z polaryzacją. Aby zabezpieczyć się przed przetężeniem w obwodzie, pożądane jest zastosowanie rezystora ograniczającego prąd o wartości 50–100 omów. Bramką tranzystora steruje antena – kawałek miedzianego drutu o długości 50–70 mm, który przejmuje indukcję pola elektromagnetycznego. Aby zmienić czułość, do obwodu anteny można podłączyć szeregowo potencjometr trymer 200 Ohm – 2 kOhm.
Druga metoda produkcji oparta jest na uniwersalnym zegarze NE555. Ten mikroukład jest podłączony zgodnie ze standardowym schematem orurowania do dostarczania impulsów szeregowych do diody LED małej mocy, ustawionej na trzecim pinie i bez zasilacza. Istotą działania detektora jest zmiana częstotliwości pracy wbudowanego komparatora w momencie podania napięcia na 5. wyjście poprzez tranzystor polowy, którego bramka sterowana jest indukcyjnie do anteny. Tym samym nawet najmniejsza zmiana napięcia znacząco zmieni częstotliwość timera, co od razu wpłynie na charakter migania diody. Zaletą takiego schematu jest duża elastyczność ustawień, możliwość jednoznacznego określenia pracy urządzenia na biegu jałowym oraz podłączenie oprócz sygnalizacji świetlnej także sygnalizacji dźwiękowej czyli emiter piezoelektryczny.
Wyszukiwanie za pomocą radia
Jeśli nie jesteś wyrafinowany w elektronice i nie jesteś gotowy wydać nawet skromnej kwoty na zakup detektora, możesz skorzystać ze starej sprawdzonej metody. Aby to zrobić, potrzebujesz zwykłego kieszonkowego odbiornika radiowego, do którego włożona jest nowa bateria..
Najpierw trzeba nastroić odbiornik na niską częstotliwość będącą wielokrotnością 50 Hz, czyli rezonującą z oscylacjami sieci: 5, 10, 15, 20 kHz. W tym trybie radio jest niezwykle wrażliwe na wahania prądu w obwodzie, a „biały szum” z głośnika zastępowany jest trzaskaniem i nagłym świstem. Aby mieć pewność, możesz spróbować skonfigurować urządzenie, doprowadzając jego antenę do przedłużacza, włączając i wyłączając obciążenie.
Aby ułatwić znalezienie okablowania w obwodzie zasilania, możesz dołączyć improwizowany wyłącznik. Jako takie sprawdzi się każde urządzenie gospodarstwa domowego z silnikiem komutatorowym – golarka elektryczna, młynek do kawy lub zwykły dzwonek do drzwi z przekaźnikiem elektromagnetycznym. Wada tej metody jest oczywista: w ten sposób nie będzie można znaleźć drutu, przez który nie przepływa prąd elektryczny. Ale w obecności obciążenia drut można znaleźć nawet na głębokości 50-60 mm, chociaż dokładność tej metody wykrywania pozostawia wiele do życzenia.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis