Jak zrobić blat z betonu polimerowego zrób to sam

Treść artykułu

• Procedura operacyjna
• Obliczanie blatu
• Pielęgnacja wyrobów z betonu polimerowego

Artykuł zawiera klasę mistrzowską krok po kroku na temat tworzenia blatu o konwencjonalnym rozmiarze własnymi rękami. Korzystając z tego przewodnika, możesz stworzyć „wieczny” blat ze sztucznego kamienia, wydając 2 razy mniej pieniędzy w porównaniu z wartością rynkową.

Niewątpliwą zaletą betonu polimerowego (lub sztucznego granitu) jest możliwość wykonania prostego produktu w domu. Nie wymaga to specjalnego sprzętu – tylko narzędzi ręcznych z domowego warsztatu. Pokażemy Ci, jak stworzyć prosty, lekki blat o powierzchni około 1,2 metra kwadratowego. mi 30 mm w wersji ekonomicznej.

Do pracy będziesz potrzebować:

1. Inwentarz – kilka czystych wiader, szpatułka, pojemniki miarowe.
2. Narzędzie – mikser, kompresor z pistoletem natryskowym (opcja), stół wibracyjny (opcja), szlifierka, młotek.
3. Gotowa matryca – dla prostego blatu na pierwszym prototypie można zamontować pudełko o określonej głębokości (30 mm).
4. Sklejka odporna na wilgoć (nielaminowana!), Wycięta na kształt przyszłego blatu, o 30 mm mniejsza. Grubość blachy jest równa grubości blatu minus 15 mm, czyli 30 – 15 = 15 mm. Arkusz powinien mieć otwory O 20 mm w odstępach co 100–150 mm. Strukturyzuj powierzchnię sklejki, wykonaj głębokie cięcie.
5. Materiały na warstwę powłokową (na 3 litry gotowej mieszanki):
   • żelkot w sprayu transparentny (lub „pod pędzelkiem”) – 2 l;
   • kompozytowe białe granulki – 0,2 l; szary – 0,4 l; czarny – 0,4 l;
   • utwardzacz Luperox K-1 – 0,04 l.
6. Materiały na sam polimerobeton (na 15 litrów gotowej mieszanki):
   • żywica poliestrowa do odlewania – 5 l;
   • wodorotlenek glinu – 2 l;
   • poraver – 9 l;
   • utwardzacz Luperox K-1 – 0,03 ml.
7. Materiały na warstwę wypełniającą (na 5 litrów gotowej mieszanki):
   • żywica odlewnicza – 4 l;
   • wodorotlenek glinu – 1,5 l;
   • pasta pigmentowa – 0,02 l;
   • utwardzacz Luperox K-1 – 0,03 l.

Procedura operacyjna

Scena pierwsza.Nakładanie warstwy wykończeniowej. Jest stosowany przede wszystkim, ponieważ ściśle przylega do matrycy. Ta warstwa jest wykonana żelkotem. W przypadku braku pistoletu natryskowego mieszaninę można nakładać pędzlem w matrycę i uderzać młotkiem. Należy pamiętać, że do tego potrzebny jest żelkot z oznaczeniem „na pędzel” lub z odpowiednią wzmianką w instrukcji.

Metoda Spray Granit. Wszystkie składniki (żelkot, granulat i utwardzacz) są dokładnie wymieszane zgodnie z instrukcją i załadowane do zbiornika pistoletu. Możesz użyć dowolnego pojemnika zamiast zbiornika. Dysza pistoletu musi mieć co najmniej 2 mm średnicy. Następnie spryskać matrycę, aż utworzy się warstwa o grubości 5 mm. Na zewnątrz warstwa będzie wyglądać jak szary granit. Widok można zmieniać, zmieniając proporcje granulek.

Etap drugi.Po wyschnięciu żelkotu można położyć sam polimerobeton, a raczej położyć na nim sklejkę. Mieszając ze sobą wszystkie składniki (dodawaj utwardzacz na końcu!), Wlej 5–6 mm na wierzch żelkotu i zamontuj sklejkę. Mieszankę należy przecisnąć przez otwory, a górną część arkusza zagłębić 5-10 mm od krawędzi matrycy. Wypoziomuj arkusz młotkiem i usuń nadmiar zaprawy.

W przypadku produkcji wyrobu z betonu pełnego (bez sklejki) siatkę zbrojącą z włókna szklanego układać co 10-15 mm warstwy.

Etap trzeci.Po wyschnięciu polimerobetonu należy ułożyć warstwę szpachlową. Aby to zrobić, wymieszaj wszystkie składniki i wypełnij sklejkę w matrycy. Wszystkie „płynne” prace należy ostrożnie stukać młotkiem, usuwając powietrze. Produkt można zdemontować po 1 godzinie.

Etap czwarty.Przetwarzaj krawędzie szlifierką i, jeśli to konieczne, pomaluj blat.

W tym przypadku sklejka jest stosowana jako warstwa rozjaśniająca i wzmacniająca, a ponadto obniża koszty budowy. Możesz także stworzyć zlew, ale będzie to wymagało dodatkowego wyposażenia – składanych form i stołu wibracyjnego.

Obliczanie blatu

W poprzednim artykule przeprowadziliśmy analizę porównawczą kosztów komponentów. Poniższa tabela przedstawia przybliżony koszt materiałów potrzebnych do wykonania blatu.

Rezultatem jest objętość materiału 25 litrów lub 0,025 metra sześciennego. m. Można je utylizować na różne sposoby. Na przykład odlać blat z litego betonu lub płytę o grubości 30 mm. Wtedy jego powierzchnia będzie równa:

• S_monolit = 0,025 / 0,03 = 0,83 kw. m

Ponadto koszt 1 mkw. m takiego produktu będzie równe: 78,42 / 0,83 = 95 cu. mi.

Jeśli użyjemy sklejki jako stałego wypełniacza, uzyskamy dwukrotnie większą powierzchnię i znacznie niższy ciężar właściwy wynoszący 1 m2. m. Sklejka zajmuje prawie 50% objętości (akceptujemy 45%), co oznacza, że ​​powierzchnia lekkiego blatu ekonomicznego będzie równa:

• S_łatwość. = 0,83 + 45% = 1,2 kw. m

Koszt 1 mkw. m będzie równe: 78,42 / 1,2 = 65,35 cu. mi.

Dla porównania 1 mkw. m gotowych blatów na zamówienie kosztuje średnio 120-140 USD. mi.

Pielęgnacja wyrobów z betonu polimerowego

Wyjątkowe właściwości sztywności powłoki i wytrzymałości strukturalnej pozwalają na najbardziej nieostrożne obchodzenie się z produktami z betonu polimerowego. Dobrze wykonany element jest dość trudny do uszkodzenia, choćby celowo. W kuchni nie ma przyborów, które mogłyby zniszczyć powłokę polimerową. Może wytrzymać każdą chemię gospodarczą, materiały ścierne, skrobaki. Po ostatecznym wyschnięciu żywica traci przyczepność do substancji używanych w życiu codziennym oraz w domowym warsztacie. Można powiedzieć, że wszelkie starania o zachowanie wyglądu zostały zainwestowane w te produkty już na etapie tworzenia..

Wybierając gotowy produkt, który jest w sprzedaży (na przykład zlew), możesz kierować się wyłącznie własnym gustem i życzeniami. Zlewy, blaty i inne instalacje hydrauliczne mogą wytrzymać wielokrotną instalację, ponowną instalację, pozwalają na wiercenie otworów w dowolnych miejscach bez wiórów i specjalnych narzędzi (wystarczy prosta korona).

W domu możesz produkować nie tylko blaty, ale także bardziej złożone produkty – wanny, zlewozmywaki, dekoracje. Aby to zrobić, potrzebujesz tylko umiejętności i chęci wyników. Beton polimerowy to materiał przyszłości, dzięki któremu znane rzeczy stają się bardziej niezawodne, lżejsze i tańsze.