Treść artykułu
- Konfiguracja fundamentu bramy przesuwnej
- Aktywne obciążenia
- Jak łatwo jest wykonywać roboty ziemne
- Montaż klatki wzmacniającej
- Instalacja hipotek na zapięcie bramy
- Wylewanie fundamentu
Do montażu bram przesuwnych wymagana jest niezawodna podstawa, wykonana z uwzględnieniem kilku specyficznych wymagań. Proponujemy rozważenie głównych pytań dotyczących stopnia pogłębienia takiego fundamentu, lokalizacji osadzonych elementów, schematu zbrojenia i etapów prac.
Konfiguracja fundamentu bramy przesuwnej
Ze względu na znaczną długość zwisu skrzydła podstawa bramy przesuwnej poddawana jest znacznym obciążeniom w postaci walca wzdłużnego. Aby im przeciwdziałać, fundament musi mieć wystarczającą powierzchnię styku z gruntem, prawidłowy rozkład uderzeń oraz dużą wytrzymałość konstrukcyjną. Jednocześnie ważne jest, aby zapewnić minimalne zużycie materiałów – zbrojenia i mieszanki betonowej.
Jak pokazała praktyka, najkorzystniejszą formą fundamentu dla bram przesuwnych jest konstrukcja w kształcie litery U, składająca się z dwóch słupków i łączącego je ze sobą górnego pasa. Pierwszy słupek jest umieszczony równolegle do słupka, który ogranicza otwarcie drzwi od strony mechanizmu napędowego. Drugi słupek jest wyjmowany z otworu dokładnie w odległości odejścia dolnej belki, połączonej ze skrzydłem klamrą. Generalnie producenci bram przesuwnych wykonują zwis belki o długości co najmniej połowy szerokości skrzydła głównego..
1 – kanał nr 20; 2 – rama wzmacniająca; 3 – napęd elektryczny; 4 – łożyska wałeczkowe; 5 – rolki podtrzymujące; 6 – skrzydło bramy; 7 – listwa zębata; 8 – rolka końcowa; 9 – łapacz denny; 10 – łapacz górny
Górny pas łączący powinien zawierać osadzone elementy kotwiące przeznaczone do mocowania rolek nośnych i mechanizmu napędowego. W niektórych przypadkach można zalecić ułożenie w górnej krawędzi stalowego korytka numerowanego od 16 do 20. Przy takiej konstrukcji fundamentu znacznie łatwiej jest ustawić napęd z podporowymi blokami rolkowymi i zamocować je przez spawanie, ale takie urządzenie nie jest pozbawione wad. Za główny czynnik ryzyka uważa się procesy korozyjne wynikające z braku ochronnej warstwy betonu, przy czym możliwe jest zniszczenie konstrukcji nie tylko pasa górnego, ale również całego fundamentu. Ponadto gładka powierzchnia korytka nie zapewnia dostatecznie dużej przyczepności do masy betonowej, dlatego w każdym przypadku musi być obecne zbrojenie..
Jeśli zestaw napędów do bram przesuwnych został zakupiony przed rozpoczęciem budowy fundamentu, znacznie łatwiej będzie sobie poradzić z kotwami, które są montowane w grubości produktu betonowego. Jeśli dokładne wymiary montażowe napędu nie są znane, należy zapewnić uniwersalną płaszczyznę montażową. W najbardziej niezawodnej wersji urządzenia reprezentuje go szeroka metalowa płyta z wieloma punktami mocowania do zbrojenia fundamentu.
Aktywne obciążenia
Chcąc zbudować fundament pod bramę przesuwną przy minimalnych kosztach materiałowych i robocizny, należy zrozumieć mechanikę jej działania. W tym przypadku fakt, że konstrukcja ma ograniczoną liczbę skoncentrowanych obciążeń, odgrywa rolę w rękach.
Ponieważ główny wpływ skrzydła na fundament odbywa się w pozycji zamkniętej, schemat rozkładu obciążenia można obliczyć po prostu. Filar fundamentowy, znajdujący się bliżej otworu, służy jako punkt podparcia i przyjmuje większość bramy, skierowaną wzdłuż osi pionowej. Ponieważ w pozycji zamkniętej skrajnie wolna część skrzydła spoczywa na pułapce, można pominąć moment zginający i obciążenia wiatrem..
Drugi słupek, znajdujący się w pewnej odległości od otworu, jest ładowany w przeciwnym kierunku. Stabilność fundamentu w dużej mierze zależy od wytrzymałości pasa łączącego i kształtu drugiego słupka. Aby przeciwdziałać siłom wyrywającym, jego skierowana do wewnątrz krawędź jest ścięta pod kątem 10-15 °. W tym przypadku wytrzymałość pasa górnego można obliczyć na podstawie wytrzymałości na zginanie zwykłej belki betonowej: siła działająca pionowo do góry będzie równa masie bramy pomnożonej przez stosunek długości ramion dźwigni, czyli stosunek szerokości skrzydła głównego do zwisu belki dolnej.
Nie należy również lekceważyć obciążeń tymczasowych. Forma fundamentu w kształcie litery U nie jest szczególnie korzystna dla przeciwdziałania siłom falowania mrozu, dlatego filary muszą mieć długość przekraczającą głębokość zamarzania lub być otoczone higroskopijną nieściśliwą powłoką.
Jak łatwo jest wykonywać roboty ziemne
Wykopaliska rozpoczynamy od wykopania rowu pod górnym pasem pancernym. Przylega do podstawy ogrodzenia bez sztywnego połączenia z nim, ma szerokość co najmniej 40 cm i głębokość odpowiadającą aktualnej klasie obciążeń. Dla pewności wytrzymałości pasa łączącego można zastosować prosty schemat: głębokość części podziemnej wynosi 25 cm przy ciężarze skrzydła do 1000 kg i 35–40 cm przy ciężarze skrzydła powyżej 1000 kg i jego długości nie większej niż 5 m.
W drugim etapie wykopywane są otwory do betonowania słupów. Ściany wykopu można wykorzystać jako gotowe deskowanie tylko wtedy, gdy grunt nie jest zbyt luźny. Jeśli ściany mocno się kruszą, należy wykopać otwory o szerokości 10-15 cm z każdej strony na deskowanie panelowe. Przekrój słupów to kwadrat, którego bok jest równy szerokości górnego pasa łączącego.
Możesz kopać dziury pod filarami zwykłą łopatą bagnetową. Po nacięciu na krawędziach i poluzowaniu dna, ziemię wykopuje się wiadrem tynkarskim. Gdy głębokość wykopów staje się zbyt duża i nie można wykonać wykopu ręcznie, należy przedłużyć uchwyt łyżki stalową rurą i wygrzebać spulchnioną ziemię dociskając wiadro do ściany wykopu.
Podczas kopania otworu na drugi słupek należy zwiększyć jego szerokość od wewnątrz o około 1/5 głębokości fundamentu. Inną opcją jest pogłębienie drugiego wpisu przynajmniej o 1/3 dłużej niż pierwszy. Aby zapewnić nachylenie wewnętrznej krawędzi, w studzience układa się kawałek piankowej płyty.
Po wykopaniu dołków na ich dno wylewa się ASG warstwą około 20 cm, a poduszkę ubija się podestem. Ponadto w szalunku umieszczane są worki z folii polietylenowej, odpowiadające wymiarom „nóg” fundamentu. Górne krawędzie worków należy przyciąć i owinąć do dna wykopu pod pasem pancernym. Część nadziemną fundamentu tworzy szalunek z desek o szerokości 200-250 mm, których górna krawędź wyprowadzona jest na wspólny poziom. W szalunku i wykopie umieszczona jest również hydroizolacja – tuleja polietylenowa, której górne krawędzie są odwrócone na zewnątrz i mocowane za pomocą wsporników do zewnętrznych stron pokładów. Wewnątrz zakładki folii są mocowane zwykłą taśmą.
Montaż klatki wzmacniającej
Zbrojenie fundamentu pod bramy przesuwne reprezentują trzy prostokątne ramy, z których każda ma cztery rzędy zbrojenia roboczego o grubości około 14 mm. Do słupów montuje się dwie ramy tak, aby ze wszystkich stron uformować warstwy ochronne betonu o grubości co najmniej 60 mm, a wypuszczenie prętów do góry wynosi około 30–35 cm.
Zbrojenie fundamentu pod bramy przesuwne: 1 – zbrojenie robocze Ř14 mm; 2 – mieszanka piasku i żwiru; 3 – beton B15; 4 – wzmocnienie konstrukcyjne Ø10 mm; 5 – osprzęt roboczy O 16 mm; 6 – osadzone kotwy
Wzmocnienie opaski musi zapewniać wystarczającą wytrzymałość, aby utrzymać ciężar bramy. Ze względu na kierunek działania obciążeń w górnej części pasa montowane jest zbrojenie wzmocnione – są to dwie nitki zbrojenia falistego o średnicy 16–18 mm. Dolny rząd dwóch prętów o grubości 12-14 mm został zaprojektowany tak, aby zapewnić ogólną stabilność konstrukcji betonowej i wytrzymać obciążenia chwilowe. Zbrojenie robocze jest połączone ze sobą prostokątnymi zaciskami wykonanymi ze strukturalnego zbrojenia gładkiego o grubości 8-10 mm.
Po ułożeniu górnej klatki wzmacniającej wiąże się to ze wzmocnieniem filarów. Pręty znajdujące się po wewnętrznej stronie są zagięte na poziomie dolnego rzędu wzmocnienia pasa, zewnętrzne na poziomie górnego. Podwiązanie prętów różnych ramek należy wykonać co najmniej dwoma zaciskami drucianymi, długość zakładki powinna wynosić co najmniej 20 średnic zastosowanego zbrojenia.
Instalacja hipotek na zapięcie bramy
Kotwy osadzone do mocowania napędu są instalowane w grupach w trzech miejscach: w środku każdego słupka, w którym zostaną zamontowane rolki nośne oraz w dowolnym miejscu między nimi, w którym planowany jest sam mechanizm napędowy.
Jako elementy osadzane stosuje się kołki z gwintem na końcu. Przeciwległe końce szpilek są zagięte w półkolisty haczyk o długości około 150 mm, a nitka zabezpieczona jest taśmą klejącą. Wbrew powszechnemu przekonaniu tego typu hipoteki nie powinny być przywiązywane do prętów zbrojenia roboczego, aby nie wywierały na nie efektu zginania. Ogólnie haki są umieszczone wewnątrz górnej klatki wzmacniającej i są skierowane w kierunku środka produktu betonowego..
Aby zapewnić prawidłowe wyrównanie zagłębień z podstawami rolek i mechanizmem napędowym, wykonano dla nich szablon montażowy. Może to być blacha, płyta OSB lub rama wykonana z drewnianych listew. W szablonie, zgodnie ze schematem znakowania, wierci się otwory, w które wkręcane są proste części osadzonych haczyków i kontrują nakrętkami po obu stronach. Powstały montaż zanurza się w fundamencie zaraz po wylaniu betonu i wyrównaniu wzdłuż planowanej płaszczyzny montażu drzwi.
Wylewanie fundamentu
Jeśli głębokość wykopów pod filary fundamentowe osiągnie 2 metry, istnieje ryzyko rozwarstwienia podczas upuszczania mieszanki betonowej. W takim przypadku wylewanie odbywa się z zamontowaną ramą, a beton starannie zagęszcza się kołkami w warstwach 40-50 cm. Beton nie rozwarstwia się po zrzuceniu z wysokości do 1,5 metra, w takim przypadku zaleca się najpierw wypełnić otwory 1 metr od dna, a następnie zanurzyć mają ramę z filarów.
Jako fundament pod bramy przesuwne należy zastosować beton o klasie wytrzymałości co najmniej B15 z zawartością wypełniacza 4–5 razy mniejszą niż odległość pomiędzy najbliższymi elementami zbrojenia. Aby zwiększyć mobilność mieszanki, warto przygotować ją w słabym roztworze mydła..
Po wylaniu mieszanki górna płaszczyzna jest wygładzana, a podkład zostaje przykryty folią. Po 3-4 dniach szalunek nadziemny można usunąć, a zapadnięte krawędzie można w razie potrzeby otynkować. Zaleca się rozpoczęcie montażu techniki napędowej do bram nie wcześniej niż w połowie całkowitego okresu utrzymywania, czyli dwa tygodnie po wylaniu.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis