Jak zrobić trzypiętrowy balkon

Rozbudowa przestrzeni życiowej jest aktualną kwestią naszych czasów, pozostaje zdecydować, jak to zrobić i jakim kosztem. Oferuję mały przewodnik po takiej rozbudowie, dostępny nie tylko dla mieszkańców sektora prywatnego, ale także dla właścicieli mieszkań do trzeciego piętra, w budynkach wielokondygnacyjnych.

„Fajnie jest wyjść i zapalić papierosa, szczególnie na dużym i przestronnym balkonie” takie marzenia mogą się spełnić, warto to czytać i robić.

Standardowe mieszkania w czasach Związku Radzieckiego budowano na zasadzie dużo i szybko. Nie było mowy o wygodzie i komforcie, standard Gost wynosił 10 metrów kwadratowych na osobę i położyli na to duży nacisk. Czasy się zmieniły, a oprócz chęci zdobycia cennych metrów kwadratowych, ludzie pragną uczynić swoje życie wygodniejszym. W przypadku mieszkania wielkość ma znaczenie, im większe mieszkanie, tym wygodniejsze, dość prosty, ale działający aksjomat.

Problem rozbudowy mieszkania rozwiązuje się na trzy główne sposoby

Pierwszy zakup nowego domu o większej powierzchni, ale taka opcja ma oprócz oczywistych zalet i ogromną wadę, a mianowicie trzeba mieć duże środki finansowe.

Drugi, kupno sąsiedniego mieszkania, mający tę samą wadę co pierwszy, ma szereg dodatkowych wad, jak chęć sprzedaży sąsiadów, pozwolenia i techniczne możliwości takiego remontu. Często po takim przejęciu właściciele stoją przed niemożliwością normalnego połączenia.

I po trzecie, przedłużenie balkonu, ta opcja jest tańsza, ale powierzchnia użytkowa dodana podczas takiej budowy również może być inna, od 3 do 15 metrów kwadratowych. Biorąc pod uwagę tę drugą opcję, jak zbudować balkon? Można powiedzieć, że sama technologia jest prosta i po małym poradniku taką konstrukcję można wykonać w miesiąc, maksymalnie dwa.

Jeśli mieszkasz na niższych piętrach i uważasz, że dodatkowa przestrzeń nie zaszkodzi, powinieneś pomyśleć o dodaniu balkonu. Konieczne jest rozpoczęcie takiego wydarzenia od określenia wielkości i chęci sąsiadów do budowy takiego balkonu. W konkretnym przykładzie skierowana jest budowa balkonu dla 4 właścicieli i budynku trzykondygnacyjnego. Organizacja sąsiadów nad mieszkaniem i poniżej, jeśli są tacy sąsiedzi, pozwoli na znaczne oszczędności na placu budowy, ponieważ takie koszty są równomiernie rozłożone na wszystkich i docelowo będą tańsze.

Pierwszym etapem jest koordynacja takiej budowy z sąsiadami, zarówno w związku z powyższym, jak iz obowiązkowym uzyskaniem zgody na taką budowę od wszystkich zainteresowanych. Najbardziej optymalną opcją przy uzyskaniu takiej zgody jest natychmiastowe utrwalenie jej na papierze, w każdym razie przyda się dalej i będzie spokojniejsza.

Drugi etap to uzyskanie zgody organizacji obsługującej dom i dalsze „bieganie” przez inne agencje rządowe z uzyskaniem od nich wszelkich pozwoleń. Opcjonalnie najlepiej jest wziąć pozwolenie na obliczenie jednego piętra, które nie wymaga projektowania, budżetowania. Jeśli pójdziesz dokładnie, wydając pozwolenie na cały balkon od razu, najprawdopodobniej pozwolenia będą kosztować porządną sumę. Najbardziej optymalne w takich przypadkach jest zaangażowanie organizacji projektowej i zamówienie u niej dokładnie pozwolenia bez projektowania, być może usługi będą drogie, ale pozwolą bez większego wysiłku dostać upragniony „papier”. Inną opcją może być budowa z późniejszą legalizacją przez sąd. Ostatnia opcja jest dość żmudna i istnieje kilka opcji rozwoju wydarzeń, zarówno pozytywnych, jak i niezbyt.

Trzecim etapem budowy balkonu jest sama budowa. Po uzgodnieniu z sąsiadami ustalono już gabaryty samego balkonu. Przy ich określaniu należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Pierwszą trzeba zbudować maksymalnie, aby nie było już chęci jej ukończenia i uwzględnienia tych materiałów, które są na rynku. Głównym surowcem są płyty podłogowe, to właśnie one mają duży wpływ na wymiary. Należy pamiętać, że zakup nowego pieca jest bardzo drogi i lepiej kupić używaną kuchenkę starego standardu.

Jedną z rozpowszechnionych i jednocześnie „dużych” płyt stropowych jest płyta o wymiarach 6 metrów na 1,5 metra, dająca stosunkowo dużą powierzchnię użytkową przy wyjściu, jest to opcja najbardziej optymalna. Po zakupie płyty przystępujemy do zakupu materiałów do całej konstrukcji, potrzebujemy kamienia muszlowego, jako najbardziej optymalnego stosunku ceny do jakości, granitu do ułożenia podbudowy, piasku i cementu. Określenie ilości materiałów odbywa się zgodnie ze wzorem – przede wszystkim należy wziąć pod uwagę objętość układania granitu (wysokość * długość * szerokość), ten sam schemat stosuje się przy określaniu ilości kamienia.

Budowę rozpoczynamy od położenia fundamentu, na podstawie wielkości płyty zaczynamy budowę od robót ziemnych. Nasz fundament będzie składał się z dwóch części, z których każda będzie miała takie wymiary na długości 160 cm (określana na podstawie wymiaru samej płyty 150 cm plus tolerancja 10 cm), szerokości 60 cm (ustalana na podstawie wymiaru ściany 40 cm. plus tolerancje z obu stron 10 cm) i głębokość 120 cm, przy czym fundamenty budynku i balkonu należy wypoziomować, co zwiększa wysokość fundamentu o kolejne 30 cm – wysokość części podziemnej i nadziemnej wyniesie 150 cm. Na podstawie wymiarów można określić jako ilość granit (160 * 60 * 150) co równa się 1,44 m sześc. na jedną część pomnożone przez 2 i otrzymujemy łączną ilość granitu w ilości 2,88 m sześc. Konstruktorzy zwykle wybierają robota na podstawie objętości, aby ta informacja była przydatna i jako rodzaj sprawdzenia. Dalsze prace sprowadzają się do wykopu zgodnie z wymaganymi wymiarami, a następnie układania granitu i zalewania zaprawą.

Dla pewności warto sprawdzić samo wypełnienie, co odbywa się etapami. Czyli dorzucamy duże kawałki granitu o wysokości 20-30 cm i napełniamy go płynnym roztworem w proporcji jednego wiadra cementu na trzy wiadra piasku, oczywiście takie rozwiązanie jest „mocne”, ale balkon też powinien służyć dłużej niż rok. Po zakończeniu części podziemnej górna część układana jest z tego samego granitu. Po zakończeniu kładzenia fundamentu należy dać mu czas na „uspokojenie się”, co oznacza przerwę w budowie na co najmniej 4-5 dni, a jeśli to możliwe, tydzień.

Kolejnym etapem jest budowa murów oporowych, technologia wykonania nie różni się od układania kamienia łupanego na zwykłych ścianach. Jednym z głównych niuansów jest to, że ściana pierwszego piętra balkonu zbudowana jest w oparciu o szerokość 40 cm, co oznacza układanie w dwóch kamieniach. Podczas układania konieczne jest łączenie kamieni ze sobą, układając je wzdłuż ściany lub na szerokość, co zapewni w przyszłości niezawodne połączenie i stabilność samej ściany. Należy pamiętać, że na początku muru, między granitowym fundamentem a przyszłą ścianą, konieczne jest zainstalowanie wodoodpornego materiału, w naszych przypadkach odpowiedni jest zwykły materiał dachowy. Po ułożeniu pierwszych 5-6 rzędów kamieni instalujemy „hipoteki”. Osadzenia są wykonane ze zwykłych 14 prętów, które są wkładane do gotowego otworu w ścianie budynku, przez otwory.

Z jednej strony hipoteki od razu zgrzewamy „piętę” czyli kawałek żelaza o wymiarach 15 cm na 15 cm i wsuwamy go od strony budynku, taka manipulacja pozwoli uniknąć niepotrzebnego spawania wewnątrz mieszkań. Pod hipotekami w mieszkaniu usuwamy tynk do ściany, a po zamontowaniu uszczelniamy go kitem. Instalujemy dwa takie kredyty hipoteczne na każdej ścianie w mniej więcej równych odstępach czasu. Od strony ulicy hipoteki zamykane są także „obcasami”. Zbrojenie to posłuży jako ściąg dla przyszłego balkonu i nie pozwoli balkonowi „odsunąć się” od ściany budynku, a dodatkowo służy jako dodatkowe usztywnienie całej konstrukcji.

Ostatnim etapem budowy ściany nośnej jest wypełnienie armopoyas, jest ona wykonana z betonu z obowiązkowym wzmocnieniem. Oznacza to, że w górnej części ściany odsłaniamy szalunek (formę desek) tak, aby pasował do wymiarów samej ściany o wysokości 40 cm, układamy zbrojenie i wypełniamy betonem. Bezpośrednio na samej armopoyas kładzie się płytę podłogową, w tym przypadku niepożądane jest stosowanie skały muszlowej. Ścianę należy pozostawić na kilka dni do całkowitego wyschnięcia, a dopiero potem zamontować płytę podłogową. Podczas montażu płyty główną cechą jest to, że niepożądane jest instalowanie samej płyty na ścianie budynku. Konieczne jest pozostawienie szczeliny 7-10 cm między płytą a ścianą, którą następnie wypełnia się kamieniem i wylewa betonem. Tu kończy się budowa pierwszego piętra..

Kolejnym etapem będzie budowa drugiego piętra, technologia wykonania jest taka sama jak na pierwszym z niewielką zmianą, a mianowicie podczas budowy nie cała ściana jest układana na szerokość 40 cm. Aby zaoszczędzić materiał i zmniejszyć ciężar całej konstrukcji, ściana jest zbudowana w następujący sposób, pierwsze trzy kamienie z ściany budynku są umieszczone w jednym, to znaczy ściana okazuje się mieć 20 cm., a na ostatniej z dwóch, czyli 40 cm, faktycznie tworzymy filar. Instalujemy hipoteki zgodnie z zasadą pierwszego piętra, kładziemy armopoyas na drugim piętrze i układamy dwa rzędy białych cegieł. Wynika to z mniejszych obciążeń, aw konsekwencji możliwości zastosowania lżejszego materiału. I zakończenie układania płyty drugiego piętra.

Podczas budowy trzeciego piętra procedura się powtarza, czyli w ścianach, osadzonych podobnie jak wcześniej budowane, główną cechą na trzecim piętrze jest montaż dachu. Aby jednak zminimalizować koszty, zastosowano najprostsze materiały. Jako belki zamontowano drewnianą belkę 60×60, która została „zamrożona” w ścianie, natomiast ze względów bezpieczeństwa zainstalowano i przeciągnięto po ścianie pętle z cienkim wzmocnieniem, co nadało belkom dodatkową stabilność. Następnie zainstaluj łupek i przybij go. Łupek należy ułożyć od krawędzi balkonu, a połowę pod ścianą samego budynku. Podczas układania łupków nie zapomnij zostawić daszka, który zapobiegnie opadaniu deszczu na balkon.

Ostatnim etapem jest wykonanie przegród pomiędzy balkonami oraz balustrad na samych balkonach. Wszystko zależy od chęci właściciela i jego wyobraźni. Wskazane jest budowanie samych przegród z cegły, co zapewni niezawodność, chociaż możliwe są również opcje zastosowania płyt kartonowo-gipsowych. Cegłę układamy w „ćwiartce”, z utworzeniem dodatkowego jastrychu w postaci stalowego drutu między rzędami cegieł, taka ściana jest lekka i wystarczająco mocna.

Balustrada balkonowa może być również wykonana w kilku wariantach:

• pierwszy jest bardziej standardowy i prosty, ułożony z cegieł, wysokość takiej balustrady zależy od życzenia właściciela i może wynosić od 80 cm do 1 metra, chociaż możliwe są inne opcje;
• druga produkcja ościeżnicy z metalowego narożnika 40X40 i montaż płaskiego łupka wewnątrz ościeżnicy, przy czym ta ostatnia jest mocowana za pomocą metalowych śrub.

Zarówno pierwsza, jak i druga opcja są w przybliżeniu równe kosztem, różnica polega na osobistych życzeniach.

To kończy budowę balkonu, ogólnie rzecz biorąc, zajęło to półtora miesiąca, a kwota pieniędzy zależy od regionu i wysokich kosztów materiałów (w tym zakupu nowych lub używanych płyt, skały muszlowej, cegły, łupków, a nawet żelaza) i pragnień samych właścicieli.

Stare przysłowie głosi: „Oczy się boją, ale ręce”, więc w przypadku budowy takich balkonów to wszystko całkiem możliwe do zrealizowania pomysły, które zostały już zrealizowane.