Keramoplast: obiecująca nowość wśród pokryć dachowych

Treść artykułu

• Zalety i wady keramoplastu
• Porównanie ceramoplastu z tradycyjnymi powłokami
• Koszt keramoplastu
• Cechy instalacji powłoki

W tym artykule porozmawiamy o stosunkowo nowym materiale dachowym – keramoplast. Porównajmy cechy deklarowane przez producenta z doświadczeniem rzeczywistego użytkowania, obliczmy koszt ułożenia dachu, a także podaj podstawowe zalecenia dotyczące prawidłowego montażu tej powłoki.

Keramoplast, nowy rozwój rosyjskich naukowców, pojawił się na rynku pokryć dachowych już na początku tego wieku. Do jego produkcji wykorzystuje się mieszankę składników syntetycznych i naturalnych, która nie zawiera fenolu, azbestu i podobnych substancji, które są wyjątkowo szkodliwe dla organizmów żywych. Podstawą materiału jest biała glinka, do której dodawane są barwniki, polafiny i polimery. Mieszanina jest podgrzewana i aktywnie mieszana. Powstała jednorodna masa plastyczna kierowana jest do prasowania, gdzie formowane są z niej arkusze o pożądanej konfiguracji i wymiarach. Następnie następuje szybkie chłodzenie gotowego ceramicznego tworzywa sztucznego.

Niedawno pojawił się nowy rodzaj materiału – keramoplast, wzmocniony stalową siatką, co znacznie zwiększa wytrzymałość powłoki. Tak więc w sprzedaży można znaleźć dwa główne rodzaje keramoplastu. Materiał dostępny jest w różnych kolorach i dwóch fakturach: gładkiej i szorstkiej. Zakres pokrycia obejmuje standardowe blachy faliste o trzech głębokościach fali oraz dachówki imitujące tradycyjne dachówki.

Pokrycie dostępne jest w postaci arkuszy o różnych wymiarach, maksymalna długość 200 cm Grubość tworzywa ceramicznego może wahać się od 3 do 5 mm, szerokość płyty średnio 90 cm, gęstość pokrycia dachowego 1500 kg / m³. Waga płyty w zależności od długości to 9–17 kg. Jeden arkusz zajmuje około 2 metrów kwadratowych. m dach. Producenci produkują również osłony kalenicowe, listwy przeciwwiatrowe i specjalne zaślepki mocujące do wysokiej jakości montażu osłony.

Zalety i wady keramoplastu

Keramoplast jest pozycjonowany jako materiał dachowy o doskonałych właściwościach użytkowych. Rozważmy je bardziej szczegółowo:

1. Wytwarzalność i plastyczność. Materiał zawierający polimery jest łatwy w obróbce. Można go łatwo piłować, wiercić, ciąć, giąć, a po podgrzaniu nadać mu dowolny kształt. Należy jednak pamiętać, że powłoka jest dość krucha w stanie zimnym. Dlatego jeśli potrzebujesz zrobić w nim otwór montażowy, powinieneś użyć wiertła, a nie przebijać elementu gwoździem, takim jak łupek lub ondulina.
2. Materiał jest odporny na zanieczyszczenia, agresywne media i mikroorganizmy. Powłoka nie tworzy pleśni, jest odporna na sole, kwasy i zasady. Zanieczyszczenia na nim nie przywierają do gładkiej powierzchni i łatwo je zmywa deszcz.
3. Wysoka wytrzymałość pozwala powłoce wytrzymać ekstremalne obciążenia wiatrem i śniegiem. Według tego wskaźnika ustępuje tylko płytkom ceramicznym i łupkowi. Arkusze można ponownie wykorzystać. Wszystko to pod warunkiem, że skrzynia jest poprawnie zainstalowana.
4. Szeroki zakres temperatur w jakich można użytkować dach. Waha się od -55 ° C do + 80 ° C. Umożliwia to stosowanie keramoplastu w różnych warunkach klimatycznych. Osoby obsługujące powłokę ostrzegają, że w ujemnych temperaturach staje się ona raczej krucha, co należy wziąć pod uwagę podczas montażu w zimnych porach roku.
5. Niska przewodność cieplna, dzięki czemu dach ceramoplastowy jest jednym z najcieplejszych.
6. Łatwość instalacji. Niewielka waga powłoki pozwala na jej praktycznie samodzielne wykonanie. Przemyślany system mocowania specjalnych wkrętów samogwintujących z nasadkami ochronnymi wkręcanymi w przygotowany wcześniej otwór sprawia, że ​​montaż jest szybki i łatwy.
7. Przyjazność dla środowiska. Brak bitumu, fenoli, azbestu i podobnych substancji w materiale sprawia, że ​​powłoka jest całkowicie bezpieczna. Ponadto obecność polimerów i innych syntetyków jest minimalna. Keramoplast, nawet przy silnym nagrzewaniu, nie uwalnia toksyn do powietrza.
8. Przyzwoita izolacja akustyczna, dzięki której nie słychać odgłosu kropel deszczu na dachu.
9. Wysoka odporność na promieniowanie UV.
10. Modyfikowalność. W trakcie produkcji powłoki możliwa jest modyfikacja jej właściwości. Rezultatem jest tkanina o zwiększonej wytrzymałości, odporności na światło itp..

To główne zalety keramoplastu. Musisz jednak zrozumieć, że można je w pełni ujawnić tylko wtedy, gdy zakupiony zostanie wysokiej jakości materiał, a także spełnione zostaną wszystkie wymagania dotyczące obsługi i instalacji. Cechę pokrycia dachowego można uznać za nowość. Pierwsze próbki materiału pojawiły się na rynku około 10 lat temu. Dlatego nie jest jeszcze możliwe pełne prześledzenie deklarowanej trwałości i zachowania właściwości użytkowych. Producent gwarantuje co najmniej 30 lat bezbłędnej obsługi powłoki, co nie zostało jeszcze potwierdzone w praktyce.

Jednak krótkie doświadczenie operacyjne pomogło zidentyfikować takie wady:

1. Zagrożenie pożarowe. Materiał jest palny, łatwopalny i podtrzymuje palenie. Należy zwrócić szczególną uwagę na wyposażenie wylotów kominów i innych potencjalnie niebezpiecznych stref na dachu..
2. Niewystarczająca odporność na światło. Producent zapewnia, że ​​pigment barwiący jest równomiernie rozłożony na materiale i pozostaje niezmieniony podczas całej operacji. Jednak w praktyce można zauważyć blaknięcie ceramoplastu. Co więcej, jeśli strumień świetlny jest intensywny, może to nastąpić już w pierwszym roku po instalacji..
3. Blachy mogą nie mieć jednakowej grubości, co stwarza pewne trudności podczas montażu.
4. Cechy konstrukcyjne powłoki sugerują jej mocowanie do skrzyni za pomocą specjalnych łączników. W arkuszu keramoplastu wykonuje się otwory, które następnie zamyka się specjalnymi nasadkami ochronnymi. Praktyka pokazuje, że materiał, z którego są wykonane, jest krótkotrwały i szybko się psuje. Dodatkowo trzeba je kupować „z marżą”, ponieważ w pudełku często znajdują się wady. Niektórzy programiści początkowo odmawiają ich używania, instalując wkręty samogwintujące z metalową nasadką.
5. Taśmy wiatrowe dołączone do keramoplastu mogą odkształcać się pod wpływem zmian temperatury.

Planując zakup tego pokrycia należy mieć na uwadze, że pojawiło się dość duża liczba pozbawionych skrupułów producentów, oferujących „własną wersję” tego materiału. Aby obniżyć koszty produkcji, dodaje się do niego różne zanieczyszczenia, zmniejsza grubość arkusza itp. Oczywiście taka powłoka nie będzie w stanie wykazać dobrych właściwości użytkowych. Aby nie kupować takiego „keramoplastu” najlepiej kupować materiał od zaufanych firm..

Porównanie ceramoplastu z tradycyjnymi powłokami

Najczęściej deweloperzy wybierają formowane arkusze bitumiczne lub ondulinę, płytki metalowe i ceramoplast. Porównajmy te powłoki. Podstawą onduliny i materiałów o podobnym składzie jest celuloza, która pod wysokim ciśnieniem i temperaturą jest nasycana roztworem bitumu zmieszanym z pigmentami mineralnymi, wypełniaczem i gumą. Blachodachówka – pokrycie dachowe wykonane z profilowanej stali, które jest zabezpieczone przed korozją metodą natrysku polimerów.

Trwałość powłok jest bardzo zróżnicowana. W przypadku onduliny wskaźnik ten jest niski. Dodatkowo wraz ze wzrostem temperatury powietrza zaczyna topnieć i chwilowo traci swoją wytrzymałość, podczas gdy na mrozie staje się kruchy. Płytki metalowe i keramoplast są bardzo trwałe i odporne na silne zmiany temperatur i niekorzystne warunki atmosferyczne. Żywotność onduliny wynosi 15 lat, tyle samo dla niedrogiej metalowej płytki. Wyższej jakości modele powłoki metalowej będą trwać dłużej, do 50 lat. Keramoplast, zgodnie z zapewnieniami producentów, musi służyć co najmniej 30 lat.

Trwałość koloru wszystkich materiałów jest w przybliżeniu taka sama. Wszystkie z czasem tracą kolor. Są również podobne pod względem łatwości instalacji. Jednak są też różnice. Ondulinę układa się na zakładkę na dwóch falach, keramoplast – na jednej. Miękka powłoka bitumiczna wymaga 20 łączników na m2. m, podczas gdy keramoplast – tylko 10 sztuk. W ten sposób stosując nową powłokę można zaoszczędzić około 7% materiału, przy zachowaniu wszystkich pozostałych parametrów. Płytka metalowa jest również układana na zakładkę, jej rozmiar wynosi 150 mm. Jednak ilość odpadów podczas pracy z nim jest dość duża. Jeśli dach ma złożony kształt, może wynosić do 40%.

Praktyka pokazuje, że najwygodniej jest pracować z keramoplastem. Można go łatwo ciąć zwykłą piłą do metalu lub wyrzynarką. To prawda, że ​​instrument szybko stępia się i trzeba go zmienić. Otwarcie onduliny jest trudniejsze. Jest również wykonywany piłką do metalu, ale musi być stale smarowany olejem, aby powierzchnia piłowania nie przylegała do bitumu i narzędzie nie utknęło. W wysokiej temperaturze cięcie jest prawie niemożliwe: bitum topi się i po prostu „owija” wokół piły. Do pracy z płytkami metalowymi wymagane jest specjalne narzędzie, które nie uszkadza ochronnej powłoki polimerowej, w przeciwnym razie materiał jest zagrożony korozją.

Wszystkie porównywane pokrycia dachowe są stosunkowo lekkie i nie wymagają dodatkowego wzmocnienia konstrukcji kratownicy. Główną wadą onduliny, podobnie jak keramoplastu, jest łatwopalność. Asfalt zawarty w jego składzie jest dość łatwopalny i wspomaga spalanie. Płytki metalowe są pozbawione tej wady, ale mają bardzo słabą izolację akustyczną. Dlatego wielu porzuca go na rzecz mniej „hałaśliwych” materiałów. Najbardziej „przyjazną dla środowiska” z rozważanych powłok jest ondulina, ponieważ zawiera bitum.

Koszt keramoplastu

Keramoplast występuje w dwóch wersjach: w postaci blachy falistej oraz imitacji płytek. Określ, ile pełnych arkuszy jest potrzebnych na dach. Aby to zrobić, podziel powierzchnię dachu przez obszar arkusza. W przypadku panelu o gładkiej powierzchni będzie to 1,55 m2. m, dla surowca – 1,2 mkw. m. Więc możesz uzyskać przybliżoną liczbę arkuszy. Aby obliczenia były dokładniejsze, bierzemy pod uwagę wymiary grzbietu i zboczy. Dzielimy długość grzbietu przez użyteczną szerokość panelu, zaokrągla wynik w górę lub w dół do 0,5. Otrzymano liczbę wierszy. Następnie dzielimy długość stoku przez użyteczną długość arkusza. Wynik jest również zaokrąglony. Otrzymano liczbę paneli w rzędzie. Następnie mnożymy wartości i mnożymy wynik przez dwa, jeśli ma pokrywać dach dwuspadowy.

W przypadku płócien symulujących kafelki stosuje się podobny algorytm obliczeniowy. W celu przybliżonego określenia liczby arkuszy można podzielić powierzchnię dachu przez użyteczną powierzchnię panelu, biorąc pod uwagę zakładkę. W przypadku materiału o szorstkiej powierzchni będzie to 0,31 m2. m, dla gładkich – 0,28 mkw. m. Aby uzyskać dokładniejsze obliczenia, określamy liczbę rzędów, dzieląc długość grzbietu przez szerokość płyty i liczbę arkuszy w rzędzie, dzieląc długość nachylenia przez długość płótna. Uzyskane wyniki mnożymy i podwajamy, jeśli dach jest szczytowy.

Nie zapominaj, że oprócz keramoplastu do prawidłowego montażu potrzebne będą również wiatrówki i rolki. Ich liczbę oblicza się bardzo prosto. Długość kalenicy dzielimy przez długość części, biorąc pod uwagę naddatek. Wynik zaokrąglij do najbliższej liczby całkowitej. Obliczenia przeprowadza się podobnie dla pręta przeciwwiatrowego. Liczba łączników jest określana na podstawie faktu, że na arkusz potrzeba co najmniej 9 sztuk plus zapas. Mnożymy liczbę arkuszy przez 10, otrzymujemy liczbę łączników. Kupując, należy wziąć pod uwagę, że w opakowaniu z zaślepkami znajduje się 100 sztuk, a śruby samogwintujące są pakowane w pudełko po 240 części.

Po dokładnym określeniu ilości wymaganego materiału można obliczyć koszt gotowego dachu. Ceny za arkusz keramoplastu zaczynają się od 450 rubli, imitacja płytek będzie kosztować od 150 rubli. Koszt części kalenicy zaczyna się od 340 rubli, pasów wiatrowych – od 280 rubli. Cena opakowania ochronnego to około 100 rubli.

Cechy instalacji powłoki

Keramoplast kładzie się na skrzyni. Wyposażony jest w płytę o wymiarach 30×100 mm i pręt o wymiarach 50×50 mm. Stopień konstrukcji zależy od nachylenia dachu, wraz ze wzrostem zwiększa się również stopień poszycia. Jeśli nachylenie jest mniejsze niż 10 °, wykonuje się ciągłe poszycie z zakładką boczną w dwóch falach i zakładką końcową 30 cm Nachylenie od 10 ° do 30 ° wymaga konstrukcji z krokiem 36 cm, bocznym zachodzeniem na jedną falę, końcowym zachodzeniem 15 cm. Nachylenie większe niż 30 ° zakłada podziałkę toczenia 475 mm, zakładkę końcową 100 mm i zakładkę boczną w jednej fali.

Po przygotowaniu listwy i nałożeniu na nią środków zmniejszających palność i antyseptyków można przystąpić do montażu ceramoplastu. Układanie odbywa się poziomo. Proces rozpoczyna się od strony budynku przeciwnej do elewacji, dzięki czemu możliwe będzie wizualne ukrycie łączących pionowych szwów, a powłoka będzie wyglądać monolitycznie. Najczęściej stosuje się tak zwaną instalację zygzakową, gdy połączenia poprzedniego rzędu wypadają na środek arkuszy następnego. W takim przypadku rogi zamontowanej powłoki nie są odcinane. Jeśli arkusze są układane bez przesunięcia, ich rogi są przycinane pod kątem 45 °.

Zalecana kolejność montażu dla dużych powierzchni:

1. Kładziemy dolny rząd.
2. Z niego dokładnie pod kątem prostym do kalenicy montujemy rząd boczny.
3. Wszystkie kolejne panele układamy, koncentrując się na rzędach dolnych i bocznych.

Przed przystąpieniem do mocowania prześcieradła dokładnie sprawdzamy jego położenie oraz poprawność zakładania boków i końców. Aby dokładnie zamocować panel na skrzyni, pociągnij za sznurek. Elementy mocujące umieszczamy na powstałej linii prostej. Przymocowujemy prześcieradło do grzbietu fali. Maksymalna liczba wkrętów samogwintujących na pierwszym panelu to 30 sztuk, na wszystkich kolejnych – nie więcej niż 20.

Praktyka pokazała, że ​​pęcznienie arkuszy jest możliwe przy gwałtownych zmianach temperatury. Aby uniknąć tego nieprzyjemnego zjawiska, zaleca się wiercenie w materiale otworów o 3 mm większych niż średnica samych elementów, co daje rodzaj luzu uniemożliwiający odkształcenie powłoki. Elementy mocujące należy dokręcić ostrożnie, bez nadmiernego dokręcania, aby nie sprowokować przekrzywienia arkusza.

Po ułożeniu i zamocowaniu wszystkich paneli kalenica jest montowana. Części są instalowane sekwencyjnie poprzez element blokujący. Do mocowania użyj wkrętów samogwintujących lub gwoździ z nasadkami ochronnymi. Krok zapięcia jest równy krokowi mocowania płótna do skrzyni. Okazuje się, że 12 części na grzbiet, po sześć z każdej strony. Jeśli kąt kalenicy nie pokrywa się z kalenicą, część jest podgrzewana od wewnątrz palnikiem lub suszarką do włosów i wygina się pod żądanym kątem.

Aby uszczelnić dach i ukryć końce elementów montażowych, stosuje się pręt przeciwwiatrowy. Części są zabezpieczone sześcioma zachodzącymi na siebie zatrzaskami na zamku. Montaż rozpoczynamy od dolnego punktu, następnie przechodzimy do końca zakrytego elementu. Jedno skrzydło mocowane jest do krokwi końcowej, a drugie do blach dachowych. Krok łączników odpowiada stopniowi listwy.

Keramoplast to stosunkowo nowe pokrycie dachowe. Jego dobra wydajność i przystępny koszt przyciągają programistów. Nie można jednak z całą pewnością zagwarantować, że wszystkie jego zalety naprawdę „działają”, skoro materiał nie wytrzymał jeszcze próby czasu. Jednocześnie niektóre z jego zalet są niezaprzeczalne: rozsądna cena, przyjazność dla środowiska, trwałość i dobra izolacja akustyczna.

Powiązane Wpisy:

1. Ochrona pokryć dachowych przed mchem i brudem Treść artykułu Jaki zasięg jest poza strefą ryzyka Metody usuwania zanieczyszczeń Metody zapobiegawcze Jeśli chcesz, aby po 10 latach pokrycie dachowe wyglądało tak samo jak bezpośrednio po zamontowaniu, zadbaj o jego...
2. Montaż metalowych pokryć dachowych 1. Postanowienia ogólne Arkusze blachodachówki dostarczane są według zadeklarowanych wcześniej wymiarów, które są montowane w wyniku dokładnych pomiarów spadków dachu. Decydujące znaczenie ma główny rozmiar – od gzymsu po kalenicę. Podczas...
3. Dach łupkowy: jak pokryć dach łupkiem Treść artykułu Dobry stary łupek: dlaczego go unika Główne wady i sposoby ich eliminacji Cechy systemu dachowego pod łupek Izolacja i ochrona dachu Procedura podłóg łupkowych Liczne innowacyjne materiały do ​​tego...
4. Nowość w modnym designie – „niewidoczne” wnętrze Treść artykułu 1. Historia 2. Cechy „niewidzialnego” wnętrza 3. Jak stworzyć „niewidzialne” wnętrze W tym artykule opowiemy o modnym trendzie, który pojawił się w designie całkiem niedawno – „niewidzialne” wnętrze. Przeanalizujemy...