Kąpiel własnymi rękami. Część 3

Treść artykułu

• Izolacja łaźni parowej
• Okablowanie
• Dachówka. Ciepła podłoga
• Instalacja ogrzewania podłogowego
• Układanie płytek w garderobie
• Dobór i montaż bloków okiennych i drzwiowych
• Leżaki
• Podkład
• Małe rzeczy

Wreszcie dobiega końca samodzielna budowa łaźni. W poprzednich częściach rozmawialiśmy o tym, jak wybrać odpowiednie miejsce na łaźnię parową, jak wykonać fundament i wypchnąć skrzynię z betonu komórkowego. Dziś porozmawiamy o wystroju Twojej sauny. Jaki materiał dla niej zabrać i jak z nim pracować.

Izolacja łaźni parowej

Pomimo tego, że ściany naszej wanny są wykonane z betonu komórkowego, izolacja samej łaźni parowej nie będzie zbędna. Stosowanie do tych celów styropianu jest niebezpieczne, wszak podgrzany do 120 ° C nie jest tak nieszkodliwy i przyjazny dla środowiska. Wełna mineralna w łaźni parowej jest również używana tylko w ostateczności. Idealnie sprawdza się, jeśli izolacja wykonana jest z drewna, ale po pierwsze jest bardzo droga, a po drugie nieekonomiczna w stosunku do przestrzeni. Na tym tle użycie spienionego szkła można uznać za dobrą opcję..

Właściwości termoizolacyjne tego materiału niewiele różnią się od właściwości styropianu, ale w przeciwieństwie do tego ostatniego, izolacja szklana nie jest podatna na wysokie temperatury.

Płyty ze szkła piankowego można przykleić do ścian z gazobetonu zwykłym klejem do płytek (dla pewności producent zaleca przybijanie grzybami, ale tę radę można zignorować), wykonamy również lekką szpachlę z materiału. Szpachlujemy bez fanatyzmu, aby zamknąć pory i zabezpieczyć izolację przed kruszeniem się. Mimo to wszystko zostanie zamknięte klapą.

Okablowanie

Przed przystąpieniem do prac wykończeniowych konieczne jest wykonanie okablowania. Plan tego ostatniego musi być już wcześniej wskazany w dokumentacji projektowej. Ogólnie rzecz biorąc, szybkość i jakość wszystkich wykonanych prac zależy bezpośrednio od tego, jak dobrze przygotowany jest projekt. Osoba, która nie musi niczego wymyślać i wymyślać w trakcie procesów budowlanych, pracuje o rząd wielkości bardziej produktywnie.

Zalecenia dotyczące pracy z okablowaniem:

1. Najtańszym sposobem pracy jest oczywiście użycie karbowanego kabla elektrycznego NYM, ale strażacy zalecają w wannie prowadzenie okablowania tylko w metalowych rurach. I tak naprawdę bardzo trudno z nimi polemizować, bo między innymi możliwe jest mechaniczne uszkodzenie nieukrywanego kabla zasilającego NYM (np. Przez myszy), co zniweczy całą niezawodną niemiecką technologię. Jeśli więc chcesz grać bezpiecznie i chronić się przed ogniem, lepiej poprowadzić okablowanie przez metalowe rury.
2. Aby znaleźć okablowanie po kilku latach, należy je ułożyć w ścianach w odległości 150 mm od poziomu końcowego sufitu, a wszystkie zejścia są wykonane ściśle prostopadle do podłogi.
3. Jeszcze przed utworzeniem projektu konieczne było obliczenie z marginesem całego obciążenia przeprowadzonego na okablowaniu. I na podstawie tych danych wybierz wymagany przekrój przewodów elektroprzewodzących. Dlatego podczas instalacji należy sprawdzić projekt i ułożyć kable tylko o wymaganym przekroju..
4. Wszystkie połączenia przewodowe bez tulei są lutowane.
5. Nie zapomnij o tak ważnym punkcie, jak uziemienie. Podczas obsługi nowoczesnych urządzeń elektrycznych jest to obowiązkowe.
6. Podczas oświetlania samej łaźni parowej konieczne jest zastosowanie transformatorów obniżających napięcie.

Oczywiście przy nienagannej instalacji standardowe 220V jest również całkiem bezpieczne. Ale koszt życia ludzkiego jest zbyt wysoki, aby można go było umieścić na tej samej skali z przypadkowym błędem..

Dachówka. Ciepła podłoga

Po zainstalowaniu okablowania elektrycznego można przystąpić do prac wykończeniowych. Na przykład układanie płytek. O tej z pozoru prostej, na pierwszy rzut oka pracy nad stroną napisano już dość, dlatego aby się nie powtarzać, przypomnijmy tylko kilka ważnych aspektów w naszym przypadku:

1. Przed ułożeniem płytek podłogowych w łaźni parowej i kabinie prysznicowej należy najpierw zainstalować odpływy. Drabiny w nieregularnie ogrzewanych pomieszczeniach muszą być „suche”.
2. W przypadku łaźni parowej możesz wziąć najtańsze płytki podłogowe. Jego głównym celem jest zapewnienie odpowiedniego stanu sanitarnego i technicznego pomieszczenia, a nie piękna (zresztą płytki będą pokryte drewnianymi drabinkami).
3. Podczas układania płytek wzdłuż nachylonych odpływów należy uważnie monitorować powstałą płaszczyznę, tworzenie przeciwspadków jest niedopuszczalne.
4. Nie oszczędzaj na fugowaniu. Pod płytką i jastrychem znajduje się poduszka z ekspandowanej gliny, tak aby spoiny płytek nie przepuszczały wilgoci.
5. W żadnym wypadku nie należy układać płytek na wpadkach. W pomieszczeniach ogrzewanych okresowo pod nim wilgoć musi się skraplać i gromadzić, co przy pierwszych przymrozkach oderwie dachówkę.

Ale w garderobie płytki podłogowe trzeba będzie położyć na matach grzewczych. Generalnie ogrzewanie garderoby to dość kontrowersyjny temat. Wiele osób przypisuje tę funkcję ciepłu, które dostaje się do pomieszczenia z łaźni parowej, inni twierdzą, że ciało ogrzewane w łaźni parowej nie boi się mrozu.

Cała prawda jest taka, że ​​w takim stanie rzeczy osoba wybiega z łaźni parowej bezpośrednio na zimną podłogę. A nasze stopy bardzo ostro reagują na takie zmiany temperatury..

W takiej sytuacji ogrzewanie garderoby elektryczną ciepłą podłogą jest raczej rozsądnym rozwiązaniem. Ciepło pochodzi bezpośrednio z podłogi i nic nie zamarznie, dopóki kąpiel nie zostanie uruchomiona.

Instalacja ogrzewania podłogowego

Instalacja ogrzewania podłogowego jest sama w sobie prosta, ale jak każda inna praca wymaga pewnej wiedzy. Porządek pracy:

1. Ten proces budowy nie był wyjątkiem i podobnie jak większość podobnych prac należy go rozpocząć od oznakowania. Należy zaplanować podłogę do ułożenia mat grzejnych oraz stroboskop na czujnik temperatury. Uwaga: termoelementy nie pasują do miejsc, w których montowane są meble, bliżej niż 50 mm od ścian, a także w bezpośrednim sąsiedztwie innych elementów grzejnych (w naszym przypadku paleniska grzejnika, który często wyprowadzany jest do garderoby). Ty, zgodnie z projektem, wcześniej podciągnąłeś zasilanie do puszki.
2. Co więcej, sam stroboskop jest wykonany w podłodze. Tam w specjalnie zaprojektowanej i szczelnie zamkniętej rurce umieszczony jest czujnik temperatury, z którego przeciągany jest przewód do miejsca, w którym znajduje się termostat. Po czym stroboskop ponownie uszczelnia się zaprawą cementowo-piaskową.
3. Następnie oczyszczamy teren, a także zagruntowujemy powierzchnię podłogi gruntem głęboko penetrującym.
4. Teraz maty grzewcze są ułożone zgodnie z oznaczeniami. W przypadku konieczności wykonania skrętu matę można częściowo przeciąć bez uszkodzenia przewodu grzejnego.
5. Następnie system jest podłączany do termostatu i sprawdzany pod kątem działania poprzez tymczasowe podłączenie do sieci.
6. Po sprawdzeniu stanu instalacji grzewczej można przystąpić bezpośrednio do układania płytek w garderobie.

Układanie płytek w garderobie

Technologia układania płytek w poczekalni na ciepłej podłodze różni się nieco od zwykłej technologii układania płytek. Wynika to przede wszystkim z grubości nałożonej warstwy mieszanki klejowej. Przy układaniu płytek na macie grzewczej wartość ta wynosi około 10 mm, czyli nie można nakładać jej grzebieniem „na sdir”, co oznacza, że ​​płytki należy układać ostrożnie, dokładnie sprawdzając każdą płytkę. Nie będzie zbyteczne przypominanie, że taka warstwa kleju wyschnie kilka razy dłużej niż zwykłe 3-4 mm..

Dobór i montaż bloków okiennych i drzwiowych

Wybór i montaż bloków drzwiowych i okiennych do garderoby rzadko będzie się różnić od doboru podobnych elementów do każdego innego nieregularnie ogrzewanego pomieszczenia, łaźnia parowa to inna sprawa. Tutaj musisz spróbować. Robisz drzwi z sosny, a wszystko wyjdzie kalafonią, z dębu – będzie straszny w dotyku, rozgrzewa się nie gorzej niż żelazo. Dlatego lipa jest uważana za idealny materiał do wykonania bloku drzwi. Więcej szczegółów na temat wykonania drzwi do łaźni parowej można znaleźć w artykule „Jak zrobić własnymi rękami drzwi do wanny”.

Jeśli chodzi o okno, to w łaźni parowej pełni ono przede wszystkim funkcję okapu, a jego wartość jest na ogół trudna do przecenienia. Jest potrzebny zarówno do wietrzenia łaźni parowej, jak i do regulacji wilgotności i temperatury podczas procesu kąpieli. Z tego wynika, że ​​wykonanie „głuszca” do kąpieli jest po prostu niecelowe. Z drugiej strony okno uchylne wymaga bardzo wysokiej jakości i w żadnym wypadku żelaznych, korodujących okuć. Najbardziej udanym materiałem do tego jest miedź. Zamiast zwykłego szkła będziesz potrzebował hartowanego szkła i będziesz musiał poszukać klamek okiennych wykonanych z drewna..

Przy montażu bloków drzwiowych i okiennych wszystko również nie jest łatwe. Tradycyjnie stosowana w takich przypadkach pianka poliuretanowa nie jest praktykowana przez prawdziwych „sanitariuszy”. Zamiast tego używają juty i holowania. Oczywiście znacznie komplikuje to przepływ pracy, ale w rezultacie wszystko okazuje się przyjazne dla środowiska i bez problemów z wysokimi temperaturami..

Leżaki

Teraz kolej na wyposażenie łóżek do opalania. Do ich wykonania z tarcicy potrzebne będą: drewno dębowe 60×50 mm oraz deska lipowa strugana o grubości 40–45 mm.

Przede wszystkim zgodnie z rysunkiem wykonuje się kratownice nośne. Dwie z nich są sztywno zakotwiczone do przeciwległych ścian wanny.

Reszta jest instalowana między nimi w rozstawie 600-700 mm i przykręcana do podłogi i tylnej ściany.

Podczas montażu ramy należy upewnić się, że podobne elementy kratownic nośnych znajdują się w tych samych płaszczyznach. Powstała drewniana rama jest osłonięta deską lipową. W takim przypadku deski poziomych płaszczyzn leżaka należy najpierw strugać za pomocą grubiarki na jedną grubość, a połączenia desek obrobić specjalnym frezem.

Płaszczyzny pionowe wbijane są w taki sposób, aby między deskami pozostawały szczeliny wentylacyjne o wielkości 3–5 cm, pamiętaj również, aby zawsze pozostawić wolną przestrzeń pomiędzy płytkami podłogowymi a pierwszą najniższą deską. Wilgoć musi swobodnie spływać do odpływu.

Do wszystkich wkrętów samogwintujących stosowanych w procesie montażu nawiercony „garnek” o głębokości ok. 10 mm, który następnie zamykany jest drewnianymi kołkami.

Po złożeniu cała leżanka jest szlifowana papierem ściernym.

Tak wygląda projekt najprostszej leżanki piętrowej. Może komuś się to nie spodoba. Ale zawsze możesz zaprojektować najbardziej odpowiedni dla siebie. Musisz tylko przestrzegać kilku zasad:

1. Płaszczyzna pozioma przeznaczona do gotowania na parze z miotłami musi mieć co najmniej 750 mm szerokości i co najmniej 800 mm wysokości.
2. Musi być dobry dostęp do leżanki, na której miotły są gotowane na parze, aby opiekun mógł z łatwością wykonywać swoją pracę..
3. Wewnątrz, konstrukcyjna przestrzeń leżaków musi być dobrze wentylowana, aby uniknąć gromadzenia się wilgoci i tworzenia się pleśni..
4. Odległość od górnej półki leżaka do sufitu musi wynosić co najmniej jeden metr.
5. Wszystkie metalowe części lub elementy mocujące konstrukcji muszą być bezpiecznie schowane tak, aby nie można było ich dotknąć nawet przez przypadek.
6. Cała konstrukcja solarium musi być wystarczająco sztywna i niezawodna, aby z pewnym marginesem wytrzymać ciężar wszystkich szybujących ludzi.

Podkład

Wszystkie ściany i sufity w garderobie i łaźni parowej są tradycyjnie obite szalunkiem. Jednocześnie w przypadku łaźni parowej podszewka powinna być osikowa, olchowa lub, co najważniejsze, lipowa. Te gatunki drzew mają dość niską gęstość, co oznacza, że ​​nie nagrzewają się tak bardzo, jak dąb czy wiąz. W tym artykule nie będziemy szczegółowo omawiać wszystkich zawiłości i metod edycji tego wspaniałego materiału. Zainteresowani mogą o tym szczegółowo poczytać w artykule: „Jak pracować z clapboardem”. Skoncentrujemy się tylko na tych cechach instalacji paneli drewnianych, które będą ważne w naszym przypadku..

Montaż podszewki rozpoczyna się od odrzucenia materiału. Nie ulegaj złudzeniom, że wszystkie drewno, które kupujesz lub robisz, jest idealne. Na pewno będą elementy wadliwe (o większej grubości, szerokości; z wyciętym rowkiem, wiórami i wypadającymi sękami). Będąc porwanym pracą, możesz nie zwracać uwagi na takie małżeństwo, dlatego lepiej wcześniej rozpocząć proces uboju.

Ponieważ ściany wanny z betonu komórkowego są dość płaskie, sensowne jest przybijanie szyn nośnych bezpośrednio do płaszczyzny ściany bez użycia wsporników (w tym przypadku kołek należy zamocować w materiale ściany, a nie w izolacji z blachy).

Pomimo tego, że nasz sufit jest drewniany, niewłaściwe jest oszczędzanie na ramie i uderzanie okładziny bezpośrednio do istniejącej płaszczyzny. Podszewka nie jest panelem PCV; do jego montażu samolot musi być idealny.

Przestrzeń pod podszewką powinna być dobrze wentylowana, co oznacza:

1. Belki przybijane bezpośrednio do ściany nie powinny tworzyć zamkniętego pierścienia. Na obwodzie muszą być szczeliny.
2. Otwory wentylacyjne należy wykonać pod podłogą i sufitem w okładzinie.
3. Przestrzeń podwozia jest najlepiej wentylowana w ramie zaprojektowanej do poziomego wyłożenia.

W łaźni parowej zaleca się zamontowanie podszewki za pomocą knag. Ale w każdym razie technologia mocowania za pomocą miedzianego gwoździa przez korpus jest niedopuszczalna. Nawet takie małe obszary miedzi mogą się palić.

Podczas montażu należy upewnić się, że kleimer mocno przylega do drzewa, śruby są przykręcone do końca i nic nie zatyka rowka. Pomijając takie chwile, możesz długo próbować zrozumieć, dlaczego inny drewniany panel nie chce położyć się na swoim miejscu..

Ściany bezpośrednio przy grzejniku nie są obite okładziną; do tego używa się płytek, kamienia naturalnego lub po prostu cegły.

W samej łaźni parowej, w przeciwieństwie do garderoby, pod koniec montażu podszewka jest tylko szlifowana, ale w żadnym wypadku nie jest lakierowana (nawet pomimo obecności nowoczesnych farb i lakierów żaroodpornych).

Instalując drzewo, nie zapomnij o okablowaniu. W odpowiednich miejscach na przełączniki, gniazda i oświetlenie wykonuje się otwory i puszcza przewody.

Małe rzeczy

Po zamontowaniu podszewki sprawa w rzeczywistości pozostaje niewielka. Listwy do paznokci, cokoły i różne narożniki – paski. Gniazda zasilające, skrzynki i przełączniki. Na koniec podłącz ciepłą podłogę. A także, aby wyeliminować wszystkie drobne niedoskonałości i wady, które zostały na później. Wszystkie te małe rzeczy na pierwszy rzut oka są nieistotne, ale z pewnością zabiorą ci więcej niż jeden dzień, dlatego wykonując pracę staraj się zostawić jak najmniej na później.

Powiązane Wpisy:

1. Kąpiel własnymi rękami. Część 1 Treść artykułu O czym należy pomyśleć przed opracowaniem dokumentacji projektowej Specjalny cel Wybór miejsca na kąpiel Wybór projektu Oznakowanie terenu i roboty ziemne Narzut Kanalizacja Zaopatrzenie w wodę Wykonanie fundamentów Szalunki...
2. Kąpiel budujemy własnymi rękami: jak zrobić półki w łaźni parowej Treść artykułu Wybór materiału Wymiary i położenie półki w łaźni parowej Kolejność budowy pułków Konserwacja półek podczas pracy Kąpiel to dla człowieka prawdziwa przyjemność. Możesz zrobić półki w łaźni parowej własnymi...
3. Jak zrobić mobilny wiejski dom własnymi rękami. Część 2 Treść artykułu Dach i dach System krokwi Materiał dachowy Ocieplenie dachu Drzwi wejściowe i wewnętrzne, okna Dekoracja wnętrz Dekoracja zewnętrzna – bocznica Ułatwianie pracy urządzeniom. Wykonanie samodzielnie wykonanej prowadnicy ze zmiennym...
4. Jak przywrócić i ulepszyć garderobę własnymi rękami. Część 1 Treść artykułu Od czego zacząć prace nad renowacją garderoby Wklejanie z nową krawędzią na końcach szafy Metoda numer 1 Metoda numer 2 Jak inaczej możesz ulepszyć garderobę Co musisz kupić w...