Treść artykułu
Główny symbol Rosji, budynek jest tak statusowy, znaczący, wybitny, że można z nim porównać tylko tak znane na całym świecie historyczne obiekty architektoniczne, jak egipskie piramidy czy Tower of London …
Appolinarius Vasnetsov. Okres rozkwitu Kremla pod koniec XVII wieku
Kreml moskiewski to najstarsza część rosyjskiej stolicy, serce miasta, oficjalna rezydencja przywódcy kraju, jeden z największych kompleksów świata o unikalnej architekturze, skarbiec zabytków i duchowe centrum.
O randze Kremla w naszym kraju świadczy fakt, że samo pojęcie „Kremla” wiąże się z kompleksem moskiewskim. Tymczasem Kołomna, Syzran, Niżny Nowogród, Smoleńsk, Astrachań i inne miasta nie tylko w Rosji, ale także w Polsce, Ukrainie, Białorusi.
Zgodnie z definicją podaną w „słowniku wyjaśniającym” Vladimira Dahla, „krem” to duży i silny las leśny, a „kremlevnik” to las iglasty porastający mechowate bagno. A „Kreml” to miasto otoczone murem fortecznym z wieżami i otworami strzelniczymi. Dlatego nazwa tych konstrukcji pochodzi od rodzaju lasu, który został użyty do ich budowy. Niestety, nie zachował się ani jeden drewniany Kreml na terytorium Rosji, z wyjątkiem wież więziennych na Trans-Uralu, ale kamienne konstrukcje, które do XIV wieku nazywane były Detinec i pełniły funkcję ochronną, pozostały, a Kreml moskiewski jest oczywiście najbardziej znanym z nich..
Główny symbol Rosji znajduje się na Wzgórzu Borowickim, na górnym lewym brzegu rzeki Moskwy, w miejscu, w którym wpływa do niego rzeka Neglinnaya. Jeśli spojrzymy na kompleks z wysokości, to Kreml to nieregularny trójkąt o łącznej powierzchni 27,7 ha, otoczony masywnym murem z wieżami.
Pierwszy szczegółowy plan Kremla Moskiewskiego, 1601
Kompleks architektoniczny Kremla moskiewskiego obejmuje 4 pałace i 4 katedry, ściana południowa skierowana jest do rzeki Moskwy, wschodnia – na Plac Czerwony, a północno-zachodnia – na Ogród Aleksandra. Obecnie Kreml jest niezależną jednostką administracyjną w Moskwie i znajduje się na liście światowego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego UNESCO.
Plan moskiewskiego Kremla przedstawiony na jego oficjalnej stronie internetowej
Historia Kremla Moskiewskiego
Nie jest łatwo wymienić wszystkie wydarzenia, które miały miejsce w ponad 900-letniej historii Kremla. Co ciekawe, pierwsze osady ludzkie na Wzgórzu Borowickim datowane są przez archeologów na 2 tysiąclecie pne. W tym czasie plac budowy przyszłego Kremla był całkowicie pokryty gęstymi lasami, stąd nazwa wzgórza – Borowicki.
Inne znaleziska archeologiczne znalezione na terenie Kremla pochodzą z okresu VIII-III wieku pne naukowcy sugerują, że już wtedy na miejscu, gdzie znajduje się Plac Katedralny Kremla, wzniesiono pierwsze drewniane fortyfikacje. Przedmioty związane z życiem codziennym dawnych mieszkańców Kremla można zobaczyć w podziemiach Katedry Zwiastowania, gdzie wystawa „Archeologia Kremla Moskiewskiego”.
Od XII do pierwszej połowy XIII wieku na terenie Kremla moskiewskiego znajdowała się twierdza graniczna, która stała się początkiem historii Moskwy. Archeologom udało się odkryć starożytny cmentarz z XII wieku, który znajdował się na miejscu katedry Wniebowzięcia NMP, prawdopodobnie w pobliżu znajdował się drewniany kościół.
Twierdza graniczna na terenie Kremla, akwarela G.V. Borisevich
Założyciel Moskwy, książę Władimir-Suzdal Jurij Dolgoruki, położył fortecę u ujścia rzeki Neglinnaya, nieco powyżej rzeki Yauza. Nowa forteca połączyła w jedną całość 2 ufortyfikowane ośrodki położone na Wzgórzu Borowickim. Twierdza, która stała na miejscu przyszłego Kremla, zajmowała nieregularny trójkąt między obecnymi bramami Trójcy, Borowickiego i Tajnickiego.
Pomnik Jurija Dolgoruki w Moskwie
W tym okresie Moskwa i Kreml doświadczyły wielu morderczych wojen rosyjskich książąt, w czasie najazdu Chana Batu miasto nawiedziły ostry pożar i grabież, przez co drewniane konstrukcje starego Kremla zostały poważnie uszkodzone..
Pierwszą „osobą wysokiej rangi”, która osiedliła się na moskiewskim Kremlu, był książę Daniel – najmłodszy syn księcia Aleksandra Newskiego z Włodzimierza, a następnie syn moskiewskiego księcia Daniela – Iwana Kality rządzącego w Moskwie, który wiele zrobił, aby miasto stało się jednym z największych i najpotężniejszych. Rus. Iwan Kalita zaangażował się w aranżację swojej rezydencji, którą był z nim, w 1331 roku otrzymał obecną nazwę – Kreml moskiewski i stał się odrębną, główną częścią miasta..
W latach 1326-1327 wzniesiono katedrę Wniebowzięcia NMP – już wtedy stała się ona główną świątynią księstwa, aw 1329 roku zakończono budowę kościoła i dzwonnicy Jana Klimaka. W następnym roku na Kremlu wyrosły kopuły Katedry Zbawiciela na Borze, aw 1333 r. Wybudowano katedrę św. Michała Archanioła, w której pochowano wówczas samego Iwana Kalitę, jego dzieci i wnuki. Te pierwsze, nie drewniane, ale z białego kamienia kościoły w Moskwie, później określiły kompozycję przestrzenną centrum Kremla, w ogólnym ujęciu zachowało się ono do dziś.
Nawiasem mówiąc, za Iwana Kality w pierwszej połowie XIV wieku zaczął się tworzyć skarbiec książąt moskiewskich, którego miejscem przechowywania był oczywiście Kreml. Jednym z głównych przedmiotów skarbca jest „złoty kapelusz” – naukowcy utożsamiają go ze słynnym kapeluszem Monomacha, który służył jako korona dla wszystkich władców Moskwy.
Kreml pod wodzą Iwana Kality, obraz A.M. Vasnetsova
W 1365 r. Po kolejnym pożarze książę Dmitrij (w 1380 r. Po zwycięstwie nad Mamajami otrzymał przydomek Donskoy), który rządził wówczas w Moskwie, zdecydował się na budowę baszt i obwarowań z kamienia, za co zimą 1367 r. Wywieziono ich na Wzgórze Borowickie do wapień do zjeżdżania na sankach. Wiosną tego samego roku rozpoczęto budowę pierwszej twierdzy z białego kamienia północno-wschodniej Rosji.
Kultowym centrum Kremla był Plac Katedralny, na którym znajdowały się drewniane komnaty książęce, biało-kamienna katedra Zwiastowania, we wschodniej części Kremla metropolita Aleksiej założył klasztor Chudov, a rezydencja samego metropolity znajdowała się na Kremlu..
W 1404 roku na specjalnej wieży Kremla moskiewskiego został zainstalowany przez mnicha Athosa Lazara Serba specjalny zegar miejski, który stał się pierwszym na terytorium Rosji.
W drugiej połowie XV wieku rozpoczęła się wspaniała przebudowa Kremla moskiewskiego, po której uzyskał on nowoczesne cechy znane każdemu Rosjaninowi. Książęta Iwan Trzeci, który poślubił Zofię Paleolog, księżniczkę bizantyjską, zdołał dokończyć zjednoczenie księstw Rosji i Moskwy, uzyskując nowy status – stolicy wielkiego państwa. Oczywiście rezydencja głowy tak rozległego kraju wymagała zmian i rozbudowy..
W latach 1475-1479 włoski architekt Arystoteles Fioravanti wzniósł nową katedrę Zaśnięcia, która była główną świątynią księstwa moskiewskiego za Iwana Kality, a teraz otrzymała status głównej katedry państwa rosyjskiego.
Katedra Wniebowzięcia NMP na pocztówce z początku XX wieku
W budowę grobowca-świątyni Wielkiego Księcia – Katedry Michała Archanioła zaangażowany był inny włoski architekt, Aleviz Novy. Po zachodniej stronie placu wzniesiono pałac wielkiego księcia moskiewskiego Iwana III, w skład którego wchodziła Złota Komnata Środkowa, Komora Nabrzeżna i Wielka Izba Fasetowana, czyli cały zespół obiektów ceremonialnych. Niestety nie wszystkie z nich przetrwały do dziś..
Kreml moskiewski pod koniec XV wieku, obraz A.M. Vasnetsova
Po tym, jak włoscy mistrzowie wznieśli nowe baszty i mury Kremla, wielu zagranicznych gości zaczęło nazywać ten budynek zamkiem, do którego podobieństwo nadają kompleksowi blanki na murach. Moskiewski Kreml porównano z Zamkiem Scaligera w Weronie i słynnym Zamkiem Sforzów w Mediolanie. Jednak w przeciwieństwie do tych struktur Kreml stał się nie tylko miejscem zamieszkania władcy kraju, ale także centrum życia kulturalnego, religijnego całego państwa, tutaj znajdują się najsłynniejsze świątynie Rosji, rezydencja metropolity i klasztory.
Oczywiście historia moskiewskiego Kremla jest nierozerwalnie związana z historią książąt, carów i cesarzy, którzy rządzili księstwem moskiewskim, potem królestwem, a potem imperium rosyjskim. Tak więc car Iwan IV (lepiej znany jako Groźny), który wstąpił na tron w 1547 r., Również wiele zrobił, aby uformować kremlowski zespół. Pod jego kierownictwem przeprowadzono odbudowę kościoła Zwiastowania, a na placu Iwanowskim złożono zamówienia, w tym ambasadora Prikaza, odpowiedzialnego za przyjmowanie zagranicznych gości. Już wtedy istniała Zbrojownia, a na terenie Kremla znajdowały się królewskie stajnie, Komnata Sypialna, magazyny i warsztaty..
Katedra Zwiastowania na Kremlu
W latach 1652-1656 patriarcha Nikon był zaangażowany w odbudowę Pałacu Patriarchalnego na Kremlu, w tym budynku przechowywano skarby Patriarchalnej Zakrystii, aw Komnacie Krzyżowej odbywały się katedry i uczty dla znamienitych gości..
Dopiero w 1712 roku, po tym, jak Piotr Wielki zdecydował się przenieść stolicę do nowo wzniesionego Petersburga, Kreml moskiewski stracił status stałej i jedynej rezydencji władców państwa, ponadto początek XVIII wieku naznaczony był dla Moskwy nowym niszczycielskim pożarem. Odnawiając zniszczone fragmenty Kremla zdecydowano się na budowę Arsenału pomiędzy wieżami Sobakina i Troitskaya.
W latach 1749-1753 rozebrano dawne komnaty dworu carskiego z XV wieku, na ich fundamentach słynny architekt F.-B. Rastrelli wzniósł nowy kamienny barokowy pałac zimowy. Budynek zwrócony był z jednej strony do rzeki Moskwy, a z drugiej do Placu Katedralnego.
W latach 1756-1764 architekt D.V. Ukhtomsky wzniósł nowy budynek galerii Zbrojowni między katedrami Archangielska i Zwiastowania, ale potem, w ramach planowania szeroko zakrojonej przebudowy Kremla, budynek ten został zburzony. Plan W.I. Bashenova dotyczący budowy nowego pałacu nigdy nie został zrealizowany, jednak w trakcie przygotowań do rozpoczęcia tego projektu Kreml stracił wiele starych budynków.
W latach 1776-1787 architekt M.F. Kazakow z rozkazu Katarzyny II zbudował budynek Senatu, który stał naprzeciw Arsenału i dopiero wtedy Plac Senacki uzyskał pełny wygląd..
Budynek senatu na Kremlu
W 1810 roku z rozkazu cesarza Aleksandra Pierwszego wzniesiono Zbrojownię, architekta I.V. Egotovowi udało się dopasować nowy budynek do zespołu Kremla, w wyniku budowy pojawił się nowy plac Kremla – Troicka, utworzony między nowym budynkiem muzeum, Arsenałem i Wieżą Troicką.
Kreml został poważnie uszkodzony podczas najazdu Napoleona; po pożarze w 1812 r. Wiele z wysadzonych i spalonych budynków kompleksu musiało zostać odnowionych.
W latach 1838-1851 na Kremlu moskiewskim, zgodnie z dekretem cesarza Mikołaja I, wybudowano nowy zespół pałacowy, zaprojektowany w „narodowym stylu rosyjskim”. Obejmował budynek mieszkalny, Wielki Pałac Kremlowski, wzniesiony na miejscu Pałacu Zimowego oraz bardziej uroczysty budynek muzealny – Komnatę Zbrojowni Moskiewskiej. Architekt Konstantin Ton kierował budową ściśle w granicach dawnego dworu carskiego, uwzględniał wszystkie cechy historyczne i potrafił połączyć w jedną kompozycję nowe budowle i zabytki architektury z XV-XVII wieku. Równocześnie prowadzono odbudowę starych kościołów. Na Kremlu powstały nowe budynki i nowy plac – Cesarski lub Pałac.
Już na początku XX wieku Kreml moskiewski uchodził za pomnik historii i architektury. Mikołaj II zamierzał zamienić Pałac Rozrywki w muzeum poświęcone Wojnie Ojczyźnianej 1812 r., Ale 1917 r. Anulował wszystkie plany cesarza.
Jak wiecie, po przewrocie władze bolszewickie przeniosły się z Petersburga na Kreml i do 1953 roku, czyli do śmierci Stalina, który zajmował biuro i mieszkanie na Kremlu, kompleks był zamknięty dla bezpłatnych wizyt zwykłych turystów i Moskali..
W 1935 roku Kreml stracił swoje dwugłowe orły, aw 1937 roku na ich miejscu zainstalowano świecące rubinowe gwiazdy na wieżach Spasskaya, Borowickaja, Nikolskaya, Troitskaya i Vodovzvodnaya..
Rubinowa gwiazda Kremla
Na miejscu zburzonych klasztorów Voznesensky i Chudov wzniesiono budynek Szkoły Wojskowej, co znacznie zmieniło wygląd kompleksu architektonicznego.
Co ciekawe, podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej Kreml praktycznie nie został uszkodzony, pomimo masowych nalotów bombowych, które spadły na Moskwę w 1941 i 1942 roku. Władze ewakuowały skarby Komnaty Zbrojowni, aw przypadku poddania stolicy wojskom niemieckim planowano wydobycie głównych zabudowań kompleksu..
Pałac Kongresów na Kremlu
W 1955 roku Kreml moskiewski ponownie otworzył swoje podwoje dla zwykłych gości, a swoją działalność rozpoczęło Muzeum Sztuki Stosowanej i Życia Rosji XVII wieku w Pałacu Patriarchy. Ostatnią budową na dużą skalę na terenie Kremla była budowa Pałacu Kongresów w 1961 roku, który wielu współczesnych architektów i zwykłych Moskali nazywa „szkłem na tle starożytnego Kremla” i uważa jego budowę za kolejną zbrodnię władzy radzieckiej..
Legendy moskiewskiego Kremla
Jak każda starożytna budowla historyczna, Kreml moskiewski ma swoje sekrety, związane z nim legendy i często dość mroczne sekrety..
Większość z tych legend wiąże się z podziemiami Kremla. Ponieważ ich dokładna mapa zaginęła bardzo dawno temu (mogła zostać zniszczona przez samych budowniczych), wiele podziemnych przejść, korytarzy i tuneli Kremla nie zostało jeszcze w pełni zbadanych..
Na przykład kilkakrotnie wznowiono poszukiwania słynnej biblioteki Iwana Groźnego, ale nie znaleziono jeszcze obszernego repozytorium książek i dokumentów z tamtych czasów. Naukowcy spierają się, czy legendarna biblioteka naprawdę istniała, czy spłonęła podczas jednego z pożarów, które wielokrotnie szalały na terenie kompleksu, czy też jest tak dobrze ukryta, że współcześni archeolodzy nie mogą jej znaleźć na ogromnym placu moskiewskiego Kremla..
Najprawdopodobniej aż do XVIII wieku wszystkie baszty i mury Kremla były dosłownie „przesiąknięte” licznymi tajnymi przejściami i tunelami.
To właśnie podczas poszukiwań Liberii (jak zwyczajowo nazywa się bibliotekę Iwana Groźnego) archeolog Szczerbatow w 1894 roku natknął się na tajemniczą podziemną konstrukcję znajdującą się pod pierwszym piętrem Wieży Nabatnej. Próbując zbadać znaleziony tunel, archeolog wpadł w ślepy zaułek, ale potem odkrył ten sam tunel prowadzący z wieży Konstantino-Yeleninskaya.
Archeolog Shcherbatov znalazł również tajne przejście łączące Wieżę Nikolską z Uglovaya Arsenalnaya, ale w 1920 roku wszystkie informacje, zdjęcia wykonane przez naukowca i relacje z odkrytych przejść zostały przez bolszewików utajnione i stały się tajemnicą państwową. Niewykluczone, że nowe władze postanowiły wykorzystać tajne przejścia Kremla do własnych celów..
Zdaniem naukowców, skoro Kreml moskiewski został zbudowany zgodnie ze wszystkimi zasadami fortyfikacji średniowiecza i był przede wszystkim fortecą zaprojektowaną do ochrony mieszczan przed atakami wroga, zbudowano włoskiego architekta Fioravanti i miejsca na niższą bitwę i „plotki” – tajne zakątki, z których można miało potajemnie obserwować (i podsłuchiwać) wroga. Najprawdopodobniej (obecnie dość trudno zebrać dowody), aż do XVIII wieku wszystkie baszty i mury Kremla były dosłownie „przesycone” licznymi tajnymi przejściami i tunelami, ale potem, jako niepotrzebne, większość z nich po prostu zamurowano i zasypano..
Nawiasem mówiąc, sama nazwa wieży Tajnickiej wyraźnie wskazuje, że pod nią znajdowała się skrytka, są wzmianki o budowie tajnych przejść oraz w annałach, które rejestrowały proces wznoszenia wież w XV wieku.
Taynitskaya wieża Kremla
Krążyły również plotki o lochach Wieży Beklemishevskaya, która nawiasem mówiąc, cieszy się najbardziej znaną renomą – to tutaj znajdowała się sala tortur, stworzona na rozkaz Iwana Groźnego. W XIX wieku arcykapłan Lebiediew, który służył na Kremlu przez ponad 45 lat, policzył 9 otworów utworzonych w łukach różnych konstrukcji podziemnych. Wiadomo o tajnym przejściu prowadzącym z Tajnickiej do wieży Spasskiej, kolejna tajna droga prowadzi z Troickiej do wieży Nikolskiej i dalej do Kitaj-gorodu.
Wieża Beklemishevskaya Kremla Moskiewskiego
Z kolei Ignacy Stelletsky, znany historyk i specjalista w „archeologii podziemia”, inicjator ruchu Digger w Moskwie, zamierzał przejść od wieży Beklemishevskaya do rzeki Moskwy, a od wieży Spasskaya bezpośrednio do katedry św. Bazylego Błogosławionego, a następnie wzdłuż pobliskiej świątyni. zejście do dużego tunelu pod Placem Czerwonym.
Pozostałości podziemnych przejść znajdowano w różnych zakątkach Kremla moskiewskiego kilkakrotnie, praktycznie podczas każdej przebudowy, ale najczęściej takie ślepe zaułki, awarie czy sklepienia były po prostu zamurowane lub nawet wypełnione betonem..
W przeddzień swojej koronacji duch Iwana Groźnego był widziany przez samego cesarza Mikołaja II, o czym donosiła jego żona Aleksandra Fiodorowna.
Kreml ma oczywiście swoje własne duchy. Tak więc w Wieży Komendanta zobaczyli rozczochraną bladą kobietę z rewolwerem w dłoni, w której rzekomo rozpoznali Fanny Kaplan, która została zastrzelona przez ówczesnego komendanta Kremla..
Od kilku stuleci duch tego rosyjskiego tyrana spotyka się na niższych poziomach dzwonnicy Iwana Groźnego. Nawiasem mówiąc, duch Iwana Groźnego ma również koronowanego świadka – w przeddzień swojej koronacji zobaczył go sam cesarz Mikołaj II, o którym powiedział swojej żonie Aleksandrze Fedorovnej.
Czasem nad blankami Kremla migocze duch Pretendenta – rozstrzelanego tu Fałszywego Dmitrija. Baszta Konstantino-Eleninskaya również cieszy się złą opinią – w XVII wieku znajdowała się tu również sala tortur i odnotowano przypadek kropli krwi na murze, które następnie zniknęły same.
Innym upiornym mieszkańcem moskiewskiego Kremla jest oczywiście Władimir Iljicz Lenin, którego widziano zarówno w swoim biurze, jak iw swoim dawnym mieszkaniu. Jeżow, znany współpracownik Stalina, szefa NKWD, „odwiedził” swoje dawne biuro … Ale sam Józef Wissarionowicz nigdy nie był znany z pojawienia się na Kremlu po 5 marca 1953 r..
Nic dziwnego, że tak starożytna budowla, pełna grobów, tajemnic i sekretnych pomieszczeń, interesuje nie tylko archeologów, naukowców i historyków, ale także mistyków..
Fakty
Jeśli mówimy o Kremlu moskiewskim tylko z punktu widzenia wielkoformatowego kompleksu budynków, nie sposób nie wspomnieć o wszystkich jego konstrukcjach..
Tak więc kompleks architektoniczny Kremla moskiewskiego obejmuje 20 wież: Tajnicka, Beklemishevskaya, Blagoveshchenskaya, Vodovzvodnaya, Petrovskaya tower, Borovitskaya, First Nameless, Second Nameless, Konstantino-Yeleninskaya, Nikolskaya, Spasskaya, Uglovatayaya, Sienniaya, Ssennaya, Ssennaja Komendant, Troicka, Tsarskaya i Kutafya.
Każda z wież ma swoją historię i przeznaczenie oraz specjalny obraz architektoniczny. Najbardziej znanym z nich jest oczywiście Wieża Spasskaya ze słynnym zegarem, który pojawił się na wieży wzniesionej w 1491 roku w 1625 roku według projektu Christophera Galoveya, a następnie była kilkakrotnie zmieniana i ulepszana..
Wieża Spasskaya Kremla
Nowoczesne kuranty kremlowskie wykonali w 1852 roku rosyjscy zegarmistrzowie bracia Budenop, w 1917 zegar uległ uderzeniu pociskiem, a po remoncie w 1918 roku zabrzmiało Internationale, ostatnie kuranty odrestaurowano w 1999 roku..
Kompleks Kremla obejmuje również pięć placów: Troicką, Dworcowaja, Senacką, Iwanowską i Soborną.
Znajduje się na terenie Kremla Moskiewskiego i 18 budynków: Kościół Narodzenia NMP na Seny, Kościół Szaty, Sobór Wniebowzięcia, Sobór Zwiastowania, Katedra Archanioła, Pałac Twarzy, Zespół Dzwonnicy Iwana Wielkiego, Pałac Terem, Komnata Złota Carycyna, Katedra Wierchospasska i Kościoły Terem, Arsenał, Komnaty Patriarchalne z Kościołem Dwunastu Apostołów, Senatem, Pałacem Rozrywki, Pałacem Wielkiego Kremla, Państwowym Pałacem Kremlowskim, Zbrojownią i Szkołą Wojskową im.Wszechrosyjskiego Centralnego Komitetu Wykonawczego.
Nie sposób nie wspomnieć o tak znaczących obiektach Kremla, przyciągających miliony turystów, jak Carskie Armaty i Carski Dzwon..
Car Bell to największy dzwon na świecie, stworzony w latach 1733-1735 na zlecenie Anny Ioanovny i zainstalowany na Kremlu jako pomnik umiejętności odlewniczych. A Car Cannon o kalibrze 890 milimetrów jest nadal największym działem artyleryjskim na planecie. Działo ważące 40 ton nie musiało oddać ani jednego strzału, ale stało się doskonałą ozdobą muzealnej kompozycji moskiewskiego Kremla..
A sam Kreml słusznie uważany jest za największy na terytorium Europy, zachowany, funkcjonujący i obecnie używany kompleks architektoniczno-historyczny.
Dzwon cara
Obecnie na Kremlu znajduje się Państwowe Muzeum Historyczno-Kulturalne-Rezerwat „Kreml Moskiewski”, którego liczne wystawy, eksponaty i relikty są dostępne dla każdego, kto chce na własne oczy zobaczyć całe piękno i urok starożytnej budowli..
Nie tak dawno Vladimir Kozhin, dyrektor zarządzający Prezydenta Federacji Rosyjskiej, powiedział, że nawet po rozbudowie Moskwy i przeprowadzce do nowych lokalizacji wszystkich resortów i resortów administracja prezydencka i sam głowa państwa pozostaną na Kremlu. Podobno kierownictwo kraju doskonale zdaje sobie sprawę, że trudno o lepsze miejsce do przyjmowania zagranicznych gości i kierowania państwem. Tak, i nie możesz naruszyć wielowiekowych tradycji …
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis