Treść artykułu
- Zalety mokrej elewacji
- Jak wybrać izolację do mokrej elewacji
- Styropian (styropian)
- Wełna mineralna
- Technologia mokrej elewacji
- Pierwszy krok. Mocowanie warstwy izolacyjnej materiału budowlanego do powierzchni ściany
- Druga faza. Aplikacja lakieru bazowego
- Etap trzeci. Warstwa dekoracyjna
- Wskazówki dotyczące naprawy mokrej elewacji
Mokra fasada to jedna z unikalnych technologii budowlanych, którą można zastosować w dekoracji zewnętrznej na prawie każdym typie budynków i konstrukcji. W tym artykule opiszemy proces produkcji, użyte materiały i wskazówki dotyczące naprawy elewacji..
Elewacja mokra odnosi się do zewnętrznych rodzajów prac wykończeniowych, w których budynek jest ocieplony (łącznie z wykończeniem).
Zalety mokrej elewacji
Elewacja mokra w przeciwieństwie do wentylowanej nie zmienia radykalnie wyglądu budynku czy konstrukcji, nadając jej dodatkowe cechy – ocieplenie i (w razie potrzeby) zmianę kolorystyki poprzez malowanie na żądany kolor, a także można ją malować wielokrotnie bez usuwania starej warstwy farby. Dodatkowo mokra elewacja posiada niewielką liczbę punktów zamarzania – zimne mostki, minimalizując ilość kondensatu i jego zamarzanie.
Ponadto korzyści obejmują:
- doskonałe właściwości izolacji cieplnej i akustycznej;
- łatwe do naprawy.
Spośród niedociągnięć należy zwrócić uwagę na:
- słaba odporność na stres fizyczny;
- prace instalacyjne i naprawcze przeprowadzane są tylko w ciepłym sezonie.
Technologię tę można zastosować zgodnie z projektem – czyli ściany budynku są wznoszone bez ocieplenia oraz podczas remontu budynków.
W każdym razie mokra elewacja wykonywana jest na już wykończonej powierzchni ściany i zgodnie ze standardową technologią wysokość budynku nie ma znaczenia.
Zalety stosowania tej technologii prac budowlanych są oczywiste – każdy budynek można bez problemu zbudować lub odnowić, wybierając rodzaj ocieplenia i tynku, który może mieć szeroką gamę faktur i pomalowany na dowolny kolor, co nada konstrukcji niezbędne właściwości zatrzymujące ciepło (izolujące) i przyzwoity wygląd.
Jak wybrać izolację do mokrej elewacji
Technologia mokrej elewacji polega na włączeniu i instalacji kilku warstw. Główną warstwą, na którą nakładany jest tynk, jest jedna lub dwie (rzadziej trzy) warstwy izolacji.
Do izolacji budynków i konstrukcji w produkcji dekoracji zewnętrznych stosuje się dwa rodzaje najpopularniejszych materiałów izolacyjnych do budynków:
- spieniony polistyren (u zwykłych ludzi – polistyren);
- wełna mineralna.
Oba te materiały powinny być zaprojektowane specjalnie do zewnętrznych prac wykończeniowych – pianka musi mieć oznaczenie „F”, co oznacza elewację, a świadectwo jakości wełny mineralnej powinno wskazywać, że jest ona przeznaczona na mokrą elewację.
Z punktu widzenia kosztów finansowych wełna mineralna kosztuje średnio 2-3 razy drożej niż pianka. Ceny wahają się w zależności od sezonu i wielkości zamówienia.
Więc jaki materiał wybrać do izolacji termicznej? Wszystko zależy od rodzaju budynku i wyznaczonych celów.
Styropian (styropian)
Pianka (nawiasem mówiąc, materiał budowlany najczęściej używany w tego typu pracach) jest bardzo łatwa w obróbce – cięciu i szlifowaniu. Tworzy nie tylko idealnie płaską powierzchnię ścian (przy odpowiednim montażu), ale także przy jego pomocy można tworzyć różnorodne dekoracje architektoniczne na elewacji budynku.
Uwaga:spieniony polistyren (inaczej polistyren, inaczej PSB-F) to wypełniony gazem materiał do budowy płyt, otrzymywany z polistyrenu w produkcji chemicznej, poprzez spienianie materiału oparami niskowrzących cieczy.
Indeks Rzeczywiste wartości Gęstość, kg / m3 od 15.1 do 25.1 Wytrzymałość na ściskanie przy 10% odkształceniu liniowym, MPa, nie mniej 0,1 Wytrzymałość na zginanie, MPa, nie mniej 0.18 Przewodność cieplna w stanie suchym przy 25 ± 5 ° С, W / (m m ° С), nie więcej 0,035 Czas samozapłonu, sek., Nigdy więcej 2 Wilgotność płyt,%, nie więcej 1 Absorpcja wody w ciągu 24 godzin,%, nie więcej 2 Wymiary:
- szerokość – 1000, 1250 mm
- długość – 500, 1000, 2000 mm
- grubość – od 20 do 1000 mm
Koszt wynosi od 1400 rubli / m3. Sprzedawane w paczkach od 0,25 m3.
Korzyści:
- wysokie właściwości termoizolacyjne;
- niewielka waga;
- łatwe do dopasowania (docięcia) do wymaganych wymiarów.
Niedogodności:
- palny (pomimo przeciwnych oświadczeń producentów), a podczas spalania wydziela szkodliwe substancje;
- kruchy;
- niska trwałość.
Wełna mineralna
Wełna mineralna to hydrofobizowany materiał płytowy z włączeniem cząstek skał z grupy bazaltu, równie dobrze jest docinany na żądany wymiar i doskonale zagina się wokół zaokrąglonych konturów elementów elewacji. Ponadto wełna mineralna jest doskonałym izolatorem akustycznym, a dzięki swojej mniej gęstej strukturze niż styropian lepiej odprowadza wilgoć..
Indeks Rzeczywiste wartości Gęstość, kg / m3 od 45 Wytrzymałość na ściskanie przy 10% odkształceniu liniowym, MPa, nie mniej dziesięć Wytrzymałość na zginanie, MPa, nie mniej – Przewodność cieplna w stanie suchym przy 25 ± 5 ° С, W / (m m ° С), nie więcej 0,035-0,038 Czas samozapłonu, sek., Nigdy więcej Niepalny Wilgotność płyt,%, nie więcej 1.5 Absorpcja wody w ciągu 24 godzin,%, nie więcej 1.5 Wymiary:
- szerokość – 1000 mm
- długość – 600 mm
- grubość – od 30 do 200 mm
Koszt od 3000 rubli / m
Korzyści:
- wysokie właściwości izolacji cieplnej i akustycznej
- łatwe do cięcia
- jednolite, jednolite wymiary
- niepalność
- trwałość
Niedogodności:
- boi się wilgoci;
- podczas pracy wymaga stosowania dodatkowego sprzętu ochrony osobistej – okularów, kombinezonu, respiratora.
Określenie rodzaju warstwy izolacyjnej i jej grubości należy przeprowadzić na etapie projektowania budynku. Ważne jest, aby budynek miał wymagany współczynnik izolacji termicznej, a wilgoć nie gromadziła się w jego ścianach, w przeciwnym razie wszystkie prace zostaną wykonane na próżno. Wnikanie pary wodnej w ścianę doprowadzi do częściowego przemarznięcia ścian, a tym samym do zniszczenia warstwy izolacyjno-dekoracyjnej.
Technologia mokrej elewacji
Ten rodzaj prac budowlanych wymaga szeregu narzędzi i składa się z trzech głównych etapów.
- Mocowanie warstwy izolacyjnej materiału budowlanego do powierzchni ściany.
- Aplikacja lakieru bazowego.
- Nakładanie warstwy dekoracyjnej.
Do instalacji potrzebne będą następujące narzędzia:
- poziom zabudowy – do 2 m;
- noże i piła do metalu do cięcia izolacji;
- perforator do wiercenia otworów i mieszania klejów;
- „Trzepaczka” – dysza mieszająca;
- UGShM – bułgarski;
- szczotki;
- szpatułki o różnych kształtach i rozmiarach (płaskie, ząbkowane) do nakładania klejów i mas tynkarskich;
- ruletka;
- wiadra (można użyć plastiku spod podkładu).
Pierwszy krok. Mocowanie warstwy izolacyjnej materiału budowlanego do powierzchni ściany
Jeśli mokra elewacja jest wykonywana w ramach prac konserwatorskich, konieczne jest wykonanie kosmetycznych lub poważnych napraw ścian..
Zgodnie z technologią pierwsze arkusze izolacji są montowane od dołu, na specjalnym metalowym profilu, najlepiej z usztywniaczem zdolnym do wytrzymania obliczonego ciężaru bez deformacji. Profile tego typu nie są tanie i zwykle są zaniedbywane. Ale na próżno – służy nie tylko jako podparcie warstwy (warstw) izolacji, ale także chroni ją od spodu przed padającą na nią wilgocią – szczególnie ważne w przypadku płyt mineralnych. Jeśli z kilku powodów profil nie został zamontowany, poniżej zostanie opisane, jak chronić dolną warstwę izolacji przed wilgocią.
Profil montuje się poziomo – na poziomie pojedynczym lub schodkowym, mocuje się do ściany za pomocą kołków rozporowych lub kołków rozporowych.
Pierwszą lub jedyną warstwę izolacyjną mocuje się do ściany za pomocą specjalnych klejów. Jeśli używana jest wełna mineralna, stosuje się kompozycje na bazie cementu. Są sprzedawane w najszerszym asortymencie w każdym sklepie ze sprzętem – najważniejsze jest to, że pasuje do rodzaju wykonywanej pracy. Zużycie kleju i technologia mieszania są podane na woreczkach opakowaniowych. W przypadku konieczności technologicznej, klejone są również szwy pomiędzy oddzielnymi sąsiednimi płytami.
Izolację ze styropianu można przymocować do ściany za pomocą specjalnego kleju do pianki, który nakłada się za pomocą pistoletu do puszek natryskowych z pianką.
Przed nałożeniem kleju powierzchnia jest odkurzona i zagruntowana.
Styropian ze względu na niewielką wagę można przykleić bezpośrednio do ściany, a wełnę mineralną należy najpierw zagruntować tym samym klejem i pozostawić do „ułożenia”.
Łączniki wykończeniowe są wykonane za pomocą gwoździ w kształcie talerza, które są instalowane z obliczonym skokiem. Zwykle stosuje się 3-5 kołków na 1 m2 powierzchnia. Arkusz izolacji musi być zamocowany pośrodku, a najlepiej w czterech rogach, z wejściem „płyty” na sąsiednie arkusze. W przypadku obecności dwóch lub więcej warstw materiału izolacyjnego połączenia stykowe warstw nie powinny znajdować się pod sobą.
Aby to zrobić, druga warstwa izolacji jest przesuwana względem pierwszej o jedną czwartą lub połowę jej długości..
Druga faza. Aplikacja lakieru bazowego
Ponieważ warstwa bazowa określa, jak trwała będzie cała fasada, oszczędzanie na niej jest niepraktyczne. Należy zakupić dobre materiały budowlane.
W tego typu pracach konstrukcyjnych stosuje się zbrojącą siatkę antykwasowo-alkaliczną (lub po prostu siatkę szklaną) oraz suchy klej.
Warstwę wzmacniającą z włókna szklanego mocuje się do podłoża kleju, który nakłada się specjalną zębatą pacą. Siatkę wciska się w klej natychmiast po nałożeniu na powierzchnię ściany (izolacja). W razie potrzeby (szczególnie na parterze) siatkę można układać w dwóch warstwach – w tym przypadku drugą warstwę nakłada się tak samo jak pierwszą.
Oddzielne, szczególnie mocne narożniki siatki wzmacniającej są montowane na rogach budynku – są sprzedawane w każdym sklepie z narzędziami, są niedrogie.
Rada:jeśli nie ma profilu startowego, wówczas siatkę pobiera się z takim marginesem, że można ją schować pod izolacją – odbywa się to na etapie montażu warstwy ocieplenia tak, aby możliwe było sztywne przymocowanie siatki z włókna szklanego do ściany – podstawy.
Ponieważ prace nad budową mokrej elewacji prowadzone są w ciepłym sezonie, warstwę podkładową należy chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych (w przeciwnym razie może pęknąć) i opadami atmosferycznymi (może się zmyć) przez około jeden dzień. Do tych celów idealny jest matowy polietylen, z którego wykonany jest baldachim..
Po wyschnięciu nierówności kleju można przeszlifować zwykłym papierem ściernym.
Etap trzeci. Warstwa dekoracyjna
Warstwa dekoracyjna zależy bezpośrednio od gustu i możliwości finansowych. Stosuje się zgodnie z instrukcjami producenta..
Najszybszą, najtańszą i najbardziej rozpowszechnioną metodą jest nałożenie dwóch warstw (jedna na pewno nie zamaluje) akrylowej farby wodnej. Do podkładu można użyć samej farby, rozcieńczając ją wodą.
Użycie tynku mineralnego, materiału budowlanego na bazie cementu, będzie nieco droższe. Nadaje powierzchni ścian inną fakturę (np. „Futro”, „kornik” itp.), Ma jasne tło – ale też wymaga pomalowania.
Dalej, w kolejności rosnącej, istnieją silikonowe kompozycje tynków z wypełniaczem w postaci drobnych wiórów granitowych.
Otóż najdroższą warstwą dekoracyjną jest tynk mozaikowy. Wysoki koszt wynika z faktu, że zawiera kolorowe wióry (kamień) i przezroczyste żywice. Tynk po stwardnieniu tworzy gładką szklistą warstwę wierzchnią..
Wskazówki dotyczące naprawy mokrej elewacji
Na początku głównej produkcji pracy konieczne jest zarejestrowanie lub zapisanie wszystkich dokumentów towarzyszących materiałom budowlanym, które wskazują dokładne zabarwienie farby, nazwę i skład wszystkich mieszanin. Jest to konieczne, aby świeżo pomalowana bejca nie różniła się kolorem. Wyjątkiem jest wypalona z czasem elewacja budynku..
Gdy tynk dekoracyjny pozostaje w tyle, czyszczenie przeprowadza się do ściśle przylegającej warstwy. Następnie przygotowuje się oczyszczoną powierzchnię – przeszlifowuje, zagruntowuje i nakłada warstwę tynku.
W przypadku wymiany części warstwy izolacyjnej używany jest ten sam materiał.
W ten sposób bardzo łatwo jest zaizolować i nadać atrakcyjny wygląd każdemu budynkowi..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis