Treść artykułu
- Jakiego przygotowania wymaga podłoga?
- Wylewka wyrównująca
- Jakiego rodzaju izolacji użyć
- Elektryczny system ogrzewania podłogowego
- Praca na dużym obszarze
- Maty do układania i zabezpieczania
- Technika przygotowania podłogi pod płytki
Dzisiaj przedstawimy Ci jeden z klasycznych schematów ogrzewania podłogowego. Ta opcja jest szczególnie dobra w przypadku mieszkań: praktycznie nie wymaga odpryskiwania, nie zwiększa kosztów w porównaniu z ogrzewaniem wody i daje pełną swobodę w wyborze pokrycia, w tym płytek ceramicznych..
Jakiego przygotowania wymaga podłoga?
W większości przypadków systemy ogrzewania podłogowego na matach elektrycznych przeznaczone są do montażu nieprofesjonalnego. Schemat urządzenia pozwala na pewne odstępstwa od ogólnie przyjętej technologii, w tym ułożenie na nieprzygotowanym podłożu. Niezależnie od tego najlepiej jest zademonstrować bardziej wyważone i konsekwentne podejście. Pomoże to poprawić efektywność ogrzewania i wydłuży żywotność podłogi, nawet przy znacznym natężeniu ruchu..
Należy zacząć od zaplanowania podłogi zgodnie z ogólnym poziomem poziomym. Bardzo ważne jest, aby elementy grzejne i inne części systemu były ściśle ze sobą połączone. Osiągnięcie tego jest prawie niemożliwe bez płaskiej płaszczyzny jako podstawy, dlatego należy przygotować się na dwie rzeczy:
- Urządzenie wylewki wyrównującej i wzmacniającej na całej powierzchni ogrzewanego pomieszczenia.
- Niewielka utrata wysokości między stropem a podłogą ze względu na wymaganą kolejność warstw przygotowawczych.
Ponieważ przeznaczona jest do wykonywania „mokrych” prac budowlanych, podłoga powinna być dokładnie uszczelniona. W tym celu najlepiej jest stosować masy uszczelniające na bazie bitumu. Nie jest wymagane ciągłe pokrycie podłogowe, wystarczy obrobić duże pęknięcia, połączenia między płytami i narożniki na obwodzie ścian.
Wylewka wyrównująca
W niektórych przypadkach podłoga może być pokryta jastrychem, który jest wystarczająco płaski, ale nie spełnia wymagań wytrzymałościowych. W takim przypadku lepiej jest zdemontować przynajmniej szczególnie uszkodzone obszary. Jeśli sytuacja rozwinie się w odwrotny sposób, to znaczy powłoka jest mocna, ale niewystarczająca, jastrych wylewa się w taki sam sposób, jak na betonową podłogę, ale bez dodatkowej hydroizolacji.
Do przygotowania najlepiej nadaje się zaprawa na bazie DSP klasy 300 lub 350, a do pracy w pomieszczeniach biurowych lub przemysłowych co najmniej 400. Przed wyrównaniem podłogi konieczne jest potraktowanie jej „Concrete-Contact” w celu uzyskania wysokiej jakości przyczepności.
Podczas wylewania jastrychu ważne jest, aby zachować minimalną warstwę 10 mm. Tak więc w zerowym (najwyższym) punkcie podłogi warstwa jastrychu będzie miała 10-15 mm, a na pozostałej części obszaru – zgodnie z różnicą poziomów. Jastrych przygotowawczy nie wymaga zbrojenia, ale po wyschnięciu należy dwukrotnie zagruntować gruntem głęboko penetrującym.
Jakiego rodzaju izolacji użyć
Większość instrukcji montażu nie sugeruje odcięcia termicznego pod matami grzejnymi lub po prostu nie opisuje jego konstrukcji. Niemniej jednak ten element jest bardzo ważny, szczególnie w mieszkaniach lub przy montażu ogrzewania podłogowego na gruncie. W przeciwnym razie lwia część energii trafi do materiału bardziej pochłaniającego ciepło – płyty podłogowej lub podłogi, bez odpowiedniego ogrzewania powierzchni.
Używanie materiałów o niskiej gęstości pod jastrychem może wydawać się nie najlepszym pomysłem. Oczywiście w takich warunkach podłoga po prostu będzie się ściskać i pękać, prawda? Nie jest to do końca prawdą: takie zjawiska zachodzą tylko przy zastosowaniu izolacji o wysokim stopniu ściśliwości, takiej jak foliogoizol (penofol) lub niskiej jakości PSB.
Jeśli zastosujesz płyty z pianki poliuretanowej o grubości 10 mm lub więcej, nie będzie problemów. Materiał ten odznacza się doskonałą odpornością na odkształcenia podczas ściskania, jeśli jednocześnie znajduje się pomiędzy dwiema płaskimi warstwami nieściśliwymi. Właśnie dlatego konieczne jest staranne przygotowanie dolnej warstwy: w ten sposób uzyskuje się wytrzymałość na obciążenie co najmniej 200 kg / m.2, odkształcenie izolacji jest odwracalne.
Ważne jest, aby podczas instalacji płyty izolacyjne były bezpiecznie przymocowane do podstawy. W tym celu należy zeszlifować klej do płytek na płytach i na podłożu, a resztki usunąć szpachelką grzebieniową o wysokości zęba około 2-3 mm. Bardzo ważne jest pozostawienie minimalnej ilości kleju, dlatego w przypadku braku odpowiedniego narzędzia można przeszlifować większą szpachelkę szlifierką.
Idealnie, paski kleju na płytkach i podłodze są prostopadłe podczas montażu. Izolacja musi być dobrze dociśnięta stopami, a płytki ściśle przylegające do siebie.
Elektryczny system ogrzewania podłogowego
Główna różnica między matami do ogrzewania podłogowego polega na tym, że kabel grzejny jest już zamocowany na wzmocnionym podłożu. Utrzymuje to stały wskaźnik gęstości energii – nie więcej niż 130 W / m2, a użytkownik nie musi samodzielnie obliczać rozstawu kabli. Jest również gwarancja, że moc nie będzie zbyt duża dla tak kapryśnych powierzchni jak płytki czy gres, a przegrzanie nie spowoduje odklejania się kleju..
W przeciwnym razie konstrukcja systemu grzewczego jest podobna do folii lub ogrzewania podłogowego. Długość przewodu w jednym segmencie jest przeznaczona do bezpośredniego podłączenia do sieci 220 V, sterowanie odbywa się za pomocą termostatu typu cut-in, który jest instalowany analogicznie do gniazd i przełączników. Połączenie przewodu zasilającego z przewodem grzejnym odbywa się za pomocą specjalnych obejm o podwyższonej niezawodności z kompletu dostawy, które po zaciśnięciu zaizolowane są rurką termokurczliwą.
Układ mat jest bardzo prosty. Zwykle trasa zaczyna się od miejsca montażu termostatu i biegnie wzdłuż tej samej ściany, aż napotka przeszkodę. Może to być inna ściana lub fragment podłogi, na którym ogrzewanie nie jest potrzebne, a nawet szkodliwe, na przykład pod zamontowanymi na stałe meblami. Następnie podkład maty jest odcinany, a reszta maty jest obracana ze względu na elastyczność drutu grzejnego..
Zasada układania w stosy jest taka sama jak w znanej grze w węża. Liczba i kierunek zwojów podczas układania nie jest niczym ograniczona, ważne jest tylko, aby nie uszkodzić kabla. Należy również pamiętać, że wyloty podkładki wokół krawędzi maty dostosowują odległość kabla od ścian i podziałkę w przypadku montażu równoległego. Dlatego podłoże nie powinno zachodzić na siebie, jeśli nie jest to przewidziane przez naniesione na nim oznaczenia..
Praca na dużym obszarze
Nieco inaczej wygląda montaż mat do ogrzewania podłogowego w bardzo przestronnych pomieszczeniach. W zwykłym przypadku obciążenie z przewodu grzejnego jest podłączane bezpośrednio do termostatu, którego grupa przekaźników jest zaprojektowana na prąd do 16 A, co przy napięciu 230 V odpowiada około 3,5 kW mocy grzewczej.
W rzeczywistości taki tryb obciążenia bardzo szybko wyłączy termostat, dlatego pożądane jest, aby prąd w obwodzie obciążenia nie przekraczał 10 A (2,2–2,5 kW). O gęstości energii 130 W / m2 maksymalna powierzchnia ogrzewana jest ograniczona do 20 m2.
Jedną z opcji rozwiązania jest podzielenie pomieszczenia na sekcje o maksymalnym dopuszczalnym obciążeniu, przylegające do ścian i wykonanie instalacji w zwykły sposób. W takim przypadku każda strefa grzewcza będzie wyposażona we własny termostat z możliwością indywidualnej regulacji..
W razie potrzeby można połączyć szeregowo kilka mat i sterować nimi jednym termostatem. Wymaga to przełączenia obciążenia przez stycznik pośredni o odpowiedniej wydajności i ułożenia przewodu zasilającego mocniejszym kablem. Odgałęzienia można wykonać poprzez częściowe cięcie bez zrywania rdzenia lub zamurowanie w podłodze za pomocą nienadzorowanej puszki połączeniowej i połączenie przewodów za pomocą lutowanych zacisków śrubowych.
Maty do układania i zabezpieczania
W wielu instrukcjach montażu maty są po prostu rozwijane na podłodze i nie są utrzymywane na miejscu, dopóki nie zostanie nałożona płytka. To podejście nie wyklucza przypadkowego przesunięcia elementów grzejnych i generalnie nie jest zbyt wygodne. Dodatkowo bardzo trudno jest uzyskać naprawdę wysokiej jakości przyczepność wierzchniej warstwy jastrychu z izolacją.
Po ułożeniu mat zgodnie ze schematem układania należy je po kolei odrzucić na bok, a izolację pod nimi dokładnie przetrzeć gęstym roztworem DSP. Nadmiar zaprawy usuwa się pacą grzebieniową, ale tym razem wysokość zęba wynosi co najmniej 10 mm.
Gdy powierzchnia segmentu ogrzewania podłogowego zostanie pokryta roztworem, kawałek maty grzewczej wraca na swoje miejsce i ostrożnie dociska szerokim prętem, nakładając go na zwoje drutu. Segment po segmencie, dzięki czemu mocowanie wszystkich mat odbywa się na ogrzewanym obszarze. Nadmiar zaprawy jest zwykle usuwany równo z przewodem grzejnym, a posadzka pozostaje sucha przez 24 godziny.
Technika przygotowania podłogi pod płytki
Płytki można układać w zwykły sposób, uprzednio zabezpieczając powierzchnię środkiem gruntującym dla lepszej przyczepności warstw. Jednak nadal lepiej jest wypełnić niewielką warstwę jastrychu akumulacyjnego, przykrywając elementy grzejne warstwą DSP o grubości ok. 25–30 mm. Dzięki temu podłoga stanie się bardziej solidna, nastąpi wyrównanie inercyjnego przegrzania i zagwarantowane będzie prawdopodobieństwo pojawienia się tzw. Zebry termicznej, co często zdarza się przy układaniu płytek bezpośrednio na wierzchu mat..
Zalecamy, aby nie tracić czasu i wykonywać górnego jastrychu zgodnie ze wszystkimi zasadami: najpierw ułóż siatkę wzmacniającą wykonaną z włókna szklanego lub polietylenu, a następnie zainstaluj latarnie liniowe, aby zachować zgodność z płaszczyzną ogólną. Ponieważ warstwa jastrychu jest wystarczająco cienka, sensowne jest częstsze stosowanie podkładu, aby zapewnić niezawodne przyleganie warstw do siebie..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis