Najsłynniejsze budowle Le Corbusier

Zacznijmy od najmniejszego domu zbudowanego przez Le Corbusiera – „Cabanona”. Architekt zbudował tę chatę dla swojej żony jako domek letni i naszkicował projekt w zaledwie 15 minut. Corbusier był przekonany, że dom o wymiarach 3,66 na 3,66 m jest bardzo wygodny. Dach jest płaski, wysokość sufitu wynosi 2,26 m. W chatce znajduje się łazienka, jadalnia, miejsce do pracy i obszerny schowek. Postanowiono jednak porzucić kuchnię – obok domu znajduje się restauracja.

O „Village Fruje” w Pessac koło Bordeaux wspominaliśmy już, kiedy pisaliśmy o typowej urbanizacji. To prawdziwie przełomowy projekt Le Corbusiera, który miał charakter społeczny – planowano stworzyć niedrogie, standardowe, ale jednocześnie wygodne mieszkania dla pracowników. Ponad 50 domów zostało zbudowanych według siedmiu głównych projektów, a klient, cukrownik, nalegał na pomalowanie budynków na różne kolory, dla których wieś wydawała się zbyt ponura. Lokalne władze nie zaakceptowały projektu, zrealizowanego w 1926 roku, zasiedlanie budynków rozpoczęto dopiero w 1930 roku..

Willa „Savoy” (Poissy, przedmieście Paryża), architekt zbudowała na pięciu zasadach: z tarasem na dachu, oknami taśmowymi, betonowymi kolumnami u podstawy, otwartym planem i wolną fasadą. Le Corbusier zastosował minimum wystroju, dom jest bardzo prosty, ale elegancki. Niestety, płaski dach, który miał być terenem rekreacyjnym, szybko zaczął przeciekać, użyte w latach dwudziestych materiały budowlane nie pozwoliły na jego bardziej niezawodne wykonanie. Z tego powodu architekt miał spór z klientem. Teraz dom jest zabytkiem architektury, należy do rządu Francji.

Corbusier pracował w różnych krajach świata, jest jego znaczący projekt w Moskwie. To biurowiec Tsentrosoyuz, położony między alejami Akademika Sacharowa i Myasnitskaya. Teraz Rosstat znajduje się tutaj. Budowa rozpoczęła się w 1928 roku i została zakończona osiem lat później. Budynek Tsentrosoyuz uważany jest za przykład europejskiego modernizmu z początku ubiegłego wieku i jest jednym z architektonicznych rarytasów Moskwy. Jeden z pierwszych kompleksów z pełnym przeszkleniem. Nic dziwnego, że przed tym budynkiem stanął pomnik samego architekta..

Dom Kuruchet, 1949 Ta stosunkowo niewielka prywatna rezydencja została zaproponowana przez argentyński rząd do wpisania na listę UNESCO, ponieważ budynek uważany jest za absolut ultramodernizmu i ważny kamień milowy w twórczości Le Corbusiera. Dom ma cztery poziomy, na zewnątrz okazał się bardzo jasny, otwarty, prosty. Budynek znajdujący się w prowincji Buenos Aires został zbudowany przez architekta dla lekarza, dlatego na parterze znajduje się gabinet lekarski.

Willa „La Rocha”. Dom, zbudowany w 1923 roku w Paryżu, składa się z galerii i skrzydła mieszkalnego. Wszystkie zasady Le Corbusiera są ponownie widoczne: płaski dach nadający się do użytku, minimalny wystrój elewacji, wstęgowe okna, filary. Projekt był nowatorski jak na swoje czasy, przyniósł architektowi sławę, ale klienci – rodzina zamożnego kolekcjonera – nie byli zbyt zadowoleni i wkrótce rozpoczęli kosztowny remont.

Villa Le Lac została zbudowana przez architekta dla własnych rodziców i niejednokrotnie wracał do tego projektu, odwiedzając szwajcarskiego Sorosa. Dość prosty dom, który stał się podstawą „nowej architektury” Corbusiera, powstał w 1923 roku. Trzy podstawowe zasady to przeszklenie pasmowe, dach płaski i otwarty plan. Fasada południowa z widokiem na jezioro została wykończona aluminium, co należało zrobić, aby ukryć pęknięcie w ścianie.

Jednostka mieszkalna w Marsylii (Francja). Kolejny projekt społeczny Corbusiera miał na celu stworzenie standardowych budynków i tanich mieszkań dla pracowników. Dom został zbudowany w 1945 roku, tuż po wojnie. W budynku znajduje się 350 mieszkań, jednocześnie może mieszkać do 1,7 tys. Osób. Znajduje się tu taras z przedszkolem, restauracją hotelową, ulicą handlową, a same apartamenty są dwupoziomowe, zwrócone w obie strony..

Notre-Dame-du-O, kaplica, której nazwa oznacza „Madonna on the Heights”. Niezwykły projekt Corbusiera, który stworzył kościół pielgrzymkowy z betonu w miejscowości Ronchamp (Francja). Kształt dachu został zainspirowany znalezioną przez architekta muszlą, a sam budynek doskonale wpisuje się w malowniczy krajobraz. Budowa została ukończona w 1955 roku i należy do późnego okresu twórczości Corbusiera.

Jednym z najbardziej ambitnych projektów Corbusiera był rozwój miasta Chandigarh, nowej stolicy stanu Pendżab (Indie). W tym mieście architekt wzniósł kilka kultowych budynków, w tym Sekretariat, Pałac Sprawiedliwości, Muzeum i Galerię Sztuki oraz Budynek Zgromadzenia. Corbusier pracował również nad planem samego miasta, zaprojektowanego dla pół miliona mieszkańców i podzielonego na około 60 prostokątnych sektorów mieszkalnych. Projekt ten był realizowany od 1951 do 1962 roku. Ponieważ sam Corbusier nakreślił jedynie plan Chandigarh i wzniósł największe, główne budynki w centrum, resztę pracy wykonał jego kuzyn, również architekt, Pierre Jeanneret.