W kolejnych dekadach tereny Villa Savoye zmieniały się i rozwijały, ale uznanie budynku za francuski zabytek narodowy w 1960 roku pozwoliło mu pozostać w praktycznie niezmienionym stanie (nie wspominając o tym, że status ten uratował rezydencję przed zniszczeniem – po porzuceniu jej przez właścicieli w czasie II wojny światowej popadła w ruinę, a w pewnym momencie miała nawet stodołę na siano).
Drzewa przy południowej stronie kwadratowego domu są tak samo ładne jak wtedy, gdy go budowano, ale widok od strony północnej i zachodniej był inny – wtedy te elewacje zasłaniały drzewa od strony szkoły i innych budynków.
Aleja od strony południowej została zaprojektowana tak, aby dać gościom (bez wątpienia tym przybywającym samochodem) przyjemne pierwsze wrażenie willi. Jak zobaczymy poniżej, ten pomysł na projekt ma osobliwe rozszerzenie. Le Corbusierowi przypominało to podejście do Partenonu w Atenach. W tym przypadku stanowi on rodzaj nowoczesnej interpretacji antyku.
Jednym z najbardziej efektownych detali architektonicznych parteru jest szerokie zadaszenie, które otacza budynek z trzech stron. Przestrzeń pomiędzy słupami nośnymi a ścianą zewnętrzną jest na tyle szeroka, że można przez nią przejechać samochodem.
Oto kolejna z ciekawych ciekawostek projektowych LaVine'a: można sprawić, że standardowy dom będzie wyglądał bardzo nietypowo dzięki innowacyjnemu, architektonicznemu podejściu. Zobaczcie, jak to wygląda: kolumna, która normalnie stoi tuż za drzwiami i przeszkadza w wejściu, została wbudowana w sufit. Dzięki temu zachowano harmonię elementów budynku i zapewniono bezpieczeństwo.
Corbusier podwoił liczbę kolumn w jednym kierunku (na zdjęciu od lewej do prawej) i przesunął je w drugim; sparowane kolumny i belki nośne są widoczne przez szyby po bokach drzwi wejściowych. Ta elastyczność konstrukcyjna jest możliwa dzięki zastosowaniu betonu, z którego wykonane są elementy budynku.
Wchodząc na spiralne schody lub spiralną rampę można stopniowo oglądać dom i okolicę ze wszystkich stron. Obie ścieżki prowadzą na pierwsze piętro – duży salon i taras na południowej stronie domu. Rampa prowadzi do ogrodu na dachu, a od tarasu oddziela ją półprzezroczysta szklana ściana.
Do sypialni właścicieli wchodzi się przez korytarz obok łazienki. Widok z sypialni pokazuje, jak oba pomieszczenia łączy falująca ławka "kąpielowa", przypominająca słynne leżanki Corbusiera (jeśli przyjrzeć się bliżej zdjęciom, można zobaczyć takie leżanki w salonie i holu).
Łazienka w Villa Savoye doskonale ilustruje –e otwarte wnętrze jednego z Pięciu Punktów Corbusiera, –jednak robi to bardzo subtelnie. Tak jak w innych miejscach domu, kolumny nie są konstrukcjami nośnymi. Tutaj stoją w niewielkiej odległości od murów.
Ogromna, skierowana na południe przesuwna szklana ściana łączy salon z tarasem, dając mnóstwo światła słonecznego, a wbudowany stół umożliwia spożywanie posiłków na świeżym powietrzu.
Okna od strony północnej domu zostały zaprojektowane z myślą o wspaniałym widoku za drzewami. Z tych drzwi (w 1931 r. w tle nie było żadnego budynku) roztacza się bardzo daleki widok. Jest zwieńczeniem przemyślanej w każdym szczególe idei architektonicznej, która obejmuje zadaszenie parteru, elegancką klatkę schodową i wszystkie detale wnętrza. Dom, który zdecydowanie warto odwiedzić! A status pomnika narodowego pozwala każdemu gościowi na to.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis