Naprawa i konserwacja stempla DIY

Treść artykułu

• Usterki elektryczne
• Problemy z silnikiem
• Pęknięcie skrzyni biegów i lufy
• Wymiana i naprawa wkładów
• Rozwiązywanie problemów z przełącznikami
• Konserwacja narzędzi

Dla wielu mechaników wiertarka udarowa jest głównym narzędziem pracy, a jej awaria staje się prawdziwą tragedią. Aby praca nie ustała, powinieneś nauczyć się prawidłowo konserwować wiertarkę udarową i móc wykonywać drobne naprawy własnymi rękami bezpośrednio w miejscu pracy.

Usterki elektryczne

Mechanika wiertarki udarowej ma dość złożone urządzenie, którego nie można powiedzieć o obwodzie elektrycznym. Niemniej jednak awarie w obwodzie mocy można przypisać najczęstszym. Ich diagnoza jest przeprowadzana według wielu znaków:

1. Brak obrotu lub przerwy w pracy są najczęściej wynikiem zerwania przewodu zasilającego. Przesuwaj przewód w różnych kierunkach trzymając wciśnięty przycisk zasilania, szczególnie w okolicy wtyczki i wejścia do obudowy.
2. Cios włącza / wyłącza się losowo w różnym stopniu naciskania przycisku. Ten ostatni, z takimi znakami, jest uznawany za wadliwy i należy go wymienić..
3. Po włączeniu w kolektorze silnika słychać buczenie i iskrzenie. Przyczyną tego jest zużycie lub przedwczesne zniszczenie szczotek lub zużycie ostrzy stykowych..
4. Zwiększone wyładowanie łukowe bez przydźwięku może spowodować awarię kondensatora, której może również towarzyszyć przegrzanie zespołu kolektora..

Po bliższym poznaniu obwód mocy stempla okazuje się typowy dla większości typów elektronarzędzi. Aby uzyskać do niego dostęp, wystarczy zdemontować plastikowy uchwyt na dwie połowy, ale bądź ostrożny i natychmiast zaznacz miejsca osadzenia części i układ żył. Wszystkie części obwodu elektrycznego – przyciski, kondensator, zaciski – można wymienić i dlatego zwykle nie są naprawiane.

Problemy z silnikiem

Silnik wiertarki udarowej ma również typowe urządzenie i niewiele różni się od większości jednofazowych silników elektrycznych z kolektorem do elektronarzędzi. Stojan silnika nie zasługuje na szczególną uwagę i dość rzadko ulega awarii. Jedyne, o czym warto wspomnieć, to fakt, że w niektórych modelach stojan jest sztywno zamocowany w szybie obudowy, a do oględzin silnika trzeba będzie zdemontować zarówno sekcję ogonową z kieszeniami szczotkowymi, jak i przednią jednostkę łączącą ze skrzynią biegów.

Z jednej strony wału wirnika zamocowane jest koło zębate napędowe reduktora, a za nim łożysko i wirnik chłodzący, obwód magnetyczny z uzwojeniami, kolektor prądu i jeszcze jedno łożysko. Najbardziej wrażliwymi częściami tego zespołu są łożyska, które są w większości bezobsługowe i mają krótką żywotność ze względu na pracę z dużą prędkością. Ich zużyciu towarzyszy pojawienie się obcego hałasu podczas pracy, wibracji i nagrzewania się siedzeń. Aby wymienić łożyska, należy zdjąć końce wału za pomocą ściągacza lub trzpienia procy, a następnie założyć nowe, podgrzewając je suszarką do włosów. Pamiętaj, aby wymienić podkładki dystansowe i o-ringi we właściwej pozycji.

Kolejnym elementem armatury, który często zawodzi, jest wirnik. Wnikanie dużych kamieni przez wlot powietrza powoduje odłamywanie się łopatek, a niekiedy ich całkowite zniszczenie. W takim przypadku gruz i zanieczyszczenia wpadają do silnika, zarysowują lakier na przewodach uzwojeń, a brak normalnego przedmuchu prowadzi do trwałego przegrzania obu części silnika. W przypadku niektórych silników można zdjąć i wcisnąć nowy wirnik, ale większość tworników należy wymienić jako zespół. Jest to częściowo uzasadnione, ponieważ bez normalnego chłodzenia kotwica zachowuje żywotność przez kilka minut..

Uszkodzenie izolacji uzwojeń może spowodować zwarcie między zwojami, co prowadzi do zmiany rezystancji i nierównomiernej pracy silnika. Możesz zmierzyć rezystancję stojana za pomocą dwóch przewodów wyjściowych, powinna być równa wartości paszportowej. Pomiary uzwojeń twornika są przeprowadzane między dwoma lamelami, podczas gdy wartości mogą nieznacznie odbiegać od danych paszportowych, ale wszystkie uzwojenia muszą mieć równoważną przewodność.

Zwarcia uzwojeń można łatwo rozpoznać po charakterystycznym zaczernieniu lakieru w miejscach przegrzania i przypalenia. Czarny lakier nie służy już jako izolator; taki silnik należy natychmiast wymienić. Zasadniczo konserwacja silnika elektrycznego sprowadza się do jak najdokładniejszego przedmuchania go z pyłu i oczyszczenia kolektora z pyłu grafitowego i osadów węglowych.

Pęknięcie skrzyni biegów i lufy

Problemy związane z obrotem uchwytu i przerwami w działaniu mechanizmu udarowego są zwykle zlokalizowane w sekcji przekładni wiertarki do skał. W zależności od umiejscowienia silnika struktura i zasada działania tego urządzenia mogą się różnić. Wspólne dla obu typów konstrukcji jest obecność tulei rastrowej (lufy), w której umieszczony jest pneumatyczny mechanizm udarowy. Aby uzyskać dostęp do serwisu, należy usunąć górny przełącznik trybu obrotów i odkręcić przednią część przekładni narzędzia od części silnikowej, zwykle mocowanie odbywa się na czterech mocnych śrubach. Czasami konieczne jest najpierw zdjęcie plastikowych osłon. Następnie tuleja rastrowa jest wybijana z metalowej obudowy skrzyni biegów gumowym młotkiem..

W młotach obrotowych z poziomym położeniem wirnika obrót przenoszony jest dzięki zębatce zamocowanej na obwodzie lufy i odbierającej siłę poprzez mechanizm zapadkowy ściskany sprężyną (sprzęgło bezpieczeństwa). Tutaj różnica w urządzeniu dla różnych typów perforatorów polega na kształcie przekładni napędowej: w przypadku poziomych jest ona spiralna wzdłużnie i jest zamocowana na wale twornika, dla pionowych jest stożkowa, co służy jako wyjście przekładni redukcyjnej zamontowanej nad silnikiem. Napędzane koło zębate różni się tylko w kierunku zębów.

Najbardziej oczywiste różnice to uderzający mechanizm. Przeniesienie ruchu obrotowego na ruch postępowy w wiertarkach do skał lufowych jest spowodowane mechanizmem korbowym napędzanym przez przekładnię pośrednią. W przypadku drążków poziomych wszystko jest nieco prostsze, działa tu wahliwe (pijane) łożysko z dodatkowym wałem osadzonym na dwóch łożyskach tocznych. Część tłokowa posiada niezbyt skomplikowane urządzenie: wybijak tłokowy porusza się wewnątrz tulei zewnętrznej tulei, w części przedniej znajduje się tzw. Masa przemysłowa – łapacz uderzeniowy. Czasami ostatnie dwa elementy są teleskopowe z wpustem kulkowym, który działa podobnie jak uchwyt SDS. Niemal zawsze, aby zdemontować lufę, należy zdjąć pierścień ustalający, który jest ciasno osadzony w zewnętrznej szybie lufy, podważając go przez boczny otwór.

Konserwacja części zębatko-tłokowej obejmuje całkowity demontaż, wypłukanie z brudu i wiórów metalowych w nafcie oraz wymianę smaru. Wiertarki bębnowe mają osłonę korby dla dodatkowego smarowania. Oba typy mechanizmów są bardzo podatne na zatykanie się i zużycie elementów tocznych. Sytuację może pogorszyć starzenie się oringów mechanizmu tłoka, co powoduje, że cząsteczki pyłu z wkładu przedostają się do tulei. Należy pamiętać, że część przekładni zawiera wiele małych części, a rewizję należy przeprowadzić zgodnie ze schematem montażu, który jest wskazany w dokumentacji paszportowej narzędzia.

Wymiana i naprawa wkładów

Awaria uchwytu SDS jest zwykle wyrażana albo w niemożności włożenia chwytu wiertła, albo w jego występie podczas pracy. Mechanizm mocujący jest absurdalnie prosty i możesz dosłownie naprawić większość awarii kolana.

Aby zdemontować wkład, należy schować i zdjąć gumową osłonę z przodu. Pociągając szybę do siebie, tak jak przy wkładaniu wiertła, zdejmij pierścień ustalający z łącznika lufy i zdejmij zaciskaną tuleję wraz ze sprężyną. Nie zapomnij ostrożnie wyjąć dwóch małych kulek z rowków..

Zwężająca się wewnętrzna strona dyszy wciska kulki w szczeliny, gdy wiertło ma zostać zablokowane i umożliwia im swobodny ruch, gdy dysza jest cofnięta. Z reguły przyczyną samoistnego wysuwania się wiertła jest szlifowanie kulek lub wewnętrznej powierzchni tulei. Części zamienne można zmontować z nowym uchwytem, ​​kulki do SDS-Plus mają średnicę 6,9 mm i można je wyjąć ze zwykłego łożyska.

Zakleszczenie i niemożność włożenia wiertła może być również wynikiem zeszlifowania części, ale często prowadzi to do zakoksowania wkładu z zaschniętym tłuszczem lub ciałami obcymi dostającymi się do środka. W każdym razie dalsza praca narzędzia w tym stanie prowadzi do zerwania rowków osadzenia już na trzonkach wierteł, a opisane powyżej problemy mogą nadal występować nawet przy w pełni funkcjonalnym uchwycie. Przyczyna większości awarii jest natychmiast widoczna podczas demontażu i czyszczenia..

Rozwiązywanie problemów z przełącznikami

Wiertarki bębnowe mają dwa przełączniki trybu uderzania i obracania. W „pionach” mogą być również dwa z nich lub oba są połączone z lewej strony korpusu za pomocą trójpozycyjnego uchwytu.

Zdejmowanie plastikowych kółek ręcznych z wyłączników może być bardzo proste i polegać na odkręceniu jednej lub dwóch śrub mocujących, lub procedura jest bardziej skomplikowana i jest opisana w instrukcji obsługi i naprawy..

Przyczyną nieautoryzowanego przełączania jest zwykle brak mocowania z powodu zerwanej sprężyny lub niedostatecznie ciasnego dopasowania uchwytu. Jeśli przełącznik trybu klinuje się, może to być spowodowane szlifowaniem części mechanizmów mimośrodowych lub obrotowych. Zdejmij uchwyt i spróbuj ręcznie przesunąć rolkę lub koło zębate za pomocą śrubokręta. Jeśli to nie działa, to mechanizm przełączający działa poprawnie, a przyczyną awarii jest obcy przedmiot w skrzyni biegów.

Konserwacja narzędzi

Podsumujmy i nakreślmy główne kroki związane z pielęgnacją wiertarki udarowej i utrzymaniem jej w dobrym stanie..

Przede wszystkim smarowanie. W niektórych modelach można uzupełnić zapasy bez demontażu obudowy przez otwory przełączników trybu. W przypadku wiertarek do skał lufowych z przodu znajduje się specjalna pokrywa, ale dzięki niej można smarować tylko mechanizm korbowy i przekładnię pośrednią.

Smarowanie otworu i młota prawie zawsze wymaga szczegółowego demontażu i przepłukania. Obecność cząstek stałych w tym mechanizmie prowadzi do szybkiego zużycia, zakleszczenia tłoka i wgryzania się uszczelek dławnicy. Konieczne jest również smarowanie trzonków wiertła gęstym smarem i utrzymywanie ich w czystości i smarowaniu, co znacznie wydłuży żywotność uchwytu..

Jak każde inne narzędzie, wiertarka udarowa nie lubi kurzu. Dlatego podczas pracy przy szczelinach wlotu powietrza lepiej jest założyć nylonową pończochę lub inny improwizowany filtr. Ale nawet przy takich środkach ostrożności należy okresowo demontować część silnika i dokładnie ją przedmuchać, ponieważ nawet najmniejsza warstwa kurzu na uzwojeniach znacznie utrudnia odprowadzanie ciepła..