Treść artykułu
- Właściwy dobór rurek kapilarnych
- Które rury bagażnika są lepsze w użyciu
- Armatura do nawadniania kropelkowego
- Główne subtelności instalacji
- Praca sezonowa i przechowywanie w zimie
Systemy nawadniania kropelkowego oszczędzają wiele wysiłku, ale bez odpowiedniego przygotowania technicznego samodzielne ich zainstalowanie staje się stratą czasu i pieniędzy. Znając podstawowe zasady działania urządzenia oraz cechy techniczne, będziesz mógł zamontować wygodny i trwały system nawadniający.
Nawadnianie kroplowe można w pełni stosować tylko na równym lub starannie zaplanowanym terenie. Rura kroplowa nie powinna mieć różnicy wysokości większej niż 0,6–1 m, ale główne rury można układać prawie na każdym nachyleniu. Dlatego nawadniany obszar powinien mieć stosunkowo jednolite nachylenie, na którym wzdłuż jego uderzenia układane są rury kroplowe..
Właściwy dobór rurek kapilarnych
Istnieją dwa rodzaje rurek kapilarnych, o zastosowaniu niektórych materiałów decyduje specyfika roślin oraz warunki ich sadzenia..
Najbardziej wszechstronną i budżetową opcją są taśmy kroplowe. Posiadają wbudowane kroplowniki umieszczone na całej długości z pewnym skokiem (10-40 cm). Pasy mają ograniczoną długość układania (250–450 m) i maksymalną różnicę wysokości (mniej niż 2%). Ponieważ wbudowane kroplowniki nie są kompensowane, zużycie wody w różnych obszarach może się nieznacznie różnić. Wydajność wkraplacza waha się od 0,6 do 4 l / hi zależy od ciśnienia wlotowego.
Istnieją trzy rodzaje zakraplaczy taśmy. Labirynty są moralnie przestarzałe i ustępują miejsca szczelinom i emiterom. Te ostatnie są trochę droższe, ale mniej wymagające pod względem filtracji wody do nawadniania. Taśmy różnią się również grubością ścianek. W szklarniach i szklarniach stosuje się najcieńsze, trwalsze stosuje się na otwartym skalistym gruncie, gdzie istnieje duże ryzyko uszkodzenia.
Najbardziej specyficzne w zastosowaniu są rurki kapilarne o różnej grubości, które są wyposażone w kompensowane zakraplacze. Bez względu na ciśnienie przepuszczają ściśle odmierzoną ilość wody, która nie zależy od długości przewodu i różnicy wysokości. Niektóre zakraplacze są regulowane.
Zaletą rur jest to, że można je łatwo obracać i zginać, jeśli rośliny nie są ustawione w jednej linii. Z tego powodu rury są często używane w wielopoziomowych szklarniach i szkółkach, w winnicach i melonach. Rozwijanie wstążek jest łatwiejsze i tańsze, ale trzeba kontrolować proces sadzenia, zachować taką samą odległość między sadzonkami i liniowość ogrodu.
Które rury bagażnika są lepsze w użyciu
Główne rury systemu są podzielone na dostawę i dystrybucję, ich głównym zadaniem jest dostarczanie wody na pola irygacyjne w wymaganej ilości.
Rury węzłów dystrybucyjnych mogą być wyspecjalizowane do nawadniania kroplowego lub ogólnego przeznaczenia. Nie ma w nich szczególnych różnic, oba typy wykonane są z polietylenu stabilizowanego światłem, służą przez kilkadziesiąt lat. Rury specjalne przeznaczone są do użytku przez niedoświadczonych użytkowników, co znajduje odzwierciedlenie w prostocie montażu połączeń niewymagających narzędzi i dodatkowego uszczelnienia.
Standardowe rury HDPE są mniej elastyczne, niektóre połączenia będą musiały być gwintowane, ale ta opcja jest znacznie tańsza (20-40 rubli za metr).
Zdecydowanie nie zaleca się stosowania węży irygacyjnych, rur metalowo-plastikowych i innych produktów, które nie nadają się do takich systemów w węzłach dystrybucyjnych..
Armatura do nawadniania kropelkowego
W nawadnianiu kroplowym armatura i armatura są używane zarówno do celów ogólnych, jak i specjalnych. Pomiędzy nimi:
- Minikranice stosowane jako zawory odcinające dla poszczególnych linii kapilarnych. Zawór umieszcza się w otworze rury głównej i dokręca nakrętką, do przeciwległego końca można podłączyć rury lub taśmy różnego typu.
- Złączki służą do przedłużania i rozgałęziania taśm i rur.
- Własne filtry przeznaczone są do specjalnych rur i węży. W przypadku standardowych rur HDPE stosuje się konwencjonalne filtry wodociągowe: siatkowe lub nabojowe.
- Wtryskiwacze służą do automatycznej aplikacji nawozów-fertygatorów.
Osobnym rodzajem armatury są urządzenia automatyki nawadniającej. Najprostsze i najbardziej powszechne są sterowniki przepływu, które działają na wbudowanym zegarze. Różne modele mają od jednej do czterech linii wychodzących, dla każdej z których można ustawić indywidualny tryb pracy.
Aby ciśnienie w różnych częściach systemu odpowiadało jak najbardziej charakterystyce zastosowanych taśm i zakraplaczy, stosuje się reduktory doprowadzające wodę. Nie pozwalają na wzrost ciśnienia powyżej ustawionej wartości, co jest niezbędne przy podłączaniu nawadniania kroplowego bezpośrednio do źródła wody.
Na terenach o stromym zboczu po zamknięciu dopływu wody powietrze jest często zasysane z zakraplaczy z górnego poziomu, gdy woda spływa do dolnego. W takim przypadku zakraplacze są zatkane cząsteczkami płynnego brudu i szybko zawodzą. Jeśli taśmy lub rury zostaną ułożone na powierzchni ziemi, zawory powietrzne zainstalowane na początku linii zasilającej pomogą uniknąć tego zjawiska..
Główne subtelności instalacji
Instalacja systemu nawadniania kropelkowego rozpoczyna się od rozprowadzenia węzłów, umieszczenia rur równolegle do łóżek. Na wlocie do każdej jednostki należy zainstalować siatkowy filtr wody, a na pochyłych plantacjach także reduktor ciśnienia.
Ponadto od węzłów dystrybucyjnych do punktu poboru wody układana jest główna rura. Rury dystrybucyjne są optymalnie podłączane do sieci za pomocą elastycznego węża przez trójnik. W przypadku stosowania taśm mniejszych niż 16 mm, które nie są wyposażone w miniżurawie, należy również zainstalować zawór kulowy na wlocie do rozdzielacza.
Pobór wody może odbywać się bezpośrednio z sieci wodociągowej lub ze zbiornika magazynowego. Ten ostatni jest tradycyjnie instalowany w najwyższym punkcie terenu, ciśnienie w systemie nawadniającym zależy od wysokości zbiornika: średnio około 0,1 atmosfery na metr. Zaleca się stosowanie pojemników zarówno do stabilizacji ciśnienia, jak i do łatwiejszej aplikacji fertygatorów. Agregat do filtracji i nawożenia jest zwykle instalowany na samym początku linii zasilającej w pobliżu punktu poboru wody.
Istnieją trzy opcje montażu taśmy ściekowej i rurki:
- Podwiązka do łóżek.
- Leżąc na ziemi.
- Układanie pod przykryciem.
W tych ostatnich przypadkach taśmy i rurki są umieszczane z kroplami do góry, aby uniknąć zatorów. Aby spowolnić parowanie wilgoci z gleby, połóż ściółkę na taśmie w warstwie 7-10 cm.
Praca sezonowa i przechowywanie w zimie
Układanie systemu nawadniającego rozpoczyna się przy stałej dodatniej temperaturze bezpośrednio po wiosennej uprawie gleby. Kultury sadzi się po instalacji tak, aby sadzonki znajdowały się dokładnie pod zakraplaczami. Latem konserwacja systemu kroplowego sprowadza się do czyszczenia filtrów i drobnych napraw uszkodzonych rur i taśm.
Pod koniec sezonu wodę spuszcza się z systemu i pozostawia do wyschnięcia na 4-5 dni. Linie kroplujące są odłączane i przenoszone do magazynu. Jak pokazuje praktyka, prawie wszystkie rurki i taśmy kroplowe normalnie tolerują niskie temperatury, są bardziej uszkodzone przez liczne zgięcia podczas zwijania w zwoje. Dlatego zaleca się przechowywanie rozciągnięte, można po prostu przywiązać taśmy do ogrodzenia.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis