Treść artykułu
- Cechy odśnieżarek samobieżnych
- Charakterystyka części silnika
- Transmisja i sterowanie
- Urządzenie do chwytania i wyrzucania śniegu
- Przydatne dodatkowe opcje
Dmuchawa do śniegu nie jest tanim zakupem, zwłaszcza jeśli chodzi o pojazdy samobieżne. Jednak w niektórych regionach cechy klimatyczne zmuszają do dokonania tak kosztownego zakupu. Nasza strona podpowie Ci na co zwrócić uwagę, aby inwestycja była w pełni uzasadniona.
Cechy odśnieżarek samobieżnych
W odróżnieniu od odśnieżarek „chodnikowych”, które trzeba pchać ręcznie, samobieżne mają napęd. Jeśli grubość śniegu przekroczy 20 cm wysokości, a zaspy będą miały czas na spakowanie i zatrzymanie lodu, będzie można jechać do przodu tylko z siłą trakcji zmechanizowanej.
Masa odśnieżarki z napędem zaczyna się średnio od 100 kg i może przekroczyć tonę dla ciężkiego sprzętu. Duży ciężar obliguje do wzmocnienia konstrukcji podwozia i stacjonarnych osprzętu, dzięki czemu większość odśnieżarek samojezdnych jest wolna od takich chorób jak niewystarczająca sztywność ramy, cienka metalowa obudowa czy mała stabilność maszyny na nierównym podłożu..
Z drugiej strony obecność wystarczająco mocnej elektrowni stwarza wielką pokusę wyposażenia sprzętu odśnieżającego w dodatkowe elementy funkcjonalne. Należą do nich wielostopniowa skrzynia biegów lub napęd elektryczny do regulacji mechanizmów. Te opcje są przydatne, ale znacznie komplikują konserwację sprzętu i zmniejszają jego konserwację. Możliwy jest wybór w oparciu o rozszerzoną funkcjonalność tylko wtedy, gdy jest ona poprawnie wdrożona, w przeciwnym razie częste awarie i brak części zamiennych w domenie publicznej sprawią, że działanie odśnieżarki stanie się jednym ciągłym problemem.
Cena pojazdów samobieżnych zaczyna się od 500-700 USD i może sięgać pół miliona rubli za ciężki sprzęt. Taka maszyna jest często kupowana w kooperacji dla kilku gospodarstw, co wymaga wszechstronności, niezawodności i łatwości konserwacji. Bardzo ważne jest, aby odśnieżarka dobrze się czuła podczas poruszania się zarówno po nawierzchni drogi jak i po zamarzniętym gruncie, była stabilna na nierównościach i nierównościach, mogła swobodnie poruszać się po lodzie i stabilnie pracować w niskich temperaturach. Właściwości te zależą głównie od układu załączników, ale zastosowanie specjalnych rozwiązań technicznych też wiele znaczy..
Charakterystyka części silnika
Zdecydowana większość odśnieżarek napędzana jest gaźnikowym silnikiem spalinowym o mocy do 15 KM. Jednostki diesla są instalowane w sprzęcie o masie około tony, posiadającym siedzisko dla operatora i zaprojektowanym do długotrwałej i bezawaryjnej pracy.
Silnik odśnieżarki musi być typu zimowego z zaworami górnymi. Zaleca się, aby objętość wynosiła co najmniej 400 cm3, chociaż niektóre silniki są w stanie zapewnić imponującą moc przy bardzo skromnej grupie cylinder-tłok.
Jednym z modnych trendów jest wyposażenie silnika w elektroniczny układ zapłonowo-wtryskowy. Musisz zrozumieć, że taka decyzja jest podyktowana normami środowiskowymi, które nie mają znaczenia dla większości krajów WNP. Układ gaźnika jest prostszy i bardziej niezawodny, pomimo nieznacznego nadmiernego zużycia paliwa, ma tę zaletę, że ma wysoką łatwość konserwacji, w tym poza warunkami centrum serwisowego.
Nie ma jednoznacznej porady dotyczącej kraju produkcji silnika. Okrętem flagowym wśród silników z zimowej serii są amerykańskie MTD i B.&S, podobnie jak japońska Honda, ale ich naprawa wymaga zamówienia oryginalnych materiałów eksploatacyjnych. W tym miejscu należy podać przykład chińskich motorowerów, których silniki można naprawić w zwykłym warsztacie garażowym, a znalezienie do nich tanich części nie stanowi problemu nawet w odległych regionach..
Osobną kwestią jest dobór mocy w przedziale od 5 do 15 KM. Ściśle mówiąc, liczba „koni” wpływa tylko na prędkość odśnieżania, ponieważ każda z maszyn jest w stanie uchwycić grubość pokrycia, dla którego zaprojektowana jest wysokość łyżki, niezależnie od gęstości i obecności skorupy lodowej. Do samodzielnego użytku na działce o powierzchni do 10 akrów należy skupić się na wskaźniku 6-8 KM, dla spółdzielni – od 10 KM.
Transmisja i sterowanie
Najważniejszą częścią odśnieżarki jest układ napędowy. Manewrowość, wydajność w różnych trybach i łatwość obsługi zależą od tego, jak siła uciągu jest przenoszona z wału korbowego na oś napędową..
Dmuchawy do śniegu z napędem bezpośrednim to najprostsza technika, w której moc jest dostarczana na koła tylko przez pakiet sprzęgła. Ich główną wadą jest trudność w skręcaniu, co można osiągnąć jedynie siłą wywieraną na dźwignie sterujące przy wciśnięciu sprzęgła. Ta metoda kontroli może być odpowiednia dla pojazdów ważących nie więcej niż 60–70 kg.
Napęd cierny jest częściowo pozbawiony tej wady. Tradycyjnie, lewe i prawe koła mają oddzielne pakiety sprzęgieł, co umożliwia rozdział mocy między nimi. Jest to dość prosty schemat, który nie prowadzi do znacznego wzrostu kosztów sprzętu, ale jednocześnie nie zapewnia pełnej manewrowości, poza tym jednostki cierne mają ograniczoną żywotność.
Najwygodniejszy jest napęd przez mechanizm różnicowy, jak w pełnoprawnej samochodowej skrzyni biegów. W takim przypadku odśnieżarka może obracać się w miejscu lub poruszać się płynnie po zakrzywionej ścieżce, a sama jednostka wymaga minimalnej konserwacji i jest uważana za wyjątkowo niezawodną. Problemy pojawiają się, gdy przyczepność kół do podłoża jest nierówna: zaczyna się ślizgać i samochód musi zostać wypchnięty z miejsca siłą mięśni. Problem rozwiązuje obecność wymuszonego blokowania kół lub zastosowanie mechanizmu różnicowego o zwiększonej rezystancji wewnętrznej, ale takie rozwiązanie znacznie podnosi koszt wyposażenia.
Trzy opisane typy przekładni dotyczą odśnieżarek kołowych, ale są też gąsienicowe. Mają również system różnicowy, ale znacznie bardziej wyrafinowany, umożliwiający indywidualne przenoszenie mocy na każdą rolkę napędową. Odśnieżarki gąsienicowe nie mają problemów z kontrolą, a dzięki dużej płaszczyźnie nośnej i specjalnemu zawieszeniu dobrze zachowują się na nierównościach i podczas przejeżdżania przez przeszkody. Jedyną wadą jest koszt, który może być o 30-40% wyższy niż analog koła.
Istnieje również wybór rozwiązań technicznych dla układu napędowego. Liczba biegów do przodu może osiągnąć sześć, w tym niski bieg, wsteczny – do dwóch. Skrzynia biegów jest zintegrowana z urządzeniem do rozdziału mocy, więc wraz ze zmianą prędkości ruchu zmienia się jednocześnie prędkość i moment obrotowy ślimaka. Jeśli możliwe jest usunięcie śniegu na czas, wystarczą dwa biegi do przodu i jeden do tyłu. Większa ich liczba przyda się tylko wtedy, gdy trzeba będzie wgryźć się w oblodzone zaspy, odciąć lód przy poboczu lub gdy wysokość odśnieżanego śniegu ciągle się zmienia.
Urządzenie do chwytania i wyrzucania śniegu
Odśnieżarka posiada łyżkę, której wysokość i szerokość określają maksymalny możliwy przekrój do przechwytywania masy śniegu. Ściśle mówiąc nie jest to do końca prawdą, ponieważ odśnieżarki o mocy ponad 7-8 KM dobrze radzą sobie ze świeżym śniegiem, którego wysokość może być nawet 1,5 razy większa niż w przypadku łyżki w obecności noży tnących.
W dolnej części obudowy odbiorczej znajduje się ślimak, który obraca się stosunkowo wolno, chwytając porcjami masę śniegu i lodu, miażdżąc ją i przenosząc do urządzenia wyrzucającego. Ten ostatni jest najczęściej reprezentowany przez parę innych ślimaków obracających się symetrycznie z większą prędkością niezbędną do wyrzucenia masy śniegu na znaczną odległość..
Opisany schemat pracy jest uczciwy dla większości odśnieżarek, ale istnieje szereg rozwiązań wpływających na trwałość i wydajność sprzętu:
- Regulacja wysokości ślimaków pozwala na pokonywanie niskich przeszkód i unikanie usuwania lodu z nawierzchni;
- Ząbkowana krawędź zapewnia łatwe kruszenie zbrylonego śniegu i lodu, znacznie zmniejszając obciążenie mechanizmu wyrzutnika;
- Układ kół ślimaków wyklucza zakleszczanie się dużych bloków lodu, które są stopniowo mielone wewnątrz obudowy;
- Obecność śrub ścinanych pozwala uniknąć przeciążenia i odkształcenia świdra w przypadku napotkania poważnej przeszkody, ta opcja jest bezwzględnie obowiązkowa w przypadku samobieżnych odśnieżarek;
- Duże znaczenie ma kształt wkrętów i materiał, z którego są wykonane..
Wyrzutnik śniegu jest reprezentowany przez wałek z wygiętym dzwonem, przez który można wyrzucać masę śniegu na odległość 10-15 m. Ta część musi być wykonana ze stali i mieć wysokiej jakości powłokę odporną na ścieranie. Wymaga również regulacji wysokości, nachylenia i kierunku dzwonka.
Przydatne dodatkowe opcje
Aby zwiększyć pozorną opłacalność zakupu, wielu producentów wyposaża sprzęt w dodatkowe dzwonki i gwizdki. Większość z nich jest opcjonalna, ale niektóre znacznie poprawią użyteczność:
- Obecność reflektorów pozwoli Ci pracować w ciemności, co jest szczególnie ważne w regionach północnych z krótkimi godzinami dziennymi. Preferowaną opcją jest oświetlenie oparte na diodach LED, chociaż nikt nie zawraca sobie głowy wymianą urządzeń oświetleniowych po zakupie ani instalacją dodatkowych;
- Rozrusznik elektryczny zapewni rozruch przy każdej pogodzie. Może być samodzielny z zasilaniem bateryjnym lub zasilany z sieci domowej. W regionach z silnymi mrozami preferowana jest ta druga opcja;
- Podgrzewane uchwyty to bardzo przydatna opcja. Nie wiadomo, dlaczego nie wszyscy producenci odśnieżarek stosują to rozwiązanie, choć z drugiej strony nie ma przeszkód w samodzielnym montażu ciepłych uchwytów;
- Mechaniczne sterowanie zsypem z panelu głównego będzie bardzo przydatne w przypadku konieczności zrzucenia całego śniegu z terenu odśnieżania w jednym stosie. Wybrane modele mają blokadę dźwigni sterującej, która umożliwia regulację wyrzutu jedną ręką w ruchu. Jednocześnie elektryczną regulację rynny można nazwać wyraźną przesadą..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis