Odpowiedzialność założycielska, dyrektor i powiernicy za pomocniczość

Treść artykułów

• Co to jest odpowiedzialność dodatkowa
• Założyciel
• Menedżer dłużnika
• Powiernicy lub rodzice małoletniego
• Prawna regulacja zobowiązań dodatkowych
• Kiedy powstaje odpowiedzialność dodatkowa
• Warunki odpowiedzialności
• Ograniczenia
• Rodzaje zobowiązań zależnych
• Odpowiedzialność kontraktowa
• Pozaumowne
• Trzymanie się zobowiązania zależnego
• Procedura przyciągania
• Procedura windykacji
• Odpowiedzialność uzupełniająca w przypadku upadłości osoby prawnej
• Jak przyciągnąć reżysera
• Oświadczenie o odpowiedzialności dodatkowej
• Implikacje dyrektora
• Jak uniknąć dodatkowej odpowiedzialności szefa dłużnika
• Jaka jest różnica między odpowiedzialnością solidarną

Jeśli masz zamiar dowiedzieć się, co to jest odpowiedzialność dodatkowa, rozważymy nieprzyjemną sytuację, w której dłużnik nie będzie w stanie spłacić wierzycielowi swoich zobowiązań. Może istnieć kilka dalszych opcji rozwoju działania, ale w każdym przypadku, jeśli istnieją inne osoby zobowiązane, spoczywa na nich ciężar zaległego długu. Ta forma odpowiedzialności pośredniej jest prawnie zapisana w Kodeksie cywilnym Federacji Rosyjskiej w celu ochrony interesów ofiary, dlatego jest bardzo często stosowana w praktyce prawnej.

Co to jest odpowiedzialność dodatkowa

Pochodzenie słowa „pomocniczy” dobrze wyjaśnia jego znaczenie, ponieważ łaciński analog „subsiariarus” oznacza „rezerwowy lub pomocniczy”. W rzeczywistości sam sprawca ponosi główną odpowiedzialność, a forma pomocnicza jedynie ją uzupełnia i zwiększa ochronę interesów ofiary, mając orientację kompensacyjną. Ważne jest, aby osoba pociągnięta do takiej odpowiedzialności nie popełniła przestępstwa. Na przykład, zgodnie z art. 363 Kodeksu cywilnego, poręczyciel pożyczki musi być również odpowiedzialny za nieotrzymane długi.

Założyciel

Istotność określona w przepisach w przypadku upadłości przedsiębiorstwa lub organizacji rozciąga się na szeroki zakres osób uprawnionych do wydawania instrukcji. Oprócz założycieli obejmuje to członków organów zarządzających, stowarzyszenia zawodowego lub spółki jawnej, w związku z czym jeśli sama spółka nie jest w stanie spłacić swoich długów w przypadku bankructwa, odpowiedzialność można przenieść na te osoby.

Zgodnie z obecnym brzmieniem Kodeksu cywilnego właściciel spółki nie ponosi odpowiedzialności za swoje zobowiązania. Wydaje się, że idealna sytuacja dla właścicieli firm w przypadku uznania niewypłacalności, ale taki pomyślny wynik jest możliwy tylko wtedy, gdy zostanie udowodnione, że pojawienie się krytycznej sytuacji w firmie nie było winą założyciela, w przeciwnym razie będzie on musiał uczestniczyć w spłacie długu.

Menedżer dłużnika

Doprowadzenie szefa dłużnika (dyrektora generalnego) do odpowiedzialności zależnej jest podobne do sytuacji założycieli spółki. W tym przypadku wymagane są również dowody, że dana osoba uczestniczy w naruszeniach określonych w prawie. Takie naruszenia obejmują na przykład nieodpowiednie przechowywanie przez dyrektora generalnego dokumentacji księgowej, która dopuszczała utratę lub uszkodzenie..

Powiernicy lub rodzice małoletniego

Prawo przewiduje dodatkową odpowiedzialność rodziców i równoważnych osób (opiekunów) za szkody wyrządzone przez małoletnie dzieci. Jednocześnie w przypadku dziecka w wieku poniżej 14 lat rodzice ponoszą pełną odpowiedzialność za szkody, aw przypadku dzieci w wieku od 14 do 18 lat tylko wtedy, gdy nastolatek nie ma źródeł dochodu (ani majątku) na rekompensatę finansową.

Prawna regulacja zobowiązań dodatkowych

Pojęcie „odpowiedzialności dodatkowej” zostało wprowadzone w dziedzinie prawa stosunkowo niedawno – w 1995 r. Nie oznacza to jednak, że wcześniej go tam nie było. W nazwie użyto innych terminów, na przykład „dodatkowa odpowiedzialność” lub „prosta gwarancja”. Treść art. 399 Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej uwzględnia podstawowe przepisy dotyczące odpowiedzialności na zasadzie pomocniczej (około kilkunastu sekcji i paragrafów Kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej uwzględnia zasady stosowania). Przepis ten jest również ustalony w szeregu innych przepisów, na przykład „O niewypłacalności (bankructwie)”.

Kiedy powstaje odpowiedzialność dodatkowa

Pełniąc dodatkowe funkcje (rezerwowe), zobowiązanie dodatkowe nie powstaje natychmiast po pojawieniu się długu, ale po pewnych zdarzeniach. Kluczową kwestią jest tutaj to, że główny dłużnik nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań, gdy z jakiegoś powodu nie może zapłacić:

• 15-letni nastolatek wybił szybę sklepową i nie ma własnych pieniędzy;
• mężczyzna wziął pożyczkę na samochód, ale został bez pracy, co uniemożliwia mu spłatę;
• podmiot prawny znajduje się w stanie upadłości, a aktywa majątkowe instytucji nie pokrywają długu.

W takim przypadku roszczenia zostaną przedstawione pozwanemu zależnemu – w rozważanych sytuacjach będą to rodzice, poręczyciel i założyciele osoby prawnej. Podejmując decyzję o spłacie długu, pozwany może przeciwstawić się całej argumentacji i zastrzeżeniom głównego dłużnika, jeśli pomoże to mu zoptymalizować procedurę płatności – przepisy prawne na to zezwalają.

Warunki odpowiedzialności

Oświadczenie o poddaniu się odpowiedzialności w przypadku upadłości przedsiębiorstwa nie następuje automatycznie, ale tylko pod warunkiem spełnienia określonych warunków. W przypadku dyrektora generalnego, założycieli lub przewodniczącego komisji likwidacyjnej takimi warunkami będą:

• bezprawne naruszenie ich obowiązków i praw osób trzecich;
• udowodniona wina sprawcy;
• obecność strat lub szkód;
• wyraźny związek między bezprawną działalnością sprawcy a negatywnymi konsekwencjami.

Ograniczenia

Artykuł 400 kodeksu cywilnego Federacji Rosyjskiej dotyczy kwestii ograniczenia odpowiedzialności. Dłużnicy zależni będą zainteresowani, aby dowiedzieć się, że ustawodawstwo określa ograniczenia niektórych rodzajów zobowiązań, które upraszczają system płatności i zwiększają niezawodność obrotu nieruchomościami. Limity te mogą odnosić się do przyczyn, dla których straty nie mogą być w ogóle zrekompensowane, rekompensaty tylko rzeczywistych szkód lub ich części. Ustawa określa preferencyjne warunki zwrotu szkód poniesionych przez przedsiębiorstwa energetyczne, telekomunikacyjne i transportowe..

Rodzaje zobowiązań zależnych

Dwa rodzaje odpowiedzialności podporządkowanej są prawnie rozróżnione, które mogą być umowne lub pozaumowne. W pierwszym przypadku warunkiem będzie podpisanie specjalnej umowy, która określa warunki powstania tego obowiązku. Od odpowiedzialności pozaumownej nie są wymagane żadne umowy – ustawodawstwo już zdefiniowało te kryteria.

Odpowiedzialność kontraktowa

Najczęstszym przykładem odpowiedzialności umownej jest zaspokojenie wierzycieli w sytuacji, gdy pierwotny dłużnik odmawia tego. Jednocześnie sam fakt odmowy (lub braku odpowiedzi w wyznaczonym terminie) jest ważny, aby roszczenie o płatność rozciągało się na gwaranta. Na tym etapie nie ma znaczenia, czy główny dłużnik może samodzielnie zapłacić (czy ma niezbędną własność itp.). Gwarant bierze udział w procesie prawnym, podczas którego zostanie ustalone, kto będzie ponosił ciężar wypełnienia zobowiązań.

Pozaumowne

Biorąc pod uwagę formę pozaumowną, natychmiast zauważasz, że wpływa ona na zupełnie inne sytuacje – bankructwo firm i odpowiedzialność rodzicielska. Zasadą ujednolicającą, łączącą te różne sprawy, będzie brak konieczności prawnej konsolidacji obowiązków dodatkowego pozwanego (na podstawie umowy itp.), Które mają zastosowanie w tym przypadku. Na przykład rodzice nie są zobowiązani do zostania oskarżonymi w przypadku krzywdy przez nastolatka w wieku od 14 do 18 lat.

Trzymanie się zobowiązania zależnego

W 2013 r. Nowelizacja ustawy o niewypłacalności (bankructwo) znacznie wzmocniła środki oddziaływania na osoby kontrolujące, które zgodnie z nowymi przepisami same muszą udowodnić swoją niewinność. Jednak nawet w tej perspektywie poszukiwanie bezpośredniego związku przyczynowego między działaniami prezesa a bankructwem organizacji nie zawsze będzie proste. Nałożenie na rodziców odpowiedzialności nieletnich lub poręczycieli w tym względzie nie jest tak trudnym procesem.

Procedura przyciągania

Zaangażowanie w odpowiedzialność podrzędną, nawet jeśli chodzi o udokumentowane stosunki umowne, jest wieloaspektowym procesem, który rozpoczyna się od przygotowania oświadczenia do sądu. Trudności w przyciągnięciu założyciela lub dyrektora firmy automatycznie wiążą się z poradą prawną (lub pełniejszym udziałem specjalistów) w celu skuteczniejszej promocji sprawy.

Procedura windykacji

Niezależnie od tego, czy mówimy o rodzicach małoletniego przestępcy, poręczyciela pozbawionego skrupułów płatnika kredytu, czy kontrolujących osoby w organizacji, ściągnięcie dodatkowej odpowiedzialności oznacza kontrolę sądową. W takim przypadku zostanie określony konkretny stopień winy i kwota rekompensaty finansowej. W niektórych przypadkach decyzja może być na korzyść pozwanego, zwalniając go z płatności.

Odpowiedzialność uzupełniająca w przypadku upadłości osoby prawnej

Chociaż dodatkowa (dodatkowa) odpowiedzialność jest jasno określona w obowiązującym prawie, istnieje wiele możliwości dla dyrektorów i założycieli, aby tego uniknąć lub przynajmniej zminimalizować płatności. Dlatego, jeśli zastanawiasz się, jak doprowadzić dyrektora do odpowiedzialności dodatkowej, przygotuj się, że może to wymagać znacznych wysiłków..

Jak przyciągnąć reżysera

Biorąc pod uwagę procedurę wystarczającą do przyciągnięcia głowy lub założyciela dłużnika, ważne jest, aby wiedzieć, że proces ten, w zdecydowanej większości przypadków, odbywa się wyłącznie w drodze postępowania upadłościowego. Postępowanie upadłościowe może zostać wszczęte przez syndyka masy upadłościowej lub inspekcję podatkową. Należy jednak wyraźnie wiedzieć, że pociągnie to za sobą dużą inwestycję czasu, dlatego jeśli głównym celem jest otrzymanie niezapłaconej pensji, łatwiej jest to zrobić, kontaktując się z inspekcją pracy.

Oświadczenie o odpowiedzialności dodatkowej

Z reguły oświadczenie o doprowadzeniu osób kontrolujących dłużnika do wystarczalności jest przekazywane przez syndyka masy upadłościowej, kierując się decyzją zgromadzenia wierzycieli. Tekst wniosku powinien wskazywać artykuły prawne, na podstawie których składa się ten dokument, a najobszerniejsza narracja powinna zawierać pełne informacje o naruszeniach przez określone osoby kontrolujące.

Wszystkie zarzuty muszą być poparte opinią eksperta prawnego i danymi z analizy finansowej, które dowodzą, że spadek masy upadłości wynikał z winy dyrektora (lub założyciela). Zgodnie z ustawą „W sprawie niewypłacalności (bankructwa)” można pociągnąć osoby kontrolujące spółkę do dodatkowej odpowiedzialności. Jednocześnie bardzo ważne jest, aby do tego momentu utworzono i przekazano majątek upadłościowy, więc nie spiesz się, składając takie oświadczenie.

Implikacje dyrektora

Przegląd orzecznictwa sądów arbitrażowych Rosji szybko pokaże, że zgodnie z istniejącą praktyką dyrektorzy spółek nie są często oskarżani o odpowiedzialność, nawet jeśli osoby takie są z góry uznawane za winne bankructwa przedsiębiorstwa! Jednak prawdopodobieństwo sankcji nadal istnieje, więc osoby kontrolujące nie powinny opóźniać odwołania w sprawie niewypłacalności spółki. W przeciwnym razie zwiększa to możliwość uznania podporządkowania przez sąd i ustalenia kwoty do zapłaty.

Jak uniknąć dodatkowej odpowiedzialności szefa dłużnika

Istnieje szereg działań, które pomogą CEO zapobiec możliwości wystąpienia z pozwem. Należy spodziewać się bankructwa, wątpliwych transakcji związanych z przeniesieniem aktywów spółki lub ich konieczność powinna być uzasadniona tak skutecznie, jak to możliwe. Ważne jest również terminowe zakwestionowanie poboru podatków, ponieważ może to również prowadzić do sankcji. W wielu przypadkach konieczne będzie wstępne odwołanie do prawnika arbitrażowego, aby ocenić stan spółki przed upadłością.

Jaka jest różnica między odpowiedzialnością solidarną

W rosyjskim ustawodawstwie wyraźnie rozróżnia się odpowiedzialność zależną od wspólnej odpowiedzialności, która określa różne działania wierzyciela w każdym z tych przypadków. W przypadku współodpowiedzialności wszyscy uczestnicy mają równe zobowiązania do spłaty zadłużenia, a wierzyciel ma prawo do otrzymywania płatności w tym samym czasie od wszystkich lub od kogoś innego. W przypadku podporządkowania mechanizm będzie inny, w którym warunkiem realizacji będzie odmowa spłaty długu przez głównego dłużnika.