Treść artykułu
- Korzyści z ukrytego ogrzewania
- Główne wady wodnego ogrzewania podłogowego
- Materiały do urządzenia
- Czy potrzebuję dodatkowego systemu ogrzewania
- Preferowane typy kotłów
- Schemat podłączenia
Obecnie technologia ogrzewania podłogowego nie ustępuje znacznie wydajnością systemom ogrzewania grzejnikowego, a ma wiele zalet. Proponujemy rozważenie głównych zalet ukrytych systemów grzewczych, cech instalacji i połączeń.
Korzyści z ukrytego ogrzewania
Z jednej strony atrakcyjność systemów ogrzewania podłogowego tkwi w ukrywaniu mediów. Harmonii wnętrza nie zakłócą ani grzejniki, ani rurociąg grzewczy, ani zawory odcinające i regulacyjne. Jednak to nie jedyny plus niewidzialności systemu grzewczego..
Jeśli rury w salonach nie przechodzą przez sufity ścienne i nad nimi, znacznie ułatwi to prace wykończeniowe. Do wyrównywania i nakładania materiałów dekoracyjnych dostępna jest cała płaszczyzna ścian, ponadto nie ma trudności z cięciem wykładziny podłogowej, nie ma potrzeby ukrywania przejścia rur podczas montażu sufitów napinanych. Szczególnie korzystny jest brak widocznej komunikacji podczas zmiany układu.
Oprócz walorów estetycznych są też walory techniczne: równomierne ogrzewanie podłogi zapewnia optymalny rozkład ciepłego powietrza. Ponieważ główny nacisk kładziony jest nie na konwekcyjną wymianę ciepła, ale na jego bezpośrednie promieniowanie, nie ma potrzeby ogrzewania górnej niezamieszkanej strefy. Dzięki temu koszty ogrzewania są zmniejszone o około 10-15%. Najciekawsze jest to, że oszczędności tutaj nie odbywają się kosztem komfortu: w okolicy nóg temperatura utrzymuje się na poziomie około 20-22 ° C, w obszarze głowy – o 3-4 ° C niżej.
Główne wady wodnego ogrzewania podłogowego
Główną wadą systemu ogrzewania podłogowego jest złożoność jego konstrukcji. Proces układania elementów grzejnych na podłodze jest dość technologiczny i czasochłonny, ale jeśli mówimy o systemie podgrzewania wody, pojawiają się dodatkowe trudności z organizacją orurowania i ustawieniem pracy ogrzewania.
To wcale nie jest powód, aby odmówić użycia ciepłej podłogi. Korzystając z wysokiej jakości materiałów i systemów instalacyjnych, przestrzegając technologii układania rur w podłodze i układania podłóg, wszystkie wysiłki się opłacą. Ogrzewanie podłogowe to naprawdę efektywny, ekonomiczny i trwały system grzewczy, ale powtarzamy tylko wtedy, gdy jest zaaranżowany zgodnie z szeregiem kluczowych wymagań.
O złożoności urządzenia warto osobno wspomnieć o konieczności starannego doboru materiału na jastrych podłogowy. Oprócz cech wytrzymałościowych musi spełniać normy dotyczące pojemności cieplnej i przewodności cieplnej, a także zdolności do emitowania ciepła w określonym widmie – około 9-10 mikronów. Zasadniczo prawie wszystkie materiały na bazie cementu po podgrzaniu do 40 ° C emitują ciepło w tym zakresie. Pozostaje tylko osiągnąć maksymalną możliwą gęstość powłoki i równomierne rozprowadzenie energii cieplnej w ciepłej warstwie jastrychu. W tym celu można zastosować włókno stalowe, płynne szkło lub specjalne dodatki polimerowe do jastrychu ogrzewania podłogowego – plastyfikatory C-3, HLV-75, BV 3M i tym podobne..
Materiały do urządzenia
Jak już wspomniano, systemy ogrzewania podłogowego wymagają niezwykle starannego doboru materiałów. Jeszcze półtora do dwóch dekad temu wszyscy byli zadowoleni z ułożenia metalowo-plastikowej rury w podłodze, przekonując się, że oprócz korozji wymiennik ciepła w podłodze nie jest zagrożony. Takie podejście ma szereg wad, które ujawniają się w ciągu pierwszych 3-5 lat eksploatacji..
Aby nie powtarzać błędów innych ludzi, do ogrzewania podłogowego należy stosować rury, które w przypadku uszkodzenia są w stanie z czasem przywrócić strukturę polimeru i mają najwyższą przewodność cieplną. Nie można zagwarantować, że nie zostaną one złamane podczas montażu rur, aw rzeczywistości dla metaloplastyku jest to bez przesady wyrok śmierci. Pod tym względem najlepiej zachowuje się usieciowany polietylen, którego alternatywą jest miedź. W tym drugim przypadku zalet jest szereg dodatkowych: jeszcze wyższa przewodność cieplna, znikomy współczynnik rozszerzalności cieplnej oraz możliwość zapamiętania kształtu podczas odkształcenia..
W przypadku otwartych systemów grzewczych brak nadciśnienia może prowadzić do wyrzucania cząsteczek gazu przez ścianki rur; z czasem cząsteczki gazu mogą gromadzić się w dość dużych zatyczkach. Aby wykluczyć takie zjawiska, nowoczesne rury do ogrzewania podłogowego są wykonane z kompozytu z wbudowaną barierą tlenową..
Z materiałów na urządzenie ciepłej podłogi nie można zignorować izolacji. Jej wybór ma decydujące znaczenie dla trwałości systemu grzewczego i całej podłogi. Bariera termiczna musi być nieściśliwa, zachowywać swój kształt i oczywiście mieć dużą odporność na przenikanie ciepła. Ze wszystkich opcji najbardziej odpowiednie do zastosowania jako odcięcie termiczne są ekstrudowana pianka polistyrenowa i pianka poliuretanowa, rzadziej stosuje się płyty poliizocyjanurowe.
Czy potrzebuję dodatkowego systemu ogrzewania
Często można usłyszeć opinię, że wodne systemy ogrzewania podłogowego są zawodne, dlatego też gdy są wykorzystywane jako główne źródło ogrzewania, nie ma iluzorycznego ryzyka, że z czasem dom zostanie pozbawiony jednego źródła ciepła. To błędne przekonanie wiąże się przede wszystkim z doświadczeniem w obsłudze systemów ogrzewania podłogowego, które w istocie są budżetowymi podróbkami oryginalnej technologii..
Oceńcie sami: w przypadku stosowania rur niskiej jakości do wymiennika ciepła znacznie wzrasta ryzyko ich zatkania, pęknięcia i zniszczenia jastrychu na skutek rozszerzalności cieplnej. Tutaj naprawdę sensowne jest połączenie ogrzewania podłogowego z instalacją grzejników, chociaż ta opcja systemu ogrzewania jest obarczona trudnościami w ustawieniu: musisz stale regulować przepływ, w przeciwnym razie temperatura w pomieszczeniu wzrośnie do naprawdę niewygodnych wartości.
Jeśli jednak ciepła podłoga zostanie zaprojektowana z uwzględnieniem wszystkich wymagań technologicznych, może ona służyć jako główny system grzewczy przez wiele dziesięcioleci. Ostrożność i wrażliwość na etapie montażu izolacji termicznej, rur oraz podczas wylewania jastrychu eliminują główne czynniki ryzyka zarówno pojawienia się nieszczelności, jak i uszkodzenia wykładziny lub podłoża, na którym jest układana. Ogólnie rzecz biorąc, koszty zorganizowania zapasowego systemu ogrzewania i prawidłowej instalacji podłogi ogrzewanej wodą są w przybliżeniu równe.
Preferowane typy kotłów
Za główną wadę wodnych systemów ogrzewania podłogowego uważa się ich wyjątkowo niską odporność na przegrzanie. Zasadniczo zasada ta dotyczy wymienników ciepła wykonanych z polietylenu – materiał ten ma jeden z najwyższych współczynników liniowej rozszerzalności cieplnej. W przypadku rur miedzianych liczba ta jest znacznie niższa.
W związku z takimi ograniczeniami wymagany jest właściwy dobór kotła i odpowiednie ustawienie jego trybu pracy. Za najbardziej odpowiednie uważa się kotły na gaz ziemny i energię elektryczną. Ich system termoregulacji pozwala wykluczyć dostawę zbyt gorącego nośnika ciepła do systemu ogrzewania podłogowego.
Najmniej nadające się do podłączenia wodnego systemu ogrzewania podłogowego można bezpiecznie nazwać kotłami na paliwo stałe. Ich maksymalna moc jest prawie niemożliwa do ograniczenia, zwłaszcza przy okresowej zmianie paliwa. Dlatego takie układy wymagają włączenia w obwód hydrauliczny specjalnych urządzeń, które utrzymują temperaturę wody w obiegu grzewczym poprzez domieszanie cieczy z powrotu.
Schemat podłączenia
Ostatnim argumentem przemawiającym przeciwko systemom ogrzewania podłogowego jest złożoność organizacji schematu dystrybucji chłodziwa. Jeżeli w instalacji występuje więcej niż jeden obieg ogrzewania podłogowego, wymagana jest instalacja rozdzielaczy hydraulicznych z regulatorami przepływu.
Schemat ogrzewania domu z ogrzewaniem podłogowym. A – kocioł gazowy; B – zespół mieszający i grupa kolektorów; B – kontur ogrzewania podłogowego. 1 – kocioł z wbudowaną pompą obiegową; 2 – grupa bezpieczeństwa; 3 – zbiornik wyrównawczy; 4 – trójdrogowy zawór mieszający; 5 – pompa obiegowa; 6 – zawór kulowy; 7 – zawór iglicowy lub zawór z serwonapędem; 8 – reduktor ciśnienia; 9 – przepływomierz
Z jednej strony instalacja i uruchomienie tak złożonych sieci jest porównywalne z dodatkowymi kosztami. Jednak wszelkie starania o zorganizowanie ogrzewania ciepłą podłogą z nadwyżką rekompensuje komfort jego użytkowania: w każdym pomieszczeniu bez problemu można ustawić własny reżim termiczny, a cały system można łatwo i efektywnie zbilansować nawet kilkadziesiąt „pętli”.
W przeciwnym razie ogrzewanie podłogowe jest podłączane zgodnie z klasycznym schematem organizacji zamkniętego systemu grzewczego z nadciśnieniem. Jedynym dodatkiem jest jednostka przygotowania wody na wlocie uzupełniania: ponieważ wymiennik ciepła jest reprezentowany przez raczej wąskie kanały umieszczone w najniższym punkcie systemu, wymagane jest usunięcie z wody wszystkich zanieczyszczeń mechanicznych, które mogą się osadzać i ostatecznie całkowicie zatykać rury.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis