Otwarte okablowanie – cechy i przypadki użycia

Obecnie odsłonięte przewody elektryczne występują głównie w trzech przypadkach:

1. W domach drewnianych, gdzie wynika to z wymagań bezpieczeństwa przeciwpożarowego i właściwości samej konstrukcji.
2. Lofty i styl high-tech, w którym cała komunikacja jest publicznie wyświetlana, to tradycyjna technika projektowania.
3. Budynki zabytkowe, w których wszelkie większe prace remontowe związane z odbudową, w tym związane z wyłupywaniem ścian, muszą być koordynowane z szeregiem agencji rządowych.

Napisaliśmy, że można zamknąć instalację elektryczną w drewnianym domu. Ale w tym przypadku trzeba skorzystać z nowoczesnych technologii, które umożliwią wykonanie kanałów do okablowania wewnątrz drewnianej ściany, spełniających wszystkie wymogi bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Takie kanały trzeba będzie zapewnić na etapie budowy, co może znacznie skomplikować proces i podnieść koszt budowy domu..

Dlatego w domach drewnianych zbudowanych według tradycyjnej rosyjskiej technologii właściciele często preferują prostszy sposób instalacji instalacji elektrycznej – otwarty.

Cztery najważniejsze zasady dotyczące otwartej instalacji elektrycznej w drewnianym domu:

1. Między przewodem a ścianą musi być otwarta szczelina powietrzna, aby zwarcie nie spowodowało pożaru.
2. Gniazda i przełączniki są montowane na niepalnej podstawie, podłożu.
3. Odległość między łącznikami drutu, uchwytami nie powinna przekraczać 50 centymetrów. Jeśli jest zakręt lub zakręt, powinno być więcej posiadaczy.
4. Wszystkie połączenia przewodowe muszą być zabezpieczone specjalnymi skrzynkami zaprojektowanymi specjalnie do takich przypadków.

Ważny! Aby nie dopuścić do gromadzenia się pyłów niebezpiecznych pożarowo w miejscach, w których kabel przechodzi przez drewniane ściany i stropy, należy go umieścić w rurze stalowej. Ponadto, jeśli myszy znajdują się w drewnianym domu, mogą zagrozić integralności otwartego okablowania elektrycznego..

Bardzo popularną opcją jest użycie przewodów retro podczas instalacji otwartej instalacji elektrycznej. Są rzeczywiście dużo bardziej estetyczne. Przewody retro to skręcone kable miedziane, które są otoczone izolacją PVC. Na wierzchu takiej izolacji znajduje się obudowa wykonana ze sztucznego niepalnego jedwabiu. Skręcone okablowanie retro wygląda całkiem atrakcyjnie, można dobrać odpowiednie gniazda i przełączniki. Takie druty mogą mieć różne kolory, więc nie będzie trudno je odebrać do dekoracji ścian. Pamiętaj jednak, że okablowanie w stylu retro kosztuje znacznie więcej niż zwykły kabel..

Fani high-tech i loftów twierdzą, że układanie otwartego okablowania elektrycznego jest doskonałą i najprostszą opcją. W rzeczywistości nie ma potrzeby wykonywania jednego z najbrudniejszych procesów naprawczych – tworzenia kanałów w ścianach za pomocą bruzdownicy i dziurkacza. Nie ma potrzeby tworzenia wnęk na puszki montażowe. Jeśli okablowanie zacznie się skracać, nie będzie potrzeby ponownego uderzania w ściany, niwelując wszelkie wysiłki w celu naprawy mieszkania, łatwiej jest znaleźć problem, a także wymienić odcinek kabla.

Otwarte okablowanie można chronić na różne sposoby, przechodząc przez specjalne kanały. Do takich celów możesz użyć:

1. Pofałdowanie, które służy również do ochrony kabla w przypadku montażu w podłodze lub między przegrodami. Jednak pofałdowanie wygląda zbyt brzydko, dlatego w budynkach mieszkalnych praktycznie nie jest używane otwarcie.
2. Plastikowe kanały kablowe. Występują w różnych kolorach, ale tradycyjnie pozostają białe..
3. Rury. Można użyć rur metalowych lub plastikowych.

Do prowadzenia kanału kablowego potrzebne będą kątowniki obrotowe, zewnętrzne i wewnętrzne, gładkie lub pod kątem 90 stopni, trójniki, przejścia, zaślepki, puszki na punkty połączeń przewodów. Wszystkie te akcesoria ułatwią montaż, a samo okablowanie będzie wyglądało bardziej estetycznie..

Podobnie jak w przypadku konwencjonalnej instalacji elektrycznej, jeśli wykonujesz taką pracę po raz pierwszy, lepiej zaprosić specjalistę, który zrobi wszystko zgodnie z zasadami, solidnie i szybko. Okablowanie powierzchniowe zwykle zajmuje mniej czasu.