Indywidualna sauna bez dobrego piecyka traci swoje bezpośrednie przeznaczenie funkcjonalne, a łaźnia parowa zamienia się w zwykłą umywalkę i prysznic. Piec grzejny, który ogrzewa powietrze w łaźni parowej do 60-80 ° C, gromadzi w sobie iw kamieniach dużą ilość energii cieplnej i zamienia wodę w parzącą parę – to podstawa, serce prawdziwej rosyjskiej łaźni. Dlatego na grzejnik-grzejnik nakładane są różnorodne wymagania, które musi spełniać w jak największym stopniu: – zajmować mało miejsca; – mieć wystarczająco dużą moc grzewczą; – szybko rozgrzej łaźnię parową; – podgrzać wodę w ilości wystarczającej dla całej rodziny (10-15 litrów na osobę); – utrzymywać nagromadzone ciepło przez długi czas.
Te sprzeczne wymagania pokazują, że wybór pieca do kąpieli musi być bardzo odpowiedzialny. Jego konstrukcja, parametry eksploatacyjne należy przede wszystkim dobrać uwzględniając wielkość łaźni parowej. W małej rodzinnej wannie o wymiarach od 2×2 do 3×3 m stosuje się najczęściej piece metalowe, wyłożone cegłą. Montaż takiego pieca można wykonać bez fundamentu, ale w tym celu w miejscu jego położenia należy najpierw wzmocnić podłogę zagęszczonymi deskami lub wykonać dodatkowy fundament kolumnowy dla opóźnienia większej sekcji. Aby równomiernie rozłożyć obciążenie pieca na podłogę, jego podstawa powinna spoczywać na blasze (2-3 mm), pod którą układana jest tektura azbestowa, która niezawodnie ochroni podłogę przed ewentualnym pożarem.
Na rys. 1 przedstawia mały zamknięty metalowy piekarnik z 60-70 litrowym zbiornikiem ciepłej wody na górze. Korpus pieca o wymiarach 600x700x1500 mm spawany jest z blachy stalowej o grubości 5 mm. Jak widać z przekroju pieca, składa się on z trzech stref: dolna to palenisko z dmuchawą, środkowa to piec z oknem 200×250 mm na wylot pary, a górna to zbiornik na wodę ogrzewany kominem. Dno zbiornika jest spawane z pogrubionej blachy stalowej dla zapewnienia niezawodności.
Figa. 1. Piecyk metalowy ze zbiornikiem ciepłej wody: 1 – obmurowanie zewnętrzne; 2 – korpus pieca; 3 – obmurowanie wewnętrzne; 4 – zaciski do przewodów; 5 – zbiornik ciepłej wody; 6 – komin; 7 – kamienie; 8 – właz do wylotu pary; 9 – krata; 10 – listwa nośna; 11 – drzwiczki paleniska; 12 – drzwiczki dmuchawy; 13 – metalowa blacha nośna
Ten piec jest dość intensywny, ponieważ jego wewnętrzna i zewnętrzna część jest wyłożona czerwoną cegłą. Zabrania się stosowania białej cegły wapienno-piaskowej do okładzin wewnętrznych i zewnętrznych. Do okładzin wewnętrznych zaleca się stosowanie cegieł ogniotrwałych. Wewnętrzna wnęka pieca jest wyłożona cegłami na krawędzi od rusztu pieca do dna zbiornika, a od zewnątrz piec jest ułożony w pół cegły z trzech stron, z wyjątkiem przedniej. Mur jest mocowany za pomocą specjalnych spinek drucianych o średnicy 3 mm, które są przyspawane wzdłuż oznaczeń do korpusu pieca. W strefie środkowej kamienie układane są na kratownicy z prętów zbrojeniowych o średnicy 28-30 mm, która swobodnie leży na mocnych listwach nośnych (kanał, szyna itp.). Aby przyspieszyć nagrzewanie się wody w zbiorniku i kamieni na ruszcie, zbiornik i wylot pary zamykane są pokrywą i klapą z blachy ocynkowanej.
Piec o tej konstrukcji jest bardzo wygodny do kąpieli rodzinnej, ma niewielkie rozmiary i można go wykonać bez większych trudności. Takie piece metalowe nie mają bardzo dużej pojemności cieplnej, dlatego niezbędny efekt termiczny uzyskuje się dzięki temu, że drewno opałowe stale pali się w jego palenisku, co zapewnia utrzymanie wymaganego reżimu termicznego w łaźni parowej. Są to piece o stałym ogrzewaniu, to znaczy taki piec musi być ogrzewany w sposób ciągły, podczas gdy zabiegi kąpielowe są wykonywane w łaźni parowej. Jednak pojemność cieplną pieca z ciągłym ogrzewaniem można znacznie zwiększyć poprzez wewnętrzne i zewnętrzne okładziny ceglane, podobnie jak w przypadku pieca pokazanego na rys. 1. Mały piec metalowy, zwłaszcza ceglany, ma kilka zalet, które przyciągają właściciela wanny: nie wymaga znacznych kosztów finansowych, ogrzewa łaźnię parową o objętości 8-10 m3 w ciągu zaledwie 1,5-2 godzin zimą, szybko ogrzewa kamienie do 300 -400 ° С i woda do wrzenia, nie ma ryzyka zatrucia tlenkiem węgla.
Piece grzewcze ze stałym ogrzewaniem mają piec zamknięty (rys. 1) lub otwarty, gdy kamienie są ułożone w stos nad paleniskiem, a nad nimi nie ma sufitu ani sufitu (rys. 2). W przypadku sauny rodzinnej, w której kilka osób paruje tego samego dnia, preferowany jest piec otwarty, ponieważ znacznie szybciej nagrzewa łaźnię parową. Aby otwarty grzejnik był cały czas gorący, po każdej porcji pary przykryj kamienie pokrywą z blachy ocynkowanej. Na rys. 2 przedstawia piec z otwartym piecem, w którym znajduje się również zbiornik do podgrzewania wody o pojemności 50-60 litrów. Posiada jedynie zewnętrzną okładzinę ceglaną, a reszta jego konstrukcji jest podobna do pierwszej wersji pieca (rys.1).
Figa. 2. Piec metalowy z otwartym grzejnikiem: 1 – mur murowany; 2 – korpus pieca; 3 – klipsy; 4 – osłona ekranu nagrzewnicy; 5 – komin; 6 – zbiornik do podgrzewania wody; 7 – kamienie; 8 – krata; 9 – belka nośna; 10 – drzwi paleniska; 11 – drzwiczki dmuchawy; 12 – arkusz pomocniczy
Komin w piecach metalowych wykonany jest z cyny 1-1,5 mm, dolna rura odgałęziona o długości 1,5 m, zainstalowana w piecu, pożądane jest wykonanie z rury wodociągowej o średnicy 100-150 mm. Na tej rurze odgałęzionej znajduje się połączenie kołnierzowe z przepustnicą. Odpowiednio dobrane, wysokiej jakości kamienie odgrywają ważną rolę, aby grzejnik dobrze działał. Kostkę brukową należy dobierać ciężką, mocną, bez pęknięć. Powinny być zaokrąglone, gładkie i mieć różne rozmiary (50-150 mm). Kamienie układa się na kratce w następujący sposób: największe kamienie układa się tak, aby nie zakrywały całkowicie pęknięć w kracie, następnie układane są kamienie o nieco mniejszym rozmiarze, a najmniejsze powinny znajdować się na górze. Całkowita waga kamieni zależy od wielkości łaźni parowej; w metalowym piecu do małej rodzinnej kąpieli waga kamieni wynosi 80-100 kg. Wystarczająca ilość kamieni gromadzi dużo energii cieplnej, natomiast górne kamienie należy podgrzać do 300-350 ° C, wtedy woda rozpryskana na kamieniach natychmiast zamienia się w suchą, gorącą parę. Na dobrze rozgrzanych kamieniach woda powinna natychmiast odparować z pewnym trzaskiem. Kamienie w małych piecach o stałym ogrzewaniu są stopniowo pokrywane sadzą, dlatego należy je okresowo czyścić: po 3-4 miesiącach. Następnie z czasem kamienie pokrywają się pęknięciami, zaczynają się kruszyć, a po 2-3 latach są wymieniane.
W przypadku małego pieca pokazanego na rys. 1, 2, komin jest zwykle używany z cementu azbestowego lub metalu. Autor proponuje opcję łączoną, w której dolna część komina jest metalowa, a górna azbestowo-cementowa.
Figa. 3. Kombinowane urządzenie kominowe: 1 – piec grzewczy; 2 – podpora przesuwna; 3 – metalowa rura; 4 – rura azbestowa; 5 – pierścień nośny; 6 – wtyczka; 7 – zacisk wtykowy; 8 – stojak pomocniczy
Taka konstrukcja jest bardziej korzystna, ponieważ nie ma bezpośredniego kontaktu rury azbestowo-cementowej z piecem i nie ma bezpośredniego narażenia na bardzo wysoką temperaturę. Eliminuje to ryzyko nagłego pęknięcia rury azbestowo-cementowej i wszelkich przykrych konsekwencji jej zniszczenia (pożar, obrażenia, wymiana rury itp.). Komin kombinowany jest mniej niebezpieczny dla pożaru w porównaniu z kominem całkowicie metalowym, a dla jego górnej części azbestowo-cementowej izolację termiczną wykonuje się w miejscach przejścia przez strop i dach wanny nie tak pracochłonne i skomplikowane jak dla metalowej..
Komin jest zwykle wyjmowany 0,4-0,6 m powyżej kalenicy dachu wanny. Na górze rury zainstalowana jest nasadka ochronna przed opadami atmosferycznymi. Dolny ślepy koniec komina jest zamknięty gęstą cynową zatyczką; służy do czyszczenia rury z sadzy i odprowadzania kondensatu. Cała konstrukcja połączonego komina jest podparta na przesuwnym wsporniku umieszczonym na jego metalowej części, to znaczy rura swobodnie leży na części wsporczej, poruszając się z rozszerzalnością cieplną.
W przypadku indywidualnej kąpieli rodzinnej o dużych rozmiarach najbardziej akceptowalna jest instalacja intensywnego cieplnie pieca ceglanego o działaniu okresowym. Masywny piec ceglany o działaniu okresowym jest dwojakiego rodzaju: z piecem otwartym lub z piecem zamkniętym. Ceglany piec z otwartym piecem to stary piec używany w rosyjskiej saunie dymnej.
Figa. 4. Piec murowany z piecem otwartym: 1 – korpus pieca; 2 – kamienie; 3 – zbiornik na wodę; 4 – drzwi paleniska; 5 – drzwiczki dmuchawy
W takim piecu kamienie umieszcza się w stosie nad paleniskiem, a gorący dym, przechodząc przez kamienie, ogrzewa je do 400-450 ° C. Jednocześnie ciepło z pieca nie wylatuje od razu przez komin, ale przechodzi przez kamienie i ogrzewa całe pomieszczenie, a zwłaszcza jego górną część. Ten piekarnik bardzo szybko nagrzewa łaźnię parową i po 1,5-2 godzinach można wykonywać zabiegi kąpielowe. Jeśli piec ma dużą objętość kamieni (250-300 kg), kilka rodzin może na zmianę kąpać się. Zbiornik na wodę o pojemności 60-80 litrów jest zainstalowany w piekarniku przed piecem, który jest zamknięty pokrywą w celu ograniczenia parowania. Zaleca się ogrzewanie pieca z otwartym piecem suchym drewnem brzozowym, osikowym lub dębowym, które wytwarza niewielką ilość sadzy. Do pieca nie wolno wrzucać bitumu, papy ani plastiku.
W wygodnej rosyjskiej łaźni stosuje się piece ceglane z zamkniętym piecem (ryc.5). Są to piece wymagające dużej ilości ciepła, ponieważ mają masywny mur ceglany i dużą objętość kamieni (200-250 kg). Taki piec jest dobry o tyle, że po zakończeniu pieca gromadzi dużą ilość ciepła, co wystarcza do długotrwałego korzystania z kąpieli przez dużą rodzinę.
Figa. pięć. Piec murowany z zamkniętą grzałką i bocznym umieszczeniem zbiornika na wodę: 1 – zbiornik ciepłej wody; 2 – piekarnik; 3 – komin; 4 – kamienie; 5 – osłona nagrzewnicy; 6 – otwór na wodę; 7 – metalowe sklepienie; 8 – ekran; 9 – ruszt; 10 – drzwi paleniska; 11 – drzwi dmuchawy
Masę kamieni do pieca można obliczyć na podstawie faktu, że 1 m3 łaźni parowej wymaga 30-40 kg kamieni. Tak więc mała łaźnia parowa o objętości 8-10 m3 wymaga co najmniej 250-300 kg kamieni. Należy jednak podkreślić, że to obliczenie jest odpowiednie tylko dla pieców ceglanych typu okresowego. Masa kamieni do pieców do stałego ogrzewania jest znacznie mniejsza (80-150 kg), ponieważ ciepło kamieni jest podtrzymywane przez spalanie drewna. Ceglane piece-grzejniki typu projektu A. Suzdalcewa, A.F. Filichko i innych, które są dość skomplikowane i wymagają wykwalifikowanego piecarza. Aby własnoręcznie stworzyć niezawodny, energochłonny i jednocześnie prosty piec ceglany z piecem zamkniętym, autor oferuje własną wersję projektu, pokazaną na ryc. 5, używając do wykonania dachu pieca kawałka metalowej rury przeciętej na długości 300-400 mm i długości 500 mm. Stalowe blachy nośne o grubości 5-6 mm spawane są do ciętej rury na długości. Z ich pomocą w murze pieca układa się kawałek rury. Aby zapewnić szczelność łuku, końce rury są również oparzone blachą z przylegającym do nich murem. Od strony komina do sklepienia rurowego przyspawana jest blacha – ekran, który nieznacznie opóźnia wypływ gorącego powietrza do komina. W bocznej ścianie pieca wbudowany jest podgrzewacz wody o wymiarach 50x37x25 cm o pojemności 40-45 litrów. Zbiornik wykonany z blachy stalowej o grubości 5-10 mm; strona przylegająca do paleniska jest spawana z blachy o grubości 10 mm. Po wewnętrznej stronie ściany bocznej pieca zamontowany jest metalowy odcinek komina (rys. 5), który wyposażony jest w okrągłą przepustnicę. Komin jest zamocowany w murze za pomocą drucianych zacisków, a u dołu spoczywa ściętym końcem na metalowym zbiorniku. Górna część pieca opracowanego przez autora to grzałka, w której umieszczane są kamienie o łącznej wadze 150-200 kg. Piec pokryty jest od góry osłoną z blachy ocynkowanej. Aby uwolnić parę, jest usuwana. Woda jest dostarczana do kamieni przez boczny otwór 200×250 mm. Piec ten może pracować zarówno okresowo, jak i w sposób ciągły, to znaczy można go podgrzewać podczas zabiegów kąpieli. W tym przypadku grzejnik jest wypełniony mniejszą masą kamieni (100-150 kg).
Do obliczeń pokazanych na rys. Wymagane 5 piekarników:
Na rys. 6 przedstawia kombinowany piec do małych łaźni parowych opracowany przez autora.
Figa. 6. Piec murowany z piecem metalowym i bocznym usytuowaniem zbiornika na wodę: 1 – wspornik zbiornika; 2 – zbiornik na wodę; 3 – komin; 4 – właz do podlewania kamieni; 5 – osłona nagrzewnicy; 6 – zaciski do przewodów; 7 – kamienie; 8 – grill grzewczy; 9 – oznacza cokół pieca; 10 – ruszt; 11 – drzwiczki paleniska; 12 – drzwiczki dmuchawy
Piec kompaktowy wykonany jest z cegły, korpus pieca spawany jest z blachy stalowej o grubości 8-10 mm. Piec spoczywa na cokole i słupkach wykonanych z narożników 50×50. Piec i ruszty pieca wykonane są ze stali zbrojeniowej o grubości 24 mm. Korpus pieca o wymiarach 530x510x500 mm wyłożony jest na krawędzi cegłami, mocowany za pomocą drucianych klipsów. Piec ten posiada boczny zbiornik o pojemności 50 litrów, w którym wodę ogrzewa metalowy komin. Zbiornik jest wykonany z metalowej rury o średnicy 400 mm i jest wsparty na przesuwnym wsporniku. Kamienie są ogrzewane zarówno z komina, jak i przez wznoszące się prądy gorącego powietrza. Korpus pieca posiada właz, przez który rozpryskuje się woda w celu uzyskania pary po zdjęciu pokrywy z górnej części pieca. Dla mocniejszego nagrzania kamieni klapa jest również zamykana pokrywką. Piec ten może pracować zarówno w trybie stałego grzania (zima) jak i okresowego grzania (lato), co jest bardzo wygodne dla rodziny posiadającej małą indywidualną saunę.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis