Treść artykułu
- Funkcja stycznika
- Metoda kontroli
- Miejsce instalacji i okablowanie
- Instalacja elektryczna
- Zwiększona elastyczność systemu
Rozważ zasady i schematy dotyczące podłączania konwektorów elektrycznych i urządzeń grzewczych przez styczniki. Z reguły jest to wymagane do sterowania ogrzewaniem za pomocą systemów zdalnego sterowania, takich jak CCU lub Xital. Prawidłowo stosowane sprawiają, że praca ogrzewania jest stabilna, niewidoczna i bardzo przyjazna dla użytkownika..
Funkcja stycznika
Ogrzewanie konwektorami elektrycznymi charakteryzuje się niską bezwładnością. Aby utrzymać komfortową temperaturę, urządzenia muszą pracować w trybie przerywanym. Przy dużym obciążeniu i częstotliwości przełączania niemożliwe jest umieszczenie łączników w tej samej obudowie z termostatami, które tradycyjnie są wykonane w postaci kompaktowego panelu. Dlatego ten rodzaj ogrzewania oznacza organizację dwóch sieci: obciążenia lub mocy, a także kontrolnej, która kontroluje działanie pierwszej sieci..
Kompaktowe i modułowe styczniki umożliwiają przełączanie dość dużych obciążeń – do 63 A na każdym biegunie. W tym przypadku natężenie prądu w obwodzie zasilania samego stycznika jest znikome, rzadko okazuje się być większe niż kilka dziesiątych ampera. Tak małe obciążenie mieści się w zakresie mocy obwodów sterujących wszystkich typów urządzeń termostatycznych. W ten sposób włączanie i wyłączanie urządzeń grzewczych odbywa się etapami, co przyczynia się do wydłużenia żywotności i łatwości konserwacji całego systemu grzewczego..
Schemat i zasada działania stycznika trójbiegunowego: 1 – stałe styki mocy; 2 – ruchomy rdzeń ze stykami; 3 – obciążenie; 4 – cewka elektromagnetyczna
Ważne jest, aby zrozumieć, że stycznik jest w stanie wytrzymać znaczne obciążenie nie tylko ze względu na masywniejsze części pod napięciem i zwiększoną powierzchnię styku. Mechanizm tych urządzeń zapewnia możliwość ultraszybkiego zamykania i otwierania grupy styków, ponadto wewnątrz obudowy znajdują się urządzenia do przyspieszonego gaszenia łuku elektrycznego. To właśnie te różnice pozwalają stycznikom pracować kilkaset razy w ciągu dnia bez przegrzania i bez tworzenia się nagarów na powierzchniach styków. Dlatego montaż stycznika jest bezwzględnie zalecany, nawet jeśli moc łączeniowa grupy przekaźników termostatu (zwykle 10 lub 16 A) znacznie przekracza prądy poboru, na przykład, gdy podłączony jest do niego konwektor 500-800 W..
Metoda kontroli
W przeciwieństwie do rozruszników magnetycznych do sterowania silnikami i innymi typami odbiorników, stycznik do konwektorów działa na innej zasadzie. W przypadku przełączania grzejników elektrycznych obwód samoczynny nie jest wymagany. Tym samym stycznik nie musi posiadać dodatkowych styków blokujących, ich obecność prowadzi jedynie do nieuzasadnionego wzrostu kosztu instalacji elektrycznej.
Ponieważ zasilanie cewki stycznika jest kontrolowane przez dodatkowe urządzenie, schemat montażu jest niezwykle prosty. W miejscu instalacji termostatu układa się przewód o trzech lub więcej rdzeniach. Dwa z nich – faza i zero – zasilają sam termostat. W tym przypadku faza służy również jako źródło zasilania dla punktu środkowego grupy przekaźników. Trzeci i inne dodatkowe przewody – powrót sygnału do podłączenia jednego lub więcej styczników.
Schemat podłączenia konwektorów przez stycznik: 1 – wyłączniki automatyczne; 2 – moduł krzyżowy; 3 – stycznik; 4 – termostat; 5 – konwektory elektryczne
Umiejscowienie termostatu określa się, biorąc pod uwagę dwie okoliczności. Pierwszym jest wymóg łatwego dostępu do sterowania, a termostat nie powinien zakłócać kompozycji wnętrza. Drugi aspekt to bliskość lokalizacji czujnika temperatury. Zwykle na suficie umieszcza się element termoczuły z wybraną temperaturą wyłączania o 3-4 ° C wyższą niż ta, którą należy przestrzegać w części mieszkalnej pomieszczenia. Histereza zadziałania dobierana jest w zakresie 2–3 ° С, dzięki czemu dopływ powietrza przegrzanego w górnej strefie zapewnia minimalną bezwładność, która zapewnia pomieszczenie ciepło resztkowe w czasie przestoju urządzeń grzewczych.
Patrząc w przyszłość, zauważamy, że taki schemat kontroli nie zawsze jest najwygodniejszy i dlatego nie jest jedyny. Sam fakt zastosowania styczników pozwala na zastosowanie zupełnie innych układów sterowania: zdalnych, czasowych, a także kombinowanych, a nawet z przełączaniem na ręczne.
Miejsce instalacji i okablowanie
Pomimo kompaktowych wymiarów styczników modułowych nie ma zwyczaju umieszczania ich w pomieszczeniach mieszkalnych. Powód jest prosty: klapa modułowa, nawet typu ukrytego, narusza wygląd wykończenia, ponadto podczas pracy styczniki nie mogą pochwalić się absolutnie zerowym poziomem hałasu. Jednak umieszczanie urządzeń przełączających w pomieszczeniach mieszkalnych nie jest wymagane, mimo to zasilanie linii energetycznych z ogrzewaniem elektrycznym odbywa się z ASU, tam najlepiej jest umieścić zespół sterujący.
Oczywiście wszystkie konwektory w budynku nie muszą być podłączane za pomocą pojedynczego stycznika sterowanego przez jeden termostat. Z reguły dla każdego salonu montowany jest własny obwód, w którym w zależności od liczby konwektorów stosuje się kilka styczników jednobiegunowych lub jeden stycznik wielobiegunowy. Podłączenie kilku linii do jednego bieguna stycznika jest wysoce niepożądane, w przeciwnym razie prace naprawcze w jednym obszarze będą wymagały odłączenia całej grupy.
Praktyka łączenia potężnych urządzeń elektrycznych oddzielnymi liniami w pełni wpisuje się w specyfikę nowoczesnej instalacji elektrycznej. W przeciwieństwie do grup gniazd ogólnego przeznaczenia nie ma zwyczaju stosowania skrzynek przyłączeniowych w sieci grzewczej. Od centrali do każdego konwektora układa się osobny kabel 3×2,5 mm2, do którego podłączone jest tylko jedno urządzenie grzewcze.
W zależności od planu budynku układ sieci dystrybucji energii elektrycznej może się różnić. Na przykład, jeśli w dużym budynku możliwe jest umieszczenie osłon pośrednich na niezamieszkanym obszarze, jedna główna linia, chroniona przez oddzielne maszyny, będzie przebiegać od ASU do nich. W każdym panelu jest instalowany zespół styczników, połączony przewodem sygnałowym z lokalnym urządzeniem sterującym, a następnie oddzielnymi liniami układana jest rozgałęziona sieć zasilania odbiorców.
Instalacja elektryczna
Typowy schemat montażu panelu elektrycznego zaczyna się od urządzenia wejściowego, które w tym przypadku jest optymalne dla maszyny różnicowej. Jego zaciski wyjściowe są zmostkowane do modułu krzyżowego, z którego wykonywane jest dalsze okablowanie. Ponieważ styczniki nie są zaprojektowane do ochrony przed prądami zwarciowymi, dla optymalnego rozmieszczenia urządzeń elektrycznych lepiej jest stosować dwurzędowe ekrany. W górnym rzędzie ustawiono wymaganą liczbę wyłączników do ochrony każdej linii. Bezpośrednio pod każdą z maszyn jest zainstalowany odpowiedni stycznik, do którego podłączony jest przewód fazowy linii, którą steruje. Podczas podłączania przewodów zasilających konwektorów, ochronne i robocze przewody neutralne nie są łączone w żadnym punkcie obwodu, są rozdzielane na różne bloki modułu krzyżowego.
Schemat podłączenia konwektorów elektrycznych: 1 – automat wejściowy; 2 – licznik; 3 – RCD / difavtomat; 4 – moduł krzyżowy; 5 – przełącznik automatyczny; 6 – termostat; 7 – czujnik temperatury powietrza; 8 – stycznik; 9 – konwektor elektryczny
Sytuacja komplikuje się, gdy urządzenia sterujące zamontowane są również w panelu modułowym. Mogą to być zarówno programowalne przekaźniki termiczne ze zdalnym czujnikiem, jak i urządzenia zdalnego sterowania („Xital”) lub sterowniki logiczne (CCU). W takich przypadkach ekran powinien być trójrzędowy: w górnym rzędzie instalowane jest urządzenie wejściowe wraz z urządzeniami sterującymi i automatyki, dwa dolne są przekierowane tak, aby pomieścić wyłączniki ze stycznikami.
Ponieważ przewody zasilające konwektorów są okablowaniem stałym, należy je wykonać kablem z przewodami jednożyłowymi w izolacji winylowej. Takie przewody nie wymagają zaciskania, aby podłączyć je do zacisków, wystarczy je po prostu zdjąć i zwinąć w pierścień. Gdy liczba kontrolowanych linii jest większa niż dwie, wysoce pożądane jest wykonanie oznaczenia: w miejscu wejścia kabla do ekranu przylega przywieszka do paska, podczas gdy przewód fazowy jest zaciśnięty na końcu odpowiednim znakiem kabla.
Okablowanie sterujące, jak wspomniano, to kabel z trzema lub więcej przewodami. Przewód neutralny (niebieski) jest podłączony do odpowiedniego bloku modułu krzyżowego, faza – do wyjścia wyłącznika niskoprądowego. Pozostałe żyły zgodnie z oznaczeniem podłączamy do zacisków cewek stycznika oznaczonych literą A o indeksie 1 lub 2. Drugi zacisk połączony jest zworką z blokiem zerowym modułu krzyżowego.
Uwaga:takie połączenie jest poprawne tylko wtedy, gdy napięcie zasilania cewek styczników jest zasilane z sieci, w przypadku stosowania urządzeń 24 lub 36 V obwód jest uzupełniony o transformator obniżający napięcie. W takim przypadku należy przewidzieć dodatkowy przewodnik w kablu sygnałowym prowadzącym do termostatu, którym obniżone napięcie doprowadzane jest do środkowego punktu styków grupy przekaźników termostatu.
Zwiększona elastyczność systemu
Podsumowując, zauważamy, że działanie konwektorów elektrycznych w trybie automatycznym nie zawsze jest wygodne. Dzieje się tak, gdy jedno z grupy urządzeń grzewczych podłączonych do jednego termostatu znajduje się w pobliżu miejsca pracy, a temperatura w tej strefie znacznie przewyższa komfortową.
Wyjściem z tej sytuacji jest zainstalowanie na panelu przełącznika do obsługi ręcznej, co można wykonać nawet po całkowitym zainstalowaniu sieci elektrycznej. Najważniejsze jest osadzenie zwykłego dwupozycyjnego przełącznika dwupozycyjnego z dwiema grupami styków z koniecznie przeciwnego typu włączenia do korpusu osłony. W tym samym celu można użyć podwójnych przycisków modułowych z mocowaniem. Pierwszy styk ustawiany jest w przerwie pomiędzy fazą zasilania cewki, drugi służy do wymuszenia zasilania i odpowiednio załączenia linii na stałe. Podczas pracy w trybie ręcznym konwektor jest sterowany za pomocą wbudowanego regulatora temperatury lub termostatu z gniazdem przelotowym.
Podłączenie konwektora przez termostat gniazdkowy
Dokładnie tę samą zasadę można zastosować do przeniesienia systemu ze zdalnego sterowania na lokalną automatykę lub do przełączenia na pracę czasową, która jest często stosowana w budynkach, które nie są przeznaczone na pobyt stały. Różnica w konstrukcji obwodu jest niewielka: zamiast przełączania fazy zasilania cewki jednego stycznika następuje odwrotne przełączanie fazy zasilania termostatu i drugiego, alternatywnego źródła sygnału sterującego. Aby wykluczyć przełączanie przeciwne, wystarczy nie używać przewodu jednofazowego do podłączenia grupy styków i zasilania samego urządzenia.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis