Treść artykułu
- Rodzaje systemów stropowych na belkach i kratownicach
- Projekt i wykonanie drewnianej kratownicy
- Wspieranie kratownic na konstrukcji nośnej
- Montaż podłóg i układanie komunikacji
- Który wypełniacz użyć
- Czy można zainstalować ciepłą podłogę
Konstrukcja budynków nie zawsze pozwala na stosowanie ciężkich podłóg żelbetowych. Często sensowne jest rozważenie konstrukcji prefabrykowanej na drewnianych belkach, umożliwiającej łatwe prowadzenie kanałów wentylacyjnych, rur i sieci elektrycznej. Podzielimy się sekretami urządzenia takich podłóg..
Rodzaje systemów stropowych na belkach i kratownicach
Najprostszy system podłóg drewnianych opiera się na masywnych belkach ułożonych w poprzek przęsła przy określonym nachyleniu. Wymiary przekroju belek i krok ich montażu określają dwa kluczowe parametry:
- Obciążenie obliczeniowe w kg / m2 (zwykle od 300 do 700 kg / m2).
- Długość przęsła (do 6 metrów).
Przy obliczaniu belek należy wziąć pod uwagę zarówno wagę wykładziny podłogowej, jak i systemu sufitowego na dolnej kondygnacji, a także przepustowość, wagę mebli i inne szczegóły wnętrza. Szerokość i wysokość belek można zmieniać w dość szerokim zakresie: każda z nich działa jak usztywnienie, dlatego preferowana jest orientacja pionowa.
Nakładanie się na belki pozwala na układanie komunikacji, takiej jak sieć energetyczna i system rurociągów wodociągowych i grzewczych. Aby przejść przez belki stropowe, można je wiercić, ale średnica otworu nie powinna przekraczać 1/4 wysokości przekroju belki.
Jeśli zachodzi potrzeba ułożenia w suficie komunikacji wielkogabarytowej, takiej jak kanały wentylacyjne i ogrzewania powietrza, system belek nie ma zastosowania. Podobnie jak w przypadku rozpiętości większej niż 6 metrów, gdy obliczony przekrój poprzeczny belki staje się tak duży, że jego masa własna jest zbyt wyraźna, nie ze względu na przyjęcie obciążenia.
W takich przypadkach zamiast belek stosuje się drewniane kratownice. Ich głównymi elementami są pasy nośne i system ściągów, prostych lub skośnych. We wnękach między elementami kratownicy jest wystarczająco dużo miejsca do układania wszelkiego rodzaju komunikacji, ponadto są one lekkie: około 90% objętości zakładki zajmuje powietrze lub izolacja, co przyczynia się do dobrej izolacji termicznej i akustycznej między podłogami.
Projekt i wykonanie drewnianej kratownicy
W nowoczesnej praktyce budowy domów szkieletowych optymalna wysokość kratownicy wynosi do 50 cm. Takie konstrukcje mogą obejmować rozpiętości do 12 m, a przy dodatkowym podparciu – 20 m i więcej..
Obliczanie konfiguracji drewnianej kratownicy według obciążenia jest dość trudnym zadaniem inżynieryjnym. Na szczęście większość badań w tym kierunku już dawno została zakończona: dostawcy takich produktów biorą obliczenia we własne ręce, a ci, którzy chcą odtworzyć produkt własnymi rękami, mają dostęp zarówno do standardowych schematów, jak i opisu (rozmiar, materiał) elementów tworzących kratownicę.
Pierwszy typ kratownicy do nakładania jest prostokątny z dwoma równoległymi pasami. W ich przypadku stosuje się jednoczęściowe drewno klejone warstwowo (deska) z sosny lub modrzewia, którego przekrój określa się jako jedną trzecią obliczenia masywnej drewnianej belki. W skrajnych punktach pasy łączone są dwoma prostymi pionowymi ściągami, następnie uformowana rama jest wypełniona skośnymi i prostymi belkami poprzecznymi zgodnie z rozkładem obciążenia na podłogę. Szerokości nadproży i pasów są równoważne.
Drugi rodzaj kratownic jest wklęsły z prostym pasem górnym i dolnym paskiem wzmacniającym. Ta konfiguracja ma na celu pokonanie ugięcia belki pod obciążeniem i jest również stosowana w systemach stropowych ze wspornikiem pośrednim..
Połączenie cięgien z cięciwami wykonuje się wycięciem cierniowym na krawędziach nadproża i rowkiem w korpusie pasa, którego wzajemna głębokość nie przekracza jednej czwartej przekroju elementu poziomego. Każdy element łączący jest wzmocniony MZP – metalową płytką zębatą.
Wspieranie kratownic na konstrukcji nośnej
Obciążenie od kratownic i belek stropowych przejmuje wieniec ścian dolnego piętra. Podłogi drewniane można z powodzeniem układać zarówno w budynkach murowanych, jak iw konstrukcjach szkieletowych, ale schemat montażu będzie inny.
W domach szkieletowych górne krawędzie nośnych sekcji ściennych służą jako podpora stropu, która tworzy gotową płaszczyznę do wykonania szkieletu kolejnej kondygnacji. W bardziej złożonych konfiguracjach budynek otoczony jest drugim pasem ramowym o wysokości od fundamentu do Mauerlat, podczas gdy kratownice są wsparte na wewnętrznej części przekroju, montowane indywidualnie dla każdego poziomu.
Budynki murowane muszą mieć pas żelbetowy, aby rozłożyć obciążenie z belek lub kratownic. System sufitowy montuje się z wgłębieniem od zewnątrz, gdzie następnie zostanie wzniesiony mur ochronny i łączący. Jednocześnie na całym przekroju ściany w rzucie kratownicy wzmocnione są dodatkowymi ściągami poprzecznymi i pionowymi, które służą do podparcia ścian nad stropem, przestrzeń można również wypełnić cegłą.
1 – drewniana belka stropowa; 2 – armopoyas; 3 – kotwica; 4 – mur; 5 – hydroizolacja (pokrycia dachowe lub kit)
W szczególnych przypadkach dla płyt wymagane jest zastosowanie podpory pośredniej. W tej konfiguracji budynek ma masywną belkę osiową wspartą na szeregu kolumn. One z kolei są ukryte za okładziną pseudokapitalnej ściany, ta opcja jest znacznie bardziej opłacalna pod względem materiałochłonności.
Montaż podłóg i układanie komunikacji
Aby uniknąć liniowych rozbieżności w konstrukcji, kratownice po zamontowaniu są mocowane do siebie kawałkami stalowej taśmy perforowanej skierowanej zarówno poprzecznie, jak i ukośnie. Większość dodatkowych ściągów znajduje się od spodu kratownicy: pozwoli to na ułożenie szpachli podłogowej przed wypełnieniem szorstkiego sufitu.
Po zamontowaniu wszystkich kratownic ich mocowanie kapitałowe odbywa się na pasie pancernym lub sekcjach nośnych. Następnie w środkowej części przęsła kratownice mocuje się za pomocą jednej lub kilku rozłożonych poprzeczek, w przypadku konieczności dodatkowego rozłożenia obciążenia między kratownicami dodaje się ściągi skośne poziome i pionowe.
Trwałość zakładki uzyskuje się po ułożeniu płyt podkładowych i ubiciu listwy sufitowej. Ale te prace są wykonywane dopiero po ułożeniu komunikacji i wypełniacza. W rzeczywistości nie ma specjalnych sztuczek w montażu kanałów powietrznych, rur i sieci elektrycznych. Kratownice tworzą wiele żeber i półek do mocowania głównego i pośredniego, ważne jest tylko pozostawienie zwisu kompensacyjnego i przestrzeganie środków ochronnych podczas układania przewodów elektrycznych.
Który wypełniacz użyć
W domu do stałego zamieszkania podłoga zwykle nie jest niczym wypełniona. A jednak wymagania dotyczące izolacji akustycznej i zachowania ciepła mogą oznaczać stosowanie zarówno materiałów sypkich, jak i rolowanych. Najczęstszym przypadkiem są domy wiejskie, które przy okresowych wizytach nie ma sensu w pełni ogrzewać, jeśli mieszkańcy znajdują się tylko na pierwszym piętrze.
Jeżeli zakład ma margines ugięcia, a jego spód jest obszyty gęstym toczeniem chropowatego stropu, zaleca się wypełnienie wysuszonym piaskiem do jednej trzeciej wysokości kratownic. Powyżej można go układać w stosy jako wełnę szklaną o gęstości do 60-80 kg / m3, oraz izolacja ziarnista wykonana z niepalnej pianki polistyrenowej, perlitu lub keramzytu o drobnej frakcji.
Czy można zainstalować ciepłą podłogę
Często uważa się, że system podłogowy ramowy nie pozwala na wodne lub elektryczne ogrzewanie podłogowe. Ale są rozwiązania techniczne dla takich przypadków i są stosowane wszędzie..
Komunikację do ogrzewania, czy to rur grzewczych, czy sieci elektrycznej, można łatwo przeprowadzić zarówno w suficie belek, jak i w systemie kratownicowym. Zupełnie inną stronę problemu przedstawia część ciepłownicza: konstrukcja powinna kierować przepływ ciepła do góry, zapobiegając nagrzewaniu się niewykorzystanej przestrzeni.
1 – drewniana belka; 2 – pręt czaszkowy; 3 – szorstkie wypełnienie sufitu; 4 – hydroizolacja; 5 – piasek; 6 – izolacja (wełna mineralna); 7 – OSB; 8 – hydroizolacja; 9 – EPS; 10 – GVL; 11 – jastrych przygotowawczy; 12 – rury ogrzewania podłogowego; 13 – siatka wzmacniająca; 14 – jastrych akumulacyjny
W tym celu podłoga wymaga solidnej podłogi, zwykle wykonanej z płyty OSB lub deski krawędziowej. Po rozwałkowaniu hydroizolacji rolkowej na podłogę kładzie się 30 do 70 mm ekstrudowanej pianki polistyrenowej, a następnie wylewa się jastrych przygotowawczo-akumulacyjny.
Aby zabezpieczyć powłokę przed przebiciem, na górze systemu grzewczego montuje się zbrojeniowy stos stalowy o komórce ok. 100–150 mm, warto też oddzielić jastrych i izolację warstwą płyty gipsowo-włóknowej lub LSU o grubości do 10 mm. Podczas montażu ciepłej podłogi za pomocą systemu zakładkowego ramy utrata wysokości wyniesie około 50-70 mm, należy również wziąć pod uwagę dodatkowe obciążenie przy obliczaniu kratownic.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis