Płyta pilśniowa na podłodze: zalety i wady jako wykładzina podłogowa

Treść artykułu

• Płyty pełne (klasy T, T-S, T-P, T-SP, T-V, T-SV, NT, ST, ST-S)
• Płytki miękkie (marki M-1, M-2, M-3)
• Charakterystyka płyty pilśniowej M-1
• Zastosowanie płyty pilśniowej do wykończenia podłóg
• Cechy instalacji płyty pilśniowej na drewnianej podstawie
• Montaż płyt pilśniowych na betonie (jastrych)
• Obsługa płyty pilśniowej na podłodze

W tym artykule porozmawiamy o popularnym materiale budowlanym – płycie pilśniowej, rozważmy cechy jej zastosowania jako wykładziny podłogowej. Dowiesz się o różnicach w markach i funkcjach instalacji. Artykuł zawiera informacje o właściwościach mechanicznych, użytkowych i użytkowych płyt pilśniowych do podłóg.

Płyta pilśniowa to płyta pilśniowa, która we współczesnej terminologii rosyjskiej nazywana jest również MDF (z angielskiego MDF – Medium Density Fibreboard – płyta pilśniowa o średniej gęstości).

Powstaje poprzez prasowanie zmielonego materiału drzewnego (mielone trociny, zrębki, wióry – włókno naturalne) oraz celulozy. Przed formowaniem (prasowaniem) twardych płyt do mieszanki dodaje się dodatki:

1. Żywice syntetyczne do zgrzewania cząstek.
2. Środki hydrofobowe (kalafonia, parafina) zapobiegają zamoczeniu.
3. Środki zmniejszające palność i środki antyseptyczne.
4. Impregnat Pectol do utwardzania.

Płyty miękkie w gatunkach M-1, M-2 i M-3 prasowane są „na mokro” – surowce zwilżone wodą przesyłane są pod prasę na gorąco – bez dodatku dodatków.

Materiał znany jest od dawna i znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie, artykułach gospodarstwa domowego, produkcji mebli oraz opakowaniach na całym świecie. Odpowiednio do różnych potrzeb należy użyć „ich” klasy tej płyty. W sumie znanych jest dwanaście odmian płyt pilśniowych, które w kontekście tego artykułu można warunkowo podzielić na dwie kategorie.

Płyty pełne (klasy T, T-S, T-P, T-SP, T-V, T-SV, NT, ST, ST-S)

Płyta pilśniowa laminowana – płyty prasowane pokryte drobno zdyspergowaną masą polimerowo-drzewną. Posiada stosunkowo wysokie wskaźniki wytrzymałości i bezpieczeństwa pożarowego. Jest to dobrze znana deska laminowana lub niskogatunkowa deska parkietowa (6-12 mm). Cieńsze panele (3–5 mm) służą do dekoracji ścian i sufitów. Z tego materiału wykonane są również elementy mebli (elewacje), opakowania, elementy dekoracyjne (dobrze nadaje się do obróbki).

Płytki miękkie (marki M-1, M-2, M-3)

To właśnie ten materiał jest przedmiotem naszego artykułu. Ludzie często nazywają to „płytą pilśniową” lub „prasowaną tekturą” i jest w tym wiele prawdy. Do produkcji miękkich płyt (arkuszy) wykorzystuje się do 60% surowca pochodzącego z recyklingu – makulatury, wiórów, kory, zużytej tektury falistej. Znajduje szerokie zastosowanie w budownictwie, przemyśle meblarskim i opakowaniach..

Charakterystyka płyty pilśniowej M-1

Jako próbkę weźmiemy optymalną, szeroko rozpowszechnioną wersję płyty pilśniowej M-1 (GOST 4598–86). Charakterystyczna cecha – do jego produkcji nie używa się kleju ani żywic (biologicznie czysty materiał). Jego wskaźniki:

1. Gęstość – 400 kg / cu. m.
2. Wytrzymałość na zginanie – 1,8 MPa.
3. Wytrzymałość na ściskanie (10% odkształcenie) – 35 MPa.
4. Wytrzymałość na rozciąganie – nie znormalizowana.
5. Współczynnik przewodzenia ciepła – 0,09 W / m ° С.
6. Formularz zwolnienia – arkusze do 3 m długości i 1,2 lub 1,8 m szerokości.
7. Szlifowanie, dekoracyjne (farby i lakiery) lub ochronne powłoki hydroizolacyjne – jednostronne lub dwustronne.

Jak widać na podstawie wstępnych danych, płyta pilśniowa odnosi się bardziej do izolacji niż do materiałów konstrukcyjnych. Dla porównania przewodność cieplna styropianu nadającego się do podobnego zastosowania wynosi 0,032 W / m · ° C. Jednocześnie wytrzymałość płyty na zginanie jest znacznie gorsza od nawet stosunkowo słabego drewna – sosny (79,3 MPa). Jednak włókna nie bez powodu są uformowane dokładnie w postaci płyty – daje to niezbędne korzyści do zastosowania tego materiału na podłodze..

Zastosowanie płyty pilśniowej do wykończenia podłóg

Kształt blachy lub płyty pozwala na łatwe i szybkie wyrównanie powierzchni, zlikwidowanie szczelin i wykonanie pośredniej warstwy przygotowawczej. Giętkość i kruchość materiału podczas badania na zginanie, pękanie i pękanie nie odgrywają w tym przypadku roli – na podłodze płyta pilśniowa pracuje w stanie ściskania. W tym sensie MDF jest bliżej drewna – wytrzymałość na ściskanie sosny wynosi 44 MPa (w porównaniu z 35 MPa w przypadku płyt pilśniowych).

Przy wszystkich wyżej wymienionych zaletach jedna istotna wada nie pozwala na pełne wykorzystanie go jako materiału okładzinowego do podłogi – mała gęstość. Powoduje niską odporność na ścieranie, co jest niedopuszczalne w przypadku podłóg. Poza tym miękkie talerze „boją się” wody i szybko pęcznieją, gdy są mokre. Dlatego płyta pilśniowa M-1 stosowana na podłodze musi być dobrze chroniona przed ścieraniem i wilgocią, która pozostawia je wyłącznie jako warstwa pośrednia. W tym charakterze fundusze MDF pełnią następujące funkcje:

1. Nakładające się szczeliny do 5 mm. Jest to często używane przez pozbawionych skrupułów budowniczych, wykonujących naprawy „szybko”. Przeciąg jest zablokowany, ale podłoga pozostaje zimna. Aby zapewnić dobrą izolację termiczną, przed ułożeniem należy sprawdzić wypełnienie szczeliny..
2. Wyrównanie płaszczyzny. Płyta pilśniowa dobrze wygładza milimetrowe kroki starej deski podłogowej. Należy to zrobić przed zainstalowaniem nowej podłogi, zwłaszcza linoleum. W przeciwnym razie pojawi się na nim stopień, a linoleum ostatecznie się przebije.
3. Izolacja hałasu. Dzięki swojej miękkości i względnemu luzowi płyta pilśniowa pochłania hałas i wibracje. W przypadku tego wskaźnika należy również porównać go z wełną bazaltową.

Warto też wspomnieć, że płyta pilśniowa to dość wymagający materiał. Nie toleruje zmian wilgotności i jest przeznaczony nie tylko do dekoracji wnętrz, ale także do pomieszczeń mieszkalnych i stale ogrzewanych. 10 cykli znacznej zmiany wilgotności doprowadzi do nieodwracalnego wypaczenia, nawet jeśli arkusz jest zamocowany.

Cechy instalacji płyty pilśniowej na drewnianej podstawie

Ze względu na niską wytrzymałość na rozciąganie i ścinanie, płyta nie jest w stanie niezawodnie utrzymać siły w jednym punkcie – łby gwoździ i wkrętów samogwintujących przebijają się przez materiał. Mała grubość prześcieradła nie pozwala na przeciągnięcie w celu ukrycia czapki. Stąd wniosek – są tylko dwa sposoby mocowania arkusza – wieloma małymi punktami lub klejem.

Montaż wielopunktowy to metoda skuteczna, ale raczej czasochłonna. W tym przypadku arkusz jest mocowany na małych cienkich gwoździach (12 x 1,5 mm) w odstępach od 100 do 250 mm. Gwoździe wywierają równomierny nacisk na cały arkusz, a siła jest rozłożona nie na 20-30, ale na 200-250 punktów. Ponadto ich małe czapki nie odstają od powierzchni płyty pilśniowej..

Ta metoda ma jedno krytyczne przeciwwskazanie – chwiejny fundament. Jeśli pojawi się choćby subtelny luz, to z pewnością spowoduje to stopniowe uwalnianie się gwoździ z siedzisk i pękanie linoleum. Nie jest możliwe użycie wkrętów samogwintujących ze względu na rozmiar zaślepki. Metoda zbioru punktów ma znaczenie tylko na drewnianej podstawie.

Montaż na klej. Płyta pilśniowa w wersji podstawowej (szlifowana jednostronnie) doskonale nadaje się do pracy z klejem PVA po szorstkiej stronie. Klej doskonale przylega do powierzchni drewna. Jeśli chcesz wyrównać starą drewnianą podłogę, lepiej zastosować metodę łączoną – nasmarować klejem PVA i zamocować na małych gwoździach. Koszt kleju PVA wynosi 1,2–1,5 cu. e. za 1 kg.

Montaż płyt pilśniowych na betonie (jastrych)

Podczas instalacji na betonie lub jastrychu istnieją niuanse, które należy wcześniej wziąć pod uwagę:

1. Podstawa musi być płaska, bez kropli.
2. Wilgotność podłoża cementowego jest niedopuszczalna (blokuje ją specjalne związki – grunty).
3. Należy zapewnić równomierne ciśnienie.
4. Beton fabrycznych płyt podłogowych ma wyjątkowo niską przyczepność.

Podgatunkiem tej metody jest montaż na dwustronnej taśmie przemysłowej, przeznaczonej specjalnie do klejenia drewna, PCV, PPR do betonu. Zatoka takiej taśmy o długości 460 mi szerokości 12,5 cm kosztuje około 10 cu. e. (DK Film, DURACO, USA).

Podczas układania na kleju na betonie zaleca się ułożenie więcej niż jednej warstwy – lepiej jest bezpiecznie zablokować zimny beton. Zacisk można zorganizować w następujący sposób: położyć deski na powierzchni i przymocować je kołkami do jastrychu (arkusz jest już ułożony na kleju). Po wyschnięciu kleju zdejmij deski, wypełnij otwory montażowe płynnymi gwoździami.

Obsługa płyty pilśniowej na podłodze

Istnieje opinia, że ​​jeśli pomalujesz płytę pilśniową emalią, będzie to dobra wykładzina podłogowa. Tak nie jest, ponieważ powierzchnia szlifowana ma słabą przyczepność. Ponadto powierzchnia jest czasami pokryta cienką warstwą hydrofobową.

Nawet arkusz impregnowany środkiem hydrofobowym powinien być za wszelką cenę chroniony przed wilgocią. Najłatwiejszym i najtańszym jest zaimpregnowanie powierzchni wykończeniowej olejem lnianym (na który zostanie położona warstwa wykończeniowa). Koszt suszenia oleju to 1–1,2 cu. e. / litr.

Materiał doskonale nadaje się również do zgrubnego piłowania izolacji (od wewnątrz!), Szczególnie wełna mineralna – płyta pilśniowa jest paroprzepuszczalna i pozwala ociepleniu „oddychać”. Talerz obrabia się bardzo łatwo – dosłownie przecina się go nożem. Koszt płyty pilśniowej w wersji podstawowej:

• o grubości 2,5 mm – 1,5 cu jeść²
• o grubości 3,2 mm – 2 cu. jeść²

Co dziwne, ale wśród najnowocześniejszych materiałów nie znaleziono jeszcze alternatywy dla płyty pilśniowej M-1. Producenci mogą tylko eksperymentować z jego składem, dodając utwardzacze i środki zmniejszające palność oraz zmieniać właściwości konsumenckie. Ten tani, lekki i wygodny materiał jest niezastąpiony jako pośrednia warstwa wyrównująca przy wykańczaniu podłogi..

Powiązane Wpisy:

1. Płyta wiórowa – płyta wiórowa Treść artykułu Historia płyt wiórowych Technologia produkcji płyt wiórowych Płyta wiórowa laminowana – technologia produkcji Laminowanie i inne sposoby licowania płyt wiórowych Charakterystyka płyt wiórowych Jak wybrać płytę wiórową W tym...
2. Płyta wiórowa na podłodze: cechy wyboru i instalacji Treść artykułu Zastosowanie płyt wiórowych do podłóg Montaż płyty wiórowej na podłodze Wybór płyty wiórowej na podłogę i koszt materiału W tym artykule poznasz zalety i wady stosowania płyt wiórowych do...
3. Płyty gipsowo-włóknowe lub płyty gipsowo-kartonowe: różnice między płytą gipsowo-kartonową a płytą gipsowo-kartonową Arkusz z włókna gipsowego zawiera oczywiście stiuk, puch celulozowy i niektóre środki pomocnicze. Około 80% składu to dokładnie gips, 20% to celuloza. Główną zewnętrzną różnicą między płytą gipsowo-kartonową a płytą gipsowo-kartonową...
4. Płyta: cechy materiałowe i zakres W tym artykule porozmawiamy o takim rodzaju drewna jak krakacz. Nasza strona z poradami powie Ci, co to jest, jakie rodzaje płyt istnieją. Rozważmy szczegółowo możliwości zastosowania różnych rodzajów płyt w...