W celu stworzenia efektu zaskoczenia i nadania centralnemu atrium bardziej zachęcającego charakteru, wzdłuż ciągów komunikacyjnych na parterze i pierwszym poziomie stworzono serię jednostek wiszących. Zostały one pomyślane jako mini-segmenty dla rzeczywistej interakcji pomiędzy pracownikami, uczniami i nauczycielami.
Rozmieszczone w czasie jednostki skutecznie skupiają uwagę na pustej dotąd przestrzeni atrium. Ostatecznie przedmioty te przyczyniają się zarówno do tożsamości, jak i funkcjonalności projektu.
Ten projekt renowacji stanowi podstawę zrównoważonego rozwoju Instytutu, którego działalność jest rozszerzana z roku na rok.
Foto: Paul Kozlowski ©photoarchitecture.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis