Środki zmniejszające palność: odmiany i cechy ochrony przeciwpożarowej drewna

Imię ognioodporny pochodzi od greckich słów anty, co oznacza „sprzeciw” i rur, to znaczy „ogień”. Środki zmniejszające palność to składniki dodawane do różnych materiałów organicznych w celu zapewnienia ochrony przed ogniem..

Środki zmniejszające palność zawierają zwykle trzy grupy substancji:

1. Bezpośrednio środki zmniejszające palność, takie jak fosforany amonu i boru, chlorek amonu i tak dalej.
2. Synergiści, czyli substancje wzmacniające działanie opóźniaczy.
3. Stabilizatory. Są potrzebne do ograniczenia zużycia retardera..

Zgodnie z zasadą działania środki zmniejszające palność można podzielić na dwie główne grupy:

1. Pierwsze preparaty zawierają niskotopliwe sole, które zwiększają zapłon i temperaturę spalania. Uwolnione ciepło zostanie zużyte na stopienie samej substancji ochronnej, a nie drewna. Oznacza to, że drzewo może się zapalić, ale znacznie później niż bez ochrony, w wyższej temperaturze. W tym przypadku jako substancje podstawowe stosuje się fosforany, borany i krzemiany, czyli sole kwasu borowego, ortofosforowego i krzemowego..
2. Druga grupa środków zmniejszających palność po podgrzaniu wydziela niepalne gazy, które zmieniają skład powietrza, zmniejszając zawartość tlenu. Jak wiecie, do rozprzestrzeniania się płomienia potrzebny jest tlen; bez niego źródło zapłonu może samoczynnie zgasnąć. W tym przypadku środki zmniejszające palność zawierają gaz siarczanowy – amoniak, siarczan amonu.

Często obie te metody działają w połączeniu, jako część jednego środka zmniejszającego palność, takie mieszaniny ochronne są uważane za najbardziej niezawodne.

Ponadto kompozycja zmniejszająca palność tworzy wokół drewna rodzaj skorupy, pęczniejącej po podgrzaniu. To również spowalnia proces spalania, zapobiega rozprzestrzenianiu się ognia..

W sprzedaży środki ogniochronne można znaleźć w postaci lakierów, farb, mas uszczelniających, past, impregnatów oraz kompozycji kombinowanych. Najłatwiej jest oczywiście zabezpieczyć drzewo poprzez nałożenie niepalnego lakieru lub farby, można to zrobić po zakończeniu budowy łaźni, domu, dekoracji elewacji. Jednak eksperci nazywają tę opcję nie najbardziej niezawodną. Mastyksy i pasty są bardziej niezawodne, ale nie są zbyt estetyczne i najczęściej są stosowane na strychu, jeśli nie przenoszą żadnego innego obciążenia funkcjonalnego niż techniczne.

Lepiej jest zaimpregnować drewno środkiem zmniejszającym palność, nie zapominając o tak ważnych konstrukcjach, jak krokwie dachowe. Nie ma wystarczającej liczby wałków i szczotek do impregnacji, wymagana jest obróbka pod ciśnieniem lub zanurzanie drewnianych elementów. Producenci często oferują drewno już impregnowane środkami ogniochronnymi.

Stwierdzamy: w warunkach domowych najczęściej środek ogniochronny nakłada się w postaci przezroczystego lakieru lub niepalnej farby o różnych odcieniach za pomocą pędzla, wałka lub pistoletu natryskowego. Ale to niezbyt niezawodny sposób, ponieważ wiele drewnianych sęków pozostanie niezabezpieczonych. Chociaż ta opcja ochrony przeciwpożarowej jest ogólnie lepsza niż żadna, pozytywny efekt będzie nadal.

W fabryce drewno impregnuje się środkiem ogniochronnym w sposób rozproszony, pod ciśnieniem, poprzez namaczanie w specjalnych kąpielach w autoklawie. Możesz także moczyć drewno w kąpieli ognioodpornej na placu budowy, ale zajmie to trochę czasu. Najbardziej niezawodne jest użycie cylindra impregnacyjnego w warunkach przemysłowych, autoklawu, w którym środek zmniejszający palność pod ciśnieniem w próżni wnika głęboko w drewno i wypełnia wszystkie pory. Taka tarcica będzie uważana za ognioodporną..

Jeśli chodzi o ochronę przeciwpożarową polimerów syntetycznych, środki zmniejszające palność są zwykle wprowadzane do nich na etapie produkcji, a także do gotowego produktu i podczas późniejszej obróbki..

Wybierając środek zmniejszający palność do swojej konstrukcji drewnianej, zdecydowanie powinieneś zwrócić uwagę na tak ważne punkty:

1. Dostępność certyfikatu zgodności, zawarcie stacji sanitarno-epidemiologicznej. Certyfikat musi zawierać pełne informacje o składzie i właściwościach substancji..
2. Grupa skuteczności ochrony przeciwpożarowej – pierwsza lub druga. Pierwsza jest bardziej niezawodna, podczas próby ogniowej dopuszczalna jest tylko 9% utrata masy materiału. W przypadku drugiej grupy liczba ta wynosi 25%.
3. Metoda obróbki drewna i zużycie składu.
4. Żywotność powłoki ochronnej. Pamiętaj, że po chwili trzeba będzie odnowić np. Warstwę niepalnej farby.
5. Czy kompozycja barwi drewno (ważne w przypadku stosowania lakierów transparentnych i impregnacji).

Producenci często oferują preparaty dwa w jednym – środek zmniejszający palność i środek antyseptyczny. Ta opcja nosi nazwę ochrony przeciwpożarowej. Jednak według opinii użytkowników takie kompozycje są często mniej niezawodne, słabo chronią przed wpływami biologicznymi, w szczególności grzybami i pleśnią, lub różnią się niską skutecznością zmniejszania palności..

Jednocześnie inni użytkownicy mają pewność, że uniepalniacze są wygodniejsze w użyciu i są uniwersalnym sposobem ochrony drewna przed różnymi wpływami jednocześnie. Więc wybór należy do Ciebie, radzimy tylko zwrócić uwagę na reputację producenta i deklarowane właściwości ognioodporności.