Treść artykułu
Człowiek wciąż musi się uczyć i uczyć od Natury. Przede wszystkim to, co robi najlepiej. Na przykład same rośliny tworzą i chronią glebę, a jeśli ta ziemia nie zostanie okaleczona przez pług i nie zostanie zatruta chemikaliami, to istnieje wiele żywych organizmów, które mogą ją spulchnić i zapłodnić. W rzeczywistości rośliny mogą się chronić, a jeśli ich siła nie wystarczy, wezwą pomocników – pająki, nietoperze, jaszczurki, ptaki i inne cudowne stworzenia.
Rośliny wzmacniają żyzną warstwę gleby, chronią ją przed wiatrem i palącym słońcem oraz wygładzają niszczycielskie aspiracje żywiołów. Rośliny zachwycają przyjaznym kiełkowaniem wiosną i bogatymi zbiorami jesienią. Jednak tę radość można docenić tylko w harmonii z naturą. I „dostałem się” do niej na przekór i pomimo tego, ledwo to czujesz.
Rozpoczynamy cykl artykułów na temat rolnictwa ekologicznego. Dzisiaj dokonamy krótkiego przeglądu jego zasad i metod, rozważymy jego charakterystyczne cechy.
Trochę historii
Historia powstania i rozwoju rolnictwa liczy ponad osiem tysięcy lat. Na samym początku człowiek nadal nie wiedział, jak wydobywać żelazo, a wszystkie prace ziemne wykonywano przy pomocy drewnianych motyek i łopat – struktura i żyzność gleby nie zostały naruszone. Wraz z pojawieniem się dużych osad i wzrostem liczby ludności pojawia się uprawa polowa, a ludzie wymyślili pierwsze narzędzie uprawne – drewniany pług, który był przeznaczony do cięcia bruzd, a jako siłę ciągnącą używano wołów lub koni. Odkąd człowiek nauczył się wydobywać i topić żelazo, drewniany pług został zastąpiony metalem.
Na terytorium Rosji za czasów Piotra Wielkiego rozpoczęto masowe stosowanie orki lemiesza za pomocą pługa. I to był początek końca. Masowe wylesianie i składowanie ziemi szybko doprowadziło do zniszczenia gleby w centralnej Rosji.
Pierwszym zwiastunem nadchodzących katastrof ekologicznych spowodowanych zaoraniem na dużą skalę dziewiczych terenów była poważna erozja, osuszenie i wysuszenie gleb na południu Cesarstwa Rosyjskiego w połowie XIX wieku. I nawet wtedy niektórzy rosyjscy naukowcy (V.V.Dokuchaev, I.E. Ovsinsky) zaczęli alarmować, mówiąc, że orka odkładnicy miała szkodliwy wpływ na strukturę gleby i jej żyzność. Nawet wtedy Ovsinsky zamiast pługa zaczął używać płaskiego noża jeździeckiego, uzyskując niezwykłe plony, nawet podczas suszy 1895-1897.
Kolejna katastrofa ekologiczna miała miejsce na równinach USA i Kanady w latach 30-tych XX wieku. Zaoranie milionów hektarów dziewiczej ziemi na prerii doprowadziło do straszliwej erozji wietrznej, a burze piaskowe tamtych czasów były postrzegane przez okolicznych mieszkańców jako koniec świata..
W latach 60. XX wieku ta sama katastrofa wybuchła w ZSRR, na ziemiach Kazachstanu, Uralu i Syberii. W okresie od 1954 do 1962 roku zaorano tu 42 miliony hektarów za pomocą odkładnicy. Ogromna chmura kurzu zawisła na całej szerokości stepowych pól. A takich przykładów jest kilkanaście..
Wynalazek nawozów mineralnych odegrał kolosalną rolę w niszczeniu żyzności i zmniejszaniu się warstwy próchnicznej gleby. A o niebezpieczeństwie związanym z jedzeniem warzyw i owoców uprawianych przy pomocy takich dressingów nie trzeba już mówić.
Albert Howard (1873–1948) uważany jest za twórcę nowoczesnego systemu rolnictwa ekologicznego. Ten angielski naukowiec spędził większość swojego życia w Indiach, gdzie opracował system kompostowania i nawożenia gleby materią organiczną. Podstawowe zasady swojej metody nakreślił w książce „Przykazania rolnictwa”. Praca ta wywarła niegdyś ogromne wrażenie i przyciągnęła wielu sympatyków z całego świata..
The Agricultural Covenant, Albert Howard, 1943.
W tym samym czasie w Niemczech pojawiło się rolnictwo biodynamiczne, którego podstawową zasadą było całkowite odrzucenie stosowania nawozów mineralnych i pestycydów. W takim przypadku do nawożenia gleby i zwalczania szkodników stosuje się specjalne preparaty biodynamiczne, o których będziemy mówić w kolejnych artykułach. Założycielem rolnictwa biodynamicznego jest Rudolf Steiner (1861-1925). Te dwa kierunki stały się podstawą rozwoju nowoczesnych metod rolnictwa ekologicznego. System ten jest od dawna z powodzeniem stosowany w wielu krajach. Jest to szczególnie prawdziwe, biorąc pod uwagę, że sytuacja środowiskowa na świecie budzi wiele poważnych obaw..
Rudolf Steiner
Patrzenie na świat oczami ekologicznego rolnika
Aby zostać rolnikiem ekologicznym, nie wystarczy po prostu zrezygnować ze stosowania pestycydów i głębokiej uprawy. To naukowe podejście opiera się na głębokim zrozumieniu procesów zachodzących w przyrodzie. I nie ma potrzeby postrzegania natury jako jakiegoś abstrakcyjnego pojęcia. Natura w rolnictwie ekologicznym to gleba i rośliny, które uprawiamy na naszych działkach.
Rolnictwo ekologiczne (zwane również naturalnym lub biologicznym) zasadniczo różni się od rolnictwa tradycyjnego. Tutaj ziemia nie jest kopana ani orana, a jedynie spulchniana za pomocą specjalnych urządzeń, takich jak przecinak płaski Fokin. Ogrodnicy-organiści używają wyłącznie nawozów organicznych i specjalnych produktów biologicznych do nawożenia gleby oraz zwalczania szkodników i chorób roślin.
Głównym celem naturalnego rolnictwa jest zwiększenie żyzności gleby i uzyskanie produktów przyjaznych dla środowiska. Metody i techniki stosowane przez zwolenników tego podejścia sprawiają, że praca ogrodnika jest łatwa i przyjemna.
Podstawą rolnictwa ekologicznego jest szczególne podejście do gleby. Gleba jest postrzegana jako żywa istota, którą należy chronić i dbać w każdy możliwy sposób o jej zdrowie. Bo jeśli gleba jest zdrowa, rośliny na niej rosnące nie powinny się niczego bać..
To właśnie ta postawa powoduje odmowę głębokiej uprawy ziemi, ponieważ ciągłe kopanie zabija wszystkie żywe istoty, które tworzą podstawę płodności – próchnicę. Humus to złożona kompozycja odżywczych związków organicznych, które powstają w glebie w wyniku żywotnej aktywności robaków, grzybów, drobnoustrojów i innych organizmów żyjących w glebie.
Aby poprawić strukturę gleby, „zaawansowani” ogrodnicy stosują metodę mulczowania, która hamuje wzrost chwastów i zatrzymuje odpowiednią ilość wilgoci w glebie. W naturze ziemia jest zawsze pokryta warstwą liści i trawy – metoda mulczowania pomaga chronić glebę przed przegrzaniem i erozją.
Aby zwiększyć próchnicę i poprawić strukturę gleby w rolnictwie biologicznym, stosuje się tylko nawozy organiczne, z których główne to kompost i zielony nawóz. Siderata to zielone nawozy, które można stosować jako różne trawy i zboża (gorczyca, koniczyna, łubin, rzepak, żyto, owies i inne). Przeczytaj więcej o tym wszystkim w artykule „Rolnictwo ekologiczne: przestań niszczyć glebę przez kopanie i pielenie”.
O permakulturze
Wieloletnia praktyka niektórych współczesnych rolników udowadnia, że przestrzegając określonych warunków oraz mając wystarczającą wiedzę i doświadczenie, można uprawiać warzywa i owoce dla swojej rodziny bez stosowania różnych nawozów (nawet ekologicznych). Większość technik agrotechnicznych nie będzie w ogóle wymagana – spulchnianie, pielenie, podlewanie, ściółkowanie, kompostowanie, nawóz zielony.
Znany austriacki rolniczo-rewolucjonista Sepp Holzer naprawdę to udowodnił. Jego posiadłość znajduje się na wysokości 1100 metrów nad poziomem morza, a średnia roczna temperatura wynosi tutaj plus 6 stopni. W tych trudnych warunkach klimatycznych Sepp Holzer z powodzeniem uprawia takie ciepłolubne drzewa jak wiśnie, morele, czereśnie i inne. Melony i winogrona rosną dobrze u austriackiego profesora. Należy zauważyć, że wszystko to rośnie tutaj wbrew kanonom tradycyjnego rolnictwa..
Sepp Holzer na swojej alpejskiej farmie
Sepp Holzer i jego żona zajmują się wyłącznie sadzeniem i zbiorami. Nie posiadają sprzętu rolniczego, a na ich majątku (50 hektarów) pracuje tylko jeden pracownik. Tutaj nie poluzowują się, nie kulą się, nie podlewają ani nie mulczują. Owady i ptaki walczą ze szkodnikami na posiadłości Seppa Holzera. Austriacki rolnik-rewolucjonista stworzył na swojej ziemi wyjątkowy ekosystem, w którym człowiek żyje zgodnie z prawami natury w pełnej harmonii z nią. Ten cud świata nazywa się dziś permakulturą, co w języku angielskim oznacza „długotrwały”, „trwały”. Bardziej szczegółowo omówiliśmy doświadczenia Seppa Holzera i koncepcję permakultury w artykule „Rolnictwo ekologiczne: permakultura – życie w zgodzie z naturą”.
A więc podsumujmy. Sytuacja ekologiczna na naszej planecie wymaga od każdego przemyślenia i podjęcia środków w celu zachowania tego, co pozostało. Stosowanie metod rolnictwa ekologicznego może nam bardzo pomóc..
Główne postulaty rolnictwa naturalnego to:
- Nie poluzował gleby głębiej niż pięć centymetrów.
- Zawsze przykrywaj ziemię warstwą materii organicznej.
- Chroń i opiekuj się zwierzętami glebowymi, które są głównymi producentami próchnicy.
- Bój się gołej ziemi, nie zostawiaj gleby bez roślin, ale siej zielony nawóz na pustej glebie.
Te podstawowe zasady będą również przedmiotem naszych następnych artykułów. Obserwuj naturę, żyj z nią w harmonii – a wtedy praca na ziemi przyniesie Ci nie tylko dobre plony, ale także przyniesie maksimum przyjemności i pozytywnych emocji..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis