Różnice w powłokach polimerowych do płytek metalowych

Wygląd i trwałość stalowych materiałów budowlanych w dużej mierze zależy od powłoki ochronnej, która chroni je przed agresywnymi wpływami środowiska. Właściwy wybór pokrycia dachowego metalowego (biorąc pod uwagę warunki klimatyczne i geograficzne) może znacznie wydłużyć jego żywotność.

Fińscy producenci opracowali kilka powłok do płytek metalowych, które mają swoje własne cechy i obszary zastosowania. Przyjrzyjmy się bliżej każdemu z nich:

PURAL (PU) – Powłoka na bazie poliuretanu modyfikowanego poliamidem. Opracowana w 1999 roku przez specjalistów z fińskiego koncernu Rautaruukki wyłącznie do stosowania na dachu, uznawana jest za najlepszą oferowaną obecnie powłokę. Powłoka Pural ma jedwabiście matową powierzchnię.

Dlaczego Pural jest uważany za optymalne pokrycie?

Połączenie wszystkich tych cech daje nam powód, by twierdzić, że Pural jest optymalną powłoką do płytek metalowych..

Na rynku rosyjskim prezentowane są również blachodachówki powlekane PUR. Niektórzy sprzedawcy wprowadzają kupujących w błąd, twierdząc, że to ten sam pural, tylko nie fiński, ale szwedzki. Tak jednak nie jest. Stal powlekana Pural jest produkowana przez fiński koncern Ruukki (tak od 1 września 2004 r. Nazywano Rautaruukki). Wyżej wymienione powłoki różnią się znacznie, przede wszystkim materiałem powłokowym. Pural to powłoka na bazie poliuretanu, która jest znacznie mocniejsza niż powłoka PUR. PUR to powłoka na bazie poliestru (znana również jako P-50, produkowana przez szwedzki koncern SSAB). Dodatkowo pural posiada grubszą warstwę podkładową, dzięki czemu zapewnia lepszą ochronę przed korozją. Płytki metalowe z powłoką PUR są trudniejsze do zainstalowania w temperaturach poniżej zera – minimalna temperatura przetwarzania wynosi tylko -5 stopni Celsjusza w porównaniu do -15 stopni w przypadku Puralu. Testy laboratoryjne wykazały, że Pural ma większą trwałość koloru. Wreszcie powłoka PUR ma niestabilną grubość powłoki (42-48 mikronów w porównaniu do 50 mikronów w przypadku Puralu).

POLIESTER (PE) – powłoka na bazie poliestru. Jest to najtańszy z fińskich producentów powłok. Jest odpowiedni dla tych, którzy nie mają zwiększonych wymagań dotyczących niezawodności. Blachodachówka z tą powłoką może wytrzymać wysokie temperatury powietrza, jest odporna na korozję, jej odporność na uszkodzenia mechaniczne jest niższa niż powłok Pural i PVF2.

MATOWY POLIESTER (PEMA) – Ta powłoka poliestrowa ma dobrą trwałość koloru, odporność na korozję i mechaniczną oraz dobrą odporność na warunki atmosferyczne. Najczęściej taką powłokę wybierają osoby, którym zależy na braku połysku na dachu..

PVF2 (PVDF) – w pobliżu zakładów przemysłowych powietrze jest zanieczyszczone związkami różnych pierwiastków chemicznych (siarki, chloru, azotu), a także brudem i sadzą. Do tak agresywnych warunków najlepiej nadaje się powłoka PVDF, która składa się w 80% z polifluorku winylu i 20% z akrylu. Ta powłoka została pierwotnie opracowana na elewacje i jest stosowana głównie na konstrukcjach elewacyjnych. Najmocniejsza, najbardziej odporna na promieniowanie UV powłoka praktycznie nie blaknie, ma piękny połysk. Pod względem właściwości użytkowych powłoka PVF2 jest porównywalna z powłoką Pural, jednak płytki metalowe z tą powłoką są droższe.

PLASTIZOL (PVC) – to dekoracyjny polimer składający się z polichlorku winylu i plastyfikatorów. Ze względu na dużą grubość plastizolu (0,2 mm) powłoka ta jest jedną z najbardziej odpornych na uszkodzenia mechaniczne, ale charakteryzuje się stosunkowo niską odpornością na temperaturę i promieniowanie UV. Fińscy producenci nie dają gwarancji na tę powłokę i stopniowo zmniejszają jej produkcję..

Jak mówią, ufaj, ale weryfikuj. Jeżeli wybierasz blachodachówkę, to już odwiedziłeś kilka firm dekarskich, gdzie pobrali próbki powlekanego metalu i nadal wątpisz w jego jakość, przyjdź do nas, przeprowadzimy z Tobą testy porównawcze i wybierzemy najbardziej odpowiednią powłokę.