Stoki – design i wygoda okien metalowo-plastikowych

We współczesnym świecie wiele osób coraz częściej wybiera okna metalowo-plastikowe. Aby uzyskać pełny i piękny widok na cały otwór okienny, konieczne jest wykończenie jego zboczy. Tutaj trzeba się zmierzyć z dość dużymi kosztami i trudnym wyborem rodzaju wykończenia stoków, ponieważ powinny one być nie tylko estetyczne, ale również spełniać funkcję termoizolacyjną..

Pojęcie stoków i sposoby ich wykończenia

Za zbocza uważa się tę część ściany, która przylega bezpośrednio do ramy okiennej i pełni funkcję dekoracyjną i izolacyjną. W przypadku nowoczesnych okien metalowo-plastikowych istnieje kilka typowych metod wykańczania skarp: przy użyciu tynku, płyt warstwowych, płyt kartonowo-gipsowych i plastiku.

Zbocza płyt gipsowo-kartonowych

Ten rodzaj dekoracji jest dość powszechny i ​​stosowany jest najczęściej w przypadku dużego zniszczenia otworu. Montaż płyt kartonowo-gipsowych odbywa się bezpośrednio na ścianie, pomiędzy nią a ścianą należy umieścić izolację. Ważnym punktem tego procesu jest obróbka powstałej ramy powłokami przeciwgrzybiczymi lub specjalnym podkładem. Dopiero po tym można zgodnie z pomysłem pokryć płytę gipsowo-kartonową kitem, farbą i tapetą. Pozytywne cechy tego typu stoków to ich długa żywotność i wysoka izolacyjność termiczna, a wśród niedociągnięć można wymienić ich skomplikowany montaż oraz konieczność regularnej naprawy i odnawiania powłoki wierzchniej.

Stoki typu sandwich

Podczas wykańczania zboczy płytami warstwowymi nie są wymagane żadne prace malarskie, są one mocowane na końcach kołkami do otworu i obramowane w celach dekoracyjnych plastikowymi narożnikami. Wszystkie uformowane połączenia należy pokryć uszczelniaczem o neutralnym kolorze. Ta metoda jest najnowocześniejsza i dość rozpowszechniona ze względu na swoje zalety. To długa żywotność (do 35 lat), sztywność konstrukcji, wysoka para, hałas, izolacja termiczna, odporność na wilgoć, łatwość konserwacji i montażu oraz niewielka ilość gruzu..

Zbocza z tynkiem

Skoki tynkarskie najczęściej stosuje się do wykańczania zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych skarp obiektów użyteczności publicznej i obiektów przemysłowych. To najtańszy rodzaj stoku. Technologia ich realizacji jest następująca. Poprzednia warstwa pokrycia skarpy jest czyszczona i wyrównana do następnego wykończenia, następnie suchą mieszankę z podłożem gipsowym lub cementowym rozcieńcza się wodą, nakłada na zbocza i doprowadza do całkowitego zestalenia. Następnie powstałą warstwę szlifuje się i nakłada na nią warstwę wykończeniową tynku. Na tym kończy się proces przygotowania powierzchni stoku do malowania. Zbocza zewnętrzne są przetwarzane w tej samej kolejności. Zaletami takiego wykończenia jest uniwersalność dla wszystkich typów okien, łatwość wykonania oraz niskie koszty materiałowe. Jeśli chodzi o wady otynkowanych stoków, jest ich kilka: słaba izolacja termiczna, możliwość wystąpienia grzyba i pękania.

Plastikowe stoki

Ten rodzaj wykończenia stoku jest również bardzo popularny. Wybierając go, wynikiem jest kompletny zestaw połączenia metalowo-plastikowego okna i plastikowego nachylenia. Podczas montażu na zewnętrznym obwodzie stoków układane są drewniane klocki, a wzdłuż wewnętrznego obwodu układana jest taśma początkowa. Następnie po zewnętrznej stronie skarpy wypycha się pasek z tworzywa sztucznego w kształcie litery F i układa się wełnę mineralną lub inną izolację, aw niektórych przypadkach puste przestrzenie można wypełnić pianką konstrukcyjną. Ostatnim etapem jest sam arkusz z tworzywa sztucznego. To kończy instalację. Lista pozytywnych cech plastikowych stoków jest dość bogata. To łatwość pielęgnacji i czyszczenia z zabrudzeń, odporność na drobne uszkodzenia, niezawodność, trwałość, łatwość montażu i produkcji, odporność na ciepło i wilgoć, trwałość, higiena, estetyczny wygląd i przyjazność dla środowiska. Wśród wad jest obecność połączeń i niezbyt niski koszt.

Zbocza zewnętrzne

Przy szerokości spoiny do 15 mm wystarczającą opcją wykończenia będzie zastosowanie szczeliwa lub specjalnej taśmy uszczelniającej o właściwościach samorozprężalnych. Ale ta metoda ma duże wady: zmianę koloru materiału w czasie pod wpływem czynników zewnętrznych, a także jego szybkie starzenie i łuszczenie się. Najpraktyczniejszym sposobem wykończenia zewnętrznych spadków jest otynkowanie ich zwykłym tynkiem lub klejem do płytek, a następnie pomalowanie..

Zastosowanie kleju sprawi, że powierzchnia skarpy będzie bardziej odporna na wilgoć i mróz, a materiał ten idealnie dopasowuje się i przylega do każdej uprzednio oczyszczonej z zanieczyszczeń powierzchni. Jeśli chodzi o koszty wykonania takiej metody to są one oczywiście wyższe niż przy zastosowaniu tynku konwencjonalnego, ale te nadpłaty uzasadnione są wynikiem: niskim zużyciem materiału, łatwością aplikacji, wytrzymałością i jakością powierzchni.