Szafran – co to za przyprawa, zastosowanie w kuchni, przydatne właściwości i przeciwwskazania

Treść artykułów

• Co to jest szafran
• Gdzie używać
• Aplikacja do gotowania
• Przyprawa szafranowa
• Korzystne cechy
• Skład chemiczny
• Przeciwwskazania i szkody
• Jak wymienić szafran
• Jak przechowywać
• Ile kosztuje szafran

Pikantna przyprawa szafranowa od dawna słynie z dobroczynnych właściwości. Nie tylko nadaje potrawom niepowtarzalny aromat i smak, ale także tonizuje, odmładza ciało, jest stosowany w wielu recepturach tradycyjnej medycyny, jest stosowany w kosmetologii, okulistyce (ekstrakt roślinny dodawany do kropli do oczu), jest uznawany za naturalny afrodyzjak, przeciwdepresyjny. Cechy jego zastosowania są związane ze składem chemicznym rośliny, a wysoka cena przypraw wynika ze złożoności procesów uprawy, zbierania i ręcznego przetwarzania surowców do jego produkcji.

Co to jest szafran

Ze względu na wysoki koszt, słynna na całym świecie przyprawa szafranowa jest wytwarzana ze znamion kwiatów szafranu roślinnego, lepiej znanego pod łacińską nazwą – krokus. Jest to kwiat z rodzaju wieloletnich bulwiastych zielnych irysów, niskich, o wąskich liściach i cylindrycznych pojedynczych kwiatach o żółtym lub niebieskim kolorze. Obszar kwitnienia obejmuje Morze Śródziemne, Bliski Wschód, Azję Środkową i Południową.

Bogata historia tej przyprawy, szeroki zakres zastosowań i złożoność produkcji przyczyniają się do wzrostu popytu i cen tego produktu. Aby uzyskać jeden kilogram szafranu, musisz wyhodować i ręcznie przetworzyć około 200 tysięcy roślin, ponieważ jeden kwiat krokusa daje tylko trzy znamiona, które są używane do przypraw.

Historyczną ojczyzną przyprawy jest Bliski Wschód, słowo „szafran” jest pochodzenia arabskiego, tłumaczone jako „żółty liść”. Orientalni kapłani używali tej rośliny w obrzędach religijnych, w starożytnej Grecji uważano ją za najsilniejszy afrodyzjak, słupki kwiatowe dodawano do wody przed kąpielą, usypano je łóżkami. Włoscy i szwajcarscy kupcy początkowo przyprawili Europę; przez pewien czas szwajcarska Bazylea stała się centrum uprawy krokusów. Obecnie około 90% światowej uprawy uprawia się w Iranie..

Gdzie używać

Szafran to nie tylko wykwintna przyprawa, która nadaje potrawom i napojom bogaty gorzki smak i mocny niezwykły aromat, chociaż gotowanie jest najbardziej znanym obszarem jego zastosowania. Od czasów starożytnych trawa i kwiaty krokusów były używane przez uzdrowicieli ludowych, ponieważ roślina ma unikalny skład chemiczny, który determinuje wiele jej użytecznych właściwości leczniczych..

Od czasów starożytnych znane były metody otrzymywania pomarańczowego barwnika z kwiatów krokusów, które po raz pierwszy zastosowano do farbowania tkanin, a we współczesnym świecie stosuje się je w produkcji żywności i produkcji drogich farb do włosów. Olejki eteryczne z szafranu są stosowane do przygotowania masek dla skóry, ponieważ roślina zawiera naturalne przeciwutleniacze o wyraźnych właściwościach przeciwstarzeniowych.

Aplikacja do gotowania

Najbardziej znana przyprawa jest kulinarna. Przyprawy stosuje się w większości kuchni świata podczas przygotowywania szerokiej gamy potraw i napojów. Na wschodzie i w Azji są to pilawki lub inne dania z ryżu i groszku, a także napoje na bazie mleka. W Europie przyprawy dodaje się do dań mięsnych, bulionów, dań rybnych, owoców morza, przekąsek warzywnych. Przyprawy stosuje się w przemyśle cukierniczym, aby nadać ciekawy smak słodkim ciastom i deserom, w produkcji ciastek, ciastek i ciastek.

Szafran w gotowaniu to nie tylko sposób nadania potrawom niezwykłego oryginalnego smaku. Przyprawa ma działanie konserwujące – żywność przygotowywana z jej dodatkiem zachowuje doskonały smak i walory odżywcze przez kilka dni. Przyprawa jest również używana do produkcji napojów alkoholowych, aby nadać różnorodnym likierom i koktajlom subtelny specyficzny aromat i oryginalny odcień.

Przed dodaniem do przygotowanego naczynia wątki szafranu są lekko smażone na dużym ogniu przez 30-60 sekund, kruszone na proszek, mieszane z łyżeczką wody lub mleka. Dzięki temu preparatowi aromatyczne i smakowe właściwości przyprawy są uwalniane silniej. Łączenie przyprawy z innymi przyprawami nie jest tego warte, dodaj ją do pieczeni, zupy i innych gorących potraw potrzebnych kilka minut przed końcem obróbki cieplnej. Proszek szafranowy umieszcza się w cieście na etapie wyrabiania ciasta..

Naturalny szafran ma wyraźny ostry zapach, daje gotowe danie lub pije lekko gorzki posmak. Należy go ostrożnie dodawać – przekroczenie dawki wskazanej w przepisie może nie tylko zrujnować pilaw lub zupę z owoców morza i sprawić, że będzie niejadalna. Pojedyncze spożycie więcej niż 2 g przyprawy powoduje poważne zatrucie (jeśli mówimy o prawdziwym szafranie).

Przyprawa szafranowa

Wiadomo, że szafran (krokus) jest uprawiany w Iranie, Indiach, Turcji, Grecji, Włoszech, Pakistanie i Stanach Zjednoczonych. Najdroższy jest szafran indyjski o nazwie Kaszmir. Dwa gatunki hiszpańskich krokusów zbliżają się do swojej ceny, na trzecim miejscu nie są tak drogie, ale nie mniej popularne gatunki irańskie. Ze względu na wysoką cenę przypraw uzyskanych z suszonych znamion kwiatów rośliny, istnieje wiele podróbek na światowym rynku przypraw. Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak wygląda prawdziwa przyprawa i nie przepłacać dużo pieniędzy za jej analogi.

Wysuszone znamiona tłuczka kwiatu krokusa to cienkie nitki bordowe, zbliżone do brązowego, w kolorze. Szafran Imereti, wykonany z piętna nagietka, który często próbuje się sprzedać pod postacią szafranu z Kaszmiru, ma kolor pomarańczowy lub pomarańczowy bliżej żółtego. Naturalna indyjska przyprawa w proszku ma ciemnoczerwony kolor, dlatego często próbują podać kurkumę.

W przepisach i bulionach leczniczych stosuje się tylko kilka sznurków tej przyprawy. Wystarczą do uzyskania charakterystycznego smaku i bogatego koloru w naczyniu lub naparze. Zdobyłeś podróbkę, jeśli bardzo mała ilość przyprawy nie wystarcza, aby uzyskać specyficzny smak cierpki. Nadmiar naturalnych przypraw indyjskich lub irańskich beznadziejnie zepsuje każde kulinarne arcydzieło, dlatego należy je dodawać ostrożnie, bardzo mało.

Korzystne cechy

Od niepamiętnych czasów przyprawy przypisywane są właściwościom przeciwstarzeniowym, ekscytującym, wzmacniającym i przywracającym. Proszek ze znamion krokusa jest stosowany w kosmetologii i uzdrawianiu ludowym. Regularne dodawanie niewielkiej ilości przypraw do jedzenia pomaga:

• odmłodzenie komórek skóry i całego ciała;
• aktywacja mózgu;
• normalizacja narządów trawiennych;
• wzmocnienie układu naczyniowego, oczyszczanie krwi;
• poprawa pracy układu moczowo-płciowego kobiety, regulując cykl menstruacyjny;
• zwiększone libido;
• przywrócenie zdrowej erekcji;
• przywrócenie wzroku;
• normalizacja układu nerwowego.

Dzięki flawonoidom, z których składa się roślina, ma działanie przeciwutleniające, przeciwstarzeniowe. Przyjmowanie nalewek lub wywarów z dodatkiem przypraw uwalnia organizm od toksyn i toksyn, ma korzystny wpływ na wątrobę i łagodzi ogólne zatrucie w zatruciach pokarmowych lub alkoholowych. Napary wykonane na podstawie znamion krokusa oczyszczają nerki i pęcherz moczowy dzięki działaniu moczopędnemu, żółciopędnemu. Wlew szafranu pomaga przy zapaleniu pęcherza, nieprawidłowości miesiączkowania, silnym bólu menstruacyjnym u kobiet.

Niektóre leki stosowane w leczeniu chorób oczu obejmują ekstrakt z kwiatów krokusów. W medycynie ludowej płyny z wywaru i przyjmowanie nalewek na piętnach kwiatu krokusa w środku są zalecane w leczeniu około stu różnych chorób, w tym w zapobieganiu i leczeniu kamicy moczowej, nowotworów złośliwych. Regularne przyjmowanie naparu ze znamionami krokusów hamuje wzrost komórek rakowych, szczególnie w onkologii wątroby.

Przyprawa jest naturalnym środkiem przeciwdepresyjnym. Jedzenie słodkich potraw przygotowanych z dodatkiem tej przyprawy poprawia nastrój, sprzyja wzrostowi energii, poprawia ogólny ton wszystkich układów ciała. Suszone znamiona krokusa, lekarze zalecają parzenie wrzącej wody (1 łyżeczka proszku na szklankę wody), picie jednej łyżeczki trzy razy dziennie, aby zapobiec ponad stu chorobom.

Tradycyjni uzdrowiciele zalecają stosowanie wyciągu ze znamien krokusa w leczeniu zapalenia spojówek, jęczmienia i innych stanów zapalnych spojówki oka. Pięć pokruszonych nitek szafranu łączy się z wodą różaną aż do uzyskania jednorodnej zawiesiny i nakłada się kompresy mieszaniną przez 10 minut dwa razy dziennie do chorego oka. Aby przygotować maskę odmładzającą do skóry twarzy, dłoni i szyi 1 łyżeczka. przyprawy są mieszane w równych proporcjach z tłustą śmietaną, miodem, nakładane na skórę przez 20 minut.

Jako środek poprawiający męską potencję, zwiększający pożądanie seksualne, szafran dodaje się do potraw mięsnych, rybnych i warzywnych w połączeniu z imbirem i czarnym pieprzem. Przed atakami bezsenności lub bólu głowy zrób balsamy z naparem alkoholowym ze znamienami lub wdychaj aromat proszku zawiązanego w płóciennej torbie przez kilka minut. Spłucz włosy bulionami z dodatkiem przyprawy w przypadku problemów z ich wzrostem lub utratą.

Skład chemiczny

Korzystne właściwości przyprawy wynikają ze składu chemicznego rośliny krokusów. Oryginalny kolor wynika z zawartości crocins – rozpuszczalnych w wodzie karotenoidów crocetyny. Pirokrokina glikozydowa flawonoidowa i jej produkty hydrolizy dodają szafranowi smaku i zapachu. Przyprawa zawiera witaminy z grup B, A, C, PP, kompleks minerałów (wapń, magnez, żelazo, fosfor, cynk, potas, mangan) i olejki eteryczne – szafran, pinen, terpinen, limonen, cyneol, geraniol, linalol. Zawartość kalorii 100 g osiąga 315 kcal ze względu na wysoką zawartość węglowodanów (ponad 60%).

Przeciwwskazania i szkody

Szafran do celów terapeutycznych należy stosować ostrożnie – przyprawa może silnie oddziaływać na organizm, przyjmowana w dużych ilościach może powodować ciężkie zatrucie (jednorazowe użycie w ilości 2 g lub więcej). Zaleca się powstrzymanie się od używania tej przyprawy lub wywarów na jej podstawie:

• kobiety w ciąży, karmiące piersią;
• dzieci w wieku poniżej 2 lat;
• osoby z przewlekłą chorobą sercowo-naczyniową;
• z naruszeniem ciśnienia krwi (szczególnie z nadciśnieniem);
• diabetycy.

Jak wymienić szafran

Najpopularniejsze analogi przypraw to kurkuma i krokosz barwierski. Bez skrupułów sprzedawcy sprzedają swój proszek jako szafran, ale nie mają wystarczającego smaku, charakteryzują się innym odcieniem pomarańczy. Rozdrobniona kurkuma, w porównaniu z proszkiem ze znamion krokusa, nie ma czerwonawego odcienia, jej pomarańczowy kolor jest bliższy żółtemu. Krokosz barwierski ma znacznie mniej wyraźny aromat. Aby sprawdzić autentyczność nitek szafranu, dwa kawałki zanurzono w trzech litrach wody. Naturalna przyprawa zmienia kolor na żółty.

Jak przechowywać

Przyprawa jest wrażliwa na światło, wysoką wilgotność, łatwo pochłania zapachy. Zaleca się przechowywać proszek szafranowy lub znamiona w zamkniętym, nieprzezroczystym pojemniku. Temperatura przechowywania nie powinna przekraczać 20 ° C. Suchy szafran szybko traci swój smak, więc musisz zmielić nici lub przygotować nalewkę alkoholową w stosunku od 1 do 10. Jeśli przestrzegane są warunki przechowywania, przyprawa zachowuje swoje właściwości przez dwa lata, utrata określonego zapachu wskazuje na utratę smaku i właściwości lecznicze przyprawy.

Ile kosztuje szafran

Wartość przyprawy i jej wysoki koszt są związane z cechami zbierania i nabywania materiałów roślinnych. Najdroższa przyprawa na świecie jest wytwarzana z ręcznie zbieranych znamien kwiatów, do przygotowania 1 kg przyprawy potrzeba od 170 do 200 kg surowców (około 10 kg na 1 ha). Koszt przypraw, w zależności od odmiany krokusa, wynosi od 30 000 USD (dla najdroższego szafranu z Kaszmiru) do 500 USD dla irańskiego, częściej, za kilogram.