Jak stało się tradycją w ostatnich latach, elewacja zwrócona w stronę ulicy i parkingu wygląda raczej jak monolit.
Tylna ściana domu ma ogromne panoramiczne okna, które pozwalają zobaczyć piękno ogrodu, delikatny błękit basenu i powierzchnię rzeki z kilku pomieszczeń: jadalni, salonu i kuchni, które nie mają żadnych podziałów między pomieszczeniami. Pomieszczenia są wizualnie oddzielone sprytnie ustawionymi meblami i subtelnie podświetlonymi czarnymi błyszczącymi panelami.
Zamiast ciężkich draperii, okna zdobią lekkie, półprzezroczyste długie zasłony zaprojektowane tak, aby wizualnie zwiększyć i tak już przestronne otoczenie.
Pierwsze piętro, na którym znajdują się sypialnie, łazienki i pokój muzyczny, ma bardziej prywatny widok, ale jest otoczone dużym tarasem, który oferuje jeszcze bardziej dramatyczne widoki nie tylko na wewnętrzny dziedziniec, ale także na miasto nad horyzontem.
Unikalny system oświetlenia sprawia, że rezydencja świeci o zmierzchu, z szybko ciemniejącym niebieskim niebem, które prawie łączy się z wodą. Na szczególną uwagę zasługuje praca projektantów krajobrazu, którzy stworzyli wspaniałe kompozycje roślinne wokół obwodu willi.
Projekt taki jak ten można uznać za uosobienie komfortu, luksusu i piękna oraz przykład nowoczesnej sztuki architektonicznej, która w zaskakujący sposób łączy prostotę i elegancję, surowość i szyk.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis