Treść artykułu
- Pudełka GKL
- Nisze do płyt gipsowo-kartonowych
- Stoki GKL
- Łuk z płyt kartonowo-gipsowych
- Łuk w murze z cegły
Artykuł skierowany jest do osób, które chcą dowiedzieć się, jak z płyt kartonowo-gipsowych zrobić coś bardziej złożonego niż płaskie okładziny ścian i sufitów. Sugerujemy opanowanie metod technologicznych na przykładzie typowych struktur wolumetrycznych. Znajdziesz tutaj wiele przydatnych wskazówek.
Płyta gipsowo-kartonowa jest słusznie uważana za najbardziej wszechstronny i obecnie absolutnie niezastąpiony materiał, zarówno do budowy, jak i do naprawy. Pozwala na wykończenie, zmniejszenie masywności konstrukcji, zmniejszenie kosztu każdego metra kwadratowego, zwiększenie szybkości realizacji projektu, pozbycie się mokrych i czasochłonnych prac. Za pomocą kompletnych systemów płyt gipsowo-kartonowych można zrealizować różnorodne pomysły projektowe, oderwać się od standardowych okładzin mechanicznych i stworzyć plastyczną, niepowtarzalną przestrzeń wewnętrzną. Opcje artystyczne po prostu nie liczą się, są to wnęki i nakładki, skrzynki i fałszywe kolumny, pylony i konsole, kopuły i łuki, zaokrąglone wolumetryczne elementy o różnych konfiguracjach. Nie zapomnij o produktach czysto użytkowych z płyt gipsowo-kartonowych, czyli skrzynkach zakrywających rury kanalizacyjne w łazience, pochyłościach okien, zdobionych otworach między pokojami.
Płyty gipsowo-kartonowe są łatwe w obróbce i mogą być wyginane przy różnych promieniach, ich niewielka grubość pozwala na odtworzenie najmniejszych niuansów szkicu / rysunku. Ale sama płyta nie może stać się podstawą produktu; instalator musi wybrać i prawidłowo użyć łączników, niezbędnych profili metalowych i materiałów wykończeniowych. Ta praca jest zawsze twórcza, ale wymaga znajomości podstawowych technik technologicznych od wykonawcy płyt kartonowo-gipsowych..
Pudełka GKL
Skrzynia jest podłużną nadbudową drugiego poziomu, o przekroju kwadratowym lub prostokątnym. Z reguły ten element jest skonstruowany tak, aby ukrywać komunikację techniczną, montować wpuszczane lampy, tworzyć półki lub ozdobne fałszywe belki.
Z założenia istnieją dwa główne typy pudełek:
- element narożny w kształcie litery L, który zbiera się poziomo między podłogą / sufitem a ścianą lub pionowo (w rogu między ścianami);
- Element w kształcie litery U (fałszywa belka) usunięty z przeszkody, który jest montowany na jednej powierzchni nośnej.
Pudełka mogą być pojedyncze, rozszerzone w jednej linii. Na sufitach często łączy się je, tworząc kontur w całym pomieszczeniu. Puszki sufitowe na obwodzie nie zawsze mają stały przekrój poprzeczny – przy różnych ścianach mogą być szersze lub węższe, kąty ich wzajemnego łączenia są czasami wykonane w postaci ćwiartki koła. Oczywiście za pudełka uważa się zarówno konstrukcje poziome, jak i pionowe..
Montaż skrzynek kartonowo-gipsowych najwygodniej wykonać na płaszczyznach ułożonych poziomo i pionowo (wylewka wykończeniowa, tynk wykończeniowy, sufit i ściana naszywane do ramy). Dzięki tej sekwencji prac rogi i krawędzie nadbudowy skrzyni na całej długości są wykonane w równej odległości od głównych powierzchni, a następnie dostępnych jest kilka technologii organizacji ramy skrzynki. O wiele trudniej jest pracować, jeśli skrzynka musi być przymocowana do szorstkich struktur otaczających, które mają wszelkiego rodzaju krople. Na przykład bardzo popularnym rozwiązaniem projektowym jest zamontowanie skrzynki z lampami wpuszczanymi na obwodzie pomieszczenia, a już przymocowane jest do niej rozciągliwe płótno, zakrywające główny obszar sufitu. Tutaj metal nadbudówki jest mocowany bezpośrednio do sufitu, podczas gdy dolna część ramy musi być bardzo dokładnie wyrównana poziomo wzdłuż całego systemu linek, ponieważ płyty międzykondygnacyjne zawsze leżą z różnicami. Monolityczne podłogi nowoczesnych nowych budynków klasy elitarnej nie są wyjątkiem..
Tak więc instalacja dowolnego pudełka zaczyna się od zaznaczenia jego konturu na otaczających konstrukcjach. Wymaganą odległość za pomocą taśmy mierniczej odkłada się na bok od przeszkody, która służy jako punkt odniesienia. Przykładowo, jeśli potrzebujemy wykonać element sufitowy w kształcie litery L w narożniku o bokach 400 i 150 mm, to w odległości 38,5 cm od ściany stawiamy kolejno dwa znaki na suficie, które są od siebie oddalone (na różnych końcach pomieszczenia) znaki na ścianie będą znajdować się w odległości 13,5 cm od sufitu. Zwróć uwagę, że odjęliśmy 1,5 cm, ponieważ rama zostanie osłonięta panelami o grubości 12,5 mm, a perforowany narożnik może dodać do 2,5–3 mm grubości. Jeśli pracujemy na już okablowanym suficie i jesteśmy pewni jakości jego montażu, to nie ma sensu używać poziomicy wodnej do uzyskania poziomego – „tańczymy” z gotowej płaszczyzny. Ale kiedy skrzynka jest zamontowana do sufitu, nie można obejść się bez poziomicy, ta sama historia z pionem do montażu pionowej skrzynki.
Łączymy znaki w liniach roboczych za pomocą sznurka do krojenia (znacznika), najważniejsze w tej operacji jest upewnienie się, że nić zabarwiona tonerem nie przylega do niczego po kliknięciu. Nie używaj listew i ołówka do uzyskania linii długich pudełek, żadna reguła, jeśli trzeba będzie co najmniej raz przestawić, nie da takiej dokładności, jak sznurek do rąbania.
Na liniach roboczych można od razu ustawić profile UD, które w tym przypadku są nośnikami. Za pomocą kołków szybkiego montażu 6×40 lub 6×60 mocujemy metal wyjściowy do masywnych podłoży mineralnych. Zalecamy wykonanie minimalnego odstępu między kołkami – od 30 do 40 cm.
Jeśli skrzynka jest wykonana na płycie gipsowo-kartonowej, wówczas UD mocuje się do podsystemu podstawowego za pomocą standardowych wkrętów metalowych o długości 25 mm (dla okładziny jednowarstwowej) i 35 mm (dla dwuwarstwowej).
Uwaga podczas ustawiania i mocowania UD kieruj się liniami, ale zawsze dołączaj do nich regułę z boku.
Jest jeden bardzo ważny punkt dotyczący nadbudów w systemie GK: wkręty samogwintujące mocujące UD muszą wpaść w profile ramy. W tym celu zalecamy, aby nawet przy montażu ścian i sufitów zapewnić osadzone elementy do montażu puszki. Na przykład można celowo przesunąć profil CD (jeśli nie jest to dokujący) w odpowiednie miejsce o kilka centymetrów, postawić dodatkowy stojak (m.in. przy tworzeniu przegrody ramowej), zamontować „drabinkę”. Jeśli ten niuans został przeoczony, można wyciąć otwory technologiczne w skórze (tak, aby następnie zostały zamknięte pudełkiem), rozpocząć przycinanie profili za płytami gipsowo-kartonowymi i przykręcić je wkrętami samogwintującymi, uzyskując podstawę pod wkręty nadbudowy.
Teraz możesz przystąpić do montażu profili formujących. Najpotężniejszą opcją jest złożenie całej konstrukcji z metalu i dopiero wtedy jest ona osłonięta paskami tynku. Często dwa UD skręcone razem, przeciwnie skierowane, są umieszczone wzdłuż zewnętrznego narożnika, a do wyeksponowania tego wszystkiego używa się wielu zworek. Niektórzy instalatorzy wszędzie stosują taką ramę, chociaż taka sztywność jest uzasadniona tylko w pobliżu podłogi, na przykład podczas poszycia poziomej rury kanalizacyjnej w łazience (możliwe są ucisk, kopnięcia) lub podczas tworzenia poziomej skrzynki półkowej w kształcie litery U (działają na nią znaczne siły zginające).
Za optymalną pod względem wytrzymałości i zużycia materiału można uznać skrzynkę, w której tylko jeden UD jest zamontowany w narożniku, ustawiany do horyzontu od sufitu na odcinkach hali centralnej pełniących rolę rozstępów. Półki można obracać zarówno do ściany, jak i do sufitu. Wygodne jest najpierw utworzenie boku skrzynki, osłonięcie jej paskiem płyty gipsowo-kartonowej, a następnie odsłonięcie dolnej części nadbudówki. W każdym razie niektóre płyty CD zostaną uwzględnione w CA, podczas gdy inne wymagają dostosowania:
- przykręcanie małych segmentów do kątowego UD;
- wycinanie języków na CD;
- wykonanie wycięć w półce na UD, aby można było włożyć płytę.
Niektórzy rzemieślnicy mogą w ogóle obejść się bez płyty CD jako rozstępy, mocują do podstawy wyraźnie przygotowany pionowy pasek płyty gipsowo-kartonowej, przykręcają do niego UD lub CD (wzdłuż krawędzi) przez korpus, a następnie mocują i mocują drugi, poziomy pasek za pomocą wkrętów samogwintujących. Wyrównanie odbywa się poprzez naciśnięcie pasków lub pociągnięcie ich wzdłuż linii zewnętrznego narożnika. CD służy tylko do łączenia kilku sekcji płyty gipsowej. Dzięki pozornie „słabym” metoda ta zapewnia wystarczającą sztywność produktu, szczególnie w przypadku sufitów, gdzie wykluczone jest mechaniczne uderzenie w konstrukcję.
Z biegiem czasu zostało potwierdzone, że nawet na ścianach z płyty gipsowej bez metalu doskonale się trzyma i dobrze znosi naprężenia mechaniczne. Istnieją technologie „od producenta”, które pozwalają na tworzenie pudełek bez metalu. Frez z oprzyrządowaniem stożkowym na tylnej stronie arkusza (wzdłuż linii gięcia) wycina rowki w kształcie litery V, aby nie uszkodzić płyty czołowej panelu.
Następnie arkusz jest zaginany, miejsca zagięć wewnątrz wzmocnione są „wypustkami” z kitu. Gotowy produkt jest przykręcony do łożyska UD. Ciekawostką jest to, że za pomocą różnych frezów można wykonać nie tylko prostokątny przekrój skrzynki, ale także ostre, rozłożone narożniki, co jest bardzo problematyczne przy wykonaniu na ramie.
Bardzo szybkie i niezawodne ościeżnice uzyskuje się stosując do ułożenia tablicy startowy profil ścienny UW o szerokości 50, 75, 100 mm lub UD, gdy potrzebujemy skrzynki o wysokości około 40 mm w czystości. Skierowana jest „od rogu” puszki i przykręcona do podstawy z półką. Ta metoda jest trochę droższa, ale bardzo łatwa do wdrożenia, ponieważ kłopotliwe ustawienie jest zminimalizowane.
Krawędzie każdej ramki ustawia się w jednej linii w miarę zakładania zworek z płyty CD. Podczas tej operacji zalecamy przymocowanie długiej linijki do krawędzi produktu. Możesz również przeciągnąć nić w pewnej odległości od pozycji konstrukcyjnej zewnętrznego narożnika pudełka (około 5 centymetrów) i regularnie mierzyć odległość od niego taśmą mierniczą. Wskaźnikiem dobrze zmontowanej skrzynki jest obecność 90 stopni na wszystkich jej rogach, dlatego między podstawą a bokami należy „wbić” kwadrat.
Przy szyciu pudełek z płytami gipsowo-kartonowymi radzimy zbierać je z marginesem o szerokości 3-4 cm i już na miejscu, po zamocowaniu, w celu ostatecznego przycięcia i oczyszczenia końcówki strużką.
Zwróć uwagę na miejsca, w których skrzynki są ze sobą połączone, zgłoszenie tutaj należy przeprowadzić z podejściem do sąsiedniej płaszczyzny, czyli musimy wykonać „but” z gipsu. Opatrunek powinien mieć co najmniej 200 mm.
Nisze do płyt gipsowo-kartonowych
Wnękę można wykonać na dowolnej powierzchni osłoniętej płytą gipsowo-kartonową na ramie. Nawet w przegrodzie istnieje możliwość wykonania okien, jednak szerokość nie przekracza odległości między słupkami. W większości przypadków element ten pełni funkcję dekoracyjną – może być połączeniem kilku wnęk takich samych lub różniących się kształtem i wielkością. Często ich dolne nachylenie jest pokryte szkłem, MDF, lustrem lub innym odpornym materiałem i służy jako półka. Nisze o zaokrąglonym wierzchołku (łukowatym) wyglądają efektownie, bardzo popularne jest obecnie osadzanie małych lampek w górnym zboczu, uzyskując w ten sposób dekoracyjne oświetlenie. Być może najbardziej praktycznym i najczęściej używanym jest nisza grzejnika, porozmawiajmy o tym bardziej szczegółowo.
Budowa niszy rozpoczyna się podczas budowy ramy ściennej. Przede wszystkim należy zaznaczyć na ścianie kontury naszego produktu. Konstrukcje prostokątne należy rysować z zachowaniem pionowych i poziomych linii, jest to rzadki przypadek, gdy tynk z płyt kartonowo-gipsowych wykorzystuje mały poziom regału. Pamiętaj, aby sprawdzić przekątne obwodu, aby upewnić się, że rysunek jest kwadratowy..
Teraz trwa montaż podsystemu ściany. Wzdłuż krawędzi bocznych zboczy niszy należy zainstalować dwa stojaki na płyty CD ramy. Odległość między nimi powinna być równa szerokości produktu z kompensacją na płycie gipsowej. Na przykład, jeśli potrzebujemy niszy o szerokości 1 metra, konieczne jest, aby między centralną halą było 1030 mm.
Zwróć uwagę na „dodatkowe” 30 mm – zostaną „zjedzone” przez pasy płyt kartonowo-gipsowych i perforowane narożniki. Zalecamy zwrócenie szczególnej uwagi na oznakowanie wnęk w łazienkach, w których takie otwory również są wyłożone płytkami (częstym błędem jest niedopasowanie szwów). Te regały ramowe są ustawione w jednej płaszczyźnie wraz z całą ścianą, jedyna różnica polega na tym, że nie jest montowane bezpośrednie zawieszenie od strony niszy.
Ponadto tworzy się żebro górnych i dolnych zboczy (w niszach grzejnika może nie być dolnego). Zworki należy instalować między stałymi i odsłoniętymi słupkami na określonej wysokości. Lepiej jest zrobić je z UD, z półkami skierowanymi do góry i odpowiednio do dołu. Kawałek profilu początkowego mierzy się wzdłuż szerokości niszy (od domu centralnego do domu centralnego) i dodaje do tego rozmiaru 20 cm. Na każdej krawędzi tego UD, cofając się o 10 cm, półki są cięte, a profil jest zginany, tworząc „kij”. Dwustronny drążek jest nawijany między słupki płyty CD i mocowany na określonej wysokości za pomocą co najmniej dwóch wkrętów samogwintujących LN przez każde powstałe oczko.
W nasze zworki wstawiamy profile domu centralnego, który będzie znajdował się nad i pod wnęką, rozsuwamy te elementy ramy zgodnie z zadanym krokiem i osłaniamy ścianę płytami GK. Przeczytaj o tworzeniu fałszywych ścian w artykule „Ściany z płyt gipsowo-kartonowych”.
W ten sposób przy wyjściu otrzymujemy otwór na wyłożonej płaszczyźnie ściany. W kolejnym kroku wzdłuż konturu rysunku na ścianie nośnej, w głębi niszy, wiercimy profile UD. Czasami robi się to natychmiast po zaznaczeniu, ale lepiej jest, jeśli po utworzeniu otworu sprawdzić kwadrat, aby sprawdzić, czy na zboczach niszy uzyskano kąt prosty. Zdarza się, że wymagana jest korekta.
W zależności od głębokości wnęki wycinamy paski z płyty gipsowo-kartonowej, robimy margines o szerokości około 3 cm, odcinamy je po przykręceniu. Zbocza naszego produktu wypełniamy płytą kartonowo-gipsową, po zamocowaniu na niej każdego paska mocujemy poprzeczny kawałek UD, tworząc pełny metalowy obwód dla każdego kolejnego nachylenia.
Wykończeniem jest wpuszczone wykończenie powierzchni. Z reguły aby szerokość wszystkich spadków wnęki była taka sama, odcinek ściany wewnątrz musi być wyrównany równolegle do okładziny frontowej, tutaj można albo zmontować mini-ramkę, albo przykleić kawałek płyty gipsowo-kartonowej na klej montażowy. W każdym przypadku powstałe wewnętrzne rogi należy przed wypełnieniem wkleić taśmą wzmacniającą..
Przy użyciu tej technologii można wykonać każdą niszę. Jeżeli zachodzi potrzeba odtworzenia krzywoliniowych kształtów, wówczas profile UD otworu są nacinane szlifierką i montowane wzdłuż zadanego promienia. Podczas montażu wnęki sufitowej na zasłony jest tylko jedna różnica – uciążliwa, ze względu na mały otwór nie można użyć zwykłego śrubokręta do przykręcenia paska. Rzemieślnicy zadowalają się tutaj wiertarkami kątowymi lub elastycznymi przedłużaczami bitów. Mało kto wie, że wysokiej jakości ostry wkręt samogwintujący można wkręcić w profil nawet ręcznym śrubokrętem, więc weź najkrótszy, z krzyżem PH2 i zamontuj tynk nawet w najbardziej zaciśniętych miejscach. I oczywiście skrupulatnie dobieraj materiały – przeczytaj artykuł „Dobór wysokiej jakości materiałów do prac w suchej zabudowie”.
Stoki GKL
Montaż pochyłości okien i drzwi jest technologicznie podobny do montażu wnęki: w rzeczywistości jest to również produkt wpuszczany na płaszczyźnie głównej.
Jeśli ściana z oknem jest osłonięta na ramie, wówczas regały najbliżej półprzezroczystej konstrukcji są ustawiane wzdłuż krawędzi przyszłego zbocza. W większości przypadków te płyty również tworzą krawędź wnęki chłodnicy, ale w porównaniu z niszami zbocza nie są montowane pod kątem prostym do ramek. Każdy z filarów jest odsunięty od okna o około 1–1,5 cm, tworząc „świt”. Zrób to samo z drzwiami..
Zworę umieszcza się nad oknem o danym świcie z ościeżnicy, drugą mocuje się na dole (obniżyć ją 30–40 mm poniżej okna tak, aby można było włożyć parapet). Zalecamy wykonanie skoczków z UD, są to te same „trefle”, które opisaliśmy powyżej. Rama ścienna jest w pełni zmontowana i osłonięta panelami.
Teraz po zamontowaniu parapetu na ramie okiennej montuje się początkowy plastikowy profil w kształcie litery U. Jest przykręcany do krawędzi systemu okiennego za pomocą wkrętów samogwintujących LN 9 mm. Profil można przykleić do konstrukcji PCV za pomocą „płynnego tworzywa sztucznego”.
Jeśli otwór na to pozwala, to listew pochyłych nie można łączyć z ościeżnicami i łupić za pomocą listwy startowej, ale poprowadzić je za profilami okiennymi lub ościeżnicą.
ujrzeć
Wszystkie przygotowane listwy płyt kartonowo-gipsowych są jednocześnie wkładane w listwę startową (górna będzie trzymała się bocznych), po czym spieniły się w pobliżu ramek, dociskane do ramy otworu i owijane wkrętami samogwintującymi. Jeżeli ściana, na której znajduje się okno lub drzwi jest otynkowana, to część skarpy najbliżej pomieszczenia przykleja się do podłoża za pomocą kleju montażowego („wpadki” umieszcza się wcześniej na otworze).
Łuk z płyt kartonowo-gipsowych
Ten produkt jest częścią otwartego otworu między dwoma pomieszczeniami, chociaż czasami nazywane są tak zaokrąglonymi niszami na ścianie z płyt gk. Najprostszym sposobem jest wykonanie łuku z płyty gipsowo-kartonowej na otworze w przegrodzie ościeżnicy, wygodny jest montaż w przypadku okładziny ściennej profilowanej, najtrudniej jest zamontować łuk w odsłoniętym kamiennym otworze. Rozważ wszystkie opcje.
1. Otwór, w którym zamontowany jest łuk, celowo jest wyższy niż zwykły prostokątny. Ile – wszystko zależy od promienia. Zwykle 20-30 centymetrów.
2. Metalowe ramy są zmontowane. Stojaki na płyty CD lub UV układamy wzdłuż krawędzi otworu.
3. Na jednej ze ścian płyta gipsowo-kartonowa jest mocowana z uwolnieniem arkuszy na otworze.
4. Narysuj wymagany promień na przykręconej płycie gipsowo-kartonowej.
5. Arkusze GKL są przycinane do kształtu przyszłego otwarcia. Najwygodniej jest to zrobić za pomocą wyrzynarki, ale możesz również użyć piły ręcznej do płyt kartonowo-gipsowych.
6. Za pomocą szlifierki wycinane są dwa elementy łukowe z UD. Długość każdego segmentu to około 5 cm.
7. Poprzez korpus płyty gipsowej mocujemy powstałego „węża” wzdłuż krawędzi łuku. Co najmniej jeden wkręt samogwintujący musi być wkręcony w każdy metalowy segment.
8. Zszywanie przeciwległej ściany. Podobnie produkowana jest płyta gipsowo-kartonowa, rysowany promień, arkusze przycinane, mocowany jest karbowany UD.
9. Do poszycia zboczy docinane są listwy – należy uwzględnić naddatek na szerokość, który odcinamy po zamocowaniu. Łukowate zbocze o niewielkim promieniu można obłożyć zwykłą płytą kartonowo-gipsową bez zbędnych ruchów ciała, ale przy bardziej stromych sklepieniach paski należy zwilżyć, aby zgiąć płytę kartonowo-gipsową. Również do tych celów można zastosować dwuwarstwowe szwy za pomocą elastycznego arkusza 6 mm (zwanego również „łukowatym”).
10. Najpierw naprawiamy łukowatą część, a następnie zszywamy pionowe spadki. Węzeł ten należy przykręcić bardzo ostrożnie, skok śrub na promieniu lepiej przyjąć na 50–100 mm. Za pomocą noża i piły na płycie gipsowej przytnij płytę gipsowo-kartonową na równi ze ścianami. Koniec jest szlifowany płaszczyzną.
Łuk w murze z cegły
Zbocza kamiennego otworu i przyległych ścian są bezbłędnie otynkowane, zgodnie z poziomem.
Od płaszczyzn przegrody cofamy się o grubość płyty gipsowo-kartonowej (13 mm) i mocujemy profile UD perforatorem.
Powtarzamy powyższe punkty 3-10.
Podczas montażu łuku na ścianach z kamienia często pojawia się problem pojawienia się pęknięć na końcowych połączeniach płyt kartonowo-gipsowych i podłoża mineralnego. Można to rozwiązać, jeśli pionowe arkusze płyt kartonowo-gipsowych nie są po prostu przykręcone do metalowej ramy, ale zamontowane na ścianie i dodatkowo przyklejone do podstawy (niektórzy instalatorzy mocują je również kołkami przez korpus płyty). Oczywiście, aby łuk był równo ze ścianą, konieczne jest usunięcie tynku w pobliżu otworu. Ponadto konstrukcja łuku będzie znacznie bardziej niezawodna, jeśli wrażliwe strefy dokowania od wewnątrz zostaną przymocowane za pomocą „wpadek” z kleju montażowego.
Oczywiście łuki, nisze, skarpy i skrzynki to tylko podstawowe kształty. Jednak po ich opanowaniu, po zrozumieniu zasad instalacji głównych konstrukcji przestrzennych, można łączyć technologie, kreatywnie podchodzić do pracy i tworzyć niezawodne, niepowtarzalne, niezwykle piękne produkty z płyt gipsowo-kartonowych..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis