Treść artykułu
- System wsparcia dachu na rąbek
- Ciasto dachowe i poszycie
- Wybór formatu i rodzaju paneli
- Podnoszenie i układanie pokrycia dachowego
- Uszczelnienie szwów i połączeń
- Karnisze, kroplowniki i łyżwy
Chociaż dachy składane żelazne nie są rozpowszechnione, ten typ systemu dachowego jest bardzo popularny ze względu na swoje właściwości użytkowe. Podpowiemy Ci, jak poprawnie wykonać montaż na każdym etapie: od systemu nośnego po rolki.
System wsparcia dachu na rąbek
Pokrycie na rąbek, blacha profilowana i blachodachówka to ten sam rodzaj pokrycia, dlatego różnice w konstrukcji systemu nośnego są bardzo niewielkie. W zależności od typu budynku i konfiguracji dachu, dach może być wsparty na krokwiach, kratownicach i solidnym fundamencie, takim jak monolityczna płyta stropowa.
Na budowach cywilnych najczęściej stosowanym systemem więźby dachowej są stromo nachylone rampy. Do krokwi zaleca się wybranie deski o grubości 50 mm i szerokości 150-200 mm. Niezbędną odporność na obciążenia śniegiem zapewnia zmiana kąta nachylenia krokwi. Jeśli zgodnie z obliczeniami okaże się, że jest mniejszy niż 80-100 cm, grubość krokwi zostaje zwiększona, albo przy użyciu grubszej tarcicy, albo zburzenie pakietu desek 50 mm + 25-40 mm.
Dach na rąbek mocowany jest do poziomej listwy, dzięki czemu nie jest konieczne instalowanie dodatkowych dźwigarów bocznych. Jednak przy znacznej długości stoków (powyżej 6–8 metrów) nie będzie zbędne podpieranie nóg krokwi za pomocą stojaków spoczywających na zaciągach, zamiast zwiększania przekroju desek. Nie zapominaj również, że na krokwiach jest nasadzona przeciw-poręcz, więc przekrój nóg będzie w końcu o 50 mm wyższy.
Należy zwrócić szczególną uwagę na zbieżność krokwi. W tym miejscu znajdować się będzie wylot kratki wentylacyjnej dachowej, dlatego wersja systemu ze wspólnym dźwigarem kalenicowym lub poprzeczką może nie być najbardziej odpowiednia. Z drugiej strony nie jest zabronione instalowanie wycięć wywiewnych zamiast wspólnej szczeliny wentylacyjnej w zespole kalenicowym, chociaż prowadzi to do wzrostu kosztu dachu. Na zwisach wiatrowych dachu system krokwi powinien zapewniać możliwość zamocowania odpowiednio drążka oporowego lub deski czołowej z półką, skrajne nogi krokwi powinny znajdować się jak najbliżej frontonów.
Ciasto dachowe i poszycie
Dachy na rąbek mogą być zarówno izolowane, jak i zimne. Cała objętość izolacji jest umieszczona odpowiednio pomiędzy krokwiami i pod nimi, specyfika ułożenia tortu tuż pod złożonym dachem zaczyna się od górnej krawędzi nóg krokwi.
Pierwszym krokiem jest zainstalowanie listew okapowych na całej długości okapu, a następnie zainstalowanie paroizolacji. W tym celu lepiej jest zastosować membranę superdyfuzyjną; jej żywotność jest porównywalna z żywotnością samej powłoki. Membrana jest rozciągana wzdłuż płaszczyzny utworzonej przez krokwie, z niewielkim luzem i dociskana z góry klamrami. Następnie montuje się listwy kratownicowe, czyli pręt o wymiarach 50×50 mm. Element ten spełnia jednocześnie dwie funkcje: chroni punkty mocowania szlabanu hydraulicznego oraz zapewnia wystarczającą szczelinę wentylacyjną.
Listwa montażowa jest naszyta na wierzchu listew przeciwstawnych, do których mocowane będzie samo pokrycie dachowe. Dekarze mają kilka opinii na temat rodzaju okładzin. Niektórzy twierdzą, że pod złożonym dachem poszycie musi koniecznie być ciągłe, to znaczy albo ciasno spleciona podłoga z desek, albo poszycie z materiałów arkuszowych. Jako argument podaje się jakościową eliminację efektu akustycznego, przez co prawie wszystkie rodzaje powłok metalowych są chore. Jednak ma to sens tylko podczas montażu zimnego dachu, w innych przypadkach solidna skrzynia utrudni wentylację tylnej części powłoki, ponieważ metal będzie ściśle przylegał do podstawy. Dlatego w przypadku dachów izolowanych najbardziej odpowiednią opcją byłoby urządzenie do poszycia wykonane z desek krawędziowych o wymiarach co najmniej 25×100 mm z wcięciem 50-70 mm.
Zasadniczo dach na rąbek można montować bezpośrednio na łatach. Wszystkie drewniane elementy dachu muszą być koniecznie zabezpieczone impregnatem bioprotekcyjnym i środkami zmniejszającymi palność; często stosuje się barwienie drewna w celu zwiększenia trwałości. W przypadku wątpliwości co do jakości pokrycia dachowego, niezawodności zamków lub kwalifikacji dekarzy, lepiej zadbać o dodatkową hydroizolację pod dachem. Może to być również wymagane, jeśli dach ma zbyt płytkie nachylenia lub jest narażony na gromadzenie się śniegu i lodu. Euroruberoid lub folia do izolacji dachów doskonale sprawdza się jako środek hydroizolacyjny. Na koniec przygotowań na całej długości poziomych zwisów dachu przybijane są listwy oporowe okapu.
Wybór formatu i rodzaju paneli
Elementy pokrycia dachowego nazywane są panelami lub, bardziej profesjonalnie, obrazami. W sumie istnieją trzy rodzaje obrazów, z których każdy ma własną technologię instalacji. Wybierając określony rodzaj pokrycia na rąbek, należy ocenić zarówno ilość pracy, jak i złożoność dachu.
Najpopularniejszym wśród prywatnych deweloperów jest blachodachówka typu clickfalz. Jego kluczową cechą jest to, że obrazy dostarczane są w gotowym zestawie, wymagają minimum przycinania i są montowane w najprostszy sposób. Pokrycie dachowe typu „kliknij, aby zwinąć” nie wymaga specjalnego narzędzia do połączeń tocznych, ponadto podczas montażu stosuje się minimum elementów mocujących. Wadą takiej powłoki jest to, że ma najmniej niezawodny stopień uszczelnienia połączeń, więc nie nadaje się do zboczy o nachyleniu mniejszym niż 15 °.
KliknijFall connection
Drugi typ to klasyczny dach na rąbek. Obrazy są fabrycznie walcowane, ich krawędzie są wygięte, aby później można było je łatwo łączyć i zwijać, jednocześnie matowo je uszczelniając. W przeciwieństwie do składania na zatrzask panele nie posiadają boku do ukrytego mocowania, ich montaż odbywa się za pomocą zacisków, dzięki czemu cała powłoka układana jest w technologii pływającej. Dzięki temu klasyczny typ dachu jest optymalny do zadaszenia długich zboczy, gdzie rozszerzalność termiczna może sięgać kilku centymetrów.
Klasyczny dach na rąbek
Trzeci rodzaj pokrycia na rąbek jest bezpośrednio powiązany z klasycznym, z tą różnicą, że malowanie odbywa się bezpośrednio na obiekcie. Maszyna, w której zainstalowana jest rozwijarka i falcerka, tworzy zamki na krawędziach tego samego rodzaju i kształtu jak w fabryce. Zaletą tej metody jest to, że obraz jest natychmiast wykonywany o wymaganej długości na całej długości stoku, innymi słowy, urządzenie leżących fałd nie jest wymagane.
Mobilna falcerka
Podnoszenie i układanie pokrycia dachowego
Pokrycie na rąbek jest wykonane z tego samego żelaza co blacha falista i blachodachówka. Materiał wymaga równie ostrożnej obsługi, ponieważ wszelkie uszkodzenia powłoki polimerowej są obarczone szybką korozją metalu. Te same wymagania stawiane są narzędziu tnącemu: obrazów nie można ciąć szlifierką, tylko nożycami wykrawanymi lub ręczną piłą tarczową.
Obrazy przed dostarczeniem na dach są przygotowywane na ziemi. Panel jest cięty od dolnej krawędzi, aby zagiąć krawędź w środkowej płaskiej części na szerokość 20–25 mm pod kątem 180 °. Dzięki tej fałdzie obraz zostanie następnie połączony z paskiem gzymsu. Ponadto panel jest natychmiast dopasowywany do rozmiaru zgodnie z długością rampy. Jeśli jedno zdjęcie to za mało, jego górna krawędź jest zawijana w zamek, aby złożyć leżące.
Parowanie z okapem
Każdy rodzaj dachu ma swoją własną, ścisłą sekwencję montażu. Z reguły zadaszenie połaci zaczyna się od lewej krawędzi w przypadku dachów składanych i od prawej krawędzi w przypadku klasycznego pokrycia dachowego. Wynika to z lokalizacji i rodzaju zamków, istotną rolę odgrywa również sposób mocowania. Przed zainstalowaniem pierwszego zdjęcia do skrzyni przybijany jest pręt dociskowy o wysokości 25 mm i szerokości 50 mm. Zamiast tego zagięcie może być utworzone przez płytę czołową wystającą ponad płaszczyznę łaty na odpowiednią wysokość. Pierwsze zdjęcie jest mocno dociśnięte do drewna, a następnie za pomocą trójkąta egipskiego sprawdza się obecność kąta prostego między drewnem a okapem. Jeśli prostopadłość zostanie potwierdzona, pierwszy obraz mocuje się za pomocą wkrętów samogwintujących do narożnika pod prętem, a następnie mocuje od tyłu za pomocą zacisków lub do ukrytej płyty, w tym drugim przypadku wkręt samogwintujący jest trochę krótki, aby zapewnić możliwość rozszerzania liniowego.
Po ułożeniu pierwszego obrazu na drewnie instaluje się pręt przeciwwiatrowy. Jego krawędź jest cięta i zaginana w specjalny sposób, aby chronić koniec deski czołowej. Deskę mocuje się zarówno od góry, jak iz boku za pomocą wkrętów dachowych z podkładkami uszczelniającymi, natomiast mocowanie lepiej jest układać w dwóch rzędach w szachownicę z wgłębieniem 30–35 cm Po pierwszym zdjęciu montujemy wszystkie kolejne. Najpierw kładzie się je bez zatrzaśnięcia zamka, a następnie przesuwa do góry, aby zamknąć zamek karnisza. Następnie zakładkę zatrzaskuje się na miejscu za pomocą młotka lub rąk, a następnie mocuje się odwrotną stronę.
Mocowanie złożonego arkusza za pomocą zacisków
Ostateczny obraz z reguły wymaga podłużnego przycięcia, z wyjątkiem gotowych zestawów dachowych, w których dodatkowy element jest prefabrykowany. Obraz jest cięty pod listwą dociskową, pozostawiając 25 mm na zagięcie krawędzi. Następnie krawędź jest zaginana do góry za pomocą ręcznego zagięcia krawędzi i panel jest mocowany na miejscu. Aby bezpiecznie zamocować wygiętą krawędź, możesz użyć zacisków lub blokady pozostałej na przyciętej części obrazu. Następnie ostatni panel jest pokryty prętem przeciwwiatrowym, na którym układanie pokrycia dachowego na zboczu można uznać za zakończone.
Uszczelnienie szwów i połączeń
Jedynie zadaszenie składane na klik nie wymaga zwijania szwów, w przypadku klasycznego typu jest to wymóg obowiązkowy. Podczas procesu walcowania krawędzie są mocno dociskane, co zapewnia niespotykany dotąd stopień uszczelnienia. Jednak nawet takie środki nie wystarczą, na przykład w przypadku leżących fałd lub ręcznej metody zszywania..
Podwójny rąbek stojący
Istnieje możliwość poprawienia wodoszczelności złączy za pomocą pasków uszczelniających, które są przyklejone do jednej ze stykających się powierzchni zamka składanego. Fałdy leżące prawie zawsze wymagają takiego uszczelnienia; w przypadku fałd stojących tę opcję można zapewnić tylko przy długotrwałym gromadzeniu się śniegu na izolowanych dachach. Należy również pamiętać, że istnieją podwójne szwy, których szycie odbywa się w dwóch przejściach. W przypadku tego typu połączeń nie ma sensu stosowanie taśm uszczelniających, jednak zszywanie należy wykonać mechanicznie..
Rama do formowania fałdy
Składanie szwów jest procesem nieodwracalnym, dlatego wykonuje się je na końcowym etapie montażu, kiedy wszystkie obrazy są ułożone i zadokowane w jednym pokryciu. Fałdy można zamknąć ręcznie za pomocą zestawu szczypiec, jest to najbardziej czasochłonna metoda, która nie gwarantuje wysokiej jakości uszczelnienia połączeń. Metoda zmechanizowana polega na użyciu specjalnej zszywarki, która jest instalowana na zamku u dołu stoku, a następnie sama jedzie wzdłuż całej długości zakładki i mocno ściska metal za pomocą rolek. Maszyny są dostępne w wersji jedno- i dwukierunkowej odpowiednio do składania pojedynczego i podwójnego.
Zszywacz dachowy
Zamknięcie odchylanych fałd można wykonać podczas układania podłogi. Należy pamiętać, że możliwość rozszerzalności cieplnej zapewniają nie tylko łączniki dachowe, sama leżąca fałda posiada również niewielką szczelinę wewnętrzną. Z reguły leżące fałdy są zamykane ręcznie, są po prostu ostrożnie odbijane młotkiem. Aby to zrobić, konieczne jest zapewnienie obecności deski listwowej pod miejscem łączenia obrazów.
Karnisze, kroplowniki i łyżwy
Opis montażu dachu na rąbek zachwyca prostotą, ale w rzeczywistości jest to jeden z najbardziej czasochłonnych i trudnych w montażu rodzajów pokrycia dachowego. Rzeczywiście, nie ma problemu z położeniem dachu składanego na płaskim zboczu o małej długości, jednak sytuacja zmienia się diametralnie podczas pracy z koszami, gzymsami, przy omijaniu kominów dachowych i wentylacji pod dachem.
Wykonywanie wysokiej jakości połączeń dachowych na rąbek jest niemożliwe bez specjalnych umiejętności i doświadczenia w pracy z blachami dachowymi. Poza tym nie można obejść się bez imponującego zestawu narzędzi: aż dziesięciu rodzajów nożyc, ręcznych okrawarek, młotków, trzpieni, skosów i wielu innych różnorodnych urządzeń. Dlatego prywatnemu deweloperowi można zalecić oszczędzanie tylko na samokrywaniu prostych zboczy, podczas gdy wszystkie skrzyżowania, doliny, a także gzymsy i węzły wiatrowe powinny być wykonywane tylko przez wykwalifikowanego mistrza.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis