Treść artykułu
- Typowe schematy połączeń
- Reżim temperaturowy
- Zasady napełniania systemu
- Współpraca z przepływomierzami kolektorowymi
- Automatyczne i ręczne wyrównanie temperatury
Aby wodne ogrzewanie podłogowe działało zgodnie z oczekiwaniami, konieczne jest nie tylko ścisłe przestrzeganie zasad procesu montażu i stosowanie odpowiednich materiałów. Dzisiaj porozmawiamy o ustawieniu działania pętli grzewczych i zasadach debugowania trybów pracy ciepłej podłogi.
Typowe schematy połączeń
Wodne ogrzewanie podłogowe rzadko jest wykorzystywane jako jedyne źródło ogrzewania. Ogrzewanie wyłącznie przez ogrzewanie podłogi jest dopuszczalne tylko w regionach o łagodnym klimacie lub w pomieszczeniach o dużej powierzchni, gdzie odprowadzanie ciepła nie ogranicza się do mebli, elementów wyposażenia wnętrz lub niskiej przewodności cieplnej wykładziny podłogowej. Niemal zawsze konieczne jest połączenie obwodów grzejnikowych, urządzeń do przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz pętli ogrzewania podłogowego w jednym systemie grzewczym.
Typowy schemat kombinowanego systemu grzewczego z podłączeniem grzejników i obiegów ogrzewania podłogowego. Jest to najbardziej zaawansowana technologicznie i wysoce konfigurowalna opcja, ale wymaga również znacznej inwestycji początkowej. 1 – kocioł grzewczy; 2 – grupa bezpieczeństwa, pompa obiegowa, zbiornik wyrównawczy; 3 – rozdzielacz do oddzielnego dwururowego podłączenia grzejników według schematu „gwiazdy”; 4 – grzejniki; 5 – kolektor ogrzewania podłogowego, zawiera: obejście, zawór trójdrogowy, głowicę termostatyczną, pompę cyrkulacyjną, grzebienie do podłączenia obwodów ogrzewania podłogowego z reduktorami i przepływomierzami; 6 – kontury ogrzewania podłogowego
Występuje dość duża liczba odmian w konstrukcji orurowania kotłowni, podczas gdy w każdym indywidualnym przypadku istnieją różne zasady działania układu hydraulicznego. Jeśli jednak nie weźmiesz pod uwagę niezwykle specyficznych opcji, istnieje tylko pięć sposobów koordynacji działania urządzeń grzewczych różnych typów:
- Równoległe podłączenie kolektora ogrzewania podłogowego do sieci zasilającej urządzenia grzewczego. Miejsce podłączenia do linii należy wykonać przed punktem podłączenia sieci grzejników, doprowadzenie chłodziwa zapewnia dodatkowa pompa obiegowa.
- Łączenie według rodzaju pierścieni pierwotnych i wtórnych. Przewód owinięty w pierścień ma kilka wyłączników przepływu w części zasilającej, natężenie przepływu chłodziwa w podłączonych obwodach maleje wraz z odległością od źródła ciepła. Równoważenie przepływu odbywa się poprzez dobór przepływu pompy i ograniczenie przepływu przez regulatory.
- Podłączenie do skrajnego punktu współpłaszczyznowego kolektora. Ruch chłodziwa w pętlach ogrzewania podłogowego zapewnia wspólna pompa umieszczona w sekcji generatora, natomiast układ jest równoważony na zasadzie przepływu priorytetowego.
- Podłączenie przez sprzęgło hydrauliczne jest idealne dla dużej liczby urządzeń grzewczych, znacznych różnic w przepływach w obiegach i znacznej długości pętli ogrzewania podłogowego. Ta opcja wykorzystuje również kolektor współpłaszczyznowy, podczas gdy strzałka hydrauliczna jest niezbędna do wyeliminowania spadku ciśnienia, który zakłóca prawidłową pracę pomp obiegowych..
- Lokalne równoległe połączenie pętli przez unibox. Ta opcja dobrze nadaje się do łączenia krótkiej pętli ciepłej podłogi, na przykład, jeśli chcesz ogrzać podłogę tylko w łazience.
Najłatwiejsza opcja podłączenia obwodu ogrzewania podłogowego do systemu ogrzewania grzejnikowego o temperaturze chłodziwa 70-80 ° C. 1 – linia z zasilaniem i powrotem obwodu wysokotemperaturowego; 2 – kontur ogrzewania podłogowego; 3 – rozpakuj.
Należy pamiętać, że charakter pracy ogrzewania podłogowego może się również różnić w zależności od schematu montażu wężownicy. Za optymalny uważa się schemat „ślimaka”, w którym rury układane są parami, co oznacza, że cały obszar jest ogrzewany prawie równomiernie. Ułożenie ciepłej podłogi w „wężu” lub „labiryncie” daje praktycznie gwarancję powstania zimniejszych i cieplejszych stref. Wadę tę można wyeliminować, w tym dzięki prawidłowemu ustawieniu.
Reżim temperaturowy
Przed przystąpieniem do regulacji ciepłej podłogi niezwykle ważne jest ustalenie jasnego wyobrażenia o celu, w jakim jest ona wykonywana. Zgodnie z zasadą działania podłoga podgrzewana wodą zasadniczo różni się od innych urządzeń grzewczych. Główną różnicą jest temperatura robocza płynu chłodzącego. Jeżeli zasilanie sieci grzejników odbywa się w temperaturach do 80 ° C, wówczas ogrzewanie chłodziwa wchodzącego do wężownicy ogrzewania podłogowego jest ograniczone do 40–42 ° C. Potrzeba ta wynika ze względów komfortu i bezpieczeństwa. W trybie normalnym temperatura na powierzchni podłogi waha się w przedziale 22-26 ° С, mocniejsze ogrzewanie powoduje nieprzyjemne doznania.
Istnieją dwa sposoby regulacji temperatury ogrzewania płynnego ogrzewania podłogowego. Pierwsza z nich polega na regulacji temperatury na gałęzi zasilającej kolektora poprzez domieszanie części schłodzonego chłodziwa z powrotu. Technicznie rozwiązanie to jest realizowane poprzez zamontowanie zaworu trójdrogowego z głowicą termostatyczną RTL o działaniu pchającym. Różnica między taką głowicą a głowicą chłodnicy polega na tym, że zależy ona od temperatury płynu chłodzącego, a nie powietrza, podczas pracy. Przy tej metodzie regulacji natężenie przepływu w pętlach pozostaje stałe, tylko temperatura chłodziwa zmienia się z małą amplitudą.
Druga metoda regulacji polega na ograniczeniu natężenia przepływu gorącego chłodziwa w obwodzie. W tym przypadku montowana jest również głowica termostatyczna, jednak jest ona umieszczona na zaworze dwudrogowym, który przerywa obieg powrotu. W tej metodzie regulacji przepływ i powrót są połączone przez obwód obejściowy, przez który przepływ jest regulowany przez zawór ograniczający o wstępnie skalibrowanej wydajności. Zasada takiej regulacji opiera się na dużej bezwładności systemu ogrzewania podłogowego. Podczas pracy chłodziwo jest doprowadzane do pętli o nominalnej temperaturze urządzenia grzewczego, tylko całkowity przepływ zmienia się okresowo. W ten sposób jastrych jest podgrzewany cyklicznie, to znaczy do wyrównania spadków temperatury wymagana jest znaczna pojemność cieplna warstwy akumulacyjnej..
W obu przypadkach obowiązuje jedna ważna zasada: zawór termostatyczny jest koniecznie oparty na temperaturze powrotu obiegu lub kolektora. Urządzenie może mieć mechaniczną lub elektroniczną zasadę działania, może to być nawet zwykły termometr. Potrzeba prawidłowego umiejscowienia wynika z faktu, że prawie niemożliwe jest oszacowanie skuteczności regulacji na podstawie wartości temperatury chłodziwa na zasilaniu, ponieważ długość pętli może się znacznie różnić.
Zasady napełniania systemu
Nie można wyregulować pracy ogrzewania podłogowego, jeśli natężenie przepływu chłodziwa w pętlach zmienia się samoistnie. Zjawisko to jest typowe przy zatorach powietrza, dlatego instalacja grzewcza musi być nie tylko odpowiednio zorganizowana technicznie, ale także odpowiednio naładowana..
Aby w pełni wypełnić instalację, należy zamontować automatyczne nawiewniki na obu odgałęzieniach kolektora ogrzewania podłogowego. Jeśli pętle znajdują się na poziomie wyższym niż kolektor, podłączenie do niego zasilania należy wykonać przez odgazowywacz. Tankowanie systemu ogrzewania podłogowego odbywa się oddzielnie od innych obwodów grzewczych, to znaczy orurowanie części generatora i sieć grzejników musi być wcześniej napełnione, a zawory odcinające na wejściach kolektora muszą być zamknięte. Aby wlać chłodziwo do układu, wąż z sieci wodociągowej lub pompy jest podłączony do wylotu spustowego odgałęzienia zasilającego kolektora. W związku z tym do podobnej gałęzi odgałęzienia powrotnego należy podłączyć wąż do odpowietrzania, którego odwrotny koniec jest wyprowadzany na ulicę lub opuszczany do pojemnika o pojemności 30-40 litrów.
Pierwsza w systemie ogrzewania podłogowego jest wypełniona kolektorem i jego orurowaniem. W takim przypadku przepływomierze na linii zasilającej muszą być całkowicie otwarte, a regulatory na linii powrotnej muszą być zamknięte. Następnie należy kolejno napełniać każdą pętlę płynem chłodzącym, aż z węża odpowietrzającego zacznie wypływać czyste chłodziwo bez pęcherzyków powietrza. Ogrzewanie podłogowe jest wypełnione minimalnym przepływem, aby zapewnić równomierne wyciskanie powietrza z instalacji. Po wypełnieniu wszystkich pętli ogrzewania podłogowego można uruchomić instalację grzewczą i ją zrównoważyć.
Współpraca z przepływomierzami kolektorowymi
Równoważenie hydrauliczne pętli ogrzewania podłogowego polega na regulacji natężenia przepływu w każdej wężownicy. W zależności od długości może być wymagana inna ilość doprowadzanego nośnika ciepła, aby schłodził się dokładnie do obliczonej wartości podczas przechodzenia przez pętlę. Ilościowo wymagany przepływ jest określany jako stosunek obciążenia cieplnego w pętli do iloczynu pojemności cieplnej wody lub innego nośnika ciepła przez różnicę temperatur na zasilaniu i powrocie: G = Q / s * (t1 – t2).
Często można znaleźć zalecenia dotyczące określenia natężenia przepływu chłodziwa zgodnie z wydajnością pompy obiegowej, czyli podzielenia jej zasilania proporcjonalnie do stosunku długości pętli. Takich porad należy unikać: poza tym, że długość każdej cewki jest trudna do obliczenia, naruszana jest jedna z najważniejszych zasad – dobierać parametry sprzętu do potrzeb systemu, a nie odwrotnie. Próby rozprowadzenia przepływu w opisany sposób prawie zawsze prowadzą do tego, że przepływ w pętlach różni się znacznie od obliczonych wartości, co uniemożliwia dalsze dostrajanie systemu..
Sama regulacja przepływu za pomocą przepływomierzy jest dość prosta. W niektórych modelach przepustowość zmienia się, obracając korpus, w innych – obracając trzpień specjalnym kluczem. Skala na korpusie przepływomierza wskazuje natężenie przepływu w litrach na minutę, wystarczy ustawić odpowiednią pozycję pływaka. Prawie zawsze, gdy zmienia się przepustowość jednego przepływomierza, zmienia się natężenie przepływu w pozostałych pętlach, dlatego regulacja jest wykonywana kilka razy, sekwencyjnie kalibrując każdą gałąź. Jeśli takie zmiany są szczególnie wyraźne, świadczy to o braku przepustowości zaworów regulacyjnych, przez które podłączony jest kolektor lub o zbyt niskiej wydajności pompy obiegowej.
Automatyczne i ręczne wyrównanie temperatury
Podczas dostosowywania ciepłej podłogi przez mieszanie i ograniczanie metody ustawiania wymaganej temperatury chłodziwa są nieco inne. Ma również znaczenie, czy proporcjonalne trymowanie odbywa się w locie czy ręcznie. Ta ostatnia jest dopuszczalna tylko dla metody sterowania mieszaniem i tylko pod warunkiem, że natężenie przepływu chłodziwa w pozostałych obwodach układu zmienia się nieznacznie.
Ręczna regulacja zaworu trójdrogowego wymaga regulacji temperatury na odgałęzieniu powrotnym, do czego można zastosować termometr lub górną sondę temperatury. Pomiary temperatury nie powinny być przeprowadzane od razu, ale na podstawie długości pętli i natężenia przepływu chłodziwa w niej. Konieczne jest zmierzenie temperatury po czasie wystarczającym 2-3 razy, aby wymienić chłodziwo w systemie ogrzewania podłogowego. Zadaniem regulacji jest zapewnienie stałej różnicy temperatur chłodziwa między zasilaniem a powrotem. W tym przypadku różnica temperatur jest określana przez projekt ogrzewania podłogowego i obliczana na podstawie grubości, materiału jastrychu, a także kierunku i skoku wężownic.
Automatyczne sterowanie proporcjonalne jest znacznie łatwiejsze. Głównym elementem sterującym jest głowica termostatyczna RTL lub zawór typu unibox. Im wyższy znak, na którym ustawione jest pokrętło, tym wyższa będzie temperatura chłodziwa, co dotyczy zarówno mieszania, jak i regulacji granicznych..
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis