Usuń fundament. Część 1: rodzaje, gleby, projektowanie, koszt

Treść artykułu

• Rodzaje fundamentów listwowych
• Obliczanie fundamentu paska
• Jak samodzielnie określić rodzaj gleby
• Liczymy obciążenia z budynku
• Obliczanie pasa wzmacniającego
• Ile kosztuje pasek monolityczny fundament

W tym artykule omówimy cechy głównych rodzajów fundamentów listwowych, rozważymy ich wady i zalety. Dziś nauczymy się samodzielnie określać rodzaje gleb na terenie, obliczać specyficzne obciążenie naturalnego podłoża z budynku – innymi słowy projektować proste fundamenty. Porozmawiamy również o tym, jak kształtuje się ich wartość..

• Jak wykonać drenaż na stronie
• Jaki rodzaj podkładu wybrać
• Usuń fundament. Część 2: przygotowanie, oznakowanie, roboty ziemne, szalunki, zbrojenie
• Usuń fundament. Część 3: betonowanie, końcowe operacje
• Usuń fundament. Część 4: montaż konstrukcji z bloczków betonowych
• Fundament kolumny
• Fundament palowy
• Fundament płyty

Fundament listwowy jest najbardziej wszechstronnym i najczęstszym rodzajem fundamentu do budowy prywatnego domu. To właśnie konstrukcja taśmy przychodzi na myśl jako pierwsza, jeśli chodzi o fundamenty..

Fundamenty listwowe to ciągła listwa – „taśma”, która znajduje się pod wszystkimi nośnymi ścianami zewnętrznymi i wewnętrznymi lub pod rzędami słupów wsporczych. Konstrukcja typu „ściana w ziemi” na całej swojej długości ma ten sam kształt i przekrój. Najczęściej stosuje się przekrój prostokątny, ale jeśli konieczne jest zmniejszenie nacisku na słabo nośny i łatwo odkształcalny grunt, czyli opcje o kształcie trapezu (szeroka podstawa, pochylone ściany) lub odwróconą literą „T”.

Fundament listwowy, będący pojedynczą całością, dobrze rozkłada obciążenia z domu, dzięki czemu może być stosowany na każdej głębokości zamarzania, na prawie każdym gruncie, w każdym budynku pod względem masy i konfiguracji. Fundamentu paskowego nie można nazwać prostym i tanim, nie zawsze jest to uzasadnione ekonomicznie, aw niektórych przypadkach można zamiast tego zastosować niedrogi i mniej pracochłonny fundament kolumnowy. Jednak w większości przypadków nie ma alternatywy..

Podkład listwowy jest niezastąpiony w następujących przypadkach:

• przy wznoszeniu ciężkich domów (z kamienia, betonu, cegły) z masywnymi podłogami z płyt;
• czy budynek będzie miał zakopane pomieszczenia (piwnica, garaż, piwnica);
• gdy pod budynkiem znajduje się nierówna podściółka glebowa;
• na obszarze, na którym występuje wysoki poziom wód gruntowych;
• teren ma znaczne nachylenie.

Rodzaje fundamentów listwowych

Zgodnie z metodą konstrukcji taśma, podobnie jak inne fundamenty, dzieli się na prefabrykowane i monolityczne. Monolityczny fundament wykonuje się bezpośrednio na placu budowy, wlewając beton do specjalnego szalunku, w którym układany jest pas zbrojenia. Fundamenty prefabrykowane wykonane są z elementów kawałkowych. Niekoniecznie są to bloczki i poduszki betonowe typu FBS i FL, fundament można zmontować z cegły, gruzu, bloczków małych 200x200x400 mm.

Żelbetowy lub gruzobetonowy fundament monolityczny jest lepszy niż prefabrykowany, jeśli konieczne jest zabezpieczenie budynku przed wysoką wodą gruntową, ponieważ nie ma podatnych na uszkodzenia połączeń. Konstrukcja monolityczna nie ma ograniczeń przestrzennych, można ją zastosować do domu o dowolnej konfiguracji, przy czym np. Bloki FDS są trudne do nałożenia na zaokrągleniach i ukośnych narożnikach, a wysokość fundamentu jest cykliczna w stosunku do wymiarów elementów elementowych. Przygotowując beton bezpośrednio na miejscu, często można obejść się bez użycia technologii; całkiem możliwe jest ograniczenie się do elektrycznych betoniarek i innych środków o małej mechanizacji. Ponadto fundament monolityczny jest tańszy niż fundament prefabrykowany, choć jego budowa trwa dłużej, jest bardziej skomplikowana (zbrojenie, montaż szalunków) i bardziej czasochłonna. Żywotność pasów żelbetowych to około 150 lat, natomiast fundamenty z bloków fabrycznych nawet 75 lat.

Prefabrykowane fundamenty listwowe są stosowane praktycznie tylko w przestrzeni poradzieckiej, zachodni projektanci preferują monolity, stawiając na integralność konstrukcji i korzyści kosztowe. W naszym kraju prefabrykowane fundamenty wykonane z FBS są nie mniej popularne niż monolityczne, a przyczyną tego jest niski poziom kultury budowlanej – zbrojeniowcy, betonowcy, inżynierowie i technicy nie mają wystarczających kwalifikacji, prawie nie używa się środków technicznych do przenoszenia i zagęszczania betonu, daleko od wszystkich zespołów wyposażonych jest w wysokiej jakości szalunki. Wszystkim tym problemom towarzyszy duża liczba bardzo ważnych ukrytych prac, dlatego nasz deweloper jest gotowy przepłacić za industrializację. W następnym artykule dotyczącym montażu fundamentów listwowych na pewno rozważymy prefabrykowane podstawy z bloków.

Podkłady gruzowe są rzadko stosowane, ponieważ są bardzo czasochłonne, wszystko trzeba wykonać ręcznie, ponadto takie konstrukcje nie są stosowane na glebach gliniastych i niejednorodnych. Ale na kamienistych i piaszczystych fundamentach, jeśli w Twojej okolicy powstają skały, fundament z gruzu może znacznie obniżyć koszty budowy. Suche fundamenty gruzowe (warstwami) montuje się z płaskich kamieni gruzowych o szerokości do 30 cm, po czym wszystkie szczeliny między elementami blaszanymi wypełnia się zaprawą cementową. Innym sposobem jest zatopienie kamieni w ułożonej zaprawie. Duże szczeliny są wypełnione małymi kamykami (odpryski).

Fundamenty ceglane są również nielicznymi gośćmi na naszych budowach, ponieważ cegła silnie pochłania wilgoć i może zapaść się podczas zamarzania. Można używać tylko dobrze wypalonych cegieł glinianych. Podziemna część ceglanego fundamentu jest koniecznie pokryta warstwą hydroizolacji, ale często ten materiał budowlany jest używany tylko do części nadziemnej, w połączeniu z innymi bardziej praktycznymi konstrukcjami, na przykład „cegła na buta”, „cegła na betonie”. Żywotność fundamentów ceglanych ograniczona jest do 30-50 lat.

Ze względu na charakter lokalizacji względem poziomu gruntu fundament taśmowy może być zakopany lub płytko zakopany. Ta lub inna opcja jest przede wszystkim wybierana zgodnie z naturą obciążeń. Tak więc duży kamienny dom musi być zbudowany tylko na zakopanym fundamencie o dużej nośności, który może wytrzymać jego masę, a łączne siły szronu pchające budynek w górę nie przekroczą grawitacji. Drugim wskazaniem do wyboru zakopanego fundamentu są pomieszczenia podziemne, których ściany utworzy korpus fundamentowy. Taki fundament jest niezastąpiony, jeśli na terenie występują duże różnice wysokości. Zakopane fundamenty należy układać poniżej głębokości zamarzania, średnio ta liczba wynosi od 1,2 do 2 metrów.

Fundamenty płytkie służą do budowy lekkich budynków z litego drewna, szkieletowego, kamiennego parterowego, na glebach stabilnych i lekko falujących. Przy głębokości około 50–70 cm od poziomu terenu taka konstrukcja jest znacznie tańsza niż zakopana, ponieważ potrzeba mniej materiałów, a objętość robót ziemnych jest zmniejszona. Jednak tego rodzaju fundamentu nie można układać na falistym gruncie, na skarpie lub w piwnicach. Fundament z płytkich listew ma niewielką powierzchnię bocznych powierzchni, więc styczne siły falowania mrozu nie mogą wypchnąć lekkiego budynku (wywiera zbyt małe obciążenia) tak, jakby był zbudowany na zakopanym fundamencie o dużej powierzchni bocznych powierzchni.

Czasami do walki z falującymi glebami stosuje się fundamenty niezabudowane, które montuje się praktycznie na powierzchni terenu, jednak pod monolityczną taśmę (materiał – piasek, żużel, tłuczeń kamienny, niefalująca ziemia …) układane są elastyczne poduszki, które nie zamarzają i nie odkształcają się.

W rzeczywistości jest to kratowa wersja fundamentu płytowego, która może znacznie zmniejszyć zużycie betonu i zbrojenia. Zwykle stosuje się go do lekkich domów z elastyczną ramą, ale na twardych glebach skalistych i gruboziarnistych do budowy domów kamiennych stosuje się niepogrzebany fundament. Ze względu na dużą ilość prac związanych z montażem szalunku znane są możliwości wykorzystania wysp wykonanych z izolacji płyty jako elementów stałych, pomiędzy którymi formowana jest taśma żelbetowa.

Obliczanie fundamentu paska

W poprzednim artykule „Jaki rodzaj fundamentu wybrać” poruszyliśmy już temat profesjonalnego projektowania fundamentów dla domów wielkopowierzchniowych i skupiliśmy uwagę na potrzebie przyciągnięcia specjalistów z zakresu badań hydrogeologicznych i rozwoju konstrukcji budowlanych. Dowiedzieliśmy się również, jakie informacje musi podać inżynier, aby stworzyć projekt. Spróbujmy samodzielnie obliczyć podstawę paska dla małego wiejskiego domu.

Kluczowe pytania, na które musimy uzyskać odpowiedzi, to wielkość fundamentu (przekrój) i głębokość jego ułożenia. Aby rozwiązać przydzielone zadania, konieczne będzie:

• określić rodzaj gleby
• obliczyć obciążenie budynku

Jak samodzielnie określić rodzaj gleby

Głębokość fundamentu i powierzchnia podstawy – dolna część, która spoczywa na gruncie – będzie zależeć od właściwości naturalnego fundamentu (przede wszystkim od jego nośności). Najlepiej zamówić badanie geologiczne terenu wyspecjalizowanej organizacji, ale jeśli budynek jest stosunkowo mały, to prawie wszystkie gleby są w stanie wytrzymać jego ciężar i można je zbadać niezależnie. Jedynymi wyjątkami są być może tylko słabe gleby organiczne – muliste, torfowiska; a także gleby o specjalnych właściwościach – zasolenie, pęcznienie.

Aby określić rodzaj gleby na placu budowy, należy wykopać kilka studni o głębokości do dwóch metrów (przynajmniej w narożnikach domu i pośrodku). Przechodząc co pół metra na głębokość, konieczne jest pobranie próbek gleby, które zbadamy.

Najważniejsze dla dewelopera jest to, aby nie stracić z oczu koncentracji gliny w glebie, ponieważ to ona powoduje silne falowanie mrozu. Warto również zwrócić uwagę na słabe gleby piaszczysto-muliste (ruchome piaski). Inspekcja i badanie dotykowe gleby to najszybszy i najskuteczniejszy sposób określenia rodzaju gleby. Oczyszczamy próbki z gruzu i mielimy. Zbadamy gleby suche i wilgotne – zwijając sznur o średnicy 1 cm do minimum. Próbując wcisnąć kulkę w ciasto:

1. Gleba piaszczysta – cząsteczki piasku są dobrze widoczne pod lupą, sucha próbka jest sypka, zwilżona grudka nie zwija się w kiełbasę i nie jest plastyczna.
2. Piaszczysta glina – przeważają duże ziarna piasku, ale występują wtrącenia cząstek gliny. Kawałek łatwo się rozpada, nie zwija się w kiełbasę (lub rozpada się na kawałki o wielkości do 5 mm), po zwilżeniu nie jest plastyczny.
3. Glina ilasta piaszczysta – krucha z przewagą pyłu, pojawia się uczucie sproszkowanej masy, po zwilżeniu pojawia się „brud”, kulka łatwo zamienia się w ciasto, nie zwija się w sznur.
4. Lekka glina – w pylistych cząstkach widoczne są wtrącenia gliny i piasku, grudki łatwo się kruszy. Po zwilżeniu występuje lekka lepkość, plastyczność jest umiarkowana – długi sznur nie działa.
5. Ił ilasty – proszek widoczny na tle drobinek piasku i gliny. Próbka jest plastyczna i lepka, ale kiełbasa po zgięciu rozpada się na małe kawałki.
6. Glina jest ciężka – między cząstkami piasku są twarde grudki, których nie da się rozkruszyć ręką, lepkość i plastyczność dobra, można zwinąć długi sznur o średnicy do 2 mm. Podczas ściskania piłka pęka na krawędziach.
7. Ziemia gliniasta – piasek nie jest wyczuwalny i niewidoczny, grudki praktycznie nie są kruszone rękami. Struktura jest jednorodna z cząstkami o średnicy do 0,25 mm. Zwilżona masa jest bardzo lepka, zwija się w sznurek o średnicy do 1 mm. Zgnieciona piłka nie pęka.

Inna opcja badawcza jest dłuższa. Próbkę gleby umieszcza się w szklanym słoju (objętościowo) i napełnia wodą do czasu? Tom. Do naczynia wlewa się łyżeczkę płynu do mycia naczyń. Puszkę zamyka się i dokładnie miesza przez 8-12 minut, po czym odstawia na pewien czas w celu rozwarstwienia masy. Piasek osiada w ciągu około minuty, za dwie do trzech godzin opadnie warstwa mułu (jest to pył), powstanie osadu gliny potrwa kilka dni (główna oznaka jest taka, że ​​woda stanie się przezroczysta). Mierzymy grubość warstw piasku, pyłu i gliny i obliczamy ich procent. Ponadto, korzystając z Trójkąta Fretki, możemy określić rodzaj gleby na miejscu.

Jeśli sami poradziliśmy sobie z gruntami na terenie budowy, to w łatwy sposób możemy uzyskać dane o odporności naturalnego podłoża na obciążenia przenoszone z budynku. Tutaj bierzemy pod uwagę wagę (masę) działającą na jeden centymetr kwadratowy gleby..

W przypadku gleb piaszczystych należy wziąć pod uwagę stopień ich gęstości i wilgotności:

• gruby piasek – 4,5 kg / cm² (gęsty) i 3,5 kg / cm² (średnia gęstość)
• średni piasek – 3,5 i 2,5
• drobny piasek o niskiej zawartości wilgoci – 3,0 i 2,0
• drobny piasek nasycony wodą – 2,0 i 2,5
• piasek pylasty o niskiej wilgotności – 3,0 i 2,5
• piasek pylasty nasycony wodą – 1,0 i 1,0

Na odporność gleb mułowo-gliniastych wpływa ich porowatość (uproszczona – gęstość / luźność) i płynność (uproszczona – plastyczność i lepkość):

• Gęsta glina piaszczysta – 3 kg / cm² (nieplastikowe) i 3 kg / cm² (Plastikowy)
• porowata glina piaszczysta – 2,5 i 2,0
• gęste gliny – 3 i 2,5
• gliny porowate – 2,0 i 1,0
• gęsta glina – 6,0 i 4,0
• glina o średniej gęstości – 3,0 i 2,5
• porowata glina – 2,5 i 1,0

Wskaźniki oporu dla tłucznia, kamyków, żwiru, gruntów gruboziarnistych są praktycznie niezmienione od czynników zewnętrznych, wynoszą około 5-6 kg / cm².

Liczymy obciążenia z budynku

Główny warunek, który musi spełnić fundament (a dokładniej obszar jego podstawy): nacisk podłoża nie może przekraczać nominalnego oporu podłoża podłoża. Pozostaje nam więc określić obciążenie, jakie budynek ma na gruncie. Należy wziąć pod uwagę:

1. Masa wszystkich konstrukcji budowlanych (ściany, podłogi, elementy dachowe, stolarka, materiały wykończeniowe, izolacje, komunikacja …). Nie zapomnij o samym podkładzie – na razie bierzemy wersję średnią, ponieważ szukamy tylko jego cech. Należy pamiętać, że szerokość fundamentu paskowego jest nie mniejsza niż 300 mm, a jego wysokość zależy bezpośrednio od głębokości zakopania (dla gleb nieporowatych o głębokości zamarzania do 1 metra – nie mniej niż 50 cm; 1,5 m – 75 cm; do 2,5 m – 100 cm i więcej).
2. Obciążenia eksploatacyjne (waga mebli, wyposażenia, ludzi).
3. Waga pokrywy śnieżnej.

Aby określić wagę domu, będziesz musiał osobno obliczyć powierzchnię wszystkich jego elementów konstrukcyjnych. Aby to zrobić, musisz uzyskać objętość każdego obiektu, mnożąc jego długość, szerokość i wysokość. Ciężar właściwy głównych materiałów budowlanych można znaleźć w publicznie dostępnych tabelach estymatorów.

Aby obliczyć obciążenie śniegiem, należy pomnożyć powierzchnię dachu przez masę pokrywy śnieżnej dla danego obszaru. Więc dla Rosji w środkowej strefie jest to około 100 kg / m², dla północy – 190 kg / m², na południe – 50 kg / m².

Operacyjny ładunek użytkowy (meble, ludzie, wyposażenie) jest przyjmowany z pewnym marginesem, w wysokości 150-180 kg / m².

Teraz wszystkie obciążenia (śnieg, wszystkie konstrukcje domów, ładunek) należy zsumować i zastosować do całkowitej powierzchni fundamentu. Wynikowa liczba (kg / cm²) powinna być mniejsza niż opór gruntu i lepiej, jeśli margines bezpieczeństwa wynosi do 15%. Jeśli ciśnienie właściwe jest zbyt wysokie, konieczne jest zwiększenie powierzchni podeszwy (nie zapomnij przeliczyć masy fundamentu, wzrośnie).

Obliczanie pasa wzmacniającego

W przypadku niskich budynków prywatnych wznoszonych na fundamentach paskowych najczęściej stosuje się zbrojenie o przekroju od 10 do 14 mm. Jeśli chodzi o liczbę prętów, to należy wziąć pod uwagę, że w przypadku taśmy monolitycznej o szerokości do 40 cm stosuje się co najmniej cztery „nitki” – są to pręty ułożone poziomo, po dwa w poziomie górnym i dolnym. Umieszczono je w rogach, pięć centymetrów od zewnętrznych ścian fundamentu. W przypadku fundamentów o wysokim zagłębieniu dodaj kolejny – środkowy poziom, a całkowita liczba prętów na wycięciu wyniesie sześć. Przy obliczaniu wymaganego wyprasowania prętów należy pamiętać, że podłużne połączenie zbrojenia wykonuje się z zakładką 250-300 mm.

Pionowe i krótkie poprzeczne elementy klatki zbrojeniowej służą do stabilizacji przestrzennego położenia metalu w betonie. Nie biorą bezpośredniego udziału w walce z odkształceniami poprzecznymi, dlatego mogą mieć znacznie mniejszy przekrój, w tym gładkie. „Krótkie” i „regały” znajdują się w przybliżeniu w odległości 30-50 cm od siebie. Czasami zbiera się je według wzoru w postaci prostokąta, wewnątrz którego w rogach przechodzą główne nici.

Bardziej szczegółowe informacje na temat projektu fundamentu można znaleźć w SNiP 2.02.01–83 lub TSN MF-97 MO (dla płytkich fundamentów budynków). Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do składu gleby lub nie możesz obliczyć obciążeń, nadal skontaktuj się ze specjalistami w celu uzyskania pomocy. Błędy w fundamentach mogą być bardzo kosztowne.

Ile kosztuje pasek monolityczny fundament

Koszt każdego fundamentu będzie składał się z kosztów materiałów i kosztów pracy. W niektórych przypadkach wypożyczenie sprzętu jest oddzielną pozycją kosztową..

Mając pod ręką projekt, nawet prymitywny, opracowany przez Ciebie, zawsze możesz mniej lub bardziej dokładnie obliczyć ilość potrzebnych materiałów:

1. Wysokiej jakości beton fabryczny będzie kosztował około 50-70 USD za metr sześcienny, w zależności od odległości jednostki mieszającej. Objętość obliczamy, mnożąc pole przekroju poprzecznego fundamentu przez jego całkowitą długość.
2. Tona wzmocnienia zacieśni się o 600-900 USD. Wiemy już, ile poziomych nitek potrzeba do monolitycznego fundamentu, dodaje także pionowe stojaki, a także krótkie elementy poprzeczne. Masę metra bieżącego zbrojenia o określonej średnicy można określić w specjalistycznych informatorach. Nie zapomnij o drucie dziewiarskim.
3. Do uporządkowania poduszek potrzebny jest piasek (rzeka). W zależności od grubości warstwy, szerokości i długości podbudowy uzyskujemy wymaganą objętość piasku. Tona tego materiału kosztuje średnio około 10-15 $, tutaj dużo zależy od odległości obiektu.
4. Metr kwadratowy szalunku (na przykład deski krawędziowej lub płyty OSB) z przekładkami i łącznikami kosztuje około 5-7 USD. Szalunek kładzie się na całej wysokości fundamentu po obu stronach.
5. W przypadku wykonania fundamentu prefabrykowanego cena zawiera koszt zakupu bloczków i płyt FBS, koszt dostawy i montażu (wynajem dźwigu), cena zaprawy cementowej. Często konieczne jest obliczenie kosztu pasa monolitycznego, odbywa się to podobnie do obliczenia ceny fundamentu monolitycznego.

Jeśli chodzi o prace fundamentowe, zaproszeni budowniczowie mogą zażądać opłaty za następujące elementy:

• kopanie rowów, sprzątanie skarp po wyposażeniu, zagęszczanie podłoża;
• urządzenie na poduszkę z piasku;
• montaż, instalacja, demontaż szalunków;
• wiązanie i montaż klatki wzmacniającej;
• wylewanie, poziomowanie, zagęszczanie betonu;
• rozładunek i montaż bloków;
• przygotowanie zaprawy / betonu.

W następnym artykule porozmawiamy o technologii budowy monolitycznych i prefabrykowanych fundamentów listwowych (z FBS), postaramy się zwrócić uwagę na wszystkie główne niuanse instalacji. Planujemy dostarczyć Ci praktyczny materiał zebrany w oparciu o doświadczenie profesjonalnych budowniczych. Chcemy, abyś, jeśli chcesz, był w stanie samodzielnie zbudować trwały, poprawnie działający fundament lub kompetentnie kontrolować pracę wykonawców.

Powiązane Wpisy:

1. Usuń fundament. Część 4: montaż konstrukcji z bloczków betonowych Treść artykułu Praca przygotowawcza Wybór bloków fundamentowych Jak prawidłowo zorganizować prace instalacyjne Montaż fundamentu listwowego z bloków Wzmocnienie fundamentu blokowego Artykuł w całości poświęcony montażowi prefabrykowanych fundamentów listwowych z bloczków FBS....
2. Jak usunąć dolną część brzucha – szybko w domu. Jak usunąć dolną część brzucha – za pomocą ćwiczeń, wideo Fałdy na brzuchu – problem nieodłączny zarówno u pełnych, jak i szczupłych osób, a zwłaszcza wiele kłopotów zwiotczałego brzucha kobiety. W rezultacie wstydzą się nosić obcisłe ubrania, boją się pojawiać w...
3. Metody wzmacniania gleby Treść artykułu Metoda mechaniczna Zbrojenie pali żelbetowych Kupy ziemi Montaż poduszek gruntowych, ubijanie / wibracja, wymiana gleby Cementowanie i iniekcja Mechaniczne mieszanie gruntu z zaprawą cementowo-piaskową (cementowanie) Nawęglanie strumieniowe Płaskie wzmocnienie...
4. Gleby jako podstawa konstrukcji Każda konstrukcja budowlana i inżynieryjna może być wzniesiona tylko na takim fundamencie, którego wytrzymałość zapewnia ich trwałość i stabilność. Osiadanie gruntu pod fundamentami jest nieuniknione, ale nie powinno prowadzić do deformacji...