Wybór materiału na okładzinę: płytki, gres porcelanowy, mozaika, marmur

Treść artykułu

• Płytki ceramiczne (dachówka, dachówka)
• Granit / marmurowa płytka / płyta
• Gres porcelanowy
• Płytki mozaikowe ze szkła, kompozytów i ceramiki
• Kamień granitowy / piaskowiec („dziki”)

Wybór materiału na okładzinę betonowej podłogi to odpowiedzialne zadanie, ponieważ taka powłoka musi być wytrzymała, trwała i jednocześnie piękna. Ten artykuł pomoże Ci zrozumieć różnorodne opcje wykończenia podłóg..

Z reguły posadzki kamienne układa się w pomieszczeniach o dużym natężeniu ruchu i wysokich wymaganiach co do trwałości powłoki. Dlatego w zatłoczonych miejscach publicznych, takich jak stacje kolejowe, sklepy, centra kulturalne i rekreacyjne i inne, stosuje się posadzki betonowe (lub jastrych), wyłożone kawałkiem kamienia. Mogą to być płytki ceramiczne lub kamionka porcelanowa, płyty marmurowe lub panele mozaikowe..

Posadzki w miejscach publicznych w okresie jesienno-zimowym narażone są na ciągłe działanie wilgoci, regularne częste nawilżanie podczas czyszczenia podłogi. Szczególnym przypadkiem takich pomieszczeń są łazienki. Drewniane pokrycia podłogowe, z całym szacunkiem, jak mówią, nie są w stanie wytrzymać dużego obciążenia długotrwałego i podlegają stosunkowo szybkiemu zużyciu, to znaczy będą wymagały wymiany.

Nowoczesna produkcja i technologie są ponownie gotowe, aby zaoferować imponującą gamę opcji podłóg twardych. Wspólnym punktem dla wszystkich typów podobnych wykończeń jest wylewka wyrównująca.

Pytanie: Dlaczego nie zainstalować płytek lub kamienia bezpośrednio na betonowej podłodze, oszczędzając na kosztach jastrychu?

Odpowiedź: Beton podłogowy (szczególnie fabryczny) charakteryzuje się sztywnością i wyjątkowo niską nasiąkliwością. Oznacza to, że klej cementowy, na który układany jest materiał, po prostu nie będzie w stanie wystarczająco wniknąć w beton, a drogi podkład nie pomoże tutaj. Ponadto, aby wyrównać poziom podłogi, zużyta zostanie nieracjonalnie duża ilość drogiej mieszanki klejowej..

Kawałek okładziny „kamień” posiada zestaw typowych właściwości, charakterystycznych dla wszystkich typów i podgatunków. Mowa oczywiście o materiale wykonanym według norm produkcyjnych i ułożonym zgodnie z technologią. Lista zawiera cechy wyróżniające w porównaniu z innymi rodzajami materiałów wykończeniowych (drewno, rolka itp.).

Zalety:

1. Siła. Wytrzymują obciążenia dynamiczne i udarowe.
2. Trwałość. Żywotność większości materiałów zaczyna się od 30 lat.
3. Odporność na zużycie. Zachowaj swój wygląd przez długi czas – nie ścierają się i nie tracą koloru.
4. Możliwość częściowej wymiany bez zmiany wyglądu.
5. Wszechstronność. Większość z tych materiałów można wykorzystać do dekoracji ścian, a niektóre nawet do elewacji..

Niedogodności:

1. Kwalifikacja. Wysokiej jakości ułożenie kawałka kamienia lub płytki wymaga doświadczenia i pełnego szacunku (uważnego) podejścia do jego pracy *.
2. Jastrych jest zawsze wymagany. Wiąże się to z dodatkowymi kosztami materiałów i robocizny.
3. Wielka waga. Często nie jest to decydujące dla konstrukcji, ponieważ takie podłogi są ułożone na mocnych betonowych podłogach. Niedogodności występują podczas dostarczania materiału jastrychowego i wykończenia miejsca pracy (szczególnie na wyższe piętra bez windy).
4. Koszt kleju. Im droższy materiał, tym droższa będzie mieszanka kleju. Najdroższe są kleje uliczne.
5. Narzędzie. Do cięcia płyt o grubości powyżej 6 mm wymagana jest maszyna do cięcia. Czasami wymagane jest cięcie strumieniem wody.

*- Interesujący fakt. Mistrzowie układania (glazurnicy) z reguły nie podejmują innej pracy, doskonaląc swoje kwalifikacje przez lata.

Wymienione właściwości są typowe dla wszystkich typów wykończeń elementów. Następnie rozważymy szczególne właściwości najpopularniejszych odmian..

Płytki ceramiczne (dachówka, dachówka)

Materiał znany od starożytności. Przepis na gotowanie dotarł do nas praktycznie bez zmian. Uformowana w postaci płyt, gliniasta mieszanina z dodatkami nadającymi wytrzymałość jest wypalana pod ciśnieniem w piecu w temperaturze 1000 ° C. Zasadniczo otrzymujesz cegłę w postaci cienkiej płytki. Po schłodzeniu powierzchnia zewnętrzna pokryta jest glazurą.

Obszar zastosowań

Głównie do prac wewnętrznych. Ponieważ szkliwo ulega zużyciu podczas intensywnego użytkowania, powłoka może z czasem stracić swój wygląd. Dlatego takie płytki są częściej stosowane w pomieszczeniach mieszkalnych i biurowych o umiarkowanym natężeniu ruchu..

Zalety

Estetyczny wygląd. Ogromny wybór rozmiarów, stylów i dekorów. Możliwość wykonania płytek z indywidualnym wzorem, wzorem, nadrukiem. Dzięki przemyślanej technologii produkcja płytek jest maksymalnie zoptymalizowana. Dlatego średnia cena płytek jest najniższą spośród rozważanych opcji. Szeroka dystrybucja, a co za tym idzie dostępność wykwalifikowanych tuczników. Może być stosowany do okładzin ściennych. W wersji ekonomicznej można użyć zaprawy cementowej (3: 1) zamiast kleju, nawet do fugowania. Mała grubość i wysoka przewodność cieplna płytek pozwala na efektywne wykorzystanie technologii „ciepłej podłogi”.

niedogodności

Siła. Słabo wytrzymuje obciążenia udarowe. Ścieranie glazury. Względna kruchość. Tylko praca wewnętrzna.

Technologia układania

Zasada konstruowania podłogi z elementów kaflowych jest taka sama dla wszystkich materiałów, dlatego opiszemy ją raz:

1. Jastrych cementowy wzdłuż sygnalizatorów układa się wzdłuż zakładki, jak najbliżej poziomu podłogi (bez grubości płytki i warstwy kleju). W razie potrzeby w jastrychu układane są elementy „ciepłej podłogi”.
2. Powierzchnia jest podzielona zgodnie z wymiarami płytek (uzyskuje się symetrię) i zabezpieczona podkładem.
3. Płytkę układa się na mieszance klejowej odpowiadającej tym warunkom. W takim przypadku konieczne jest zachowanie jednakowych odstępów między krawędziami (za pomocą specjalnych plastikowych „krzyżyków” i „klinów”).
4. W 24 godziny po ułożeniu szczeliny (szwy) są wypełniane specjalną mieszanką (fugą).

Granit / marmurowa płytka / płyta

Płyty wykończeniowe z granitu i marmuru to element luksusu. Unikalne naturalne materiały o doskonałych właściwościach użytkowych. Wnętrza z takimi wykończeniami z reguły są projektowane i produkowane w całości i na konkretne zamówienie. Granit lub marmur wydobywa się w kamieniołomach, tnie na płyty (płyty *) do 15 m2. m i dostarczone do warsztatów, w których cięcie jest kontynuowane do określonych wymiarów lub jest przycinane na miejscu przed ułożeniem.

* – Slab (slab) z języka angielskiego. płyta – płyta, płyta.

Obszar zastosowań

Miejsca dziedzictwa kulturowego – pałace, teatry, muzea. Służy do renowacji i tworzenia unikatowych obiektów historycznych – pomników i zespołów pamięci, nasypów.

Zalety

Żywotność granitu jest trudna do określenia – z reguły co najmniej 300 lat. Marmur ma mniejszą wytrzymałość, ale bardziej wyrafinowany wygląd (ze względu na swoją naturalną strukturę). Oba materiały są używane do wykańczania poziomego i pionowego. Niewrażliwa na ścieranie (pierwsze oznaki zużycia pojawiają się po dziesięcioleciach). Istnieje możliwość wykonania elementów dekoracyjnych (posągi, balustrady, schody, portyki) do podłogi.

niedogodności

Najwyższy koszt materiału i pracy. Projekt posadzki marmurowej lub granitowej z reguły jest nierozerwalnie związany z wnętrzem całego pomieszczenia (krajobrazem), dlatego wymaga skoordynowanej pracy architekta, konstruktora, projektanta i wykonawcy. Wymagane są wysokie kwalifikacje mistrzów. Materiały charakteryzują się wysoką nasiąkliwością (ok. 5%), co oznacza, że ​​nie są odporne na zmiany temperatury (dotyczy tylko płyt o grubości poniżej 25 mm). Do obróbki i układania materiału wymagany jest specjalny sprzęt technologiczny (maszyny do cięcia i wypalania kamienia, dźwigi).

Duży ciężar materiałów jest jednocześnie zaletą i wadą. Z jednej strony powoduje to statyczność całej konstrukcji, z drugiej strony komplikuje montaż i wymaga solidnego, gęstego podłoża..

Technologia układania

Małe i średnie płyty (do 600 mm szerokości i do 20 mm grubości) układane są w technologii płytek ceramicznych (gres porcelanowy) na specjalnej zaprawie. Płyty o większej powierzchni i grubości, a także lite, układa się na luźnej (nieskonsolidowanej) szlifierce – suchej mieszance cementowo-piaskowej 3: 1 (twardnienie następuje przez stopniowe naturalne zawilgocenie). W takim przypadku niedopuszczalne jest stosowanie jastrychu o różnicy poziomów do 50 mm, ponieważ sztywna płyta jest samą w sobie podstawą.

Gres porcelanowy

Gres porcelanowy pochodzi z płytek ceramicznych i granitu. To stosunkowo nowy materiał, którego technologia produkcji oparta jest na zasadzie wykonywania płytek. Główna różnica polega na tym, że do surowców dodaje się wióry granitowe i (czasami) polimery. Poprawia to znacznie właściwości użytkowe produktu, jednocześnie komplikując technologię. Początkowo był używany do celów czysto technicznych – w warsztatach i na produkcji. Jednak fakt, że kamionka porcelanowa nadaje się do wszelkiego rodzaju obróbki, sprawiła, że ​​stała się popularnym materiałem wykończeniowym. Obecnie kamionka porcelanowa jest szkliwiona, polerowana, wytłaczana, boniowana, barwiona (surowiec), strukturowana i satynowana (woskowana). Tak szeroka gama rozwiązań szybko poszerzyła zakres i wachlarz potencjalnych konsumentów..

Obszar zastosowań

Najszersza spośród prezentowanych próbek. Wersja podstawowa – surowe płyty – jest stosowana w pomieszczeniach przemysłowych i zatłoczonych. Nadaje się do warsztatów z lekkim sprzętem (nie wymaga oddzielnego fundamentu). Płyty polerowane są częściej stosowane w budynkach biurowych i administracyjnych. Różne strukturalne i boniowane opcje są wykorzystywane do artystycznej dekoracji podłóg i ścian podczas renowacji historycznych budynków i budowy obiektów kultury.

Zalety

Kamionka porcelanowa najlepsze właściwości uzyskała z płytek ceramicznych i granitu. Z granitu uzyskał solidny wygląd, wyjątkową wytrzymałość i trwałość, możliwość stosowania bez glazury, odporność na ścieranie bez utraty wyglądu oraz różnorodność obróbki (patrz wyżej). Widoczne są również zalety ceramiki: niska nasiąkliwość zwiększa mrozoodporność; wielkość porów i mikropęknięć umożliwia układanie na kleju cementowym; dostępność surowców i możliwości produkcyjne produkcji. Gres porcelanowy nadaje się do elewacji (w tym metodą „na sucho”) i do prac zewnętrznych. Powierzchnia może być antypoślizgowa poprzez szorstkowanie podczas obróbki. Materiał nie obawia się zmian temperatury. Właściwości posadzki z gresu porcelanowego nie zależą od grubości płytek. Odporny na atak chemiczny.

niedogodności

Ze względu na małą nasiąkliwość (około 0,5%) do licowania powierzchni zewnętrznych wymagany jest specjalny drogi klej.

Technologia układania jest całkowicie identyczna jak w przypadku płytek ceramicznych..

Płytki mozaikowe ze szkła, kompozytów i ceramiki

Zasada uszlachetniania powierzchni w postaci mozaik, wzorów i wzorów znana jest od setek lat. W tym czasie nie stracił na znaczeniu, zmieniły się tylko same materiały. Obecnie istotne są następujące opcje mozaiki:

1. Ceramiczny. Drobno profilowane płytki o grubości 4–6 mm. Posiada wszystkie właściwości opisane powyżej. Pozwala na stworzenie tylko dużego wzoru widocznego z pewnej odległości;
2. Złożony. Reprezentuje małe kwadratowe płytki („ziarno”) 6x6x3 mm wykonane z plexi utwardzanej chemicznie, mocowane za pomocą kleju na kawałku włókna szklanego o wymiarach 250×250 mm.
3. Szkło. Zasada, podobnie jak w przypadku kompozytu, materiał „ziarnisty” – szkło hartowane. Pozwala stworzyć powierzchnię lustra (podstawa z folii), symulować oświetlenie. Bardziej odpowiedni do ścian, stosowany głównie w podłogach do częściowej dekoracji.

Obszar zastosowań

Ceramika – patrz wyżej. Właściwości sanitarno-higieniczne pozwalają na zastosowanie mozaiki szklanej i kompozytowej w pomieszczeniach o najwyższych wymaganiach – basenach, saunach, łazienkach, kuchniach, salach operacyjnych. Nadaje się do wykańczania fontann, portyków i fałszywych witraży.

Zalety

Ogromna gama kolorów i tekstur. Pozwala stworzyć dość dokładny rysunek. Materiał kompozytowy ma wysoką udarność i odporność na ścieranie. Nie podatny na uszkodzenia organiczne (pleśń). Absorpcja wody jest mniejsza niż 0,1%, łatwa do czyszczenia. Żywotność od 50 lat (w zależności od technologii). Plastyczność płótna umożliwia platerowanie zaokrąglonych powierzchni i zagięć. Minimalna waga.

niedogodności

Wymaga starannego przygotowania i czyszczenia podłoża oraz wysokich kwalifikacji mistrza. Warstwa kleju ma grubość 2–5 mm, dlatego wymagana jest jak najbardziej równa powierzchnia podłoża. W związku z tym konieczne jest nałożenie dodatkowej warstwy mieszanki samopoziomującej („wyrównującej”). Wysoki koszt samej płytki, kleju i fugi. Utwardzony klej i fuga po utwardzeniu są trudne do usunięcia.

Technologia układania

Warstwę mieszanki „wyrównującej” nakłada się na powierzchnię jastrychu cementowo-piaskowego, która jest możliwie płaska w płaszczyźnie i poziomie. Mieszankę samopoziomującą należy dopasować do kleju, aby zapewnić dobrą przyczepność między warstwami.

Następnie obszar jest rozkładany i rysunek jest stosowany (jeśli istnieje). Na powierzchni nie więcej niż 1 mkw. m nakłada się klej dwuskładnikowy, a arkusze z ziarnami układa się zgodnie z podziałem lub rysunkiem. Powierzchnia kleju jest odpylona i odtłuszczona. Ułożoną mozaikę należy zaizolować przed zanieczyszczeniami i przechowywać przez co najmniej 24 godziny.

Po całkowitym wyschnięciu kleju spoiny są wypełniane. W tym celu stosuje się dwuskładnikową zaprawę na bazie żywicy epoksydowej lub polimerów. Nadmiar zaprawy należy natychmiast ostrożnie usunąć z powierzchni „ziarna”. Po wypełnieniu fug izolujemy pomieszczenie i trzymamy przez 12 godzin

Rada. Z reguły producent mozaik polimerowych i szklanych produkuje klej i fugę specjalnie dla ich materiału. Wybierając tę ​​opcję zaoszczędzisz czas i uzyskasz maksymalny efekt z wyniku..

Kamień granitowy / piaskowiec („dziki”)

Wydobywane głazy są cięte (granit) lub sortowane (piaskowiec) według wielkości. Jednocześnie piaskowiec zachowuje swoje naturalne formy.

Obszar zastosowań

Tworzenie krajobrazów, ścieżek, dekoracji ozdobnych zbiorników. Wykończenie powierzchni betonowych i ceglanych. Służy do odtwarzania zabytkowych wnętrz i elewacji. Brukowanie ścieżek lub posadzek z granitu drobnoziarnistego (50x50x50, 100x100x100 mm) lub płyt z piaskowca (grubość od 25 mm) to efektywne rozwiązanie do prac wykończeniowych, pomieszczeń nieogrzewanych, krajobrazu.

Zalety

Oba materiały są bezpretensjonalne i niewrażliwe na zmiany temperatury oraz mają prawie nieograniczoną żywotność. Chropowata i kanciasta teksturowana powierzchnia zapewnia najlepszy efekt antypoślizgowy (ze znanych materiałów). Dekoracyjny wygląd. Kostki granitowe są zwykle polerowane jednostronnie, co pozwala na stworzenie zarówno tłoczonej, jak i polerowanej płaszczyzny z tego samego kamienia. Nie wymaga wysokich kwalifikacji.

niedogodności

Oddalenie obiektu od kamieniołomu zwiększa koszt kamienia. Przy zastosowaniu płyt piaskowcowych, ze względu na niską nasiąkliwość, z czasem można zaobserwować rozwarstwienie od podłoża. Kolor naturalnego materiału znacząco wpływa na jego koszt – żółty piaskowiec może kosztować 1,5 razy więcej niż zwykle, a czerwony – 2 razy droższy niż żółty.

Znaczna waga kamienia jest zarówno zaletą, jak i wadą. Zapewniając dobrą statyczność i wytrzymałość, czynnik ten sprawia, że ​​transport materiału jest drogi, a instalacja jest pracochłonna..

Technologia układania

Najprostszy z tych materiałów. Po rozbiciu pokoju lub terytorium musisz pociągnąć za nici horyzontu. Układając teren ulicy pamiętaj o odwodnieniu – niezbędne spadki należy ułożyć wcześniej.

Kamień granitowy układany jest na hartsovce. Poziom jest regulowany grubością warstwy wieprzowej. Po ułożeniu powierzchnia jest całkowicie pokryta mieszaniną cementowo-piaskową 3: 1, dokładnie zamiatana miotłą i obficie, ale bez nadmiernego wypłukiwania cementu, rozlana wodą.

Uwaga! Nie kładź drobnego kamienia granitowego na gotowej zaprawie, z czasem się odklei.

Dopuszczalne jest układanie piaskowca na zaprawie, w przeciwnym razie technologia pokrywa się z granitem.

Tabela przestawna z cenami. Ceny dotyczą 1 mkw. m bez kosztów jastrychu i kleju:

Wybierając materiał na płytki, zwróć uwagę na następujące punkty:

1. Wymiary płytek mogą różnić się zarówno długością krawędzi, jak i grubością. Im droższe płytki, tym mniej rozbieżności (ale zawsze są).
2. Wybierając drogi materiał wykończeniowy, nie próbuj oszczędzać na materiałach eksploatacyjnych. Jakość klejów musi być odpowiednia.
3. Naruszenie technologii układania płyt podłogowych prowadzi do ich odrywania od warstwy kleju. W tym przypadku cena i wygląd płytek nie mają już znaczenia..
4. Do prac na zewnątrz i do określonych obszarów (sauna, „ciepła podłoga”) – wybierz specjalne kleje.

Jak widać z artykułu, różne czynniki wpływają na ostateczny koszt podłogi. Na powłokę wpływa wiele obciążeń – temperaturowych, dynamicznych, statycznych, ściernych. Co więcej, zawsze istnieje najlepsza opcja dla każdego projektu. Bogactwo dzisiejszych ofert rynkowych zapewnia wysokiej jakości rozwiązania na każdą kieszeń.